AbstractThis review of 68 studies c

Abstract
This review of 68 studies compares the methodologies used for the identification and quantification of microplastics from the marine environment. Three main sampling strategies were identified: selective, volume-reduced, and bulk sampling. Most sediment samples came from sandy beaches at the high tide line, and most seawater samples were taken at the sea surface using neuston nets. Four steps were distinguished during sample processing: density separation, filtration, sieving, and visual sorting of microplastics. Visual sorting was one of the most commonly used methods for the identification of microplastics (using type, shape, degradation stage, and color as criteria). Chemical and physical characteristics (e.g., specific density) were also used. The most reliable method to identify the chemical composition of microplastics is by infrared spectroscopy. Most studies reported that plastic fragments were polyethylene and polypropylene polymers. Units commonly used for abundance estimates are "items per m(2)" for sediment and sea surface studies and "items per m(3)" for water column studies. Mesh size of sieves and filters used during sampling or sample processing influence abundance estimates. Most studies reported two main size ranges of microplastics: (i) 500 μm-5 mm, which are retained by a 500 μm sieve/net, and (ii) 1-500 μm, or fractions thereof that are retained on filters. We recommend that future programs of monitoring continue to distinguish these size fractions, but we suggest standardized sampling procedures which allow the spatiotemporal comparison of microplastic abundance across marine environments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
ทบทวน 68 การศึกษานี้เปรียบเทียบวิธีการที่ใช้สำหรับการระบุและปริมาณของ microplastics จากสภาพแวดล้อมทางทะเล สามกลยุทธ์หลักของการสุ่มตัวอย่างที่ถูกระบุ: เลือกปริมาณลดลงและการสุ่มตัวอย่างกลุ่ม ตัวอย่างตะกอนส่วนใหญ่มาจากหาดทรายที่เส้นน้ำสูงและส่วนใหญ่กลุ่มตัวอย่างน้ำทะเลถูกนำที่พื้นผิวทะเลโดยใช้อวน neustonสี่ขั้นตอนที่แตกต่างระหว่างการประมวลผลตัวอย่าง: การแยกความหนาแน่นกรอง sieving และการเรียงลำดับภาพของ microplastics การเรียงลำดับภาพเป็นหนึ่งในวิธีการที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับการระบุของ microplastics (ใช้ประเภทรูปร่างขั้นตอนการย่อยสลายและสีเป็นเกณฑ์) ลักษณะทางเคมีและทางกายภาพ (เช่นความหนาแน่นเฉพาะ) นอกจากนี้ยังถูกนำมาใช้วิธีการที่น่าเชื่อถือที่สุดในการระบุองค์ประกอบทางเคมีของ microplastics โดยอินฟราเรด การศึกษาส่วนใหญ่รายงานว่าชิ้นส่วนพลาสติกเป็นพลาสติกโพรพิลีนและโพลีเมอ หน่วยที่ใช้กันทั่วไปสำหรับการประมาณการความอุดมสมบูรณ์เป็น "รายการต่อเมตร (2)" เพื่อตะกอนและน้ำทะเลการศึกษาพื้นผิวและ "รายการต่อเมตร (3)" สำหรับการศึกษาน้ำคอลัมน์ตาข่ายขนาดของเมล็ดข้าวและตัวกรองที่ใช้ในการเก็บตัวอย่างหรือมีอิทธิพลต่อการประมวลผลตัวอย่างการประเมินความอุดมสมบูรณ์ รายงานการศึกษาส่วนใหญ่ช่วงสองหลักขนาดของ microplastics (i) 500 ไมโครเมตร-5 มม. ซึ่งจะถูกเก็บรักษาไว้โดย 500 ไมโครเมตรตะแกรง / สุทธิ, และ (ii) 1-500 ไมโครเมตรหรือชิ้นส่วนดังกล่าวว่าจะยังคงอยู่ในตัวกรอง เราขอแนะนำว่าโปรแกรมในอนาคตของการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องเพื่อแยกความแตกต่างเศษส่วนขนาดนี้แต่เราขอแนะนำวิธีการสุ่มตัวอย่างที่เป็นมาตรฐานที่ช่วยให้การเปรียบเทียบ Spatiotemporal มากมาย microplastic ในสภาพแวดล้อมทางทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
