Smoke Inhalation Injury Treatment &

Smoke Inhalation Injury Treatment & Management
Approach Considerations
Beware that patients may appear asymptomatic on arrival but may develop significant signs and symptoms as long as 36 hours after exposure, especially in fires, which produce small particles with low water solubility. Be aware of pertinent historical risk factors when treating patients with potential smoke inhalation injury. These include closed-space fires, carbonaceous sputum, elevated carbon monoxide (CO) levels, and central facial burns.
Acute respiratory distress usually responds very well to aggressive initial management. Normal laboratory values and imaging studies, coupled with clinical improvement, can give the health care provider a false sense of security. The patient then may be discharged, only to deteriorate as delayed pulmonary edema ensues. Any patient with significant exposure to toxic smokes should be observed for 24-48 hours and imaged with serial chest radiographs. Difficulty arises in defining a significant exposure, since the clinical response is so varied.
Provide intravenous (IV) access, cardiac monitoring, and supplemental oxygen in the setting of hypoxia. A small subset of patients manifests bronchospasm and may benefit from the use of bronchodilators, although this is not well documented. This is especially true of patients with underlying chronic obstructive pulmonary disease (COPD) or asthma.
Treatment of inhalation injuries caused from toxic smokes is based on clinical presentation and involves primarily supportive care directed at the cardiopulmonary system. In some cases (eg, cyanide [CN] poisoning, methemoglobinemia), specific antidotes are available. Subcutaneous epinephrine has been used in zinc oxide (HC) exposures.
Corticosteroids are attractive for suppressing inflammation and reducing edema, but no direct data support their use in smoke inhalation. Because of the increased risk of pulmonary infection and delayed wound healing, prolonged use of steroids is discouraged. However, consider a brief course of steroids in those patients with otherwise unresponsive severe lower airway obstruction. In addition, patients receiving steroids prior to injury who may experience adrenal insufficiency should receive stress doses of steroids.

Although controlled studies assessing the effects of steroids on various forms of chemical pneumonitis are disappointing, steroids have been suggested as having some value in exposure to the following:
Oxides of nitrogen (NOx)
Zinc oxide (HC)
Red phosphorus (RP)
Sulfur trioxide (FS)
Titanium tetrachloride (FM)
Polytetrafluoroethylene (PTFE; Teflon)
In a case series by Huang et al, 25% of patients presented after HC exposure with acute lung injury requiring ventilatory support. All of these patients survived with glucocorticoids, antibiotics and lung-protective ventilatory management. However, there was no control group, so a causal link could not be made between survival and steroid treatment.[3, 45]
Smoke inhalation injuries predispose the airways to infection because of cellular injury, reduction of mucociliary clearance, and poor macrophage function. Acute bacterial colonization and invasion peaks at 2-3 days after smoke inhalation. Prophylactic antibiotics should not be used, as they are not only ineffective but increase the risk of emergence of resistant organisms.
Discerning secondary infection from the effects of inhalation injury can be very difficult because both may produce fever, elevated white blood cell counts, and abnormal radiography findings. Antimicrobial therapy should be reserved for patients with definitive microbiologic evidence of infection that is not responding to aggressive support therapy or when clinical deterioration occurs in the first 72 hours.

The most common organisms in secondary pneumonia after smoke inhalation injury are Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa. Direct parenteral coverage with antibiotics to cover these bacteria if infection is suspected.

Prehospital Care
As always, prehospital care providers must do everything in their power to remove the patient from ongoing exposure without becoming casualties themselves. Although emergency department (ED) care is mostly supportive, prompt delivery to the ED should be a priority.
Secure the airway as needed, deliver high-flow oxygen by mask, and obtain IV access. Cardiac monitoring also is important for any patient with respiratory distress. Beta-agonists such as albuterol may be given as a nebulized treatment to those who demonstrate signs of bronchoconstriction.
If respiratory failure is present, the patient should have assisted ventilation and/or endotracheal intubation. Perform cricothyrotomy if airway obstruction is present or impending and an airway cannot be secured orally.
Obtain a CO level at the scene if possible. In a consecutive case series of 18 patients, cardiac arrest complicating CO toxicity was uniformly fatal, despite administration of hyperbaric oxygen (HBO) therapy after the initial resuscitation. The prognosis of this condition should be considered when making triage decisions for these patients

