Yam crops (Dioscorea spp.) present

Yam crops (Dioscorea spp.) present a very high and unexplained interplant variability which hinders
attempts at intensification. This paper aims to characterize the plant-to-plant variability in yield and to
identify its underlying causes for the two major yam species (Dioscorea alata and Dioscorea rotundata).
Four field experiments were carried out between 2006 and 2009 in Benin. Yams were grown using a
traditional cropping method (i.e. in mounds at 0.7 plants m−2) without biotic or abiotic stresses. In order
to test interplant competition, a low density treatment (0.08 plants m−2) was included for D. alata in the
2006 experiment. Throughout four years of experimentation, yields varied from 12 Mg ha−1 to 21 Mg ha−1.
Both yam species presented a high interplant coefficient of variation (CV) for tuber yield (42–71%). The
unbiased Gini coefficient (G) was used to measure how steep a hierarchy is in an absolute sense. CV
and G of individual plant biomass both confirm clear plant size hierarchies from early growth. However,
no difference in the CV of plant size and plant tuber yield was observed between high and low plant
density. This implies that, despite early interaction between neighbouring plants, competition was not
the driving factor controlling plant variability. In fact uneven emergence proved to be the primary cause.
Yam emergence takes place over a long period (e.g. it took 51 and 47 days for the 90% central range to
emerge for D. alata and D. rotundata, respectively), creating an early inter-plant size hierarchy which
later affected tuber production. For both species, plants which emerged early initiated their tuberization
earlier in the growing season and reached higher maximum yield regardless of weather conditions (e.g.
1200 and 764 g plant−1 for early-emerging D. alata and D. rotundata plants respectively, and 539 and
281 g plant−1 for late-emerging plants). Plant size hierarchization together with its observed left-skewed
distribution, led to reduce total and marketable yield by increasing the proportion of small tubers. These
results highlight the need to better understand the underlying mechanisms controlling the yams’ uneven
emergence before attempting to improve traditional cropping systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยำพืช (Dioscorea โอ) เสนอราคาที่สูงมาก และไม่คาดหมาย interplant สำหรับความผันผวนซึ่งทำความพยายามที่แรง เอกสารนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดลักษณะความแปรผันพืชพืช ในผลผลิต และระบุสาเหตุชนิดยำหลักสอง (Dioscorea ชุมเห็ดเทศและ Dioscorea rotundata) เป็นต้นฟิลด์การทดลองที่ 4 ได้ดำเนินการระหว่างปี 