General discussionThe present study

General discussion

The present study investigated the role of stimulus-driven attention capture (distraction) in the prototypical paradigm used to elicit a robust auditory AB. The results show that salient tones embedded in a tone sequence draw attentional resources away from the processing of closely following stimuli, even if the salient tones are task irrelevant.
Although input attention was drawn away by a salient tone, attention was essentially restored by about 270 ms from the onset of the distracting tone (lag 3) when salient tones were task relevant (Experiment 1). On the other hand, when salient tones were task irrelevant, T2 detection performance was still modulated by T1 saliency at lag 3 (Experiment 2). The lack of a similar modulation at lag 3 in Experiment 1 suggests that explicit instructions regarding T1 may enable participants to form a more structured percept of the target sounds within the sequence. Nonetheless, this hypothetical structuring effort has its limits: T1 saliency still modulated T2 performance at lag 1 in Experiment 1.
When the dual detection task was performed (Experiment 1), T2 detection rate was decreased by preceding T1s at lag 3, but no saliency modulation was observed. This suggests that a further, non-saliency-dependent effect was also present in this experiment. Because of its longer-lasting effect, commensurate with the duration of AB effects observed in previous studies, this effect is probably the AB effect brought about by having to perform two acts of target detection in a row in a short period of time. That is, the present study demonstrates that distraction triggered by salient stimuli may well overlap a “genuine” AB effect.
Whereas the distraction effect triggered by T1 is apparently not sufficient to fully explain AB in the auditory modality, it may explain why lag 1 sparing—that is, a lack of performance deficit in the position immediately following T1 (Potter et al., 1998)—might not be as easily observable in auditory AB studies as in visual paradigms (see, e.g., Arnell & Jenkins, 2004). In the visual modality, lag 1 sparing is generally explained by assuming that the detection of T1 leads to transient attentional enhancement, which improves performance for a closely following T2 (Nieuwenstein, Van der Burg, Theeuwes, Wyble, & Potter, 2009). This effect, however, seems to be constrained to visual paradigms in which exogenous attention capture by T1 does not occur. In setups with salient, task-irrelevant T1s, a short-lived AB with no lag 1 sparing can also be observed (Spalek, Falcon, & Di Lollo, 2006, Experiment 4) that is similar to that measured in the present auditory paradigm. It seems that in the auditory modality, the transient attentional change triggered by a salient target impacts performance for closely following stimuli. Indeed, because T1 saliency affected the T2 detection deficit at lag 1 in the present experiments, it is possible that the deficit at this position was caused exclusively by the T1-saliency-dependent effect. This interpretation is in line with the results of a between-experiments comparison of T2 detection performance for lag 1 (one-way ANOVA with experiment as a between-subjects and lag as a within-subjects factor), which showed no significant effects including the experiment factor.
We started out with an observation about the auditory AB literature, suggesting that whereas a robust auditory AB can be found mostly in experiments utilizing a salient T1, studies using paradigms with nonsalient T1s generally do not produce a robust auditory AB. There are, however, some counterexamples: Tremblay et al. (2005, Experiment 3) and Martens et al. (2009, Experiment 2) presented target syllables within a mixture of different syllables and found marked AB effects. A speculative explanation accommodating these two findings is based on the fact that, in both experiments, T1 was presented at a fixed position within the stimulus sequences. Because of this, participants may have “focused” their attention on this temporal position (Nobre, Correa, & Coull, 2007). This hypothetical voluntary mobilization of attentional resources is similar to the saliency-related attentional change, in the sense that both “highlight” T1 or the T1 position relative to nontargets. Note that this selective mobilization is not related to the evaluation of T1 in task-related terms per se (i.e., whether it is a target or a nontarget); rather, it is related to the circumstances of its presentation (its saliency in one case and an attentional strategy, based on its temporal predictability, in the other case). Therefore, we suggest that the (voluntary or involuntary) mobilization of attentional resources enhancing T1, relative to the nontargets, may be a necessary condition for the elicitation of the auditory AB. Whereas this may be a necessary condition, it does not seem to be sufficient: A number of studies have shown that auditory AB does not occur (even when T1 is salient) when T2 is followed very closely (10 ms) or only after a relatively long delay (350 ms or more) by nontarget tones (Shen & Mondor, 2006; Vachon & Tremblay, 2005, 2006).
