ปัจจุบันพบผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ปีละป

ปัจจุบันพบผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ปีละประมาณ 5 หมื่นคน ทำให้ประเทศไทยติดอันดับที่ 19 ของประเทศที่มีอัตราป่วยด้วยวัณโรคต่อจำนวนประชากรสูง แต่ยังโชคดีที่ว่าอัตราการเกิดเชื้อวัณโรคดื้อยาหลายชนิด (multidrug-resistant tuberculosis, MDR-TB) ในผู้ป่วยรายใหม่ของประเทศไทยยังต่ำกว่าร้อยละ 3 ซึ่งเป็นเกณฑ์ที่องค์การอนามัยโลกกำหนดไว้ว่าเป็นภาวะวิกฤติของประเทศนั้นๆ แต่ถ้าเจาะเป็นรายภูมิภาคหรือประชากรกลุ่มของประเทศ อัตราการติดเชื้อ MDR-TB ในผู้ป่วยรายใหม่สูงเกินจุดวิกฤติในบางพื้นที่ เช่น จังหวัดชายแดนประเทศพม่า หรือ กลุ่มประชากรในทัณฑสถาน เป็นต้น
ในจำนวนผู้ป่วยวัณโรคทั้งหมดของประเทศไทย ประมาณร้อยละ 10 เป็นวัณโรคที่เกิดขึ้นในอวัยวะอื่นๆ นอกปอด ได้แก่ ต่อมน้ำเหลือง กระดูก เยื่อหุ้มปอด ฯลฯ ซึ่งผู้ป่วยวัณโรคนอกปอดแม้ว่าจะให้การวินิจฉัยยากกว่า แต่ไม่ถือเป็นปัญหาสำคัญเมื่อเทียบกับวัณโรคปอด เนื่องจากเกิดการติดต่อไปสู่คนรอบข้างได้น้อยกว่ามาก ในบรรดาคนที่เป็นวัณโรคปอดนั้นประมาณร้อยละ 60 ตรวจพบเชื้อวัณโรคด้วยการย้อมหรือเพาะเชื้อจากเสมหะ ซึ่งผู้ป่วยกลุ่มนี้มีความสำคัญในแง่การควบคุมโรค เนื่องจากเป็นแหล่งกระจายเชื้อให้กับผู้คนที่อยู่รอบข้างได้โดยง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันพบผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ปีละประมาณ 5 หมื่นคนทำให้ประเทศไทยติดอันดับที่ 19 ของประเทศที่มีอัตราป่วยด้วยวัณโรคต่อจำนวนประชากรสูงแต่ยังโชคดีที่ว่าอัตราการเกิดเชื้อวัณโรคดื้อยาหลายชนิด (multidrug ป้องกันวัณโรค MDR-TB) ในผู้ป่วยรายใหม่ของประเทศไทยยังต่ำกว่าร้อยละ 3 ซึ่งเป็นเกณฑ์ที่องค์การอนามัยโลกกำหนดไว้ว่าเป็นภาวะวิกฤติของประเทศนั้น ๆ แต่ถ้าเจาะเป็นรายภูมิภาคหรือประชากรกลุ่มของประเทศอัตราการติดเชื้อ MDR-TB ในผู้ป่วยรายใหม่สูงเกินจุดวิกฤติในบางพื้นที่เช่นจังหวัดชายแดนประเทศพม่าหรือกลุ่มประชากรในทัณฑสถานเป็นต้น ในจำนวนผู้ป่วยวัณโรคทั้งหมดของประเทศไทยประมาณร้อยละ 10 เป็นวัณโรคที่เกิดขึ้นในอวัยวะอื่น ๆ นอกปอดได้แก่ต่อมน้ำเหลืองกระดูกเยื่อหุ้มปอดฯลฯ ซึ่งผู้ป่วยวัณโรคนอกปอดแม้ว่าจะให้การวินิจฉัยยากกว่าแต่ไม่ถือเป็นปัญหาสำคัญเมื่อเทียบกับวัณโรคปอดเนื่องจากเกิดการติดต่อไปสู่คนรอบข้างได้น้อยกว่ามากในบรรดาคนที่เป็นวัณโรคปอดนั้นประมาณร้อยละ 60 ตรวจพบเชื้อวัณโรคด้วยการย้อมหรือเพาะเชื้อจากเสมหะซึ่งผู้ป่วยกลุ่มนี้มีความสำคัญในแง่การควบคุมโรคเนื่องจากเป็นแหล่งกระจายเชื้อให้กับผู้คนที่อยู่รอบข้างได้โดยง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจุบันพบผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ปี