Video Game AddictionP1 It’s great t

Video Game AddictionP1 It’s great to do things you enjoy. But can you go too far with a hobby? And at what pointdoes it become an addiction? That’s the question experts are trying to answer about playing videogames. Even though gaming has been around for almost 50 years, studies about its harms are stillin the early stages. Different groups have come to different conclusions about whether problemplaying should be called an addiction.P2 The World Health Organization added “gaming disorder” to the 2018 version of its medicalreference book, International Classification of Diseases. But the American PsychiatryAssociation’s manual, the DSM-5, didn’t. (So far, gambling is the only “activity” listed as apossible addiction.)P3 There are signs to watch for. The DSM-5 does include a section to help people and doctorsknow the warning signs of problem video gaming. These problems can happen whether you playonline or offline. Here is what to look for in yourself or someone close to you -- your partner, achild, or a friend. You need to have five or more of these signs in 1 year to have a problem,according to criteria that were proposed in the DSM-5:Thinking about gaming all or a lot of the timeFeeling bad when you can’t playNeeding to spend more and more time playing to feel goodNot being able to quit or even play lessNot wanting to do other things that you used to likeHaving problems at work, school, or home because of your gamingPlaying despite these problemsLying to people close to you about how much time you spend playingUsing gaming to ease bad moods and feelingsP4 Of course, not everyone who plays a lot has a problem with gaming. Some experts say thatit is harmful to label people who might just be very enthusiastic about gaming. One thing they doagree on is that the percentage of players who meet the proposed criteria for addiction to videogames is small. It is estimated to be somewhere between 1% and 9% of all gamers, adults and kidsalike. (It is more common in boys and men than girls and women.)P5 It may help to start by asking yourself a few questions: Does your video gaming get inthe way of other important things in your life, like your relationships, your job, or going toschool? Do you feel like you have crossed the line between loving to playing and having toplay? Might you be using gaming to avoid a deeper problem, like depression?P6 It can be hard to see a problem in yourself. The amount of time you spend gaming mightseem fine to you. But if people close to you say it’ s too much, it might be time to think aboutcutting back.P7 If you’re a parent who is concerned about the amount of time your child spends gaming,look at how well he or she is doing at school and with friends. Having good grades and a goodrelationship with parents are signs that a child’s video gaming is unlikely to be a problem

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิดีโอเกมติดยาเสพติด
ที่ดี P1 มันจะทำสิ่งที่คุณชอบ แต่คุณสามารถไปไกลเกินไปกับงานอดิเรก? และสิ่งที่จุดที่
มันจะกลายเป็นติดยาเสพติด? นั่นเป็นคำถามที่ผู้เชี่ยวชาญกำลังพยายามที่จะตอบเกี่ยวกับการเล่นวิดีโอ
เกม แม้ว่าการเล่นเกมได้รับรอบเกือบ 50 ปีการศึกษาเกี่ยวกับอันตรายของมันยังคงอยู่
ในขั้นเริ่มต้น กลุ่มที่แตกต่างกันได้มาถึงข้อสรุปที่แตกต่างกันเกี่ยวกับว่าปัญหา
การเล่นควรจะเรียกว่าติดยาเสพติด
องค์การอนามัยโลก P2 เพิ่ม“ความผิดปกติของการเล่นเกม” ให้เป็นเวอร์ชั่น 2018 ของทางการแพทย์
หนังสืออ้างอิงการจำแนกระหว่างประเทศของโรค แต่จิตเวชอเมริกัน
สมาคมเป็นคู่มือที่ DSM-5 ไม่ได้ (เพื่อให้ห่างไกลการพนันเป็นเพียง“กิจกรรม” ระบุว่าเป็น
ยาเสพติดที่เป็นไปได้.)
