The antioxidant activities of the b

The antioxidant activities of the blueberry residues and theirextracts were determined using two methods: (1) DPPH freeradical sequestration (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl), followingthe methodology described by Brand-Williams et al. [27] andMensor et al. [28] and (2) the free radical ABTS (2,2-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid)) capture method,according to the procedure described by Rufino et al. [29].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระที่ตกค้างบลูเบอร์รี่และ theirextracts โดยใช้วิธีการสองวิธี: อายัด freeradical DPPH (1) (1.1 นไดฟีนิลได-2-picrylhydrazyl), followingthe วิธีการอธิบาย โดย andMensor et al.ในแบรนด์-Williams et al. [27] [28] และ (2) การอนุมูลอิสระรเรียน (2,2 - azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid)) วิธีการจับ ตามขั้นตอนอธิบายไว้โดย Rufino et al. [29]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของสารตกค้างและบลูเบอร์รี่ theirextracts ได้รับการพิจารณาการใช้สองวิธี (1) DPPH freeradical อายัด (1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl) followingthe วิธีการอธิบายโดยแบรนด์วิลเลียมส์, et al [27] ​​andMensor et al, [28] และ (2) อนุมูลอิสระ ABTS (2,2? -azino-Bis (กรด 3 ethylbenzothiazoline-6​​-sulphonic)) วิธีการจับตามขั้นตอนที่อธิบายโดย Rufino et al, [29]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระและบลูเบอร์รี่ตกค้าง theirextracts คำนวณโดยใช้สองวิธี : ( 1 ) การ dpph ฟรี แรดิคอล ( 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl ) followingthe วิธีการอธิบายโดยแบรนด์วิลเลียมส์ et al . [ 27 ] andmensor et al . [ 28 ] และ ( 2 ) อนุมูลอิสระ Abbr ( 2,2-azino-bis ( 3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid ) ) จับวิธีตามขั้นตอนที่อธิบายโดย rufino et al . [ 29 ]