MAY I NEVER GET TOO BUSY IN MY OWN

MAY I NEVER GET TOO BUSY IN MY OWN AFFAIRS! *3
It was a bitter, cold evening. The old man’s beard was glazed by winter’s frost while he waited for a ride across the river. The wait seemed endless. His body became numb and stiff from the frigid north wind. He heard the faint, steady rhythm of approaching hooves galloping along the frozen path.


Anxiously, he watched as several horsemen rounded the bend. He let the first one pass by without an effort to get his attention. Then another passed by... and another.
Finally, the last rider neared the spot where the old man sat like a
snow statue.


As this one drew near, the old man caught the rider’s eye and said,
“Sir, would you mind giving an old man a ride to the other side?
There doesn’t appear to be a passageway by foot.”


Reining his horse, the rider replied, “Sure thing. Hop aboard.”


Seeing the old man was unable to lift his half-frozen body from the ground, the horseman dismounted and helped the old man onto the horse. The horseman took the old man not just across the river, but to his destination, which was just a few miles away.


As they neared the tiny but cozy cottage, the horseman’s curiosity caused him to inquire, “Sir, I notice that you let several other riders pass by without making an effort to secure a ride. Then I came up and you immediately asked me for a ride. I’m curious why, on such a bitter winter night; you would wait and ask the last rider. What if I had refused and left you there?”


The old man lowered himself slowly down from the horse, looked the rider straight in the eyes, and replied, “I’ve been around here for some time. I reckon I know people pretty good.”


The old-timer continued, “I looked into the eyes of the other riders and immediately saw there was no concern for my situation. It would have been useless even to ask them for a ride. But when I looked into your eyes, kindness and compassion were evident. I knew, then and there, that your gentle spirit would welcome the opportunity to give me assistance in my time of need.”


Those heartwarming comments touched the horseman deeply.


“I’m most grateful for what you have said,” he told the old man. “May I never get too busy in my own affairs that I fail to respond to the needs of others with kindness and compassion.”


Ya Allah, Make me among those about whom the Holy Quran (Hashr 59:9) has said: “And they give them preference over their own selves even though they are in need.”

DON’T WE ALL *4

I was parked in front of the mall wiping off my car. I had just come from the car wash and was waiting for my wife to get out of work. Coming my way from across the parking lot was what society would consider a bum. From the looks of him, he had no car, no home, no clean clothes, and no money.

There are times when you feel generous but there are other times that you just don’t want to be bothered. This was one of those “don’t want to be
bothered times.”


“I hope he doesn’t ask me for any money,” I thought. He didn’t.


He came and sat on the curb in front of the bus
stop but he didn’t look like he could have enough
money to even ride the bus. After a few minutes he
spoke. “That’s a very pretty car,” he said.


He was ragged but he had an air of dignity around
him. His scraggly blond beard keeps more than his face warm.


I said, “Thanks,” and continued wiping off my car.


He sat there quietly as I worked. The expected plea for money never came.


As the silence between us widened something inside said, “Ask him if he needs any help.” I was sure that he would say “yes” but I held true to the inner voice.


“Do you need any help?” I asked.


He answered in three simple but profound words that I shall never forget. We often look for
wisdom in great men and women. We expect it from those of higher learning and accomplishments.


I expected nothing but an outstretched grimy hand. He spoke the three words that shook me. “Don’t we all?” he said.


I was feeling high and mighty, successful and important, above a bum in the street, until those three words hit me like a twelve gauge shotgun. Don’t we all?


I needed help. Maybe not for bus fare or a place to sleep, but I needed help. I reached in my wallet and gave him not only enough for bus fare, but enough to get a warm meal and shelter for the day. Those three little words still ring true. No matter how much you have, no matter how much you have accomplished, you need help too. No matter how little you have, no matter how loaded you are with problems, even without money or a place to sleep, you can give help.


Even if it’s just a compliment, you can give that. You never know when you may see someone that appears to have it all. They are waiting on you to give them what they don’t have. A different perspective on life, a glimpse at something beautiful, a respite from daily chaos, that only you through a torn world can see.


