Time passed by. Soon, it was half a

Time passed by. Soon, it was half a month later. During that time, Meng Hao had become much more familiar with the art of Righteous Bestowal. The power of the art was difficult to fathom. It was similar to being able to touch something and make it become demonic; however, instead of using the word “touch” it used the word “bestow!”

Bestow Demonism upon any living thing, and use it. It also contained the character “righteous,” which was the opposite of “evil.” And yet, the art itself was clearly very aggressive and oppressive. It seemed like… receiving the Righteous Bestowal of a Demon Sealer gave the beneficiary some sort of official approval!

Furthermore, every time Meng Hao rotated his Cultivation base, he could feel a faint aura in existence. It seemed that if he wanted to… he could use this aura to perform the Righteous Bestowal and perform Demonic transformation.

The resulting demon would have no spirit, only an involuntary aura; however, Meng Hao would be able to control it. It would be a strange sensation, similar to the astral projection Meng Hao had read about in the ancient records of the Violet Fate Sect.

“Compel any living creature to become demonic….” Meng Hao eyes gleamed with a mysterious light. He lifted his hand and gazed at his finger. After a moment’s thought, he pushed his finger down against the floor of the Immortal’s cave.

“Righteous Bestowal!” he said. Immediately, ghost images sprang up throughout the Immortal’s Cave. Immediately he was able to sense a faint aura inside of the Immortal’s cave, set free from within the short mountain.

This aura was strange and filled with variations. Meng Hao’s senses couldn’t tell clearly exactly what it was. However, it didn’t take long for him to understand that this was… Demonic Qi of living things!

His eyes flickered as he sent his Spiritual Sense into the aura. A roaring filed his mind, and suddenly his field of vision expanded rapidly; he was now able to see everything for 150-200 kilometers around the short mountain.

By concentrating on the fusion of his Spiritual Sense and the Demonic Qi, he could sense everything in the area. Just when he was about to retract his vision, he suddenly saw something off to the northwest, what appeared to be a field of rubble. Ordinarily, he wouldn’t take note of it, but in this unique state, he suddenly heard a voice coming from within the rubble.

