The dance begins...Clad in rural at

The dance begins...Clad in rural attire, a group of young men and women fish with rattan baskets and scoops, dividing their attention between work and flirtatious glances. Women are portrayed as hardworking, shy, demurring and coy, whereas the young men are strong, unrestrained, roguish and assertive. As the dance continues a couple is separated from the group allowing the flirtations between them to intensify, only to be spoiled by the male character playing a bit too rough, leading to her coy rejection. He pokes and plays trying to win her back, bringing only further rejection. Eventually he gently apologizes on bended knee and after some effort, draws a smile and her attention once again. Just as they move together, the group returns, startling the couple and evoking embarrassment as they both rush to their 'proper' roles once again. The men and women exit at opposite sides of the stage, leaving the couple almost alone, but under pressure of the groups, they separate, leaving in opposite directions, yet with index finger placed to mouth, hint of a secret promise to meet again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มเต้นรำ...ห่มในชนบทชุด กลุ่มเยาวชนชายและหญิงปลาตะกร้าหวายและ scoops แบ่งความสนใจระหว่างทำงานและสายตาเจ้าชู้แปลก หญิงมีเซ็กส์เป็นทุก ขี้อาย demurring และ coy ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังแข็งแรง ในเมื่อ roguish และทำ เป็นเต้นรำต่อ คู่จะแยกออกจากกลุ่มให้ flirtations การซ้ำเติม จะเหลิง โดยตัวละครชายที่เล่นบิตเกินไปหยาบ นำไปสู่การปฏิเสธของเธอ coy เขา pokes และเล่นเอาชนะเธอกลับ นำเฉพาะต่อการปฏิเสธ ในที่สุดเขาเบา ๆ apologizes เข่า bended และหลัง จากความพยายามบางอย่าง วาดรอยยิ้มและความสนใจของเธออีกครั้ง เหมือนจะไปด้วยกัน ได้คืน ตกใจคู่ และ evoking ความลำบากใจเป็นพวกเขาทั้งสองวิ่งบทบาทของ 'เหมาะสม' อีกครั้ง ชายและหญิงออกที่ด้านตรงข้าม ของ เวที ออกคู่เกือบคนเดียว แต่ภาย ใต้ความกดดันของกลุ่ม พวกเขาแยก ออก ในทิศทางตรงกันข้ามกับ ยัง กับนิ้วชี้วางคาบ แนะนำสัญญาลับเพื่อตอบสนองอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต้นรำเริ่มต้น ... แต่งกายในชุดเครื่องแต่งกายชนบทกลุ่มของชายหนุ่มและหญิงปลาที่มีตะกร้าหวายและบุญแบ่งความสนใจของพวกเขาระหว่างการทำงานและมองเจ้าชู้ ผู้หญิงเป็นภาพที่ขยัน, ขี้อาย, demurring และขี้อายในขณะที่ชายหนุ่มที่มีความแข็งแรงพรั่งพรู, เกเรและการแสดงออกที่เหมาะสม การเต้นรำยังคงคู่ถูกแยกออกจากกลุ่มให้โปรยเสน่ห์ระหว่างพวกเขาที่จะกระชับเพียงเพื่อจะนิสัยเสียโดยตัวละครชายเล่นบิตหยาบเกินไปนำไปสู่​​การปฏิเสธขี้อายของเธอ เขาโผล่เล่นและพยายามที่จะชนะเธอกลับนำเพียงการปฏิเสธต่อไป ในที่สุดเขาก็ขอโทษเบา ๆ บนเข่า bended และหลังจากความพยายามบางอย่างดึงรอยยิ้มและความสนใจของเธออีกครั้ง เช่นเดียวกับที่พวกเขาย้ายเข้าด้วยกันผลตอบแทนที่กลุ่มตกใจคู่และความรู้สึกลำบากใจที่พวกเขาทั้งสองวิ่งไปของพวกเขาบทบาท 'เหมาะสม' อีกครั้ง ชายและหญิงออกที่ด้านตรงข้ามของเวทีออกจากทั้งคู่เกือบจะคนเดียว แต่ภายใต้ความกดดันของกลุ่มพวกเขาแยกออกไปในทิศทางตรงข้ามยังมีนิ้วชี้วางที่ปากคำใบ้ของสัญญาลับที่จะได้พบกันอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเต้นรำจะเริ่ม . . . . . เกราะในชุดชนบท , กลุ่มของวัยรุ่นชายและหญิง ปลา กับตะกร้าหวายและตักแบ่งความสนใจระหว่างการทำงานและเย้ายวนสายตา . ผู้หญิงจะ portrayed เป็นขยัน , ขี้อาย , demurring และเขิน ในขณะที่ชายหนุ่มแข็งแรง อยากไปไหนก็ไป สเป็ก และการกล้าเช่นเดียวกับการเต้นยังคงคู่แยกจากกลุ่มให้ปิ๊งกันระหว่างพวกเขาเพื่อกระชับเท่านั้นที่จะถูกทำลายโดยตัวละครชายเล่นบิตหยาบเกินไป ที่นำไปสู่การปฏิเสธอายของเธอ เขาเล่นและเล่นพยายามที่จะชนะกลับเธอ พาต่อไปเพียงปฏิเสธ ในที่สุดเขาก็ค่อย ๆคุกเข่าขอขมา และหลังจากความพยายาม ดึงรอยยิ้มและความสนใจของเธออีกครั้งเช่นเดียวกับที่พวกเขาย้ายเข้าด้วยกัน กลุ่มกลับมาไล่คู่และความรู้สึกอับอายเพราะพวกเขาทั้งคู่รีบ ' เหมาะสม ' บทบาทอีกครั้ง ผู้ชายและผู้หญิงออกคนละด้านของเวที ทิ้งคู่เกือบจะคนเดียว แต่ภายใต้ความกดดันของกลุ่ม แยกไปในทิศทางตรงกันข้าม แต่นิ้วชี้วางไว้ให้ปาก คำใบ้ของสัญญาลับมาพบกันอีกครั้ง