Maybe the man was just a homeless stranger wandering the streets. Maybe he was more than that. maybe he was sent by a power that is great and wise, to messenger to a soul too comfortable in themselves. Maybe God looked down, called an Angel, dressed him like a bum, and then said, “Go messenger to that man cleaning the car, that man needs help.” Don’t we all?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจไม่เจ็บเกินไปยุ่งในกิจการของฉันเอง * 3ก็เย็นขม เย็น เคราของเฒ่าถูกเคลือบ โดยน้ำแข็งของฤดูหนาวในขณะที่เขารอนั่งข้ามแม่น้ำ รอดูเหมือนสิ้นสุด ร่างกายของเขากลายเป็น numb และแข็งจากลมเหนือ frigid เขาได้ยินจาง ๆ steady จังหวะกำลัง hooves เป๋ galloping ตลอดเส้นแช่แข็ง กังวลใจ เขาดูเป็นนักขี่ม้าหลายปัดโค้ง เขาให้ผ่านหนึ่งครั้งแรกโดยไม่ มีความพยายามที่จะได้รับความสนใจ แล้วอีกส่ง...และอื่น ๆสุดท้าย สุดท้ายไรเดอร์ neared จุดที่ชายชรานั่งเช่นการรูปปั้นหิมะ นี้วาดใกล้ ชายจับตาของผู้ขับขี่ และ กล่าว"ที่รัก จะรังเกียจไหมให้คนนั่งในด้านอื่น ๆ หรือไม่มีไม่ปรากฏเป็น ทางเดินเท้าขึ้น" Reining ม้าของเขา ไรเดอร์ตอบ "ตาย กระโดดบนเรือ" เห็นคนไม่สามารถจะยกศพแช่เย็นครึ่งจากพื้นดิน horseman ที่ดัง และช่วยคนไว้บนม้า Horseman เอาคนไม่เพียงแค่ ข้ามแม่น้ำ แต่ปลาย ทางของเขา ซึ่งเป็นเพียงไม่กี่ไมล์ออกไป เป็นกระท่อมเล็ก ๆ แต่อบอุ่น neared พวกเขา ความอยากรู้ของ horseman เกิดเขาถาม "ที่รัก ฉันสังเกตว่า ให้เล่นหลายผ่านโดยไม่ทำให้ความพยายามที่จะจองนั่ง ฉันมา แล้วคุณทันทีขอฉันนั่ง ฉันอยากรู้เหตุผล เช่นหนาวขมคืน คุณจะรอ และขอให้ผู้ขับขี่ล่าสุด ถ้าฉันได้ปฏิเสธ และซ้ายคุณมีหรือ" คนลดลงตัวเองช้าลงจากม้า ดู ไรเดอร์ตรงตา และ ตอบ "ผมเคยเดินบางครั้ง ฉันคิดฉันรู้ว่าคนดี" การ old-timer อย่างต่อเนื่อง "ฉันมองเข้าไปในสายตาของผู้ขับขี่อื่น ๆ และทันทีที่เห็นมีถูกไม่มีความกังวลในสถานการณ์ของฉัน มันจะได้ประโยชน์แม้จะถามพวกเขาสำหรับนั่ง แต่เมื่อผมมองเข้าไปในดวงตาของคุณ ความรักและความเมตตาก็เห็นได้ชัด ฉันรู้ ประการ ให้จิตอ่อนโยนจะต้อนรับโอกาสในการให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ฉันต้องการฉัน" ความคิดเห็นที่เซฟสัมผัส