P3 มีสัญญาณเพื่อดูอยู่ แพ็ทริก-5 ไม่รวมถึงส่วนที่จะช่วยให้ผู้คนและแพทย์
รู้สัญญาณเตือนของการเล่นเกมปัญหาวิดีโอ ปัญหาเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ไม่ว่าคุณจะเล่น
ออนไลน์หรือออฟไลน์ นี่คือสิ่งที่จะมองหาในตัวเองหรือคนใกล้ชิดกับคุณ - คู่ของคุณเป็น
เด็กหรือเพื่อน คุณจำเป็นต้องมีห้าหรือมากกว่าของสัญญาณเหล่านี้ใน 1 ปีจะมีปัญหา
ตามเกณฑ์ที่ได้รับการเสนอใน DSM-5:
ความคิดเกี่ยวกับการเล่นเกมทั้งหมดหรือจำนวนมากของเวลาที่
รู้สึกไม่ดีเมื่อคุณไม่สามารถเล่น
จำเป็นต้องไป ใช้จ่ายมากขึ้นและเวลาในการเล่นมากขึ้นเพื่อให้ความรู้สึกที่ดี
ที่จะไม่สามารถที่จะเลิกหรือแม้กระทั่งเล่นน้อย
ไม่อยากที่จะทำสิ่งอื่น ๆ ที่คุณเคยชอบ
มีปัญหาในที่ทำงานโรงเรียนหรือบ้านเพราะเล่นเกมของคุณ
เล่นแม้จะมีปัญหาเหล่านี้
นอนอยู่กับคนที่ใกล้ชิดกับคุณเกี่ยวกับวิธีการมากเวลาที่คุณใช้ในการเล่น
ใช้เล่นเกมเพื่อความสะดวกในอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่ดีและความรู้สึก
P4 แน่นอนทุกคนไม่ได้คนที่เล่นเป็นจำนวนมากมีปัญหากับการเล่นเกม ผู้เชี่ยวชาญบางคนบอกว่า
มันเป็นอันตรายกับคนที่ป้ายก็อาจจะมีความกระตือรือร้นเกี่ยวกับการเล่นเกม สิ่งหนึ่งที่พวกเขาไม่
เห็นด้วยกับเป็นว่าร้อยละของผู้เล่นที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่นำเสนอสำหรับการติดยาเสพติดวิดีโอ
เกมที่มีขนาดเล็ก มันเป็นที่คาดกันว่าจะอยู่ระหว่าง 1% และ 9% ของนักเล่นเกมทุกผู้ใหญ่และเด็ก
เหมือนกัน (มันเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในเด็กผู้ชายและเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงและสตรี.)
P5 มันอาจช่วยให้เริ่มต้นด้วยการถามตัวเองคำถามไม่กี่: ไม่เล่นเกมวิดีโอของคุณได้รับใน
วิธีการในสิ่งที่สำคัญอื่น ๆ ในชีวิตของคุณเช่นความสัมพันธ์ของคุณที่งานของคุณหรือไป
โรงเรียน? คุณรู้สึกว่าคุณได้ข้ามเส้นแบ่งระหว่างความรักที่จะเล่นและมีการ
เล่นหรือไม่? คุณอาจจะใช้การเล่นเกมเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ลึกเช่นภาวะซึมเศร้า?
P6 มันอาจจะยากที่จะเห็นปัญหาในตัวเอง ปริมาณของเวลาที่คุณใช้ในการเล่นเกมอาจจะ
ดูเหมือนดีกับคุณ แต่ถ้าคนใกล้ชิดกับคุณบอกว่ามันมากเกินไปก็อาจจะมีเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับ
การตัดกลับ
P7 หากคุณเป็นผู้ปกครองที่เป็นกังวลเกี่ยวกับระยะเวลาที่บุตรหลานของคุณใช้เวลาเล่นเกม,
ดูที่วิธีการที่ดีที่เขาหรือเธอจะทำที่โรงเรียนและกับเพื่อน มีเกรดที่ดีและดี