Emergency Department Care
Presently, no specific treatment exists to ameliorate the tissue damage and reduce the vulnerability to infection induced by smoke inhalation. Administer 100% oxygen because of the likelihood of CO inhalation in fires. Once CO toxicity, cyanide (CN) toxicity, and methemoglobinemia have been addressed, subsequent treatment is predominantly supportive.
The most urgent concern in patients is the patency of the upper airway and adequacy of ventilation. Check for exposure to heat and thermal injury to the nose, mouth, face, and singed hair. Consider smoke involvement if soot is on the face and in sputum, although smoke inhalation is possible without evidence of soot. The proportion of patients with an inhalation injury who require endotracheal intubation is higher for those who also have a burn injury: 62% with a burn versus 12% without a thermal injury and the incidence of inhalation injury increases with the size of the burn.[2] See the image below.
It is of vital importance that the magnitude of the swelling in the areas of the face and mandible be closely scrutinized when making decisions about the need for an artificial airway. The threshold for intubation should be lower than in other patients due to the potential of rapid development of airway edema. This is especially true of the pediatric patient. When upper airway injury is suspected, elective intubation should be considered because progression of edema over the next 24-48 hours may make later intubation difficult if not impossible.
If systemic paralysis is necessary for intubation, succinylcholine can be used safely in the immediate post-burn phase and up to several days afterward, although one should be cognizant of the possibility of a rise in serum potassium. Inflate the tube cuff to minimal levels, even allowing a small leak, in order to prevent iatrogenic tracheal damage in patients with an already compromised tracheal mucosa.
Patients whose injury involves cutaneous burns have ongoing circulatory derangements. Fluid loss through burned areas from intense inflammation with vasodilatation and capillary leak or from the subsequent infectious complications necessitates large fluid volume resuscitation. Large-bore IV catheter access may be needed to facilitate fluid resuscitation.
Use formulas (eg, Parkland) to calculate fluid resuscitation if severe burns are present. Even minor errors in estimation of body surface area; burned surface area; and fluid, electrolyte, and protein requirements can produce profound hemodynamic and respiratory compromise. Frequent evaluation of heart rate, perfusion, and blood pressure are needed to determine stability and guide therapy.
In mass casualty scenarios, the use of fiberoptic bronchoscopy may be beneficial to rapidly triage patients to intensive care, ward, or observation status. Mobilization of otolaryngology and/or anesthesia resources may be necessary to accomplish this in a timely fashion.

Hospital Admission Criteria
Patients with smoke inhalation should be monitored for 4-6 hours in the ED. Those who are at low risk for injury and whose vital signs and physical examination findings remain normal can usually be discharged with close follow-up and instructions to return if symptoms develop.
While there are no definite criteria for admission, patients with any of the following should be strongly considered for hospitalization:
• History of closed-space exposure for longer than 10 minutes
• History of syncope
• Carbonaceous sputum production
• Arterial PO2 less than 60 mm Hg
• Metabolic acidosis
• Carboxyhemoglobin levels above 15%
• Arteriovenous oxygen difference (on 100% oxygen) greater than 100 mm Hg
• Bronchospasm
• Odynophagia
• Central facial burns
For patients with isolated smoke inhalation, treatment in an intensive care unit is appropriate. However, patients with significant cutaneous burns should be transferred to a burn center when stable, if they meet the criteria for transfer

Experimental Treatments
Studies on experimental induction of smoke inhalation confirm the presence of an acute surfactant deficiency. Instillation of artificial surfactant shortly after injury was beneficial. Larger studies are needed before instituting such therapy.
Oxidant injury eventually leads to cast formation of cellular debris in the airways, thus contributing to pulmonary failure. A pediatric study has shown that aerosolized heparin/N -acetylcysteine decreases the incidence of atelectasis, reintubation rates, and overall mortality.[52]
Acetylcysteine and L-3,4 dehydroproline and a combined regimen of hydrocortisone and penicillamine have been used to treat ARDS induced by inhalation of smoke from smoke bombs. Positive outcomes were attributed to early treatment with penicillamine.[17] In anima