horseman ลึก "ฉันขอบคุณมากที่สุดสำหรับสิ่งที่คุณได้กล่าวว่า เขาบอกคน "อาจฉันไม่เคยได้ว่างเกินไปในกิจการของฉันเองที่ฉันไม่สามารถตอบสนองความต้องการของผู้อื่นด้วยความรักและความเมตตา" ยาอัลลอฮ ทำให้ฉันที่เกี่ยวกับที่ ซีรอัลกุรอาน (Hashr 59:9) ได้กล่าวว่า: "และพวกเขาให้พวกเขาชอบตัวตนแม้ว่าจะต้อง"ไม่เรา * 4ฉันถูกจอดหน้าเดอะมอลล์ที่เช็ดออกรถ เพิ่งได้มาจากการล้างรถ และภรรยาได้ออกจากงานรอ มาจากวิธีของฉันในจอดถูกสังคมใดจะพิจารณาเป็นกุ๊ย จากลักษณะของเขา เขามีรถไม่ บ้านไม่ เสื้อผ้าไม่สะอาด ไม่มีเงิน และ มีเวลาเมื่อคุณรู้สึกว่าใจดี แต่มีบางครั้งที่คุณเพียงต้องการควร bothered นี้เป็นหนึ่งในนั้น "ไม่ต้องการให้ bothered ครั้ง" "ฉันหวังว่า เขาไม่ถามฉันสำหรับเงิน ฉันคิดว่า เขาไม่ เขามา และนั่งบนนุ่งหน้ารถเมล์หยุดแต่เขาไม่ได้ดูเหมือนเขาได้เพียงพอเงินจะได้ขี่รถ หลังจากไม่กี่นาทีเขาพูด "ก็รถสวยมาก เขากล่าวว่า เขาได้ลอง แต่เขาของศักดิ์ศรีสถานเขา เคราทอง scraggly ของเขาจะอบอุ่นของเขาใบหน้ามากกว่า กล่าว ว่า "ขอบคุณ และยังคงเช็ดออกรถ เขานั่งมีฉันทำงาน ข้าคาดเงินไม่มา เป็นความเงียบระหว่างเรา widened สิ่งภายในกล่าวว่า "ถามเขาถ้า เขาต้องการความช่วยเหลือใด ๆ" ผมแน่ใจว่า เขาจะบอกว่า "ใช่" แต่ผมจัดจริงเสียงภายใน "คุณต้องการความช่วยเหลือใด ๆ หรือไม่" ถาม เขาตอบในสามคำง่าย ๆ แต่ลึกซึ้งว่า ฉันจะไม่ลืม เรามักจะมองหา ภูมิปัญญาในผู้หญิงและผู้ชายที่ดี เราคาดหวังจากผู้เรียนระดับสูงและสำเร็จ ฉันคาดหวังอะไรแต่เป็นมือ grimy outstretched พูดสามคำที่จับฉัน "ไม่เรา" เขากล่าวว่า ผมรู้สึกสูงและจรรย์ สำคัญ เหนือลุมพินีถนน และประสบความสำเร็จจนเหล่าสามคำฉันเช่นปืนลูกซองเกจ 12 ไม่เรา ต้องการความช่วยเหลือ อาจไม่ใช่สำหรับรถ โดยสาร หรือที่นอน แต่ต้องช่วย ถึงในกระเป๋าสตางค์ของฉัน และให้เขาไม่เพียงพอสำหรับค่าโดยสารรถประจำทาง แต่พอจะอุ่นอาหารและที่พักพิงสำหรับวัน คำน้อยที่สามยังคงแหวนจริง ไม่ว่าเท่าใดคุณได้ ไม่ว่าคุณทำสำเร็จ ต้องช่วยเหลือมากเกินไป ไม่ว่าเล็กน้อยคุณได้ ไม่ว่าโหลดจะมีปัญหา แม้ไม่มีเงินหรือที่นอน คุณสามารถให้ความช่วยเหลือ แม้จะเป็นเพียงบริการ คุณสามารถให้ที่ คุณไม่เคยรู้เมื่อคุณอาจเห็นคนที่มีทั้งหมด