Zero waste seeks to:➢maximise recyc

Zero waste seeks to:
➢maximise recycling
➢minimise waste
➢reduce consumption
➢ensure products can be
re-used repaired or
recycled back to nature
or commerce
Taking the natural world as a
model, living organisms
consume resources and produce waste. However what is
waste for one species is food
for another so that within an
ecosystem virtually all wastes
are continually recycled,
requiring only additional
supplies of energy.
In theory at least, if one could
design industry to emulate
this pattern an industrial
ecology would become established in which waste from
one enterprise becomes the
resource of another.
Zero waste can mean different
things to different groups. For
industry, waste prevention
usually means cost efficiency
and savings, and is an activity
within its own control. Supply
chain issues can also be
addressed, as a business can
demand higher environmental
standards from its suppliers.
For local authorities, the issue
is less clear. In many cases a
municipality has little control
over the lifestyles of residents,
and simply provides a service.
Education and encouragement
needs to be subtle and protracted.
Zero waste policies
Zero waste policies have been
tried around the world.
Canberra, Australia became
the first city in the world to
set a vision of no waste by
2010, followed by US municipalities of Seattle, Del Norte
County (California) and Santa
Cruz County. More than one
third of New Zealand’s local
authorities have set targets of
zero waste to landfill. In 2001,
Toronto, Canada adopted a
policy of zero waste by 2010.
Many international corporations (eg Hewlett Packard,
Bell Canada, Xerox, Kimberley
Clark, Honda Motors and Du
Pont) have also adopted
ambitious zero waste targets.
The Ricoh Group claims to
have achieved zero waste
throughout its Japanese sites,
and is on track to repeat this
overseas by 2002.
These companies are reducing
their waste disposal costs, and
attracting customer loyalty
through promoting sustainable business practices.
Case studies
Canberra
Canberra, Australia has
developed a waste management strategy, after extensive
consultation, to achieve a
waste-free society by 2010.
Market development programmes have already generated jobs and businesses, (the
re-use of demolition materials
led to eight full-time jobs and
the re-use of more than
100,000 tonnes of material).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียศูนย์พยายาม:➢maximise รีไซเคิลเสีย ➢minimiseปริมาณการใช้ ➢reduceผลิตภัณฑ์ ➢ensure สามารถการใช้การซ่อมแซม หรือรีไซเคิลกลับสู่ธรรมชาติหรือพาณิชย์มีธรรมชาติเป็นการรุ่น ชีวิตใช้ทรัพยากร และผลิตการเสีย อย่างไรก็ตาม สิ่งเสียชนิดหนึ่งเป็น อาหารอื่นเพื่อให้ภายในตัวเปลืองแทบทุกระบบนิเวศมีอย่างต่อเนื่องกลับมาใช้ใหม่ต้องเพิ่มเติมอุปกรณ์พลังงานในทฤษฎีที่น้อย ถ้าหนึ่งสามารถอุตสาหกรรมการออกแบบการจำลองรูปนี้เป็นอุตสาหกรรมนิเวศวิทยาจะกลายเป็นก่อตั้งขึ้นในที่เสียจากกลายเป็นองค์กรหนึ่งทรัพยากรอื่นเสียศูนย์อาจหมายถึงแตกต่างกันกิจกรรมกลุ่มต่าง ๆ สำหรับอุตสาหกรรม ป้องกันการเสียมักจะหมายถึง ต้นทุนอย่างมีประสิทธิภาพและ ประหยัด และกิจกรรมภายในการควบคุมตนเอง จัดหาวัสดุยังสามารถเป็นปัญหาลูกโซ่ส่ง เป็นธุรกิจสามารถความต้องการสูงสิ่งแวดล้อมมาตรฐานจากซัพพลายเออร์สำหรับหน่วยงานท้องถิ่น ปัญหาจะไม่ชัดเจน ในหลายกรณีเทศบาลมีการควบคุมน้อยผ่านวิถีชีวิตของผู้อยู่อาศัยและจะให้บริการการศึกษาและให้กำลังใจจำเป็นต้องฉลาด และยืดเยื้อนโยบายศูนย์เสียนโยบายศูนย์เสียได้พยายามทั่วโลกแคนเบอร์รา ออสเตรเลียเป็นเมืองแรกในโลกที่กำหนดวิสัยทัศน์ของไม่เสียด้วย2010 ตามแห่งสหรัฐอเมริกาของซีแอตเทิล Del เหนือเขต (รัฐแคลิฟอร์เนีย) และซานตาครูซเขตการ มากกว่าหนึ่งสามของท้องถิ่นของนิวซีแลนด์หน่วยงานได้ตั้งเป้าหมายของศูนย์ขยะเพื่อนำ ในปีค.