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควันรักษาบาดเจ็บดม&จัดการ
วิธีพิจารณา
Beware ว่า ผู้ป่วยอาจปรากฏขึ้นมาแสดงอาการ แต่อาจพัฒนาอาการและอาการแสดงที่สำคัญตราบใดที่ 36 ชั่วโมงหลังจากการเปิดรับแสง ไฟโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ซึ่งอนุภาคขนาดเล็กมีผลิตต่ำราคาละลายน้ำ ระวังปัจจัยเสี่ยงประวัติศาสตร์เกี่ยวเมื่อรักษาผู้ป่วยที่ มีบาดเจ็บดมควันที่อาจเกิดขึ้น รวมถึงพื้นที่ปิดไฟ carbonaceous sputum ระดับสูงคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO) กกลางหน้าไหม้
ทุกข์ทางเดินหายใจเฉียบพลันมักตอบสนองดีการจัดการเชิงรุกเริ่มต้น ค่าห้องปฏิบัติการปกติและศึกษาเกี่ยวกับภาพ ควบคู่ไปกับการพัฒนาทางคลินิก สามารถให้ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพความปลอดภัยไม่ ผู้ป่วยแล้วอาจจะออก เดียวเสียเป็นล่าช้า ได้แก่ระบบทางเดินหายใจการ์ตูน อดใด ๆ สำคัญสัมผัสกับพิษ smokes ควรสังเกตใน 24-48 ชั่วโมง และ imaged กับ radiographs อกประจำ ปัญหาที่เกิดขึ้นในการกำหนดความเสี่ยงที่สำคัญ เนื่องจากการตอบสนองทางคลินิกจึงแตกต่างกัน
ให้ทางหลอดเลือดดำ (IV) เข้า ตรวจหัวใจ และออกซิเจนในการตั้งค่าของ hypoxia ชุดย่อยขนาดเล็กของผู้ป่วยปรากฏ bronchospasm และอาจได้รับประโยชน์จากการใช้ bronchodilators แม้ว่านี้จะไม่ดีจัด นี้เป็นจริงโดยเฉพาะของผู้ป่วยที่มีพื้นฐานผิวสวยภายใต้ระบบทางเดินหายใจโรคเรื้อรัง (แอนเดอรส์) หรือโรคหอบหืด
รักษาบาดเจ็บดมที่เกิดจากพิษ smokes ตามเสนอทางคลินิก และเกี่ยวข้องกับหลักสนับสนุนดูแลโดยตรงที่ระบบ cardiopulmonary ในบางกรณี (เช่น พิษของไซยาไนด์ [CN] methemoglobinemia), antidotes เฉพาะจะพร้อมใช้งาน อะดรีนาลินใต้มีการใช้ในภาพ (HC) ออกไซด์
Corticosteroids จะน่าสนใจเมื่อการอักเสบ และลดอาการบวมน้ำ แต่ไม่มีข้อมูลโดยตรงสนับสนุนใช้ดมควัน ใช้สเตอรอยด์เป็นกำลังใจ เพราะเสี่ยงติดเชื้อระบบทางเดินหายใจและรักษาแผลที่ล่าช้า อย่างไรก็ตาม พิจารณาหลักสูตรโดยย่อของสเตอรอยด์ในผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองอย่างรุนแรงต่ำทำอุดตัน นอกจากนี้ ผู้ป่วยที่ได้รับสเตอรอยด์ก่อนบาดเจ็บที่อาจไม่เพียงพอ adrenal ควรได้รับปริมาณความเครียดของสเตอรอยด์

แม้ควบคุมศึกษาประเมินผลกระทบของสเตอรอยด์ในรูปแบบต่าง ๆ ของ pneumonitis เคมีย่อม สเตอรอยด์มีการแนะนำว่า มีค่าบางอย่างในความเสี่ยงต่อไปนี้:
ออกไซด์ของไนโตรเจน (โรงแรมน็อกซ์)
(HC) ออกไซด์
ฟอสฟอรัสแดง (RP)
กำมะถัน trioxide (FS)
ไทเทเนียมเตตระคลอไรด์ (FM)
Polytetrafluoroethylene (PTFE เทฟลอน)
ในกรณีชุดโดยหวง et al, 25% ของผู้ป่วยที่แสดงหลังจาก HC แสงบาดเจ็บเฉียบพลันปอดต้องสนับสนุน ventilatory ผู้ป่วยเหล่านี้ทั้งหมดรอดชีวิต glucocorticoids ยาปฏิชีวนะ และจัดการป้องกันปอด ventilatory อย่างไรก็ตาม มีไม่มีกลุ่มควบคุม ดังนั้นไม่สามารถทำการเชื่อมโยงเชิงสาเหตุระหว่างความอยู่รอดและรักษาสเตอรอยด์[3, 45]
บาดเจ็บดมควัน predispose บินการติดเชื้อเนื่องจากบาดเจ็บที่มือถือ ลดเคลียร์ mucociliary และ macrophage ดีฟังก์ชัน เฉียบพลันแบคทีเรียสนามและบุกรุกยอดที่ 2-3 วันหลังจากดมควันกัน ทานยาปฏิชีวนะไม่ควรใช้ เป็นพวกเขาเท่านั้นไม่มีผลเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดขึ้นของสิ่งมีชีวิตทนได้
ฉลาดติดรองจากผลของการบาดเจ็บดมได้ยากเนื่องจากทั้งสองอาจผลิตไข้ ตรวจนับเม็ดเลือดขาวสูงขึ้น และค้นพบ radiography ผิดปกติได้ จุลินทรีย์บำบัดควรสงวนไว้สำหรับผู้ป่วย ด้วยหลักฐาน microbiologic ทั่วไปของเชื้อที่ไม่ตอบสนองการรักษาเชิงรุกสนับสนุน หรือเมื่อเสื่อมสภาพทางคลินิกที่เกิดในที่แรก 72 ชั่วโมงขึ้น

ชีวิตมากที่สุดในโรครองหลังจากดมควันบาดเจ็บคือ Staphylococcus หมอเทศข้างลายและ Pseudomonas aeruginosa โดยตรงครอบคลุม parenteral กับยาปฏิชีวนะที่ครอบคลุมเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้ถ้ามีการสงสัยว่าติดเชื้อ

