Skeletal remains of baleen whales k

Skeletal remains of baleen whales killed during the onset of 20th century commercial
whaling lie scattered across the shores and abandoned whaling stations of the
subantarctic island of South Georgia. Here we report on genetic species identification
of whale bones collected from South Georgia using standard historical DNA protocols.
We amplified and sequenced short fragments of the mitochondrial DNA
(mtDNA) control region from 281 available bone samples. Of these, 231 provided
mtDNA sequences of sufficient quality and length (174–194 bp) for species identifi-
cation: 158 bones were identified as humpback whale (Megaptera novaeangliae), 51
bones were identified as fin whale (Balaenoptera physalus), 18 bones were identified as
blue whale (B. musculus), two bones were identified as sei whale (B. borealis), one bone
was identified as a southern right whale (Eubalaena australis), and one bone was identified
as a southern elephant seal (Mirounga leonina). The prominence of humpback,
fin, and blue whale bones in the sample collection corresponds to the catch record of
the early years of whaling on the island of South Georgia (pre-1915), prior to the
depletion of these populations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซากศพของวาฬ baleen ฆ่าในระหว่างการโจมตีของศตวรรษที่ 20 เพื่อการพาณิชย์whaling โกหกกระจายข้ามชายฝั่ง และทิ้ง whaling สถานีsubantarctic เกาะของจอร์เจียใต้ นี่เรารายงานชนิดพันธุกรรมรวบรวมจากจอร์เจียใต้กระดูกปลาวาฬใช้โพรโทคอดีเอ็นเอมาตรฐานประวัติศาสตร์เราขยาย และเรียงลำดับสั้นชิ้นส่วนของดีเอ็นเอยลพื้นที่ควบคุม (mtDNA) ตัวอย่างของกระดูกมี 281 ของเหล่านี้ 231 ให้ลำดับ mtDNA ของคุณภาพและความยาว (bp 174 – 194) สำหรับพันธุ์ identifi - เพียงพอไอออน: กระดูก 158 ระบุเป็นวาฬหลังค่อม (Megaptera novaeangliae), 51ระบุเป็นครีบปลาวาฬ (วาฬ physalus) กระดูก กระดูก 18 ระบุเป็นวาฬสีน้ำเงิน (B. musculus), กระดูกสองระบุเป็นวาฬวินเซนต์ (B. เหนือ), กระดูกหนึ่งถูกระบุว่าเป็นวาฬขวาใต้ (ออสเตรลิ Eubalaena), และพบกระดูกหนึ่งเป็นช้างภาคใต้ตรา (Mirounga leonina) จุดเด่นของหลังค่อมครีบ และกระดูกวาฬสีน้ำเงินในการเก็บตัวอย่างที่สอดคล้องกับการจับปีแรกของ whaling บนเกาะของจอร์เจียใต้ (pre-1915), ก่อนการลดลงของประชากรเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซากโครงกระดูกของปลาวาฬพบปะฆ่าตายในระหว่างการโจมตีของศตวรรษที่ 20 ในเชิงพาณิชย์
โกหกล่าปลาวาฬกระจัดกระจายไปทั่วชายฝั่งและถูกทอดทิ้งสถานีล่าปลาวาฬของ
เกาะ subantarctic ของเซาท์จอร์เจีย ที่นี่เรารายงานเกี่ยวกับบัตรประจำตัวสายพันธุ์ทางพันธุกรรม
ของกระดูกปลาวาฬที่เก็บรวบรวมจากเซาท์จอร์เจียโดยใช้โปรโตคอลมาตรฐานดีเอ็นเอประวัติศาสตร์.
เราขยายและติดใจเศษสั้นยลดีเอ็นเอ
ภูมิภาค (mtDNA) การควบคุมจาก 281 ตัวอย่างกระดูกใช้ได้ ของเหล่านี้ให้ไว้ 231
ลำดับ mtDNA คุณภาพเพียงพอและความยาว (174-194 พี) สำหรับสายพันธุ์ identifi-
ไอออนบวก: 158 กระดูกถูกระบุว่าเป็นวาฬหลังค่อม (ค่อม Megaptera) 51
กระดูกถูกระบุว่าเป็นวาฬครีบ (Balaenoptera physalus), 18 กระดูก ถูกระบุว่าเป็น
ปลาวาฬสีน้ำเงิน (บีกล้ามเนื้อ) สองกระดูกถูกระบุว่าเป็นเซอิปลาวาฬ (บี Borealis) กระดูกหนึ่ง
ถูกระบุว่าเป็นปลาวาฬใต้ (Eubalaena Australis) และกระดูกหนึ่งที่ถูกระบุว่า
เป็นตราประทับช้างภาคใต้ (Mirounga Leonina) จุดเด่นของหลังค่อม
ครีบและกระดูกปลาวาฬสีน้ำเงินในการเก็บตัวอย่างสอดคล้องกับจับบันทึกของ
ช่วงปีแรกของการล่าปลาวาฬบนเกาะเซาท์จอร์เจีย (ก่อน-1915) ก่อนที่จะมี
การพร่องของประชากรเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงกระดูกยังคงอยู่ของปลาวาฬบาลีนฆ่าระหว่างการโจมตีของศตวรรษที่ 20 เชิงพาณิชย์ปลาวาฬนอนกระจายอยู่ทั่วชายฝั่ง และทิ้งสถานีปลาวาฬของเกาะ subantarctic ของจอร์เจียใต้ ที่นี่เรารายงานเกี่ยวกับการจำแนกสายพันธุ์ทางพันธุกรรมกระดูกปลาวาฬที่รวบรวมจากจอร์เจียประวัติศาสตร์ดีเอ็นเอโดยใช้มาตรฐานโปรโตคอลเราขยายยีนสั้นและชิ้นส่วนของดีเอ็นเอของไมโตคอนเดรีย( แสดง ) ควบคุมพื้นที่จาก 281 ของกระดูกตัวอย่าง ของเหล่านี้มีให้แสดงลำดับของภาพที่เพียงพอและความยาว ( 174 ) 194 BP ) identifi - ชนิดไอออนบวก : 158 กระดูกที่ถูกระบุว่าเป็นทาลัสซีเมีย ( ปลาวาฬหลังค่อม ) 51กระดูกที่ถูกระบุว่าเป็นครีบปลาวาฬ ( balaenoptera physalus ) 18 กระดูกถูกระบุว่าปลาวาฬสีน้ำเงิน ( B musculus ) สองกระดูกที่ถูกระบุว่าเป็นปลาวาฬแกลบครีบดำ ( พ. borealis ) , กระดูกชิ้นหนึ่งที่ถูกระบุว่าเป็นวาฬขวาใต้ ( eubalaena Australis ) และกระดูกจะถูกระบุเป็นภาคใต้ ตราช้าง ( mirounga leonina ) ความสำคัญของคนหลังค่อม ,ครีบปลาวาฬสีฟ้าและกระดูกในการเก็บตัวอย่างสอดคล้องกับจับบันทึกปีแรกของการล่าปลาวาฬในเกาะเซาท์จอร์เจีย ( pre-1915 ) ก่อนที่จะมีการการพร่องของประชากรเหล่านี้