พวกเขากำลังรอคุณเพื่อให้พวกเขาสิ่งที่พวกเขาไม่ได้ มุมมองใหม่ในชีวิต เหลือบที่สิ่งสวยงาม สามารถดูลูกค้าจากความวุ่นวายประจำวัน เท่านั้นคุณผ่านโลกเสีย บางทีคนไม่เพียงมีประชาชนกว่าคนแปลกหน้าเดินถนน บางทีเขาเป็นมากกว่านั้น บางทีเขาถูกส่ง โดยพลังงานที่ดี และ ฉลาด กับ messenger เพื่อชีวิตที่สะดวกสบายในตัวเองเกินไป บางทีพระเจ้ามองลงไป เรียกทูตสวรรค์ แต่งเขากะเปิ๊บกะป๊าบ แล้ว กล่าว "ไปร่อให้คนที่ทำความสะอาดรถ ว่า คนต้องการความช่วยเหลือ" ไม่เรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันอาจไม่เคยได้รับเกินไปไม่ว่างในกิจการของตัวเอง! * 3
มันเป็นรสขมเย็นเย็น เคราของชายชราถูกเคลือบโดยน้ำค้างแข็งฤดูหนาวในขณะที่เขานั่งรอข้ามแม่น้ำ รอดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ร่างกายของเขากลายเป็นชาและแข็งจากลมเหนือที่หนาวเย็น เขาได้ยินเสียงลมจังหวะคงที่ของใกล้กีบควบตามเส้นทางแช่แข็ง. ใจจดใจจ่อเขาดูเป็นคนขี่ม้าหลายโค้งมนโค้ง เขาปล่อยให้คนแรกผ่านไปโดยไม่มีความพยายามที่จะได้รับความสนใจของเขา จากนั้นผ่านไปอีกโดย ... และอื่น ๆ . ในที่สุดไรเดอร์ที่ผ่านมาใกล้จุดที่ชายชรานั่งเหมือนที่รูปปั้นหิมะ. ในฐานะที่เป็นคนนี้เข้ามาใกล้ชายชราที่จับตามองของผู้ขับขี่และกล่าวว่า"เซอร์คุณจะคิด ให้ชายชรานั่งด้านอื่น ๆ ได้หรือไม่มีไม่ดูเหมือนจะเป็นทางเดินเท้าโดย. "บังเหียนม้าของเขา, ไรเดอร์ตอบว่า" สิ่งที่แน่ใจ กระโดดบนเรือ. "เห็นชายชราก็ไม่สามารถที่จะยกร่างกายครึ่งแช่แข็งของเขาจากพื้นดินขี่ม้าลงจากหลังม้าและช่วยชายชราบนม้า ขี่ม้าเอาคนเก่าไม่ได้เป็นเพียงข้ามแม่น้ำ แต่ยังปลายทางของเขาซึ่งเป็นเพียงไม่กี่ไมล์ห่าง. ขณะที่พวกเขาใกล้กระท่อมเล็ก ๆ แต่บรรยากาศสบาย ๆ อยากรู้อยากเห็นนักขี่ม้าที่ทำให้เขาต้องสอบถามว่า "ท่านผมสังเกตเห็นว่าคุณให้ ผู้ขับขี่อื่น ๆ อีกหลายผ่านโดยไม่ทำให้ความพยายามที่จะรักษาความปลอดภัยนั่งหนึ่ง แล้วฉันมาและทันทีที่คุณถามฉันสำหรับนั่ง ฉันอยากรู้ว่าทำไมดังกล่าวคืนฤดูหนาวขมขื่น คุณจะรอและขอให้ผู้ขับขี่ที่ผ่านมา ถ้าฉันได้ปฏิเสธและทิ้งคุณไปที่นั่น? "ชายชราตัวเองลดลงอย่างช้าๆลงมาจากม้าไรเดอร์มองตรงในสายตาและตอบว่า" ผมได้รับรอบที่นี่บางครั้ง ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าคนรักที่ดี. "จับเวลาเก่าต่อไปว่า" ผมมองเข้าไปในดวงตาของผู้ขับขี่อื่น ๆ และทันทีที่เห็นมีความกังวลกับสถานการณ์ของฉัน มันจะได้รับที่ไร้ประโยชน์แม้จะถามพวกเขาสำหรับการนั่ง แต่เมื่อผมมองเข้าไปในดวงตาของคุณน้ำใจและความเมตตาชัดเจน ผมรู้แล้วและมีจิตวิญญาณที่อ่อนโยนของคุณจะยินดีที่มีโอกาสที่จะให้ฉันความช่วยเหลือในเวลาของฉันของความต้องการ. "ผู้ที่แสดงความคิดเห็นอบอุ่นสัมผัสขี่ม้าได้อย่างล้ำลึก." ผมรู้สึกขอบคุณมากที่สุดสำหรับสิ่งที่คุณได้กล่าวว่า "เขาบอก ชายแก่. "ขอฉันไม่เคยได้รับยุ่งมากในกิจการของตัวเองว่าผมไม่สามารถที่จะตอบสนองความต้องการของผู้อื่นด้วยน้ำใจและความเมตตา." ยาอัลลอทำให้ฉันในหมู่ผู้ที่เกี่ยวกับผู้ที่อัลกุรอาน (Hashr 59: 9) ได้กล่าวว่า: "และ พวกเขาให้พวกเขาตั้งค่ามากกว่าตัวของตัวเองแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในความต้องการ. "เราไม่ALL * 4 ผมก็จอดอยู่หน้าห้างสรรพสินค้าเช็ดออกรถของฉัน ฉันได้มาจากเพียงแค่ล้างรถและกำลังรอภรรยาของฉันจะได้รับการออกจากงาน มาทางของฉันจากทั่วลานจอดรถเป็นสิ่งที่สังคมจะพิจารณาก้น จากลักษณะของเขาเขามีรถไม่มีบ้านไม่มีเสื้อผ้าที่สะอาดและไม่มีเงิน. มีบางครั้งที่คุณรู้สึกใจกว้าง แต่มีเวลาอื่น ๆ ที่คุณก็ไม่ต้องการที่จะใส่ใจ นี่คือหนึ่งในบรรดา "ไม่ได้ต้องการที่จะเป็นครั้งใส่ใจ." "ผมหวังว่าเขาจะไม่ถามฉันสำหรับเงินใด ๆ " ผมคิดว่า เขาไม่ได้. เขามานั่งอยู่บนขอบด้านหน้าของรถหยุดแต่เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนเขาจะมีมากพอเงินที่จะได้นั่งรถบัส หลังจากไม่กี่นาทีเขาพูด "นั่นเป็นรถที่สวยมาก" เขากล่าว. เขาเป็นคนมอมแมม แต่เขาก็มีศักดิ์ศรีของอากาศรอบตัวเขา หนวดเคราสีบลอนด์ scraggly ของเขาช่วยให้มากกว่าที่อบอุ่นใบหน้าของเขา. ผมพูดว่า "ขอบคุณ" และยังคงเช็ดออกรถของฉัน. เขานั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่ผมทำงาน ข้ออ้างที่คาดไว้สำหรับเงินไม่เคยมา. ในฐานะที่เป็นความเงียบระหว่างเรากว้างขึ้นสิ่งที่อยู่ภายในกล่าวว่า "ถามเขาว่าเขาต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ." ผมมั่นใจว่าเขาจะพูดว่า "ใช่" แต่ฉันเป็นจริงเสียงภายใน. "คุณ ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่? "ฉันถาม. เขาตอบในคำสามคำที่เรียบง่าย แต่ลึกซึ้งที่ผมจะไม่มีวันลืม เรามักจะมองหาภูมิปัญญาในผู้ชายและผู้หญิงที่ดี เราคาดหวังจากผู้ที่สูงขึ้นของการเรียนรู้และความสำเร็จ. ผมคาดว่าจะไม่มีอะไร แต่มือสกปรกที่เหยียดออก เขาพูดสามคำที่สั่นฉัน "ไม่เราทั้งหมดหรือไม่" เขากล่าว. ผมรู้สึกสูงและยิ่งใหญ่ที่ประสบความสำเร็จและมีความสำคัญเหนือก้นในถนนจนทั้งสามคำตีฉันเหมือนปืนลูกซองวัดสิบสอง เราไม่ทั้งหมดหรือไม่ฉันต้องการความช่วยเหลือ อาจจะไม่ได้ค่าโดยสารรถประจำทางหรือสถานที่หลับนอน แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือ ฉันถึงในกระเป๋าสตางค์ของฉันและทำให้เขาไม่เพียงพอสำหรับค่าโดยสารรถประจำทาง แต่พอที่จะได้รับอาหารที่อบอุ่นและเป็นที่พักพิงสำหรับวันที่ ทั้งสามคำเล็ก ๆ น้อย ๆ ยังคงแหวนจริง ไม่ว่าคุณจะมีไม่ว่าเท่าไหร่ที่คุณได้ประสบความสำเร็จคุณจะต้องช่วยเกินไป ไม่ว่าคุณจะมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ว่าวิธีการโหลดที่คุณอยู่กับปัญหาแม้ไม่มีเงินหรือสถานที่ที่จะนอนหลับคุณสามารถให้ความช่วยเหลือ. แม้จะเป็นเพียงคำชมเชยคุณสามารถให้ที่ ที่คุณไม่เคยรู้ว่าเมื่อคุณอาจจะเห็นคนที่ดูเหมือนจะมีมันทั้งหมด พวกเขากำลังรอคุณเพื่อให้พวกเขาสิ่งที่พวกเขาไม่ได้มี มุมมองที่แตกต่างกันในชีวิตเหลือบที่บางสิ่งบางอย่างที่สวยงาม, การพักผ่อนจากความวุ่นวายในชีวิตประจำวันเป็นที่เดียวที่คุณผ่านโลกฉีกขาดสามารถดู. บางทีคนที่เป็นเพียงคนแปลกหน้าคนจรจัดเดินไปตามถนน บางทีเขาอาจจะมากกว่านั้น บางทีเขาอาจจะถูกส่งผ่านพลังงานที่ดีและฉลาดที่จะส่งสารไปยังจิตวิญญาณของความสะดวกสบายในตัวเองมากเกินไป บางทีพระเจ้ามองลงไปที่เรียกว่าแองเจิลแต่งตัวเขาเหมือนก้นและจากนั้นกล่าวว่า "ผู้ส่งสารไปกับผู้ชายคนหนึ่งที่ทำความสะอาดรถคนที่ต้องการความช่วยเหลือ." ไม่เราทุกคน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมไม่เคยไปยุ่งในกิจการของตัวเอง * 3
มันขม เย็น เย็น เคราของชายชราถูกเคลือบโดยฤดูหนาวน้ำค้างแข็งในขณะที่เขารอขึ้นรถข้ามแม่น้ำ รอดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด ร่างกายของเขาเริ่มชาและแข็งจากทางเหนือลมเย็นยะเยือก เขาได้ยินเสียงลม จังหวะ steady ของใกล้กีบควบตามแช่แข็ง