ความสัมพันธ์กับพ่อแม่มีสัญญาณว่าวิดีโอเกมของเด็กไม่น่าจะเป็นปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิดีโอเกมติดยา
P1 มันเป็นเรื่องที่ดีที่จะทำสิ่งที่คุณชื่นชอบ แต่คุณสามารถไปไกลเกินไปกับงานอดิเรก? และสิ่งที่จุด
มันกลายเป็นยาเสพติด? นั่นคือผู้เชี่ยวชาญคำถามที่กำลังพยายามที่จะตอบเกี่ยวกับการเล่นวิดีโอ
เกม แม้ว่าการเล่นเกมได้รับรอบเกือบ๕๐ปี, การศึกษาเกี่ยวกับอันตรายจะยังคง
ในระยะแรก กลุ่มที่แตกต่างกันมีข้อสรุปที่แตกต่างกันเกี่ยวกับว่าปัญหา
การเล่นควรจะเรียกว่าการเสพติด
P2 องค์การอนามัยโลกเพิ่ม "ความผิดปกติของการเล่นเกม" ไปยังรุ่น๒๐๑๘ของการแพทย์
หนังสืออ้างอิง, การจำแนกประเภทระหว่างประเทศของโรค แต่จิตเวชอเมริกัน
คู่มือสมาคม, DSM-5 ไม่ได้ (จนถึงการพนันเป็น "กิจกรรม" เท่านั้น
ยาเสพติดที่เป็นไปได้)
P3 มีสัญญาณให้ดู DSM-5 ไม่รวมส่วนที่จะช่วยให้ผู้คนและแพทย์
ทราบสัญญาณเตือนของการเล่นเกมวิดีโอที่มีปัญหา ปัญหาเหล่านี้อาจเกิดขึ้นได้ไม่ว่าคุณจะเล่น
ออนไลน์หรือออฟไลน์ นี่คือสิ่งที่จะมองหาในตัวเองหรือคนที่ใกล้ชิดกับคุณ--คู่ของคุณ,
เด็กหรือเพื่อน คุณจำเป็นต้องมีเครื่องหมายเหล่านี้ห้าหรือมากกว่าใน1ปีที่จะมีปัญหา
ตามเกณฑ์ที่เสนอใน DSM-5:
คิดเกี่ยวกับการเล่นเกมทั้งหมดหรือมากเวลา
รู้สึกไม่ดีเมื่อคุณไม่สามารถเล่น
จำเป็นที่จะต้องใช้เวลามากขึ้นในการเล่นที่จะรู้สึกดี
ไม่สามารถเลิกหรือแม้แต่เล่นน้อย
ไม่ต้องการที่จะทำสิ่งอื่นๆที่คุณเคยชอบ
มีปัญหาในการทำงานโรงเรียนหรือบ้านเพราะการเล่นเกมของคุณ
เล่นแม้จะมีปัญหาเหล่านี้
โกหกกับคนที่ใกล้ชิดกับคุณเกี่ยวกับเวลาที่คุณใช้ในการเล่น
การใช้การเล่นเกมเพื่อบรรเทาอารมณ์และความรู้สึกที่ไม่ดี
P4 แน่นอนไม่ทุกคนที่เล่นมากมีปัญหากับการเล่นเกม ผู้เชี่ยวชาญบางคนบอกว่า
มันเป็นอันตรายต่อการติดป้ายคนที่อาจจะมีความกระตือรือร้นมากเกี่ยวกับการเล่นเกม. สิ่งหนึ่งที่พวกเขาทำ
ยอมรับว่าเป็นเปอร์เซ็นต์ของผู้เล่นที่ตรงกับเกณฑ์ที่เสนอไว้สำหรับการเสพติดกับวิดีโอ
เกมมีขนาดเล็ก คาดว่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่าง1% และ9% ของเกมเมอร์ทั้งหมด, ผู้ใหญ่และเด็ก
เหมือน กัน (มันเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในชายและชายมากกว่าเด็กหญิงและผู้หญิง)
P5 มันอาจช่วยในการเริ่มต้นโดยถามตัวเองคำถามบางอย่าง: การเล่นเกมวิดีโอของคุณได้รับใน
ทางของสิ่งสำคัญอื่นๆในชีวิตของคุณเช่นความสัมพันธ์ของคุณงานของคุณหรือไป
โรงเรียน คุณรู้สึกเหมือนคุณได้ข้ามเส้นระหว่างความรักในการเล่นและต้อง
เล่น คุณอาจจะใช้การเล่นเกมเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ลึกซึ้งเช่นภาวะซึมเศร้า?