ละประมาณ 5 หมื่นคนทำให้ประเทศไทยติดอันดับที่ 19 ของประเทศที่มีอัตราป่วยด้วยวัณโรค ต่อจำนวนประชากรสูง แต่ยังโชคดีที่ว่าอัตราการเกิดเชื้อวัณโรคดื้อยาหลายชนิด (วัณโรคดื้อยาหลาย, MDR-TB) ในผู้ป่วยรายใหม่ของประเทศไทยยัง ต่ำกว่าร้อยละ 3 ซึ่งเป็นเกณฑ์ที่องค์การอนามัยโลกกำหนด ไว้ว่าเป็นภาวะวิกฤติของประเทศนั้น ๆ แต่ถ้าเจาะเป็นรายภูมิภาคหรือประชากรกลุ่มของประเทศอัตราการติดเชื้อ ดื้อยาหลายขนาน -TB คุณผู้ป่วยในห้างหุ้นส่วนจำกัดรายใหม่สูงสุดสูงเกินจุดวิกฤติในห้างหุ้นส่วนจำกัดบางพื้นที่เช่นจังหวัดชายแดนออกประเทศพม่าหรือกลุ่มประชากรในห้างหุ้นส่วนจำกัดทัณฑสถานเป็นต้น
ในห้างหุ้นส่วนจำกัดจำนวนคุณผู้ป่วยวัณโรคทั้งหมดของประเทศไทยประมาณร้อยคุณละ 10 เป็นวัณโรคที่เกิดขึ้นในอวัยวะอื่น ๆ นอกปอด ได้แก่ ต่อมน้ำ เหลืองกระดูกเยื่อหุ้มปอด ฯลฯ ซึ่งผู้ ป่วยวัณโรคนอกปอดแม้ว่าจะให้การวินิจฉัยยากกว่า แต่ไม่ถือเป็นปัญหาสำคัญเมื่อเทียบกับวัณโรคปอดเนื่องจากเกิดการติดต่อไปสู่คนรอบข้างได้น้อยกว่ามากในบรรดาคนที่เป็นวัณโรคปอด นั้นประมาณร้อยละ 60 ตรวจพบเชื้อวัณโรคด้วยการย้อมหรือ เพาะเชื้อจากเสมหะซึ่งผู้ป่วยกลุ่มนี้มีความสำคัญในแง่การควบคุมโรคเนื่องจากเป็นแหล่งกระจายเชื้อให้กับผู้คนที่อยู่รอบข้างได้โดยง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจุบันพบผู้ป่วยวัณโรครายใหม่ปีละประมาณ 5 หมื่นคนทำให้ประเทศไทยติดอันดับที่ 19 ของประเทศที่มีอัตราป่วยด้วยวัณโรคต่อจำนวนประชากรสูงแต่ยังโชคดีที่ว่าอัตราการเกิดเชื้อวัณโรคดื้อยาหลายชนิด ( รวมถึงประเทศไทย วัณโรค วัณโรค ) ในผู้ป่วยรายใหม่ของประเทศไทยยังต่ำกว่าร้อยละ 3 ซึ่งเป็นเ กณฑ์ที่องค์การอนามัยโลกกำหนดไว้ว่าเป็นภาวะวิกฤติของประเทศนั้นๆแต่ถ้าเจาะเป็นรายภูมิภาคหรือประชากรกลุ่มของประเทศอัตราการติดเชื้อวัณโรคในผู้ป่วยรายใหม่สูงเกินจุดวิกฤติในบางพื้นที่เช่นจังหวัดชายแดนประเทศพม่าค็อคกลุ่มประชากรในทัณฑสถานเป็นต้นในจำนวนผู้ป่วยวัณโรคทั้งหมดของประเทศไทยประมาณร้อยละ 10 เป็นวัณโรคที่เกิดขึ้นในอวัยวะอื่นๆนอกปอดได้แก่ต่อมน้ำเหลืองกระดูกเยื่อหุ้มปอดฯลฯซึ่งผู้ป่วยวัณโรคนอกปอดแม้ว่าจะให้การวินิจฉัยยากกว่าแต่ไม่ถือเป็นปัญหาสำคัญเมื่อเทียบกับวัณโรคปอดเนื่องจากเกิดการต ิดต่อไปสู่คนรอบข้างได้น้อยกว่ามากในบรรดาคนที่เป็นวัณโรคปอดนั้นประมาณร้อยละ 60 ตรวจพบเชื้อวัณโรคด้วยการย้อมหรือเพาะเชื้อจากเสมหะซึ่งผู้ป่วยกลุ่มนี้มีความสำคัญในแง่การควบคุมโรคเนื่องจากเป็นแหล่งกระจายเชื้อให้กับผู้คนที่อยู่รอบข้างได้โดยง่าย