ศ. 2001โตรอนโต แคนาดานำการนโยบายของศูนย์เสีย 2010บริษัทนานาชาติหลายแห่ง (เช่น Hewlett Packardเบลล์แคนาดา Xerox คิมเบอร์ลีย์คลาร์ก ฮอนด้ามอเตอร์ และ Duสะพาน) ก็มีนำทะเยอทะยานศูนย์เสียเป้าหมายอ้าง กลุ่ม Ricohได้บรรลุเสียศูนย์ตลอดทั้งเว็บไซต์ของญี่ปุ่นและในการติดตามทำซ้ำต่างประเทศ โดย 2002บริษัทเหล่านี้จะลดลงต้นทุนการกำจัดขยะมูลฝอย และดึงดูดลูกค้าสมาชิกโดยส่งเสริมการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืนกรณีศึกษาแคนเบอร์ราแคนเบอร์รา ออสเตรเลียมีพัฒนากลยุทธ์การจัดการของเสีย หลังกว้างขวางให้คำปรึกษา ให้เป็นสังคมที่เสียฟรี 2010โครงการพัฒนาตลาดแล้วมีสร้างงาน และธุรกิจ (การใช้วัสดุที่รื้อถอนนำไปสู่งานเต็มเวลา 8 และในการใช้มากกว่า100000 ตันของวัสดุ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศูนย์พยายามที่จะเสีย:
การรีไซเคิล➢maximise
เสีย➢minimise
บริโภค➢reduce
ผลิตภัณฑ์➢ensureสามารถ
กลับมาใช้ใหม่การซ่อมแซมหรือ
นำกลับมาคืนสู่ธรรมชาติ
หรือการค้า
การโลกธรรมชาติเป็น
รูปแบบสิ่งมีชีวิต
และการใช้ทรัพยากรการผลิตของเสีย แต่สิ่งที่เป็น
ของเสียชนิดหนึ่งเป็นอาหาร
อีกเพื่อให้ภายใน
ระบบนิเวศจริงเสียทั้งหมด
จะถูกนำกลับมาใช้อย่างต่อเนื่อง
ที่ต้องใช้เพิ่มเติมเพียง
อุปกรณ์พลังงาน.
ในทางทฤษฎีอย่างน้อยถ้าใครสามารถ
ออกแบบอุตสาหกรรมที่จะเลียนแบบ
รูปแบบนี้อุตสาหกรรม
ระบบนิเวศจะกลายเป็นที่ยอมรับ ซึ่งของเสียออกจาก
องค์กรหนึ่งจะกลายเป็น
ทรัพยากรของผู้อื่น.
ศูนย์เสียที่แตกต่างกันอาจจะหมายถึง
สิ่งที่กลุ่มที่แตกต่างกัน สำหรับ
อุตสาหกรรมการป้องกันการเสีย
มักจะหมายถึงค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ
และการประหยัดและเป็นกิจกรรมที่
อยู่ในการควบคุมของตัวเอง ซัพพลาย
ปัญหาห่วงโซ่นอกจากนี้ยังสามารถ
ที่เป็นธุรกิจสามารถ
มีความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมสูงกว่า
มาตรฐานจากซัพพลายเออร์.
สำหรับหน่วยงานท้องถิ่นปัญหา
ไม่ชัดเจน ในหลายกรณี
เทศบาลมีการควบคุมน้อย
กว่าการดำเนินชีวิตของประชาชน
และก็ให้บริการ.
การศึกษาและการให้กำลังใจ
จะต้องละเอียดอ่อนและยืดเยื้อ.
ศูนย์นโยบายของเสีย
เป็นศูนย์นโยบายของเสียที่ได้รับการ
พยายามที่ทั่วโลก.
แคนเบอร์ราออสเตรเลียกลายเป็น
เมืองแรก ในโลกที่จะ
กำหนดวิสัยทัศน์ของเสียโดยไม่ได้
ปี 2010 ตามด้วยเทศบาลสหรัฐอเมริกาซีแอตเทิ Del Norte
เคาน์ตี้ (แคลิฟอร์เนีย) และซานตา
ครูซเคาน์ตี้ มากกว่าหนึ่ง
ในสามของท้องถิ่นของนิวซีแลนด์
เจ้าหน้าที่ได้กำหนดเป้าหมายของ
ศูนย์ขยะไปฝังกลบ ในปี 2001
โตรอนโตแคนาดานำ
นโยบายของเสียเป็นศูนย์ภายในปี 2010
องค์กรระหว่างประเทศหลายคน (เช่นฮิวเลตต์แพคการ์ด
เบลล์แคนาดา, ซีร็อกซ์, คิมเบอร์ลี
คลาร์กยนต์ฮอนด้าและ Du
Pont) นอกจากนี้ยังได้นำ
ความทะเยอทะยานศูนย์เป้าหมายเสีย.
Ricoh กลุ่มอ้างว่า
ได้ประสบความสำเร็จเป็นศูนย์เสีย
ตลอดทั้งเว็บไซต์ของญี่ปุ่น
และเป็นเส้นทางที่จะทำซ้ำนี้
ในต่างประเทศโดยปี 2002
บริษัท เหล่านี้จะช่วยลด
ค่าใช้จ่ายในการกำจัดของเสียของพวกเขาและ
การดึงดูดความภักดีของลูกค้า
ผ่านการส่งเสริมการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืน.
กรณีศึกษา
แคนเบอร์รา
แคนเบอร์ราออสเตรเลียได้
รับการพัฒนาการจัดการของเสีย กลยุทธ์หลังจากที่กว้างขวาง
การให้คำปรึกษาเพื่อให้เกิด
สังคมเสียฟรีภายในปี 2010
โครงการพัฒนาตลาดมีงานสร้างแล้วและธุรกิจ (
กลับมาใช้วัสดุที่รื้อถอน
นำไปสู่การแปดงานเต็มเวลาและ
การใช้งานอีกกว่า
100,000 ตันของวัสดุ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์ขยะพยายามที่จะ :
➢รีไซเคิลลดขยะเพิ่ม