ดูแล Prehospital
เสมอ ผู้ให้บริการ prehospital ต้องทำทุกอย่างในอำนาจการเอาผู้ป่วยจากความเสี่ยงอย่างต่อเนื่องโดยไม่กลายเป็น คนตัวเอง แม้ว่าส่วนใหญ่จะดูแลแผนกฉุกเฉิน (ED) สนับสนุน ส่งมอบให้กับนักเรียนควรจะมีความสำคัญ
จองสินค้าที่จำเป็น ส่งออกซิเจนสูงไหล โดยหน้ากาก และสาย IV ตรวจสอบหัวใจยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ป่วยใด ๆ กับทุกข์หายใจ เบต้า-agonists เช่น albuterol อาจจะให้การรักษาให้กับผู้ที่แสดงให้เห็นถึงสัญญาณของ bronchoconstriction nebulized
ว่าปัจจุบัน การหายใจล้มเหลว ผู้ป่วยควรได้ช่วยระบายอากาศและ/หรือท่อช่วยหายใจ endotracheal ทำ cricothyrotomy ถ้าอุดตันสินค้าปัจจุบัน หรือใกล้ และสินค้าไม่มีความปลอดภัยเนื้อหา.
รับระดับ CO ในถ้าเป็นไป ในชุดกรณีต่อเนื่องของผู้ป่วย 18 หัวใจ complicating CO ความเป็นพิษร้ายแรงสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียง แม้ มีการจัดการ (เอชบีโอ) ขนดกหลังจาก resuscitation เริ่มต้น การคาดคะเนเงื่อนไขนี้ควรพิจารณาเมื่อทำ triage ตัดสินใจสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้

ดูแลแผนกฉุกเฉิน
ปัจจุบัน ไม่รักษาเฉพาะอยู่ ameliorate เนื้อเยื่อเสียหาย และลดความเสี่ยงการติดเชื้อที่เกิดจากการสูบบุหรี่หายใจ จัดการออกซิเจน 100% เพราะโอกาสของ CO ดมในไฟ เมื่อ CO ความเป็นพิษ เป็นพิษไซยาไนด์ (CN) และ methemoglobinemia ได้รับอยู่ รักษาต่อมาจะเป็นสนับสนุนการ
patency ของสินค้าด้านบนและระบายอากาศเพียงพอเป็นปัญหาเร่งด่วนที่สุดในผู้ป่วย ตรวจสอบบาดเจ็บจมูก ปาก ใบ หน้า ความร้อนและสัมผัสกับความร้อน และผม singed พิจารณาเกี่ยวข้องควันฟุ้งเป็น บนใบหน้า และ ใน sputum แม้ว่าดมควันได้ โดยไม่มีหลักฐานการฟุ้ง สัดส่วนของผู้ป่วยมีการบาดเจ็บการดมที่ต้องใช้ท่อช่วยหายใจ endotracheal ได้สูงสำหรับผู้ที่มีการบาดเจ็บการเขียน: 62% มีเขียนเทียบกับ 12% โดยไม่มีบาดเจ็บร้อนและอุบัติการณ์ของการบาดเจ็บดมเพิ่มขึ้นกับขนาดของการเขียน[2] ดูภาพด้านล่าง.
เป็นของหัวใจที่ขนาดของบวมบริเวณใบหน้าและกรรไกรจะใกล้ชิด scrutinized เมื่อทำการตัดสินใจเกี่ยวกับความต้องการสินค้าประดิษฐ์ ขีดจำกัดสำหรับท่อช่วยหายใจควรจะต่ำกว่าในผู้ป่วยอื่น ๆ เนื่องจากศักยภาพของการพัฒนาอย่างรวดเร็วของสินค้าได้แก่ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะผู้ป่วยเด็ก เมื่อสงสัยว่าบาดเจ็บบนสินค้า วิชาเลือกท่อช่วยหายใจควรเนื่องจากความก้าวหน้าของอาการบวมน้ำช่วง 24-48 ชั่วโมงถัดไปอาจทำให้ท่อช่วยหายใจภายหลังยากถ้าไม่ไม่
ถ้าอัมพาตระบบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับท่อช่วยหายใจ succinylcholine สามารถใช้ได้อย่างปลอดภัย ในระยะหลังเขียนทันที และ ถึงหลายวันหลังจากนั้น แม้ว่าหนึ่งควรซึ่งรู้ถึงของขึ้นในซีรั่มโปแตสเซียม ขยายการวางท่อระดับน้อย จะช่วยให้การรั่วไหลขนาดเล็ก เพื่อป้องกันความเสียหายการใส่ iatrogenic ในผู้ป่วยที่มีการถูกโจมตีแล้วการใส่ mucosa.
derangements ระบบไหลเวียนโลหิตอย่างต่อเนื่องมีผู้ป่วยบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับผิวหนังไหม้ สูญเสียของเหลวผ่านพื้นที่เขียน จากอักเสบรุนแรงมีรั่ว vasodilatation และแรง หรือภาวะแทรกซ้อนติดเชื้อตามมา necessitates จำนวนมาก fluid resuscitation เข้ากระบอกสูบใหญ่ IV พัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลอาจมีความจำเป็นเพื่ออำนวยความสะดวก fluid resuscitation ได้
ใช้สูตร (เช่น พาร์คแลนด์) คำนวณ fluid resuscitation ไหม้รุนแรงอยู่ ข้อผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยในการประเมินของพื้นที่ผิวร่างกาย พื้นที่เขียน และความต้องการน้ำมัน อิเล็กโทร และโปรตีนสามารถผลิตประนีประนอมแสดงความดันโลหิต และระบบหายใจที่ลึกซึ้ง ประเมินบ่อยของอัตราการเต้นหัวใจ การกำซาบ และความดันโลหิตจำเป็นต้องกำหนดความมั่นคง และคู่มือบำบัด.
ในสถานการณ์โดยรวมกลับ การใช้ fiberoptic เจาะอาจเป็นประโยชน์ต่อไปอย่างรวดเร็วผู้ป่วย triage ไปเร่งรัดดูแล ผู้ป่วย การสังเกตสถานะได้ เคลื่อนไหวของทรัพยากรโสตศอนาสิกวิทยาและ/หรือยาอาจจำเป็นต้องทำในการทันเวลาแฟชั่น