A mournful, archaic voice suddenly boomed out. “Heavens of Ji do not die; I do not die… Heavens of Ji…. You’ve been suppressing me for thirty thousand years, but I still refuse to step foot onto the Immortality Bestowal Dais!” As the voice echoed out, it suddenly said, “Who are you!?” Meng Hao felt as if a gaze as powerful as the Heavens had suddenly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาผ่านไปโดย เร็ว ๆ นี้ มันเป็นครึ่งเดือนต่อมา ในช่วงเวลานั้น เมงเฮาได้กลายเป็นคุ้นเคยมากขึ้นกับศิลปะของผู้ชอบธรรม Bestowal พลังของศิลปะคือไม่โปร่งใส มันก็คล้ายกับความสามารถใน การสัมผัสสิ่งที่ทำให้มันกลายเป็นปีศาจ อย่างไรก็ตาม แทนที่จะใช้ "สัมผัส" มันใช้คำว่า "ประทาน"Demonism อวยใด ๆ สิ่งมีชีวิต และใช้ นอกจากนี้ก็ยังประกอบด้วยอักขระ "ผู้ชอบธรรม ซึ่งตรงข้ามกับ"ชั่ว" และยัง ศิลปะตัวเองชัดเจนมากก้าวร้าว และกดขี่ มันดูเหมือน...รับ Bestowal ชอบธรรมของเครื่องผนึกปีศาจให้ผู้รับประโยชน์บางจัดเรียงของอย่างเป็นทางการนอกจากนี้ ทุกครั้งเมงเฮาหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา เขาอาจรู้สึกมีกลิ่นอายจาง ๆ ในการดำรงอยู่ มันดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการ...เขาสามารถใช้ออร่านี้ทำ Bestowal ชอบธรรม และทำการแปลงปีศาจผลปีศาจจะมีวิญญาณไม่ เพียงกลิ่นอายล็ อย่างไรก็ตาม เมงเฮาจะสามารถควบคุมการ มันจะรู้สึกแปลก ๆ คล้ายกับการฉาย astral เมงเฮาได้อ่านเกี่ยวกับระเบียนโบราณนิกายชะตากรรมสีม่วง"ประวัติศาสตร์สิ่งมีชีวิตใด ๆ จะกลายเป็นปีศาจ..." เมงเฮาตา gleamed มีแสงลึกลับ เขายกมือของเขา และจ้องนิ้วมือของเขา หลังจากทันทีคิด เขาผลักนิ้วของเขาลงกับพื้นของถ้ำของอมตะ"ชอบธรรม Bestowal " เขากล่าวว่า ทันที ภาพผีผุดขึ้นทั่วถ้ำของอมตะ ทันทีเขาก็สามารถสัมผัสกลิ่นอายแบบจาง ๆ ภายในถ้ำของอมตะ ตั้งฟรีจากภายในภูเขาสั้นออร่านี้ก็แปลก และเต็มไป ด้วยรูปแบบ เมงเฮารู้สึกไม่สามารถบอกได้ชัดเจนว่าสิ่งที่มันเป็น อย่างไรก็ตาม มันใช้เวลาไม่นานสำหรับเขาที่จะเข้าใจว่า นี่คือ... ฉีปีศาจของสิ่งมีชีวิตตาของเขา flickered เป็นเขาส่งความรู้สึกจิตวิญญาณของเขาลงในกลิ่นอาย ยื่นคำรามในใจของเขา และก็บดบังทัศนวิสัยของเขาขยายอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เขาก็สามารถเห็นทุกอย่าง 150-200 กิโลเมตรรอบภูเขาสั้นโดยมุ่งเน้นการหลอมรวมของความรู้สึกจิตวิญญาณของเขาและฉีปีศาจ เขาอาจรู้สึกทุกอย่างในพื้นที่ เพียงเมื่อกำลังจะถอนวิสัยทัศน์ของเขา เขาก็เห็นสิ่งที่ปิดเพื่อตะวันตกเฉียงเหนือ สิ่งที่ปรากฏจะเป็นเขตของอิฐ ปกติ เขาจะไม่ใช้หมายเหตุของมัน แต่ในสถานะนี้ไม่เหมือนใคร เขาก็ได้ยินเสียงมาจากภายในให้อิฐโศกเศร้า โบราณเสียงดังสนั่นออกมาทันที "สวรรค์ของจิตาย ฉันไม่ตาย... สวรรค์ของจิ... คุณเคยถูกปราบปรามผมสามสิบพันปี แต่ฉันยังคงปฏิเสธที่จะขั้นตอนเท้าลงบน Dais การ Bestowal ความเป็นอมตะ" เป็นเสียงดังก้อง มันก็กล่าวว่า "คุณเป็นใคร?" เฮา