➢➢ลดการบริโภค➢
ให้ผลิตภัณฑ์สามารถใช้ซ่อมแซมหรือ

Re : รีไซเคิลกลับสู่ธรรมชาติ

หรือพาณิชย์ สละโลก ธรรมชาติเป็นสิ่งมีชีวิต

แบบสิ้นเปลืองทรัพยากรและการผลิตของเสีย อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เป็นชนิดที่เป็นอาหารขยะหนึ่ง

อีกดังนั้นในระบบนิเวศแทบทุกคน

กาก
อย่างต่อเนื่องรีไซเคิลโดยเฉพาะเพิ่มเติม

อุปกรณ์พลังงาน อย่างน้อยในทางทฤษฎี ถ้าหนึ่งจะ

อุตสาหกรรมการออกแบบเพื่อเลียนแบบรูปแบบนี้อุตสาหกรรม
นิเวศวิทยาจะตั้งขึ้นซึ่งขยะจากองค์กรหนึ่งจะกลายเป็น


ศูนย์เสียทรัพยากรอื่น สามารถหมายถึง สิ่งที่แตกต่างกัน
กลุ่มที่แตกต่างกัน

สำหรับอุตสาหกรรมการป้องกันของเสียมักจะหมายถึง
ต้นทุนอย่างมีประสิทธิภาพ และประหยัด และเป็นกิจกรรม
อยู่ในการควบคุมของตัวเอง ปัญหาห่วงโซ่อุปทาน

อยู่ยังสามารถเป็นธุรกิจได้

มาตรฐานสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นจากซัพพลายเออร์ .
สำหรับหน่วยงานท้องถิ่น ปัญหา
ชัดเจนน้อยลง ในหลายกรณีเป็น

ผ่านเทศบาลได้น้อย ควบคุมวิถีชีวิตของชาวบ้าน และก็มี


บริการการศึกษาและให้กําลังใจต้องเป็นสีสัน และยืดเยื้อ เสียเวลา

ศูนย์นโยบายศูนย์เสียนโยบายถูก

พยายามทั่วโลก ออสเตรเลียเป็นเมืองแรกในโลก


ตั้งวิสัยทัศน์ของของเสียโดย
2010 ตามมาด้วยเมืองซีแอตเทิล , del Norte
มณฑล ( แคลิฟอร์เนีย ) และซานต้า
Cruz County มากกว่าหนึ่ง
3
เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นของนิวซีแลนด์ได้กำหนดเป้าหมายของ
ศูนย์ขยะไปฝังกลบ ในปี 2001

โตรอนโต แคนาดา นำนโยบายของศูนย์ขยะโดย 2010 .
องค์กรระหว่างประเทศหลาย ( เช่น Hewlett Packard ,
เบลล์แคนาดา , ซีร็อกซ์ , คิม
คลาร์ก ยนต์ฮอนด้าและ Du Pont

) ได้ประกาศใช้เป้าหมายศูนย์เปล่าทะเยอทะยาน .
กลุ่ม Ricoh อ้างว่าได้เสียศูนย์ตลอด


เว็บไซต์ภาษาญี่ปุ่นของและบนแทร็กพูดซ้ำ
ต่างประเทศโดย 2002
บริษัทเหล่านี้จะลดต้นทุนของเสียของพวกเขาและ

,ดึงดูดลูกค้าภักดี
ผ่านการส่งเสริมการปฏิบัติทางธุรกิจที่ยั่งยืน กรณีศึกษา



แคนเบอร์ราออสเตรเลียได้พัฒนากลยุทธ์การจัดการขยะ หลังจากปรึกษาอย่างละเอียด

เสียให้สังคมฟรีโดย 2010 .
โครงการพัฒนาตลาดได้สร้าง งานและธุรกิจ (

) กลับมาใช้วัสดุรื้อถอน , งานเต็มเวลาและ
การใช้มากกว่า
100000 ตันของวัสดุ )