In summary, the present experiments showed that in the prototypical auditory paradigm used to elicit a robust AB, salient T1 stimuli bring about two overlapping effects, both of which impair T2 task performance: They trigger a T1-salience-dependent, short-lived distraction effect and a longer lasting “genuine” AB (caused by having to perform two tasks in close succession).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาทั่วไปการศึกษาปัจจุบันตรวจสอบบทบาทของ (ดี) จับขับเคลื่อนกระตุ้นความสนใจในกระบวนทัศน์ prototypical ที่ใช้ในการรับ AB. หูแข็งแกร่ง ผลลัพธ์แสดงว่า ฝังในลำดับเสียงโทนเด่นวาด attentional ทรัพยากรจากการประมวลผลอย่างใกล้ชิดต่อสิ่งเร้า แม้ว่าโทนเด่นจะเกี่ยวข้องกับงานแม้ว่าความสนใจเข้าออกไป ด้วยเสียงเด่น ความสนใจหลักคืนกลับมา โดยประมาณ 270 ms จากเริ่มมีอาการของสัญญาณรบกวน (ความล่าช้า 3) เมื่อโทนเด่นมีงานที่เกี่ยวข้อง (1 ทดลอง) บนมืออื่น ๆ เมื่อโทนเด่นได้งานที่ไม่เกี่ยวข้อง T2 ตรวจประสิทธิภาพยังคงสันทัด โดยที่ช่วงห่าง 3 saliency T1 (ทดสอบ 2) การขาดของเอ็มคล้ายที่ความล่าช้า 3 ในการทดลองที่ 1 แนะนำให้ คำแนะนำที่ชัดเจนเกี่ยวกับ T1 อาจเปิดใช้งานร่วมเพื่อ percept ขึ้นโครงสร้างของเสียงเป้าหมายภายในลำดับที่ กระนั้น นี้สมมุติความพยายามจัดโครงสร้างมีข้อจำกัดของ: T1 saliency สันทัดยังคงประสิทธิภาพ T2 ที่ความล่าช้า 1 ในการทดลองที่ 1เมื่อทำงานตรวจจับคู่ (ทดลอง 1), T2 อัตราการตรวจจับได้ลดลง โดยก่อนหน้า T1s ที่ความล่าช้า 3 แต่เอ็ม saliency ไม่ถูกตรวจสอบ แนะนำผลต่อ ไม่ใช่ saliency-ขึ้นอยู่กับยังอยู่ในการทดลองนี้ เนื่องจากมีผลยาวนาน สอดรับกับระยะเวลาของ AB ผลสังเกตในการศึกษาก่อนหน้านี้ ผลกระทบนี้อาจเป็นผล AB โดยมีการกระทำที่สองของการตรวจสอบเป้าหมายในแถวในระยะเวลาสั้น ๆ นั่นคือ การศึกษาปัจจุบันแสดงที่ดีที่ถูกทริกเกอร์ โดยสิ่งเร้าที่เด่นอาจดีทับซ้อนผลเป็น AB "ของแท้"ในขณะที่ผลการรบกวนที่ทริกเกอร์ โดย T1 ไม่เห็นได้ชัดเพียงพอครบถ้วนอธิบาย AB ใน modality หู อาจอธิบายว่า ทำไมล่าช้า 1 sparing — นั่นคือ การขาดดุลในประสิทธิภาพการทำงานในตำแหน่งต่อ T1 (พอตเตอร์และ al., 1998) — อาจจะเป็นได้ observable ในหู AB ศึกษาในภาพ paradigms (ดู เช่น Arnell & เจงกินส์ , 2004) ใน modality ภาพ ความล่าช้า 1 sparing โดยทั่วไปอธิบายโดยสมมติว่าการตรวจพบของ T1 นำไปปรับปรุง attentional แบบฉับพลัน ซึ่งเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับ T2 อย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ (Nieuwenstein, Van der Burg, Theeuwes, Wyble และพอ ตเตอร์ 2009) ลักษณะพิเศษนี้ ดูเหมือนว่าอย่างไรก็ตาม การการ paradigms ภาพที่จับความสนใจบ่อย โดย