โรงพยาบาลเข้าเกณฑ์
ควรจะตรวจสอบผู้ป่วยดมควันสำหรับ 4-6 ชั่วโมงในการเอ็ด ผู้ที่มีความเสี่ยงต่ำการบาดเจ็บ และมีสัญญาณชีพ และการตรวจร่างกายพบยังคงปกติ มักจะออกติดตามการปิดและคำแนะนำเพื่อส่งคืนถ้า อาการพัฒนา.
มีเงื่อนไขไม่แน่นอนนักศึกษา ผู้ป่วยต่อไปนี้ควรอย่างยิ่งเป็นการรักษาในโรงพยาบาล:
•ประวัติศาสตร์พื้นที่ปิดเปิดรับแสงนานเกินกว่า 10 นาที
•ประวัติศาสตร์อย่างไร syncope
•ผลิต Carbonaceous sputum
• PO2 ต้วน้อยกว่า 60 mm Hg
acidosis เผาผลาญ•
• Carboxyhemoglobin ระดับเหนือ 15%
•ออกซิเจน Arteriovenous แตกต่าง (ในออกซิเจน 100%) มากกว่า 100 mm Hg
• Bronchospasm
• Odynophagia
•เซ็นทรัลหน้าไหม้
เหมาะสมสำหรับผู้ป่วย ดมควันแยกรักษาในหน่วยดูแลเร่งรัดการ อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยที่ มีผิวหนังไหม้สำคัญควรโอนย้ายไปยังศูนย์เขียนเมื่อเสถียรภาพ ถ้าพวกเขาตรงกับเงื่อนไขสำหรับการโอนย้าย

บำบัดทดลอง
การศึกษาทดลองการเหนี่ยวนำของดมควันยืนยันสถานะของการขาด surfactant เฉียบพลัน Instillation ของ surfactant เทียมหลังจากบาดเจ็บเป็นประโยชน์ ศึกษาขนาดใหญ่มีความจำเป็นก่อนที่จะจัดระบบการแสวงบำบัดเช่นกัน
อนุมูลอิสระบาดเจ็บในที่สุดนำไปสู่การก่อตัวของเศษโทรศัพท์มือถือในแอร์เวย์ ทำ ให้เกิดความล้มเหลวของระบบทางเดินหายใจ การศึกษาเด็กได้แสดงว่าเฮพา ริน/N aerosolized - acetylcysteine เกิด atelectasis, reintubation ราคา และการตายโดยรวมลดลง[52]
dehydroproline Acetylcysteine และ L 3, 4 และระบบการปกครองรวมของ hydrocortisone penicillamine ได้ถูกใช้ในการรักษา ARDS เกิดจากสูดดมควันจากระเบิดควัน ผลบวกเกิดจากก่อนรักษาด้วย penicillamine[17] ใน anima

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูดควันเข้าไปรักษาอาการบาดเจ็บ&พิจารณาแนวทางการบริหาร