P6 มันอาจจะยากที่จะเห็นปัญหาในตัวคุณเอง ระยะเวลาที่คุณใช้ในการเล่นเกมอาจ
ดูเหมือนดีกับคุณ แต่ถ้าคนใกล้ชิดกับคุณบอกว่ามัน ' s มากเกินไป, มันอาจจะเป็นเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับ
ตัดกลับ
P7 หากคุณเป็นผู้ปกครองที่มีความกังวลเกี่ยวกับจำนวนเวลาที่บุตรหลานของคุณใช้เล่นเกม
ดูวิธีการที่ดีที่เขาหรือเธอจะทำที่โรงเรียนและกับเพื่อน มีเกรดดีและดี
ความสัมพันธ์กับพ่อแม่เป็นสัญญาณว่าการเล่นเกมวิดีโอของเด็กไม่น่าจะเป็นปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดเกมอิเล็กทรอนิกส์
มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะทำในสิ่งที่คุณชอบ แต่คุณสามารถไปไกลเกินไปในงานอดิเรกของคุณ เมื่อไร
มันจะเสพติดไหม นั่นคือสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญพยายามที่จะตอบคำถามเกี่ยวกับการเล่นวิดีโอ
เกม แม้ว่าเกมที่ได้รับรอบสำหรับเกือบห้าสิบปีการศึกษาอันตรายของมันยังคง
ในระยะแรก กลุ่มที่แตกต่างกันมีข้อสรุปที่แตกต่างกันเกี่ยวกับปัญหานี้
การเล่นควรจะเรียกว่าการเสพติด
องค์การอนามัยโลกได้เพิ่มเกมอุปสรรคในรุ่น 2018 ของรายงานทางการแพทย์
หนังสืออ้างอิงการจำแนกโรคระหว่างประเทศ แต่จิตเวชศาสตร์ชาวอเมริกัน
คู่มือของสมาคม DSM-5 ไม่มีเลยจนถึงตอนนี้การพนันเป็นสิ่งเดียวที่ระบุไว้เป็น
อาจจะติด
P3 มีสัญญาณที่ต้องให้ความสนใจ dsm-5 จริงๆประกอบด้วยส่วนที่ช่วยให้ผู้คนและแพทย์
เรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาวิดีโอเกมสัญญาณเตือน ไม่ว่าคุณจะเล่นหรือไม่ปัญหาเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้
ออนไลน์หรือออฟไลน์ นี่คือสิ่งที่คุณหรือคนที่อยู่ข้างๆคุณกำลังมองหาเพื่อนของคุณ
เด็กหรือเพื่อน คุณต้องมีห้าหรือมากกว่านั้นในหนึ่งปีเพื่อที่จะมีปัญหา
ตามมาตรฐานที่เสนอใน dsm-5
คิดเกี่ยวกับการเล่นเกม
มันรู้สึกแย่เมื่อคุณไม่สามารถเล่นได้
มันต้องใช้เวลามากขึ้นในการเล่นเพื่อให้รู้สึกดี
ไม่สามารถเลิกเล่นได้แม้แต่น้อย
ไม่อยากจะทำอะไรที่คุณเคยชอบ
เพราะเกมของคุณมีปัญหาในที่ทำงานโรงเรียนหรือที่บ้าน
แม้จะมีปัญหาเหล่านี้
โกหกคนรอบข้างว่าคุณใช้เวลาเล่นมากแค่ไหน
ใช้เกมเพื่อบรรเทาอารมณ์ที่ไม่พึงประสงค์
แน่นอนไม่ทุกคนที่มักจะเล่นเกมมีปัญหาในการเล่นเกม ผู้เชี่ยวชาญบางคนกล่าวว่า
มันเป็นอันตรายที่จะติดป้ายว่าคนที่กระตือรือร้นมากเกี่ยวกับเกม สิ่งหนึ่งที่พวกเขาทำ
เห็นด้วยกับสัดส่วนของผู้เล่นที่สอดคล้องกับมาตรฐานที่แนะนำสำหรับการเสพติดวิดีโอ
เกมมันเล็กมาก มันคือประมาณว่าเปอร์เซ็นต์ของผู้ใหญ่และเด็กระหว่างหนึ่งถึงเก้าในเกมทั้งหมด
เหมือนกันเลย เด็กผู้ชายและผู้ชายทั่วไปมากกว่าผู้หญิงและผู้หญิง
P5 อาจช่วยให้คุณเริ่มต้นด้วยการถามตัวเองคำถามบางอย่าง
วิธีอื่นๆที่สำคัญในชีวิตของคุณเช่นความสัมพันธ์ของคุณงานของคุณหรือ
โรงเรียน คุณคิดว่าคุณได้ข้ามเส้นระหว่างการเล่นและการเล่น
เล่นเหรอ คุณอาจจะใช้เกมเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาลึกเช่นภาวะซึมเศร้า
P6 เป็นเรื่องยากที่จะเห็นสิ่งที่ผิดปกติกับคุณ เวลาที่คุณใช้ในเกมอาจจะ
คุณดูดีมาก แต่ถ้าคนรอบข้างคุณพูดมากเกินไปบางทีมันอาจจะถึงเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับมัน
ตัดค่าใช้จ่าย
P7 ถ้าคุณเป็นผู้ปกครองที่ดูแลเกี่ยวกับเวลาที่เด็กเล่นเกม
ดูวิธีการที่ดีที่เขาหรือเธอทำที่โรงเรียนและเพื่อนๆ เกรดดี
ความสัมพันธ์กับพ่อแม่แสดงให้เห็นว่าวิดีโอเกมของเด็กไม่น่าจะเป็นปัญหา