T1 ไม่เกิดขึ้น ในการตั้งค่ากับเด่น T1s งานไม่เกี่ยวข้อง AB ช่วงสั้น ๆ กับความล่าช้า 1 sparing ไม่ยังจะสังเกตได้จาก (Spalek เหยี่ยว & Lollo Di, 2006, 4 การทดลอง) ที่มีลักษณะคล้ายกับที่วัดในกระบวนทัศน์หูอยู่ได้ ดูเหมือนว่า ใน modality หู เปลี่ยน attentional ชั่วคราวถูกทริกเกอร์ โดยการปฏิบัติผลกระทบเป้าหมายเด่นอย่างใกล้ชิดต่อสิ่งเร้า แน่นอน เพราะ T1 saliency T2 ตรวจสอบดุลที่ความล่าช้า 1 ในการทดลองอยู่ที่ได้รับผลกระทบ มันได้ว่า ขาดดุลที่ตำแหน่งนี้นั้นเกิดขึ้นโดยเฉพาะจาก T1-saliency-ขึ้นอยู่กับผล เป็นการตีความนี้กับผลลัพธ์ของการเปรียบเทียบระหว่างทดลอง T2 ตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานสำหรับความล่าช้า 1 (มีการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวทดลองเป็นที่ระหว่างวิชา และล่าช้าเป็นปัจจัยภายในเรื่อง), ซึ่งแสดงให้เห็นว่าไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญรวมทั้งปัจจัยการทดลองเราเริ่มออก ด้วยการสังเกตเกี่ยวกับวรรณกรรม AB หู แนะนำว่า ขณะ AB หูแข็งแกร่งสามารถพบได้มากในการทดลองใช้ T1 เด่น ศึกษาด้วย paradigms nonsalient T1s โดยทั่วไปไม่ทำ AB. หูที่แข็งแกร่ง มี แต่ counterexamples บาง: Tremblay และ al. (2005, 3 ทดลอง) และ Martens et al. (2009 ทดลอง 2) นำเสนอเป้าหมายพยางค์ภายในส่วนผสมของพยางค์แตกต่างกัน และพบเครื่องหมาย AB พิเศษ คำอธิบายเก็งที่รองรับการค้นพบเหล่านี้สองเป็นตามในข้อเท็จจริงที่ ในการทดลองทั้งสอง T1 ถูกแสดงที่ตำแหน่งถาวรภายในลำดับที่กระตุ้น ด้วยเหตุนี้ ผู้เข้าร่วมอาจมี "ความสำคัญ" ความสนใจในตำแหน่งนี้ชั่วคราว (Nobre ต่อ & Coull, 2007) เคลื่อนไหวความสมัครใจนี้สมมุติ attentional ทรัพยากรจะคล้ายกับ saliency เกี่ยวข้อง attentional เปลี่ยนแปลง ในแง่ที่ว่า ทั้ง "เน้น" T1 หรือตำแหน่ง T1 เทียบ nontargets โปรดสังเกตว่า นี้เคลื่อนไหวแบบเลือกไม่ได้เกี่ยวข้องกับการประเมินของ T1 ในเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับงานต่อ se (เช่น ไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายหรือเป็น nontarget); ค่อนข้าง มันเป็นที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ของการนำเสนอ (เป็น saliency ในกรณีหนึ่งและเป็นกลยุทธ์ attentional ตามแอพพลิเคชันของชั่วคราว ในกรณีอื่น ๆ) ดังนั้น เราขอแนะนำว่า การเคลื่อนไหว (สมัครใจ หรือทำ) ทรัพยากร attentional เพิ่ม T1 สัมพันธ์ nontargets อาจเป็นเงื่อนไขจำเป็นสำหรับ elicitation ของ AB. หูขณะนี้อาจจะเป็นเงื่อนไขที่จำเป็น ดูเหมือนจะเพียงพอ: จำนวนของการศึกษาได้แสดงว่า หู AB ไม่เกิดขึ้น (แม้เมื่อ T1 เด่น) เมื่อ T2 ตามอย่างใกล้ชิด (10 ms) หรือหลัง จากการเลื่อนเวลาค่อนข้างนาน (350 ms หรือมากกว่า) โดยโทนสี nontarget (Shen & Mondor, 2006 Vachon & Tremblay, 2005, 2006)ในสรุป ทดลองปัจจุบันพบว่า ในกระบวนทัศน์หู prototypical ใช้บอก AB ที่แข็งแกร่ง สิ่งเร้า T1 เด่นนำสองผลทับซ้อนกัน ซึ่งทั้งสองทำประสิทธิภาพงาน T2: ทริก T1-salience-ผู้อยู่ในอุปการะ ผลรบกวนช่วงสั้น ๆ และความยาวยั่งยืน "ของแท้" AB (เกิดจากการทำงานสองทยอยปิด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายทั่วไปการศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบบทบาทของความสนใจกระตุ้นเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยการจับภาพ (ความฟุ้งซ่าน) ในกระบวนทัศน์แม่บทใช้ในการล้วงเอามีประสิทธิภาพ AB หู ผลปรากฏว่าเสียงเด่นที่ฝังอยู่ในลำดับเสียงวาดทรัพยากรตั้งใจออกไปจากการประมวลผลของสิ่งเร้าอย่างใกล้ชิดต่อไปแม้ว่าเสียงที่สำคัญเป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้อง. แม้ว่าความสนใจของการป้อนข้อมูลที่ถูกดึงออกไปโดยเสียงที่สำคัญให้ความสนใจได้รับการบูรณะหลักโดยประมาณ 270 มิลลิวินาทีจากการโจมตีของเสียงรบกวน (ล่าช้า 3) เมื่อเสียงสำคัญเป็นงานที่เกี่ยวข้อง (การทดลองที่ 1) ในทางกลับกันเมื่อเสียงสำคัญเป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้องการตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานที่ได้รับการปรับ T2 ยังคง T1 เด่นที่ล่าช้า 3 (การทดลองที่ 2) การขาดของการปรับใกล้เคียงที่ 3 ล่าช้าในการทดลองที่ 1 แสดงให้เห็นว่าคำแนะนำที่ชัดเจนเกี่ยวกับการ T1 อาจช่วยให้ผู้เข้าร่วมในรูปแบบ Percept โครงสร้างของเป้าหมายเสียงภายในลำดับ อย่างไรก็ตามความพยายามโครงสร้างสมมุติมีข้อ จำกัด : T1 T2 เด่นประสิทธิภาพปรับยังคงอยู่ที่ความล่าช้าในการทดลองที่ 1 1. เมื่องานการตรวจสอบคู่ได้ดำเนินการ (การทดลองที่ 1) อัตราการตรวจจับ T2 ลดลงก่อนหน้านี้ T1s ที่ 3 ล่าช้า แต่ไม่เด่น พบว่าการปรับ นี้แสดงให้เห็นว่าอีกไม่เด่นขึ้นอยู่กับผลที่ได้คือยังอยู่ในการทดลองนี้ เพราะผลติดทนนานของมันเทียบเท่ากับระยะเวลาของผลกระทบ AB สังเกตในการศึกษาก่อนหน้านี้มีผลบังคับใช้นี้น่าจะเป็นผล AB มาเกี่ยวกับการต้องดำเนินการสองการกระทำของการตรวจจับเป้าหมายในแถวในช่วงเวลาสั้น ๆ นั่นคือการศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวที่เรียกโดยสิ่งเร้าที่สำคัญอาจทับซ้อนกันเป็น "ของแท้" ผล AB. ในขณะที่ผลกระทบที่ทำให้ไขว้เขวเรียกโดย T1 เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะอธิบาย AB ในกิริยาหูก็อาจอธิบายได้ว่าทำไมล่าช้า 1 ประหยัด นั่นคือการขาดประสิทธิภาพของการขาดดุลในตำแหน่งดังต่อไปนี้ทันที T1 (พอตเตอร์ et al., 1998) ไม่ -might จะเป็นที่สังเกตได้อย่างง่ายดายในการศึกษาการได้ยิน AB เป็นกระบวนทัศน์ในการมองเห็น (ดูเช่น Arnell และเจนกินส์, 2004) ในกิริยาภาพที่ล่าช้า 