ระวังว่าผู้ป่วยอาจจะปรากฏอาการเมื่อมาถึง แต่อาจพัฒนาสัญญาณสำคัญและอาการนาน 36 ชั่วโมงหลังจากการติดเชื้อ โดยเฉพาะในไฟซึ่งผลิตอนุภาคขนาดเล็กที่มีการดูดซึมน้ำต่ำ ตระหนักถึงปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องประวัติศาสตร์เมื่อรักษาผู้ป่วยที่มีศักยภาพในควันสูดดมบาดเจ็บเหล่านี้รวมถึงการปิดไฟ , พื้นที่ที่ประกอบด้วยคาร์บอน เสมหะ , คาร์บอนมอนอกไซด์ ( CO ) สูงระดับภาคกลาง และแสบหน้า เฉียบพลันระบบหายใจ
มักจะตอบสนองอย่างดีเพื่อการจัดการเริ่มต้นที่ก้าวร้าว ปกติค่าห้องปฏิบัติการและภาพการศึกษาควบคู่กับการพัฒนาทางคลินิก สามารถช่วยให้ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพ ความรู้สึกที่ผิดพลาดของการรักษาความปลอดภัย คนไข้ก็จะถูกไล่ออกไปเท่านั้นที่เสื่อมสภาพเป็นล่าช้า ปอดบวมน้ำการ์ตูน ใด ๆที่สำคัญการเปิดรับผู้ป่วยสูบบุหรี่เป็นพิษควรจะสังเกต 24-48 ชั่วโมงภาพรังสีทรวงอก และภาพลักษณ์ของอนุกรม ปัญหาที่เกิดขึ้นในการกำหนดความเสี่ยงที่สำคัญ เนื่องจากการตอบสนองทางคลินิกจะแตกต่างกันดังนั้น .
ให้เข้าเส้นเลือด ( IV ) เข้าถึงหัวใจการตรวจสอบและออกซิเจนเสริมในการตั้งค่าของสังคมส่วนย่อยเล็กของผู้ป่วย ปรากฏกว่า และอาจได้รับประโยชน์จากการใช้ยาขยายหลอดลม แม้ว่านี้ไม่ได้เอกสารดี นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ( COPD ) หรือโรคหอบหืด .
การรักษาบาดเจ็บจากการสูดดมสารพิษที่เกิดจากสูบบุหรี่ตามคลินิกและนำเสนอที่เกี่ยวข้องกับหลักการดูแลประคับประคองกำกับในระบบหัวใจและปอด . ในบางกรณี ( เช่นไซยาไนด์ [ CN ] พิษเมตทีโมโกบินีเมีย ) , รังสฤษฎ์ พร้อมใช้งาน ใต้ผิวหนังอีพิเนพรีนได้ถูกใช้ในการซิงค์ออกไซด์ ( HC )
.ยาคลายกล้ามจะน่าสนใจเพื่อปราบปรามและลดการอักเสบ บวม แต่ไม่สนับสนุนการใช้ข้อมูลโดยตรงในการสูดควัน เนื่องจากความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการติดเชื้อที่ปอด และล่าช้า สมานแผล ใช้นานของเตียรอยด์เป็นท้อ อย่างไรก็ตาม , พิจารณาหลักสูตรสั้น ๆของสเตียรอยด์ในผู้ป่วยเหล่านั้นด้วย ไม่งั้นไม่ตอบสนองการลดอาการทางเดินหายใจอุดตัน นอกจากนี้ผู้ป่วยที่ได้รับยาสเตียรอยด์ก่อนการบาดเจ็บที่อาจพบต่อมหมวกไตความเครียดควรได้รับปริมาณของเตียรอยด์

แม้ว่าควบคุมการศึกษาการประเมินผลกระทบของเตียรอยด์ในรูปแบบต่าง ๆ ของ pneumonitis เคมีจะผิดหวัง , เตียรอยด์ได้รับการแนะนำที่มีคุณค่าบางอย่างในการต่อไปนี้ :
ออกไซด์ของไนโตรเจน ( NOx )
สังกะสีออกไซด์ ( HC ) ฟอสฟอรัสแดง ( RP )

ซัลเฟอร์ไตรออกไซด์ ( FS )
ไทเทเนียม เตตระคลอไรด์ ( FM )
( PTFE เทฟลอนเคลือบ ; )
ในกรณีที่ชุดโดย Huang et al , 25% ของผู้ป่วยที่แสดงหลังจากการสัมผัสกับปอดเฉียบพลัน HC ที่ต้องการสนับสนุนเครื่องช่วยหายใจ . ทั้งหมดของผู้ป่วยเหล่านี้รอดกับ glucocorticoids , ยาปฏิชีวนะและปอดการจัดการการระบายอากาศป้องกัน อย่างไรก็ตามยังไม่มีกลุ่มควบคุมดังนั้นการเชื่อมโยงสาเหตุที่ไม่สามารถทำระหว่างการอยู่รอดและการรักษา [ 45 ] 3
สูดดมควันไฟ การบาดเจ็บที่ predispose แอร์เวย์การติดเชื้อเนื่องจากการบาดเจ็บที่มือถือ การลดช่องว่าง mucociliary และฟังก์ชันแมโครเฟจ น่าสงสาร เฉียบพลันของการล่าอาณานิคมและยอดบุก 2-3 วันหลังจากการสูดควัน ใช้ยาปฏิชีวนะไม่ควรใช้เท่าที่พวกเขาจะไม่เพียง แต่ไม่ได้ผล แต่เพิ่มความเสี่ยงของการเกิดของสิ่งมีชีวิตทน .
การติดเชื้อ ซึ่งจากผลกระทบของการบาดเจ็บที่สูดดมได้ยากมาก เพราะทั้งสองอาจผลิตไข้สูง ปริมาณเม็ดเลือดขาว และผลการถ่ายภาพรังสีที่ผิดปกติยาต้านจุลชีพควรจะสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยที่ชัดเจนเกี่ยวกับ microbiology หลักฐานของการติดเชื้อที่ไม่ตอบสนองกับการรักษาทางคลินิกสนับสนุนก้าวร้าวหรือเมื่อความเสื่อมเกิดขึ้นใน 72 ชั่วโมงแรก