2006 และ 2009 เบนิน Yams ได้เติบโตขึ้นโดยใช้การครอบวิธีการแบบเดิม (เช่นใน mounds ที่พืช 0.7 m−2) ไม่เครียด abiotic หรือ biotic ในใบสั่งการทดสอบแข่งขัน interplant รักษาความหนาแน่นต่ำ (พืช 0.08 ตามลำดับ m−2) ถูกรวมในชุมเห็ดเทศ D. ในการ2006 ที่ทดลอง ตลอดสี่ปีของทดลอง ผลผลิตหลากหลายจาก 12 มิลลิกรัม ha−1 เพื่อ ha−1 21 มิลลิกรัมชนิดทั้งยำแสดงสัมประสิทธิ์การ interplant ที่สูงของความแปรผัน (CV) สำหรับผลผลิตหัว (42 – 71%) ที่สัมประสิทธิ์ Gini คน (G) ที่ใช้วัดว่าสูงชันชั้นที่อยู่ในความรู้สึกแน่นอน CVและ G ของโรงงานแต่ละแบบชีวมวลทั้งยืนยันลำดับชั้นขนาดโรงงานชัดเจนจากช่วงการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตามไม่แตกต่างใน CV ขนาดพืชและพืชหัวผลผลิตที่สังเกตระหว่างสูงต่ำพืชความหนาแน่น หมายความว่า แม้ มีการโต้ตอบที่ช่วงระหว่างพืชเพื่อน การแข่งขันไม่ได้การขับขี่ปัจจัยความแปรผันของโรงงานควบคุม ในความเป็นจริงเกิดขึ้นไม่สม่ำเสมอได้เป็น สาเหตุหลักเกิดยามเกิดระยะยาว (เช่นใช้ 47 และ 51 วันในช่วงกลาง 90% จะเกิดเทศ D. และ D. rotundata ตามลำดับ), สร้างลำดับชั้นขนาดระหว่างโรงงานเป็นต้นซึ่งการผลิตหัวได้รับผลกระทบในภายหลัง สำหรับทั้งสองชนิด พืชที่ปรากฏขึ้นตั้งแต่เริ่มต้น tuberization ของพวกเขาก่อนหน้านี้ในฤดูเติบโตและเดินทางสูงสุดที่สูงกว่าอัตราผลตอบแทนโดยไม่คำนึงถึงสภาพ (เช่นplant−1 g 1200 และ 764 ใหม่ต้นชุมเห็ดเทศ D. และ D. rotundata พืชตามลำดับ และ 539 และ281 g plant−1 สำหรับพืชที่ล่าช้าเกิดขึ้น) Hierarchization ขนาดพืชร่วมกับการสังเกตซ้ายเบ้แจกจ่าย นำไปสู่ลดผลผลิตรวม และ marketable โดยการเพิ่มสัดส่วนของ tubers เล็ก เหล่านี้จำเป็นต้องเข้าใจกลไกอยู่ภายใต้การควบคุมของ yams เน้นผลลัพธ์ไม่สม่ำเสมอเกิดขึ้นก่อนทำการปรับปรุงระบบครอบแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พืช Yam (Dioscorea spp.) นำเสนอความแปรปรวน Interplant
สูงมากและไม่ได้อธิบายที่เป็นอุปสรรคต่อความพยายามที่จะแรงขึ้น กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะอธิบายลักษณะความแปรปรวนจากพืชที่จะปลูกผลผลิตและเพื่อระบุสาเหตุของทั้งสองสายพันธุ์มันเทศที่สำคัญ (Dioscorea ชุมเห็ดเทศและ Dioscorea rotundata). สี่ทดลองได้ดำเนินการระหว่างปี 2006 และ 2009 ในประเทศเบนิน มันเทศที่ปลูกโดยใช้วิธีการปลูกพืชแบบดั้งเดิม (เช่นในกองที่ 0.7 เมตรพืช-2) โดยไม่เน้นสิ่งมีชีวิตหรือ abiotic เพื่อที่จะทดสอบการแข่งขัน Interplant การรักษาความหนาแน่นต่ำ (0.08 เมตรพืช-2) เป็นที่รวมสำหรับดีชุมเห็ดเทศใน 2006 การทดลอง ตลอดสี่ปีของการทดลองอัตราผลตอบแทนที่แตกต่างกันตั้งแต่วันที่ 12 มกฮ่า 1-21 มิลลิกรัม ha-1. สายพันธุ์มันเทศทั้งนำเสนอค่าสัมประสิทธิ์ Interplant สูงของการเปลี่ยนแปลง (CV) ให้ผลผลิตหัว (42-71%) ค่าสัมประสิทธิ์ Gini เป็นกลาง (G?) ถูกใช้ในการวัดว่าลำดับชั้นที่สูงชันที่อยู่ในความรู้สึกที่แน่นอน CV และ G? ของชีวมวลของพืชแต่ละลำดับชั้นทั้งยืนยันโรงงานขนาดที่ชัดเจนจากการเจริญเติบโตของต้น แต่ความแตกต่างใน CV