สวย 68 ศึกษาเปรียบเทียบวิธีใช้รหัสและนับของ microplastics จากสภาพแวดล้อมทางทะเล ระบุกลยุทธ์การสุ่มตัวอย่างหลักสาม: สุ่มตัวอย่างงาน ลดเสียง และจำนวนมาก ตัวอย่างตะกอนส่วนใหญ่มาจากหาดทรายที่บรรทัดน้ำ และตัวอย่างน้ำทะเลส่วนใหญ่ที่ถ่ายที่พื้นทะเลโดยใช้ตาข่าย neuston สี่ขั้นตอนแตกต่างระหว่างประมวลผลตัวอย่าง: แยกความหนาแน่น เครื่องกรอง sieving และเรียงลำดับภาพของ microplastics เรียงลำดับภาพเป็นหนึ่งในวิธีการที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการระบุ microplastics (การใช้ชนิด รูปร่าง การลดขั้นตอน และสีเป็นเกณฑ์) นอกจากนี้ยังได้ใช้ลักษณะทางกายภาพ และเคมี(ความหนาเช่น เฉพาะแน่น) วิธีการระบุองค์ประกอบทางเคมีของ microplastics เชื่อถือได้มากที่สุด โดยกอินฟราเรดได้ การศึกษาส่วนใหญ่รายงานว่า ชิ้นส่วนพลาสติกได้โพลิเมอร์เอทิลีนและโพรพิลีน หน่วยที่ใช้สำหรับการประเมินความอุดมสมบูรณ์เป็น "สินค้าต่อ m(2)" การศึกษาผิวตะกอนและทะเล "สินค้าต่อ m(3)" ศึกษาคอลัมน์น้ำ ใช้ตาข่ายขนาด sieves และตัวกรองระหว่างการสุ่มตัวอย่างหรือตัวอย่างประมวลผลอิทธิพลมากมายประเมิน การศึกษาส่วนใหญ่รายงานช่วงขนาดหลักสอง microplastics: (i) 500 mm, μm-5 ที่มีรักษา ด้วย 500 μm ตะแกรง/สุทธิ และ μm (ii) 1-500 หรือเศษส่วนดังกล่าวที่เก็บไว้ในตัวกรอง เราขอแนะนำว่า ในอนาคตโปรแกรมตรวจสอบต่อไปเพื่อแยกเศษขนาดนี้ แต่เราขอแนะนำขั้นตอนการสุ่มตัวอย่างมาตรฐานซึ่งช่วยให้การเปรียบเทียบความอุดมสมบูรณ์ของ microplastic spatiotemporal ในสภาพแวดล้อมทางทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตรวจสอบนี้เป็นนามธรรม
ซึ่งจะช่วยการศึกษาเปรียบเทียบของ 68 แนวที่ใช้สำหรับคำนวณปริมาณและการระบุตัวตนของ microplastics จากสิ่งแวดล้อมทางทะเล สามยุทธศาสตร์การสุ่มตัวอย่างหลักได้รับการระบุว่ามีระดับเสียงที่ลดลงและการลิ้มลอง ผลิตภัณฑ์ ชนิดไม่บรรจุกล่อง ตัวอย่างตะกอนส่วนใหญ่มาจากหาดทรายที่สายน้ำขึ้นสูงและตัวอย่างทะเลส่วนใหญ่เป็นคนที่พื้นผิวทะเลโดยใช้ตาข่าย neustonสี่ขั้นตอนมีความโดดเด่นในระหว่างการผลิตตัวอย่างการแยกความหนาแน่นการกรอง sieving และ ภาพ การจัดเรียง microplastics การเรียงลำดับ ภาพ เป็นหนึ่งในวิธีใดวิธีหนึ่งโดยส่วนใหญ่มักใช้สำหรับการระบุตัวตนของ microplastics (โดยใช้พิมพ์รูปเวทีการเสื่อม สภาพ จากสีและเงื่อนไข) ทางเคมีและ กายภาพ (เช่นความหนาแน่นเฉพาะ)ได้ถูกนำมาใช้ยังวิธีการเชื่อถือได้มากที่สุดในการระบุส่วนประกอบทางเคมีของ microplastics โดย Emission Spectroscopy อินฟราเรด การศึกษามากที่สุดรายงานว่าเศษพลาสติกเป็นโพลิเมอร์และโพลิโพรพิลีนโพ ชุดอุปกรณ์โดยทั่วไปใช้สำหรับประเมินความอุดมสมบูรณ์มี"รายการต่อม.( 2 )"สำหรับตะกอนและผิวน้ำทะเลและการศึกษา"รายการต่อม.( 3 )"สำหรับการศึกษาคอลัมน์น้ำตาข่ายขนาดของแผ่นกรองและ sieves ใช้ในระหว่างมีการประเมินโดยจำนวนมากมีอิทธิพลต่อการประมวลผลและตัวอย่างการลิ้มลอง รายงานการศึกษามากที่สุดสองช่วงขนาดหลักของ microplastics ( i ) 500-5 มม.μ m ซึ่งจะถูกจัดเก็บไว้โดย 500 μ m ตะแกรง/สุทธิและ( ii ) 1-500 เพียงเศษเสี้ยววินาทีหรือμ m นั้นที่จะถูกเก็บไว้ในแผ่นกรอง เราขอแนะนำให้ว่าโปรแกรมในอนาคตของการตรวจสอบดำเนินการต่อเพื่อสร้างความแตกต่างเพียงเศษเสี้ยววินาทีขนาดนี้แต่เราขอแนะนำให้ดำเนินการตามขั้นตอนการสุ่มตัวอย่างแบบมาตรฐานซึ่งอนุญาตให้การเปรียบเทียบ spatiotemporal ของความอุดมสมบูรณ์ microplastic ใน สภาพแวดล้อม ทางทะเล