สิ่งมีชีวิตที่พบบ่อยที่สุดในมัธยมโรคปอดบวมหลังจากบาดเจ็บสำลักควันอยู่และ Staphylococcus aureus และ Pseudomonas aeruginosaโดยตรงการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่ครอบคลุมความคุ้มครองการติดเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้ถ้าสงสัย


ดูแลผู้บาดเจ็บเป็นเสมอ ผู้ให้การดูแลผู้บาดเจ็บต้องทำทุกอย่างในอำนาจของตนเพื่อลบผู้ป่วยจากการสัมผัสอย่างต่อเนื่องโดยไม่กลายเป็นความเสียหายเอง แม้ว่าแผนกฉุกเฉิน ( ED ) ดูแลส่วนใหญ่จะสนับสนุนส่งมอบให้กับเอ็ดควรจะลำดับความสำคัญ .
การรักษาความปลอดภัยการบินที่จำเป็นให้การไหลของออกซิเจนสูงหน้ากากและได้รับ IV การเข้าถึง การตรวจสอบหัวใจยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ป่วยระบบหายใจ ตัวเบต้า เช่น อัลบูอาจได้รับเป็น nebulized รักษาผู้ที่แสดงให้เห็นถึงสัญญาณของก้นตะกรน .
ถ้าการหายใจล้มเหลวอยู่ผู้ป่วยควรช่วยระบายอากาศและ / หรือแสดงการใส่ท่อช่วยหายใจ แสดงการเจาะเยื่อไครโคไทรอยด์ถ้าทางเดินหายใจอุดตันอยู่หรือใกล้และการบินไม่สามารถรักษาความปลอดภัยปากเปล่า .
ขอรับ Co ระดับในที่เกิดเหตุ ถ้าเป็นไปได้ ในชุดคดีติดต่อกัน 18 ผู้ป่วยโรคหัวใจวายแทรกซ้อน Co พิษถูกขึ้นร้ายแรงแม้จะมีการบริหาร Hyperbaric Oxygen ( HBO ) บำบัดหลังจากการช่วยชีวิตเบื้องต้น การพยากรณ์โรคของภาวะนี้ควรพิจารณาเมื่อการตัดสินใจเหล่านี้ ทำให้ผู้ป่วยฉุกเฉิน การดูแลผู้ป่วย


ปัจจุบันไม่มีการรักษาโดยเฉพาะ มีอยู่ปรับปรุงเนื้อเยื่อที่เสียหาย และลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อที่เกิดจากการสูดควันออกซิเจน 100 % เพราะโอกาสของ Co การสูดดมในไฟ เมื่อ CO พิษไซยาไนด์ ( CN ) ความเป็นพิษ และเมตทีโมโกบินีเมียได้กล่าวถึง การรักษาที่ตามมาคือเด่นสนับสนุน
ความกังวลเร่งด่วนที่สุดในผู้ป่วย คือ ความชัดเจนของทางเดินหายใจส่วนบน และความเพียงพอของการระบายอากาศ ตรวจสอบแสงและความร้อนความร้อนได้รับบาดเจ็บที่จมูก ปาก หน้าเกิดขึ้นกับผม พิจารณาความเกี่ยวข้องถ้าเขม่าควันบนใบหน้าและในเสมหะ แต่การสูดควันเป็นไปได้โดยไม่มีหลักฐานของเขม่า สัดส่วนของผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บที่ต้องใช้ท่อช่วยหายใจ การสูดดมคาสูงขึ้นสำหรับผู้ที่ยังมีการเผาบาดเจ็บ :62 % กับเผาเมื่อเทียบกับ 12% โดยไม่มีการบาดเจ็บทางความร้อนและการเพิ่มการบาดเจ็บสูดดมกับขนาดของแผลไหม้ . [ 2 ] ดูภาพด้านล่าง .
มันสำคัญที่ขนาดของการบวมในพื้นที่ของใบหน้าและขากรรไกรล่างเป็นอย่างใกล้ชิดพิจารณาเมื่อการตัดสินใจเกี่ยวกับความต้องการสำหรับ ทางเดินหายใจเทียมเกณฑ์สำหรับการใส่ท่อช่วยหายใจจะต่ำกว่าในผู้ป่วยอื่น ๆ เนื่องจากศักยภาพของการพัฒนาอย่างรวดเร็วของการบินมาน นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้ป่วยเด็ก เมื่อบาดเจ็บการบินด้านบนสงสัย , เลือกใส่ควรพิจารณา เพราะความก้าวหน้าของมานอีก 24-48 ชั่วโมงอาจทำให้ภายหลังการใส่ท่อช่วยหายใจยากหากไม่เป็นไปไม่ได้
ถ้าอัมพาตระบบเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการใส่ท่อช่วยหายใจซัคซินีลโคลีน , สามารถใช้ได้อย่างปลอดภัยในทันทีหลังเผาเฟสอัพหลายวันหลังจากนั้น แม้ว่าหนึ่งควรจะตระหนักถึงความเป็นไปได้ของการเพิ่มขึ้นของระดับโพแทสเซียม ขยายท่อข้อมือระดับน้อยที่สุด แม้แต่การรั่วเล็กน้อยเพื่อป้องกันความเสียหาย iatrogenic หลอดลมในผู้ป่วยที่มีเยื่อบุหลอดลมแล้วถูกผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับผิวหนัง .
เบิร์นมีอย่างต่อเนื่องการ derangements . การสูญเสียของเหลวผ่านพื้นที่ไฟไหม้รุนแรงกับหลอดเลือดฝอยจากการอักเสบและติดเชื้อแทรกซ้อนตามมารั่วหรือจากการศึกษาขนาดใหญ่ปริมาณของเหลวทำให้ฟื้นขึ้นมาขนาดใหญ่เจาะ IV catheter เข้าอาจจะต้องช่วยผายปอดของไหล .
ใช้สูตร ( เช่น พาร์คแลนด์ ) เพื่อคำนวณการผายปอดของเหลวถ้าแผลไหม้รุนแรงอยู่ ข้อผิดพลาดแม้แต่น้อยในการประมาณค่าของพื้นที่ผิวของร่างกาย เผาผลาญพื้นที่ผิว และของเหลว อิเล็กโทรไลต์ และความต้องการโปรตีนสามารถผลิตที่ลึกซึ้งและภาวะทางเดินหายใจประนีประนอม การประเมินผลบ่อยของอัตราการเต้นของหัวใจสูง และความดันจะต้องตรวจสอบเสถียรภาพและคู่มือการรักษา .
ในสถานการณ์ความเสียหายมวล ใช้นำแสงโอเวอร์เฮดอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ป่วย การดูแลผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว วอร์ด ที่เข้มข้น หรือตรวจสอบสถานะ การระดมทรัพยากรโสตและ / หรือยาชาอาจมีความจำเป็นเพื่อให้บรรลุนี้ทันเวลา