ขนาดพืชและผลผลิตพืชหัวไม่มีการตั้งข้อสังเกตระหว่างพืชสูงและต่ำความหนาแน่น ซึ่งหมายความว่าแม้จะมีการทำงานร่วมกันระหว่างต้นพืชที่อยู่ใกล้เคียงการแข่งขันไม่ได้เป็นปัจจัยที่ควบคุมการขับขี่ที่แปรปรวนโรงงาน ในความเป็นจริงเกิดขึ้นไม่สม่ำเสมอพิสูจน์แล้วว่าเป็นสาเหตุหลัก. เกิด Yam จะเกิดขึ้นในระยะเวลานาน (เช่นมันต้องใช้เวลา 51 และ 47 วันสำหรับ 90% ช่วงกลางที่จะโผล่ออกมาสำหรับดีชุมเห็ดเทศและD rotundata ตามลำดับ) การสร้างต้น ลำดับชั้นขนาดระหว่างโรงงานที่ได้รับผลกระทบภายหลังการผลิตพืช สำหรับทั้งสองชนิดพืชที่เกิดในช่วงต้นริเริ่ม tuberization ของพวกเขาก่อนหน้านี้ในฤดูการเจริญเติบโตและถึงอัตราผลตอบแทนที่สูงกว่าโดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ(เช่น1200 และ 764 กรัมพืช 1 ต้นที่เกิดขึ้นใหม่ดีชุมเห็ดเทศและ D rotundata พืชตามลำดับและ 539 และ281 กรัมพืช-1 สำหรับพืชที่เกิดขึ้นใหม่ในช่วงปลาย) ขนาดโรงงาน hierarchization ร่วมกับข้อสังเกตของเบ้ซ้ายจัดจำหน่ายนำไปสู่การลดผลผลิตรวมและความต้องการของตลาดโดยการเพิ่มสัดส่วนของหัวขนาดเล็ก เหล่านี้ผลการเน้นถึงความจำเป็นในการทำความเข้าใจกลไกพื้นฐานการควบคุมมันเทศ'ไม่สม่ำเสมอเกิดขึ้นก่อนที่จะพยายามปรับปรุงระบบการปลูกพืชแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยำพืช ( dioscorea spp . ) ปัจจุบันสูงมากและไม่ได้อธิบายซึ่งเป็นอุปสรรคต่อความพยายามในการ interplant
แรง . บทความนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาพืชกับพืช ผลผลิต และความแปรปรวนในการระบุสาเหตุของ

สำหรับหลักสองชนิด ( dioscorea ชุมเห็ดเทศ และ ยำ dioscorea rotundata )
4 สนามทดลอง พบว่าระหว่างปี 2006 และ 2009 ในเบนินมันเทศที่ปลูกโดยใช้วิธีการแบบดั้งเดิม ( เช่นในการปลูกพืช
กองที่ 0.7 พืช m − 2 ) โดยไม่มีการเน้นหรือสิ่งมีชีวิต . เพื่อการแข่งขัน interplant
ทดสอบ , การรักษาความหนาแน่นต่ำ ( 0.08 พืช m − 2 ) คือรวม D . ชุมเห็ดเทศ
2006 ในการทดลอง ตลอดสี่ปีของการทดลอง , ผลผลิตที่หลากหลายจาก 12 มก. ฮา− 1 21 มิลลิกรัม ฮา
− 1ทั้งยำชนิดแสดงสัมประสิทธิ์ interplant สูงของการเปลี่ยนแปลง ( CV ) ผลผลิตมันฝรั่ง ( 42 – 71 % )
ค่าสัมประสิทธิ์จินี่เป็นกลาง ( G  ) ถูกใช้เพื่อวัดว่าชันลำดับชั้นในความรู้สึกแน่นอน
g  CV และมวลชีวภาพของพืชแต่ละต้นทั้งยืนยันชัดเจนขนาดชนชั้นจากการเจริญเติบโตเร็ว อย่างไรก็ตาม
ความแตกต่างในขนาดของพืชและผลผลิตมันฝรั่งพันธุ์โรงงานพบว่าระหว่างสูงและต่ำความหนาแน่นพืช

อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการปฏิสัมพันธ์ระหว่างพืชใกล้เคียงก่อน การแข่งขันไม่ได้
ขับรถปัจจัยที่ควบคุมการปลูกพืช ในความเป็นจริงไม่สม่ำเสมอ การพิสูจน์แล้วว่าเป็น สาเหตุหลัก
ยำวิวัฒนาการจะเกิดขึ้นในระยะยาว เช่นมันเอา 51 47 วัน 90% ช่วงกลาง

ออกมาสำหรับ D . ชุมเห็ดเทศและ rotundata ตามลำดับ ) การปลูกต้นอินเตอร์ขนาดลำดับชั้นซึ่ง
ต่อมาส่งผลกระทบต่อการผลิตมันฝรั่ง ทั้งสองชนิด พืชที่ออกมาช่วงแรกเริ่มของพวกเขา tuberization
ก่อนหน้านี้ในฤดูปลูกและได้ผลผลิตสูงสุดสูงโดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ ( เช่น