The Sorrows of the King was Matisse

The Sorrows of the King was Matisse's final self portrait. This work refers to one of Rembrandt's canvases, David Playing the Harp before Saul, in which the young biblical hero plays to distract the king from his melancholy, as well as to Rembrandt's late self portraits. Here Matisse depicts the themes of old age, of looking back towards earlier life (La vie antérieure, the title of a poem by Baudelaire that Matisse had already illustrated) and of music soothing all cares.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดับทุกข์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นภาพตัวเองสุดท้ายของ Matisse งานนี้หมายถึงหนึ่งในผืนผ้าแรมแบรนดท์เดวิดเล่นพิณก่อนที่ซาอูลซึ่งพระเอกหนุ่มในพระคัมภีร์ไบเบิลเล่นจะหันเหความสนใจจากกษัตริย์เศร้าโศกของเขาเช่นเดียวกับเรมปลายถ่ายภาพตนเอง นี่แสดงให้เห็น Matisse รูปแบบของวัยชราของมองย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ต่อชีวิต (La vie antérieureชื่อเรื่องของบทกวีของโบดแลร์ที่มาตีสได้แสดงให้เห็นแล้ว) และเพลงผ่อนคลายความกังวลทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเศร้าโศกของกษัตริย์มาทิสสุดท้ายของตนเองบุคคล งานนี้ หมายถึง หนึ่ง ของ เรมบรันดท์ ผ้าใบ เดวิดเล่นพิณก่อนที่ซาอูล ที่พระเอกหนุ่มเล่น เพื่อดึงความสนใจของพระคัมภีร์จากความหดหู่ ตลอดจน เรมบรันดท์ สายภาพวาด . ที่นี่ Matisse แสดงให้เห็นธีมเก่าอายุ มองกลับไปทางก่อนหน้านี้ชีวิต ( La Vie rieure จากมดชื่อของบทกวี โดย โบดแลร์ที่ Matisse ได้ภาพประกอบ ) และเพลงผ่อนคลายทั้งหมดที่สนใจ