รับเกณฑ์ โรงพยาบาลผู้ป่วยสำลักควันควรได้รับการตรวจสอบสำหรับ 4-6 ชั่วโมงในเอ็ด ผู้ที่มีความเสี่ยงต่ำสำหรับการบาดเจ็บและผลการตรวจร่างกายและที่มีสัญญาณชีพยังคงปกติมักจะสามารถออกจากโรงพยาบาลได้มีคำสั่งปิดการติดตามและกลับถ้าอาการพัฒนา .
ในขณะที่ไม่มีแน่นอนเกณฑ์เข้าเรียนผู้ป่วยใดต่อไปนี้ควรจะขอพิจารณาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล :
- ประวัติของการสัมผัสพื้นที่ปิดนานกว่า 10 นาทีประวัติศาสตร์ของการเป็นลม
-
-
- po2 ที่ประกอบด้วยคาร์บอน เสมหะผลิตในน้อยกว่า 60 มม. ปรอท - สาธารณรัฐมาลาวี
-
ระดับคาร์บอกซีฮีโมโกลบินสูงกว่า 15 %
- ความแตกต่าง ( arteriovenous ออกซิเจนออกซิเจน 100 % ) มากกว่า 100 มม. ปรอท - ร้านขายหนังสือ

บริการ odynophagia
-
กลางหน้าไหม้ผู้ป่วยได้สูดดมควัน , การรักษาในหออภิบาลผู้ป่วยที่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยแผลไหม้ที่ผิวหนังที่สำคัญควรจะย้ายไปเผาศูนย์เมื่อมีเสถียรภาพ หากพวกเขาตรงกับเกณฑ์สำหรับการรักษา

ทดลองการศึกษาแบบทดลองสูดดมควันยืนยันการมีอยู่ของขาดสารลดแรงตึงผิวแบบเฉียบพลัน ปลูกฝังของสารลดแรงตึงผิวเทียมหลังจากการบาดเจ็บเป็นประโยชน์ การศึกษาขนาดใหญ่เป็นก่อนจัดตั้ง เช่น กายภาพบำบัด ในที่สุดนำไปสู่การบาดเจ็บ
สารหล่อสร้างเซลล์เศษในการบิน จึงเอื้อต่อปอดล้มเหลวการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเด็กมีละอองยา / N - เซตติลซีสเตอีนลดอุบัติการณ์ของเศรษฐี อัตรา reintubation และอัตราการตายโดยรวม [ 52 ]
เซตติลซีสเตอีน l-3,4 และ dehydroproline และรวมระบบการปกครองของ hydrocortisone เพนิซิลลามีนได้และถูกใช้ในการรักษา ards ที่เกิดจากการสูดควันจากระเบิดควัน .ผลในเชิงบวกได้ ประกอบกับ การรักษาต้นกับเพนิซิลลามีน [ 17 ] ในจิตวิญญาณ