1 ประหยัดจะมีการอธิบายโดยทั่วไปสมมติว่าการตรวจสอบของ T1 จะนำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพชั่วคราวตั้งใจที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานสำหรับ T2 อย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ (Nieuwenstein, แวนเดอร์เบิร์ก, Theeuwes, Wyble และพอตเตอร์ 2009) ผลกระทบนี้ แต่ดูเหมือนว่าจะมีข้อ จำกัด ในการกระบวนทัศน์ภาพที่จับความสนใจจากภายนอกโดย T1 จะไม่เกิดขึ้น ในการตั้งค่ากับเด่น, งานที่ไม่เกี่ยวข้อง T1s เป็น AB สั้นที่มีความล่าช้า 1 ประหยัดยังไม่สามารถสังเกตได้ (Spalek เหยี่ยวและ Di Lollo 2006 การทดลองที่ 4) ที่คล้ายกับที่วัดได้ในกระบวนทัศน์การได้ยินในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าในกิริยาการได้ยินการเปลี่ยนแปลงตั้งใจชั่วคราวที่เกิดจากการดำเนินงานที่มีผลกระทบต่อเป้าหมายที่สำคัญสำหรับสิ่งเร้าที่ใกล้ชิดต่อไป อันที่จริงเพราะ T1 เด่นได้รับผลกระทบการขาดดุลการตรวจสอบที่ล่าช้า T2 1 ในการทดลองในปัจจุบันก็เป็นไปได้ว่าการขาดดุลในตำแหน่งนี้ที่เกิดโดยเฉพาะ T1-เด่นขึ้นอยู่กับผลกระทบ การตีความครั้งนี้สอดคล้องกับผลการระหว่างการทดลองของการเปรียบเทียบผลการดำเนินงานการตรวจสอบ T2 สำหรับความล่าช้าที่ 1 (ทางเดียว ANOVA กับการทดลองเป็นระหว่างวิชาและล่าช้าเป็นปัจจัยภายในวิชา) ซึ่งพบว่าไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ ปัจจัยการทดลอง. เราเริ่มต้นด้วยการสังเกตเกี่ยวกับวรรณกรรม AB หูที่ชี้ให้เห็นว่าในขณะที่มีประสิทธิภาพ AB หูสามารถพบได้ส่วนใหญ่ในการทดลองใช้ T1 เด่นการศึกษาโดยใช้กระบวนทัศน์กับ nonsalient T1s โดยทั่วไปไม่ได้ผลิตที่แข็งแกร่ง AB หู มี แต่บาง counterexamples: Tremblay et al, (2005, การทดลองที่ 3) และ Martens et al, (2009, การทดลองที่ 2) นำเสนอพยางค์เป้าหมายที่อยู่ในส่วนผสมของพยางค์ที่แตกต่างกันและพบว่ามีการทำเครื่องหมายผลกระทบ AB คำอธิบายรองรับการเก็งกำไรผลการวิจัยทั้งสองจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าในการทดลองทั้งสอง T1 ถูกนำเสนอในตำแหน่งที่คงที่อยู่ในลำดับการกระตุ้นเศรษฐกิจ ด้วยเหตุนี้ผู้เข้าร่วมอาจจะ "มุ่งเน้น" ความสนใจของพวกเขาในตำแหน่งชั่วคราวนี้ (Nobre, กอร์และ Coull 2007) การระดมความสมัครใจนี้สมมุติของทรัพยากรตั้งใจจะคล้ายกับการเปลี่ยนแปลงที่ตั้งใจเด่นที่เกี่ยวข้องในแง่ที่ว่าทั้ง "ไฮไลท์" T1 หรือ T1 ตำแหน่งเทียบกับ nontargets โปรดทราบว่านี้ระดมเลือกไม่ได้เกี่ยวข้องกับการประเมินผลการ T1 ในแง่งานที่เกี่ยวข้องต่อ (กล่าวคือไม่ว่าจะเป็นเป้าหมายหรือ nontarget ก); ค่อนข้างจะเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ของงานนำเสนอของ (เด่นในกรณีหนึ่งและกลยุทธ์ตั้งใจอยู่บนพื้นฐานการคาดการณ์ชั่วคราวของตนในกรณีอื่น