The authors tested the hypothesis t

The authors tested the hypothesis that obese individuals experience greater reward from food consumption (consummatory food reward) and anticipated consumption (anticipatory food reward) than lean individuals using functional magnetic resonance imaging (fMRI) with 33 adolescent girls (mean age = 15.7, SD = 0.9). Obese relative to lean adolescent girls showed greater activation bilaterally in the gustatory cortex (anterior and mid insula, frontal operculum) and in somatosensory regions (parietal operculum and Rolandic operculum) in response to anticipated intake of chocolate milkshake (vs. a tasteless solution) and to actual consumption of milkshake (vs. a tasteless solution); these brain regions encode the sensory and hedonic aspects of food. However, obese relative to lean adolescent girls also showed decreased activation in the caudate nucleus in response to consumption of milkshake versus a tasteless solution, potentially because they have reduced dopamine receptor availability. Results suggest that individuals who show greater activation in the gustatory cortex and somatosensory regions in response to anticipation and consumption of food, but who show weaker activation in the striatum during food intake, may be at risk for overeating and consequent weight gain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนทดสอบสมมติฐานที่ว่า คนอ้วนประสบการณ์สะสมมากจากการบริโภคอาหาร (อาหาร consummatory รางวัล) และคาดว่าปริมาณการใช้ (anticipatory อาหารสะสม) กว่าบุคคลแบบ lean ด้วยแม่เหล็กทำงานการสั่นพ้องภาพ (fMRI) 33 เด็กหญิง (หมายถึง อายุ = 15.7, SD = 0.9) สัมพันธ์แบบ lean เด็กหญิงพบว่าเปิดใช้งานมากกว่า bilaterally ในคอร์เทกซ์ gustatory (แอนทีเรียร์ และ กลาง insula หน้าผาก operculum) และ ใน somatosensory ภูมิภาค (operculum ข้างขม่อมและ Rolandic operculum) ตอบสนอง การบริโภคคาดว่าของ milkshake ช็อคโกแลต (เทียบกับการแก้ปัญหาชาติ) และปริมาณการใช้จริงของ milkshake (เทียบกับชาติอับจน อ้วน ภูมิภาคเหล่านี้สมองเข้าด้าน hedonic และทางประสาทสัมผัสของอาหาร อย่างไรก็ตาม อ้วนสัมพันธ์กับเด็กหญิงแบบ lean ยังพบการเปิดใช้งานลดลงในนิวเคลียส caudate ในการตอบสนองของ milkshake เมื่อเทียบกับการแก้ปัญหาชาติ อาจเนื่องจากพวกเขาได้ลดลงพร้อมตัวรับโดปามีน ผลแนะนำว่า บุคคลที่แสดงการเปิดใช้งานมากกว่าในคอร์เทกซ์ gustatory และภูมิภาค somatosensory ในการตอบสนองความคาดหมายและปริมาณของอาหาร แต่ผู้แสดงเปิดใช้งานที่แข็งแกร่งใน striatum ที่ระหว่างรับประทานอาหาร อาจเสี่ยงน้ำหนัก overeating และผลลัพธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนการทดสอบสมมติฐานที่ว่าคนอ้วนได้สัมผัสกับผลตอบแทนที่มากขึ้นจากการบริโภคอาหาร (รางวัลอาหาร consummatory) และการบริโภคที่คาดว่าจะ (รางวัลอาหารล่วงหน้า) มากกว่าบุคคลยันใช้ถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (fMRI) 33 เด็กวัยรุ่นหญิง (อายุเฉลี่ย = 15.7, SD = 0.9) ญาติอ้วนยันเด็กวัยรุ่นหญิงแสดงให้เห็นว่าการเปิดใช้งานมากขึ้นทั้งสองข้างในเยื่อหุ้มสมองลิ่มรส (หน้ากลางและฉนวน, operculum หน้าผาก) และในภูมิภาค somatosensory (operculum ขม่อมและ operculum Rolandic) ในการตอบสนองต่อการบริโภคคาดว่าจะปั่นช็อคโกแลต (เทียบกับวิธีการแก้ปัญหารสจืด) และ การบริโภคที่แท้จริงของการปั่น (เทียบกับวิธีการแก้ปัญหารสจืด); บริเวณสมองเหล่านี้เข้ารหัสด้านประสาทสัมผัสและความชอบของอาหาร แต่ญาติเป็นโรคอ้วนจะยันเด็กวัยรุ่นหญิงยังแสดงให้เห็นการเปิดใช้งานลดลงในนิวเคลียสมีหางในการตอบสนองการบริโภคนมผสมไอศกรีมเมื่อเทียบกับวิธีการแก้ปัญหารสจืดที่อาจเกิดขึ้นเพราะพวกเขามีการลดความพร้อมรับโดปามีน ผลการชี้ให้เห็นว่าบุคคลที่แสดงยืนยันการใช้งานมากขึ้นในเยื่อหุ้มสมองรสชาติและภูมิภาค somatosensory ในการตอบสนองความคาดหวังและการบริโภคอาหาร แต่ที่แสดงความอ่อนแอในการเปิดใช้งาน striatum ระหว่างการรับประทานอาหารที่อาจมีความเสี่ยงสำหรับการกินมากเกินไปและการเพิ่มน้ำหนักที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เขียนได้ทดสอบสมมติฐานที่ว่า บุคคลที่มีประสบการณ์มากกว่ารางวัลจากการบริโภคอาหาร ( อาหาร consummatory รางวัล ( รางวัล ) และคาดว่าการบริโภคอาหารโดยคาดการณ์ ) กว่าบุคคลยันใช้ฟังก์ชั่นแม่เหล็ก ( fMRI ) กับภาพ 33 วัยรุ่นหญิง ( อายุเฉลี่ย = 4 , SD = 0.9 )ตุ๊ญาติยันสาววัยรุ่น มีมากขึ้นในการกระตุ้นสมองส่วนข้าง ( ด้านหน้า และกลางหน้าผากอินซูล่า , เพอร์คูลัม ) และในภูมิภาค ( โอเพอคิวลัมและกระโหลก rolandic โอเพอร์คูลัม ) ในการตอบสนองต่อคาดว่าการบริโภคของมิลค์เชค ( กับโซลูชันจืด ) และการใช้จริงของมิลค์เชค ( กับโซลูชันจืด )ภูมิภาคสมองเหล่านี้เข้ารหัสด้านการรับความรู้สึกและความชอบของอาหาร อย่างไรก็ตาม ตุ๊ ญาติยันสาววัยรุ่นยังแสดงการลดลงในนโยบายข้อความในการตอบสนองต่อการบริโภคไอศกรีมเมื่อเทียบกับโซลูชั่นรสจืด , อาจเนื่องจากพวกเขามีการลดตัวรับโดปามีนความพร้อมใช้งานชี้ให้เห็นว่า บุคคลที่แสดงมากขึ้นในการกระตุ้นสมอง และในภูมิภาคในการตอบสนองต่อเอกชน และการบริโภคอาหาร แต่ที่ดูแข็งแกร่ง การกระตุ้นในแต่ในการบริโภคอาหาร อาจจะเสี่ยงต่อการลงทุนมากเกินไปและการเพิ่มน้ำหนัก