เมงรู้สึกว่ามีสายตาที่เป็นพลังเป็นสวรรค์ทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาผ่านไปโดย ในไม่ช้ามันก็ครึ่งเดือนต่อมา ในช่วงเวลานั้นเม้งเฮาได้กลายเป็นมากขึ้นคุ้นเคยกับศิลปะของการให้รางวัลชอบธรรม พลังของศิลปะเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ มันก็คล้ายกับความสามารถในการสัมผัสบางสิ่งบางอย่างและทำให้มันกลายเป็นปีศาจ; แต่แทนที่จะใช้คำว่า "สัมผัส" มันใช้คำว่า "ให้แก่!" มอบ Demonism เมื่อสิ่งมีชีวิตใด ๆ และใช้มัน นอกจากนี้ยังมีตัวละคร "ชอบธรรม" ซึ่งเป็นตรงข้ามของ "ความชั่วร้าย." และยังศิลปะของตัวเองได้อย่างชัดเจนในเชิงรุกมากและกดขี่ มันดูเหมือนว่า ... ได้รับรางวัลชอบธรรมของปีศาจซีลให้ผู้รับประโยชน์เรียงลำดับของการอนุมัติอย่างเป็นทางการบาง! นอกจากนี้ทุกครั้งที่เม้งเฮาหมุนฐานการเพาะปลูกของเขาเขาจะรู้สึกกลิ่นอายจาง ๆ ในการดำรงอยู่ มันดูเหมือนว่าถ้าเขาอยากจะ ... เขาสามารถใช้ออร่านี้จะดำเนินการให้รางวัลชอบธรรมและดำเนินการเปลี่ยนแปลงปีศาจ. ปีศาจที่เกิดจะมีจิตวิญญาณไม่เพียงกลิ่นอายโดยไม่สมัครใจ; แต่เม้งเฮาจะสามารถที่จะควบคุมมัน มันจะเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดคล้ายกับดาวแฉกเม้งเฮาได้อ่านเกี่ยวกับในบันทึกโบราณของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย. "บังคับสิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่จะกลายเป็นปีศาจ ... ." ตาเม้งเฮา gleamed ด้วยแสงลึกลับ เขายกมือของเขาและจ้องไปที่นิ้วของเขา หลังจากที่คิดว่าช่วงเวลาที่เขาผลักดันให้นิ้วของเขาลงกับพื้นถ้ำเป็นอมตะของ. "ชอบธรรมให้รางวัล!" เขากล่าว ทันทีที่ภาพผีผุดขึ้นทั่วถ้ำอมตะของ ทันใดนั้นเขาก็สามารถที่จะรู้สึกถึงกลิ่นอายจาง ๆ ภายในถ้ำอมตะของตั้งฟรีจากภายในภูเขาสั้น. ออร่านี้เป็นเรื่องแปลกและเต็มไปด้วยรูปแบบ ความรู้สึกของเม้งเฮาส์ไม่สามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งที่มันเป็น แต่ก็ใช้เวลาไม่นานสำหรับเขาที่จะเข้าใจว่านี่คือ ... ปีศาจฉีของสิ่งมีชีวิต! ดวงตาของเขาในขณะที่เขา flickered ส่งความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาเข้าไปในรัศมี คำรามยื่นความคิดของเขาและก็ด้านของเขาในการมองเห็นการขยายตัวอย่างรวดเร็ว; ตอนนี้เขาก็สามารถที่จะเห็นทุกอย่างสำหรับ 150-200 กิโลเมตรรอบ ๆ ภูเขาสั้น. โดยมุ่งเน้นการหลอมรวมของความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาและปีศาจฉีเขาอาจจะรู้สึกทุกอย่างในพื้นที่ เพียงเมื่อเขากำลังจะถอนวิสัยทัศน์ของเขาเขาก็เห็นอะไรบางอย่างออกไปทางทิศเหนือสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเขตของเศษหินหรืออิฐ ปกติเขาจะไม่รับทราบของมัน แต่ในรัฐที่ไม่ซ้ำกันนี้เขาก็ได้ยินเสียงมาจากภายในซากปรักหักพัง. เศร้าเสียงเก่ากึกดังลั่นออกมา "สวรรค์ของจีไม่ตาย; ฉันไม่ตาย ... สวรรค์ของจี ... คุณได้รับการปราบปรามฉันสำหรับสามหมื่นปี แต่ฉันยังคงปฏิเสธที่จะก้าวเท้าเข้าสู่ความเป็นอมตะให้รางวัล Dais! "ในขณะที่เสียงสะท้อนออกมามันก็บอกว่า" คุณเป็นใคร !? "เม้งเฮารู้สึกราวกับว่าจ้องมองเป็น ที่มีประสิทธิภาพเป็นสวรรค์ได้อย่างฉับพลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาผ่านไป เร็ว ๆ นี้ มัน ครึ่งเดือนหลัง ในตอนนั้น เมิงเฮาได้กลายเป็น มากขึ้น คุ้นเคยกับศิลปะของบิซโทชอบธรรม พลังของศิลปะเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้ มันคล้ายๆกับการได้สัมผัสบางอย่างและทำให้มันกลายเป็นปีศาจ แต่แทนที่จะใช้คำว่า " สัมผัส " ได้ใช้คำว่า " ไม่ ! "การหยุดเคลื่อนที่เมื่อใด ให้มีชีวิต และใช้มัน โดยมีตัวละคร " ชอบธรรม " ซึ่งตรงข้ามกับ " ความชั่ว " และยังศิลปะที่ตัวเองชัดเจนมากก้าวร้าวและกดขี่ มันเหมือน . . . . . . . ได้รับบิซโทอันชอบธรรมของปีศาจซีลให้ผู้รับผลประโยชน์บางจัดเรียงของการอนุมัติอย่างเป็นทางการ !นอกจากนี้ ทุกครั้งที่เมิ่งเฮ่าหมุนฐานการเพาะปลูกของเขา เขารู้สึกได้ถึงออร่าลมในการดำรงอยู่ ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการ เขาสามารถใช้พลังเพื่อดําเนินบิซโทชอบธรรมและแสดงการเปลี่ยนแปลงที่ปีศาจส่งผลให้ปีศาจจะไม่มีวิญญาณ มีแต่กลิ่นอายของ อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวจะสามารถควบคุมมันได้ มันน่าจะเป็นความรู้สึกแปลกๆ คล้ายกับ Astral เมงเฮาได้อ่านในบันทึกโบราณของไวโอเล็ตโชคชะตานิกาย" สะกดสิ่งมีชีวิตใดๆให้กลายเป็นปีศาจ . . . . . . . " เมิงเฮาตาแสงสว่างกับแสงลึกลับ พระองค์ก็ทรงยกพระหัตถ์ขึ้นและจ้องมองไปที่นิ้วของเขา หลังจากคิดอยู่ชั่วขณะ เขาผลักนิ้วของเขาลงกับพื้นถ้ำเป็นอมตะ" บิซโทชอบธรรม ! " เขากล่าวว่า ทันที ภาพผีผุดขึ้นทั่วทั้งถ้ำของอมตะ ทันทีที่เขาได้สัมผัสกลิ่นอายจางๆ ภายในถ้ำของอมตะ ชุดฟรีจากภายในภูเขาเตี้ยตัวนี้แปลก และเต็มรูปแบบ เหม็ง เฮารู้สึกไม่สามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งที่มันเป็น . อย่างไรก็ตาม , มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับเขาที่จะเข้าใจว่านี้คือ . . . . . . . ฉีปีศาจของสิ่งมีชีวิต !ดวงตาของเขาริบหรี่ลงเมื่อเขาส่งความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาเป็นออร่า คำรามยื่นหัว และก็สาขาของเขาวิสัยทัศน์ขยายตัวอย่างรวดเร็ว ขณะนี้เขาสามารถเห็นทุกอย่างสำหรับ 150-200 กิโลเมตรรอบภูเขาเตี้ยโดยมุ่งเน้นที่การความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาและฉี ปีศาจ เขาอาจรู้สึกทุกอย่างในพื้นที่ เมื่อเขากำลังจะถอนสายตาของเขา เขาก็เห็นบางอย่าง ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ สิ่งที่ปรากฏเป็น สนามปูน ปกติแล้วเขาจะไม่จดมัน แต่ในรัฐนี้เฉพาะ จู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงมาจากภายในซากตึกคนเศร้าโศกโบราณ boomed เสียงก็ออก " สวรรค์ของ จี ไม่ได้ตาย ไม่ได้ตาย . . . . . . . . . . . . . . สวรรค์ของจี คุณสะกดผมให้สามหมื่นปี แต่ฉันยังคงปฏิเสธที่จะก้าวเท้าเข้าสู่ความเป็นอมตะบิซโทเวที ! " เป็นเสียงที่สะท้อนออกมา มันก็พูดว่า " เจ้าเป็นใคร ! ! ? " เมิ่งฮ่าวรู้สึกราวกับว่าสายตาเป็นพลังเป็นสวรรค์ได้ทันที