ๆ ) ดังนั้นเราจึงแนะนำว่า (สมัครใจหรือไม่ได้ตั้งใจ) การระดมทรัพยากรตั้งใจเสริมสร้าง T1 เทียบกับ nontargets อาจจะเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการสอบถามของ AB หู ในขณะนี้อาจจะเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นก็ดูเหมือนจะไม่เพียงพอ: จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่า AB หูไม่เกิดขึ้น (แม้ในขณะที่ T1 เป็นสำคัญ) เมื่อ T2 ตามอย่างใกล้ชิด (10 มิลลิวินาที) หรือเฉพาะหลังจากที่ค่อนข้าง ใช้เวลานาน (350 มิลลิวินาทีหรือมากกว่า) โดยเสียง nontarget (Shen และ Mondor 2006; ชนและ Tremblay, 2005, 2006). ในการสรุปการทดลองแสดงให้เห็นว่าในกระบวนทัศน์การได้ยินแม่บทใช้ในการล้วงเอามีประสิทธิภาพ AB, เร้า T1 เด่น นำมาเกี่ยวกับผลกระทบที่ทับซ้อนกันสองซึ่งทั้งสองเสียปฏิบัติงาน T2: พวกเขาเรียก T1-นูนขึ้นอยู่กับผลกระทบที่ทำให้ไขว้เขวสั้นและยาวนานอีกต่อไป "ของแท้" AB (ที่เกิดจากการมีการดำเนินการทั้งสองงานในเวลาอันใกล้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนทนาทั่วไป

ศึกษาปัจจุบันศึกษาบทบาทของตัวกระตุ้นขับเคลื่อน ดึงดูดความสนใจ ( ฟุ้งซ่าน ) ในกระบวนทัศน์แบบใช้แกคงทนเสียงแอ๊บ ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าเด่นโทนที่ฝังตัวอยู่ในลำดับเสียงดึงความสนใจไปจากทรัพยากรการประมวลผลอย่างใกล้ชิดต่อสิ่งเร้า แม้ว่าโทนเด่นเป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้อง
แม้ว่าข้อมูล ความสนใจก็ถูกดึงไปโดยเสียงเด่น ความสนใจ เป็น คืน ประมาณ 270 MS จากการโจมตีของเขวโทน ( ล่าช้า 3 ) เมื่อโทนเด่นคืองานที่เกี่ยวข้อง ( การทดลองที่ 1 ) บนมืออื่น ๆ เมื่อเสียงเด่นเป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้อง , ประสิทธิภาพการปรับโดย T1 T2 ก็ยังคงความเด่นที่ล่าช้า 3 ( การทดลองที่ 2 )ขาดการปรับที่คล้ายกันความล่าช้า 3 ในการทดลองที่ 1 พบว่าคำแนะนำที่ชัดเจนเกี่ยวกับ T1 อาจจะช่วยให้ผู้เข้าร่วมในรูปแบบโครงสร้างมากขึ้นความเข้าใจของเป้าหมายเสียงภายในลำดับ อย่างไรก็ตาม , นี้ สมมุติสร้างความพยายาม มีขีดจำกัด : T1 T2 ที่ล่าช้าโดยความเด่นยังคงประสิทธิภาพในการทดลองที่ 1
1 .เมื่อระบบตรวจจับงานกระทำ ( การทดลองที่ 1 ) , T2 อัตราการลดลง โดยก่อนหน้านี้ t1s ที่ล่าช้า 3 แต่ไม่มีความเด่นและถูกสังเกต นี้แสดงให้เห็นว่าอีกไม่ความเด่นขึ้นอยู่กับผลยังอยู่ในการทดลอง เพราะผลยาวนานอีกต่อไปของมันสอดคล้องกับระยะเวลาของ AB ผลที่พบในการศึกษาผลกระทบนี้อาจเป็น AB ผลโดยนำเกี่ยวกับการทำหน้าที่สองการกระทำของการตรวจจับเป้าหมายในแถวในช่วงเวลาสั้นของเวลา นั่นคือ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า ความฟุ้งซ่านเกิดจากสิ่งเร้าเด่นดีอาจทับซ้อน " ของแท้ " จากผล .
