In 1941, Miller and Dollard propose

In 1941, Miller and Dollard proposed a theory of social learning and imitation that rejected behaviorist notions of associationism in favor of drive reduction principles. It was a theory of learning, however, that failed to take into account the creation of novel responses or the processes of delayed and non-reinforced imitations. In 1963, Bandura and Walters wrote Social Learning and Personality Development, broadening the frontiers of social learning theory with the now familiar principles of observational learning and vicarious reinforcement. By the 1970s, however, Bandura was becoming aware that a key element was missing not only from the prevalent learning theories of the day but from his own social learning theory. In 1977, with the publication of "Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change," he identified the important piece of that missing element—self-beliefs

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1941 มิลเลอร์และ Dollard เสนอทฤษฎีการเรียนรู้สังคมและเทียมที่ปฏิเสธความเข้าใจ behaviorist ของ associationism สามารถไดรฟ์หลักลด ทฤษฎีการเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม ที่ไม่สามารถเข้าบัญชีสร้างนวนิยายตอบหรือกระบวนการของการเลียนแบบที่ผลิตล่าช้า และไม่เสริม ได้ ใน 1963, Bandura และ Walters เขียนการเรียนรู้ทางสังคมและการพัฒนาบุคลิกภาพ broadening ขอบเขตของทฤษฎีการเรียนรู้สังคมหลักตอนนี้คุ้นเคยสังเกตการณ์เรียนรู้และเสริมสร้างกิยามะฮ์ โดยทศวรรษ 1970 ไร Bandura ได้กลายเป็นทราบว่า องค์ประกอบสำคัญขาดหายไปไม่เพียง แต่ จากทฤษฎีเรียนรู้แพร่หลายวัน แต่ จากทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมของเขาเอง ใน 1977 ด้วยการประกาศ "ประสิทธิภาพตนเอง: ไปทางทฤษฎี Unifying ของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม, " เขาระบุชิ้นส่วนสำคัญขององค์ประกอบที่ขาดหายไปคือความเชื่อตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1941 มิลเลอร์และ Dollard เสนอทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมและการเลียนแบบที่ปฏิเสธความคิดของ behaviorist associationism ในความโปรดปรานของหลักการไดรฟ์ลดลง มันเป็นทฤษฎีของการเรียนรู้ แต่ที่ล้มเหลวที่จะคำนึงถึงการสร้างการตอบสนองนวนิยายหรือกระบวนการของการเลียนแบบความล่าช้าและไม่เสริมแรง ในปี 1963, แบนดูราวอลเตอร์สและเรียนรู้ทางสังคมเขียนและการพัฒนาบุคลิกภาพการขยายพรมแดนของทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมกับหลักการคุ้นเคยตอนของการเรียนรู้การสังเกตและการเสริมแรงชะลอ โดยปี 1970 แต่ Bandura ได้กลายเป็นที่ทราบว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ขาดหายไปไม่เพียง แต่จากทฤษฎีการเรียนรู้ที่แพร่หลายในวันนี้ แต่จากทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมของตัวเอง ในปี 1977 ด้วยการตีพิมพ์ของ "การรับรู้ความสามารถตนเอง: สู่ Unifying ทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม" เขาระบุชิ้นสำคัญของว่าองค์ประกอบความเชื่อของตัวเองหายไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1941 มิลเลอร์และดอลเลิร์ดเสนอทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมและการเลียนแบบที่ปฏิเสธความคิดของ behaviorist associationism ในความโปรดปรานของหลักการการไดรฟ์ มันเป็นทฤษฎีของการเรียนรู้ แต่ที่ล้มเหลวที่จะเข้าบัญชีการตอบสนองใหม่หรือกระบวนการที่ล่าช้าและไม่เสริมเลียนแบบที่ ในปี 1963แบนดูรา และวอลเตอร์เขียนการเรียนรู้ทางสังคมและการพัฒนาบุคลิกภาพ , ขยายพรมแดนของทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมกับหลักการตอนนี้คุ้นเคยของการเรียนรู้โดยการสังเกตและการเสริมแรงของ . โดยปี 1970 แต่แบนดูราได้กลายเป็นที่ทราบว่า กุญแจสำคัญที่ขาดหายไป ไม่เพียง แต่จากการเรียนรู้แพร่หลายทฤษฎีของวันแต่จากทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมของเขาเอง ใน ปี 1977กับสิ่งพิมพ์ของ " ตนเองสู่การรวมทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม " เขาระบุว่าองค์ประกอบที่ขาดหายไปชิ้นสำคัญของตนเอง ความเชื่อ