Let me put my two cents into this d

Let me put my two cents into this discussion:

I started growing shrimp in Ecuador in 1984. When whitespot hit Ecuador in 1999-2000, it destroyed the industry. More that 50% of the players left the business, and the industry was left without capital and credit. The technology to grow shrimp in the presence of whitespot was available a few years later, but the farms had been run for years without maintenance, and the facilities where not up to par.

It took 18 months of rising prices for the industry to raise the capital to improve the farms and clean up its finances.

So I can relate to what’s going on in Asia, I have spent the last 12 years working my way out of whitespot.

I am afraid that Daniel is correct, the damage to the industry in Asia is not evident yet, and the lower the price of shrimp goes, the more difficult is going to be for the industry to get back on its feet.

Just an opinion from a simple shrimp farmer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเซ็นต์ของฉันสองบรรจุคำอธิบายนี้: ผมเริ่มเติบโตกุ้งในเอกวาดอร์ใน 1984 เมื่อปลาหัวตะกั่วตีเอกวาดอร์ในปี 1999-2000 ทำลายอุตสาหกรรม มากว่า 50% ของผู้เล่นที่ทิ้งธุรกิจ และอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้ง โดยไม่มีเงินทุนและสินเชื่อ เทคโนโลยีเติบโตกุ้งในต่อหน้าของปลาหัวตะกั่วมีกี่ปี แต่ฟาร์มที่มีการรันปีโดยไม่ต้องบำรุงรักษา และสิ่งไม่ขึ้นกับตราไว้หุ้น ใช้เวลา 18 เดือนของราคาเพิ่มขึ้นในอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มเงินทุนเพื่อปรับปรุงการฟาร์ม และล้างเงินของ ดังนั้นฉันสามารถเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเอเชีย ฉันได้ใช้เวลาปี 12 ที่ทำงานทางของฉันปลาหัวตะกั่ว ฉันกลัวว่า Daniel ถูกต้อง ความเสียหายกับอุตสาหกรรมในเอเชียยังไม่สามารถเห็นได้ชัด และราคาต่ำลงของกุ้ง ไป ยากมากเป็นไปได้สำหรับอุตสาหกรรมการกลับมาของเท้า แค่ความเห็นจากเกษตรกรอย่างกุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้ฉันใส่สองเซ็นต์ของฉันเข้าสู่การอภิปรายนี้ผมเริ่มเจริญเติบโตของกุ้งในเอกวาดอร์ในปี 1984 เมื่อ whitespot ตีเอกวาดอร์ใน 1999-2000 มันทำลายอุตสาหกรรม เพิ่มเติมว่า 50% ของผู้เล่นที่เหลือทางธุรกิจและอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีเงินทุนและสินเชื่อ เทคโนโลยีที่จะเติบโตกุ้งในการปรากฏตัวของ whitespot ที่มีอยู่ไม่กี่ปีต่อมา แต่ฟาร์มที่ได้รับการทำงานมานานหลายปีโดยไม่ต้องบำรุงรักษาและสิ่งอำนวยความสะดวกที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับหุ้น. มันต้องใช้เวลา 18 เดือนของราคาที่เพิ่มขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมที่จะยกระดับ เงินทุนในการปรับปรุงฟาร์มและทำความสะอาดทางการเงินของตน. ดังนั้นผมจึงสามารถเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเอเชียผมได้ใช้เวลา 12 ปีในการทำงานทางของฉันออกจาก whitespot. ฉันกลัวว่าแดเนียลเป็นที่ถูกต้องความเสียหายให้กับอุตสาหกรรมใน เอเชียเป็นไม่ชัดยังและต่ำกว่าราคาของกุ้งไปที่ยากขึ้นเป็นไปได้สำหรับอุตสาหกรรมที่จะได้รับกลับมาที่เท้าของมัน. เพียงแค่ความเห็นจากเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งที่เรียบง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้ฉันใส่สองเซ็นต์ของฉันในการอภิปรายนี้

ผมเริ่มโต กุ้งในเอกวาดอร์ ในปี 1984 เมื่อปลาหัวตะกั่วยิงเอกวาดอร์ใน 1999-2000 , มันทำลายอุตสาหกรรม มากกว่า 50% ของผู้เล่นออกจากธุรกิจและอุตสาหกรรมเป็นซ้ายโดยไม่ต้องทุนและสินเชื่อ เทคโนโลยีการปลูกเลี้ยงกุ้งในการแสดงตนของกราฟสองส่วนสามารถใช้ได้ไม่กี่ปีต่อมาแต่ฟาร์มที่ได้รับการใช้สำหรับปีโดยไม่ต้องบำรุงรักษา และเครื่องที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับหุ้น .

ใช้เวลา 18 เดือนของราคาที่เพิ่มขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมการเพิ่มทุนเพื่อปรับปรุงฟาร์มและสะอาดขึ้นของเงิน

ดังนั้นฉันสามารถเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในเอเชีย ผมใช้เวลา 12 ปีสุดท้ายทำงานออกจากทางของกราฟสองส่วน

ผมกลัวว่า แดเนียล ถูกต้องความเสียหายต่ออุตสาหกรรมในเอเชียไม่ชัดยัง และลดราคาของกุ้งไป ยากจะสำหรับอุตสาหกรรมที่จะได้รับกลับมาที่เท้าของมัน

แค่ความเห็นจากชาวนากุ้งง่ายๆ