ส่วนรบกวนผลเรียกโดย T1 จะเห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะอธิบายกิริยาอย่างเต็มที่ AB ในการบรรยายมันอาจอธิบายได้ว่าทำไมล่าช้า 1 เมตตาคือการขาดประสิทธิภาพการขาดดุลในตำแหน่งทันทีหลัง T1 ( พอตเตอร์ et al . , 1998 ) - อาจจะไม่เป็นที่สังเกตได้ง่าย ในการ ศึกษาเป็น AB และกระบวนทัศน์ ( ดูเช่น Arnell &เจนกินส์ , 2004 ) ในกิริยาล้าหลัง 1 ภาพที่โดยทั่วไปจะอธิบายโดยสมมติว่าตรวจหา T1 นำไปสู่ความสนใจการชั่วคราว ,ซึ่งช่วยเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับอย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ T2 ( nieuwenstein แวน เดอร์ เบิร์ก , theeuwes wyble & , , , พอตเตอร์ , 2009 ) ผลนี้ แต่ดูเหมือนจะถูก จำกัด ให้ภาพและกระบวนทัศน์ที่ดึงดูดความสนใจจากภายนอกโดย T1 ไม่เกิดขึ้น ในการตั้งค่ากับเด่น งานที่ไม่เกี่ยวข้อง t1s , อายุสั้น AB กับไม่ล่าช้า 1 เมตตายังสามารถสังเกต ( spalek เหยี่ยว& di Lollo , 2549 ,การทดลองที่ 4 ) ซึ่งคล้ายกับวัดในกระบวนทัศน์การปัจจุบัน ดูเหมือนว่าใน modality การได้ยินชั่วคราวความสนใจเปลี่ยนทริกเกอร์ โดยเป้าหมายสำคัญต่อการปฏิบัติอย่างใกล้ชิดต่อสิ่งเร้า แน่นอน เพราะ T1 T2 ความเด่นต่อการขาดดุลที่ล่าช้า 1 ในการทดลองในปัจจุบันเป็นไปได้ว่าขาดที่ตำแหน่ง นี้ เกิด โดยเฉพาะ T1 ความเด่นขึ้นอยู่กับผล การตีความนี้สอดคล้องกับผลของการเปรียบเทียบประสิทธิภาพการตรวจหา ระหว่างการทดลองของ T2 สำหรับความล่าช้า 1 ( ทางเดียวกับการทดลองเป็นระหว่างวิชา และเป็นวิชาองค์ประกอบภายในร่างกาย ) ซึ่งไม่พบอิทธิพลรวมทั้งปัจจัยการทดลอง .
เราเริ่มต้นจากการสังเกตเกี่ยวกับวรรณกรรมจากการบรรยาย แนะนำว่า ในขณะที่ประสิทธิภาพการได้ยิน AB สามารถพบมากในการทดลองใช้ T1 เด่น การศึกษาการใช้กระบวนทัศน์กับ nonsalient t1s โดยทั่วไปจะไม่ผลิตที่แข็งแกร่งเสียงแอ๊บ มี แต่ บาง counterexamples : เทรมเบลย์ et al . ( 2548 , การทดลอง 3 ) และมาร์ติน et al . ( 2009การทดลองที่ 2 พยางค์ ) เสนอเป้าหมายภายในส่วนผสมของพยางค์ที่แตกต่างและพบว่าเครื่องหมายจากผลกระทบ เป็นส่วนอธิบายรองรับทั้งสองแบบจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า ทั้งในการทดลอง , T1 ถูกนำเสนอในตำแหน่งคงที่ภายในกระตุ้นบ่อยๆ เพราะเหตุนี้ ผู้เข้าร่วมอาจจะ " เน้น " ความสนใจของพวกเขาในตำแหน่งชั่วคราวนี้ ( nobre กอร์เรอา , ,