อย่างใจจดใจจ่อ , เส้นทางเขาดูเป็นคนขี่ม้าโค้งหลายโค้ง . เขาให้คนแรกผ่านไปโดยไม่มีความพยายามที่จะทำให้เขาสนใจ หลังจากนั้นอีกผ่านไป . . . . . . และอีก
ในที่สุดไรเดอร์สุดท้ายอยู่ใกล้จุดที่ชายชรานั่งนิ่งเหมือนรูปปั้นหิมะ



นี่เข้ามาใกล้ ชายชราจับของผู้ขับขี่และตากล่าวว่า ,
" ครับ ขอคนแก่นั่งรถไปอีกด้าน
ไม่พบช่องทางเดินเท้า "


บังเหียนของม้า , ไรเดอร์ตอบว่า " แน่นอน กระโดดขึ้นได้ "


เห็นชายชราไม่สามารถยกของเขาครึ่งหนึ่งแช่แข็งร่างกายจากพื้นดิน ทหารม้าลงจากหลังม้าและช่วยคนแก่บนม้า คนขี่ม้าพาคนแก่ไม่ใช่แค่ข้ามแม่น้ำ แต่จุดหมายของเขา ซึ่งเป็นเพียงไม่กี่ไมล์ห่าง

.ขณะที่พวกเขา neared เล็ก แต่อบอุ่น กระท่อมของนักขี่ม้า ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เขาถาม " ครับ ผมสังเกตเห็นว่าเธอให้ผู้ขับขี่อื่น ๆหลาย ๆผ่านไปโดยไม่ได้ทำให้ความพยายามในการส่ง แล้วฉันมาและคุณทันทีขอให้ผมขับรถไปส่ง ผมสงสัยว่าทำไมบนเช่นฤดูหนาวขม คืน คุณจะคอยถามไรเดอร์ล่าสุด ถ้าฉันปฏิเสธและทิ้งเธอไว้ที่นั่น ? "


คนแก่ตัวลงอย่างช้า ๆ ลงจากม้า ดูไรเดอร์ตรงตา และตอบว่า " ผมเคยมาที่นี่นานแล้ว ฉันคิดว่าฉันรู้จักคนเก่ง "


เวลาเก่ายังกล่าวต่อว่า " ผมมองเข้าไปในดวงตาของผู้ขับขี่อื่น ๆและทันทีที่เห็นไม่มีความกังวลกับสถานการณ์ของฉัน มันก็คงไม่มีประโยชน์หรอก แม้แต่จะถามพวกเขาสำหรับขี่แต่เมื่อฉันมองเข้าไปในดวงตาของคุณ และความเมตตาได้ประจักษ์ ฉันรู้แล้ว และมีจิตวิญญาณที่อ่อนโยนของคุณจะต้อนรับโอกาสที่จะให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ฉันต้องการ . . . "


มันอบอุ่นใจความคิดเห็นสัมผัสนักขี่ม้าลึก


" ฉันขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณได้กล่าวว่า , " เขาบอกกับชายชรา" ผมไม่เคยเข้าไปยุ่งในกิจการของฉันเองว่าฉันล้มเหลวในการตอบสนองความต้องการของผู้อื่น มีความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจ "


ยาอัลลอฮ์ให้ฉันในหมู่ผู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ ( hashr 59:9 ) ได้กล่าวว่า : " และพวกเขาให้พวกเขาความต้องการตัวเอง แม้ว่าพวกเขาจะ ใน ต้องการ "

เราไม่ * 4

ผมจอดหน้าห้างเช็ดออกจากรถของฉันฉันเพิ่งกลับจากการล้างรถ และกำลังรอภรรยาของฉันที่จะได้รับจากงาน มาทางของฉันจากลานจอดรถฝั่งตรงข้าม เป็นสิ่งที่สังคมต้องพิจารณาบัม จากที่ดูเขา เขาไม่มีรถ ไม่มีบ้าน ไม่มีเสื้อผ้าที่สะอาด และไม่มีเงิน

มีครั้งเมื่อคุณรู้สึกใจดี แต่มีบางครั้งที่คุณก็ไม่ต้องการถูกรบกวน นี้เป็นหนึ่งในบรรดา " ไม่อยากเป็น
รบกวน ครั้ง


" ฉันหวังว่าเขาไม่ได้ขอเงินใด ๆ " ผมคิด เขาไม่ได้


เขามานั่งอยู่บนขอบด้านหน้าของรถบัส
หยุด แต่เขาดูไม่เหมือนคนที่จะพอ
เงินแม้แต่รถเมล์ หลังจากไม่กี่นาทีเขา
พูด " มันเป็นรถที่สวยมาก " เขากล่าว


เขาเลอะเทอะ แต่เขาก็มีกลิ่นอายของศักดิ์ศรีรอบ
เขา