On average the Peninsular Malaysia

On average the Peninsular Malaysia receives 324 billion of rainwater annually, where as the current demand is about 11 billion only [1]. The demand in the year 2050 could be about 18 billion m. As such, it is understood that the availability of raw water in the country, generally, is not an issue. The problem is due to the fact that rainfall is not uniformly distributed over the year temporally and spatially; baseflow is reduced due to urbanisation, supply is less than the demand in the city centres, distribution network is not adequate to transfer water from the low demand to the high demand areas, water get polluted and rendered less suitable for the intakes when passing through the urban centres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉลี่ยมาเลเซียได้รับน้ำฝนพัน 324 ปี ที่เป็นปัจจุบันต้องมีประมาณ 11 ล้านเท่านั้น [1] ความต้องการในปี 2050 จะประมาณ 18 พันล้านเมตร เช่นนี้ มันจะเข้าใจว่า ความพร้อมของน้ำในประเทศ ทั่วไป ไม่มีปัญหา ปัญหาคือเนื่องจากการที่ฝนตกไม่สม่ำเสมอกระจายปีดอก และ spatially baseflow จะลดลงเนื่องจากของ อุปทานมีน้อยกว่าความต้องการในศูนย์กลางเมือง เครือข่ายการกระจายไม่เพียงพอในการโอนน้ำต้องต่ำไปในพื้นที่ที่ต้องการสูง น้ำปนเปื้อน และแสดงน้อยเหมาะสำหรับบริโภคเมื่อผ่านศูนย์ในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉลี่ยคาบสมุทรมาเลเซียได้รับ 324,000,000,000 น้ำฝนเป็นประจำทุกปีในขณะที่ความต้องการในปัจจุบันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 11 พันล้านเท่านั้น [1] ความต้องการในปี 2050 ที่อาจจะเกี่ยวกับ 18 พันล้านเมตร เช่นนี้มันเป็นที่เข้าใจว่าความพร้อมของน้ำดิบในประเทศโดยทั่วไปไม่เป็นปัญหา ปัญหาเกิดจากความจริงที่ว่าปริมาณน้ำฝนจะไม่กระจายอย่างสม่ำเสมอในช่วงปีชั่วคราวและตำแหน่ง; baseflow จะลดลงเนื่องจากการขยายตัวของเมืองและอุปทานน้อยกว่าความต้องการในศูนย์เมืองเครือข่ายการกระจายอาจจะไม่เพียงพอในการถ่ายโอนน้ำจากความต้องการต่ำไปยังพื้นที่ที่มีความต้องการสูงน้ำได้รับการปนเปื้อนและการแสดงผลน้อยเหมาะสำหรับการบริโภคเมื่อผ่าน เมือง