2.1.3. Test of pathogenicity of Fus

2.1.3. Test of pathogenicity of Fusarium isolates
To assess the pathogenicity and aggressiveness of the isolated
Fusarium species, clean colonies of the pathogen were subcultured
onto fresh PDA plates and allowed to grow for up to
21 days. Thereafter the plates were flooded with sterile water
and the mycelia were scraped off the PDA media using a sterile
spatula into new sterile water. The resulting slurry was then filtered
through a double layer of muslin cloth. The inoculum solution
was adjusted using a haemocytometer and used to inoculate
a previously sterilized (121 C; 30 min) soil mix (2:3) at a rate of
3000 conidia/g of soil (Abawi and Pastor Corrales, 1990).
Common bean seeds from a susceptible line (K132) were surface
sterilized with 3% sodium hypochlorite for 1 min, rinsed three
times in sterile distilled water and planted in 3 l pot filled with the
inoculated soil. Soil without inoculum was used as control. The
trial was replicated three times. The pathogenicity was assessed
28 days after planting based on symptoms development on the
bean roots and stem on a 1–9 CIAT rating scale (Abawi and
Pastor Corrales, 1990) where: 1 = no visible symptoms; 3 = light
discoloration either without necrotic lesions or with approximately
10% of the hypocotyl and root tissues covered with lesions;
5 = approximately 25% of the hypocotyl and root tissues covered
with lesions but tissues remain firm with deterioration of the root
system; 7 = approximately 50% of the hypocotyl and root tissues
covered with lesions combined with considerable softening, rotting
and reduction of root system; and 9 = approximately 75% or
more of the hypocotyl and root tissues affected with advanced
stages of rotting combined with severe reduction in the root system.
On the basis of these criteria, the most pathogenic Fusarium
isolate was selected and progressed for molecular identification
and susceptibility studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1.3 การทดสอบของ pathogenicity อยู่ Fusarium แยกการประเมิน pathogenicity อยู่และความรุนแรงของการแยกFusarium พันธุ์ อาณานิคมสะอาดของเชื้อโรคถูก subculturedบน PDA สดแผ่น และการเติบโตสูงสุดวันที่ 21 หลังจากนั้นแผ่นถูกน้ำท่วมน้ำหมันและ mycelia ถูกขูดออกสื่อ PDA ที่ใช้การฆ่าเชื้อคนเป็นหมันน้ำใหม่ ละลายได้ถูกกรองแล้วผ่านผ้ามัสลินสองชั้น โซลูชัน inoculumปรับปรุงใช้แบบ haemocytometer และใช้ปลูกฝีที่เคยผ่านการฆ่าเชื้อ (121 C; 30 นาที) ดินผสม (2:3) ในอัตรา3000 conidia/g ของดิน (Abawi และบาทหลวง Corrales, 1990)ถั่วเมล็ดพืชทั่วไปจากบรรทัดอ่อนแอ (K132) มีพื้นผิวฆ่าเชื้อ ด้วย 3% โซเดียมไฮโปคลอไรต์สำหรับ 1 นาที ล้างสามเวลาในการฆ่าเชื้อน้ำกลั่น และปลูกในกระถาง 3 ลิตรที่เต็มไปด้วยการดิน inoculated ดิน โดย inoculum ถูกใช้เป็นตัวควบคุม การทดลองถูกจำลองแบบครั้งที่สาม Pathogenicity อยู่ได้รับการประเมิน28 วันหลังจากปลูกตามพัฒนาอาการวานิลลาราก และลำต้นในระดับคะแนน 1 – 9 CIAT (Abawi และบาทหลวง Corrales, 1990) ซึ่ง: 1 =ไม่เห็นอาการ 3 =แสงสีอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยไม่มีแผล necrotic หรือประมาณ10% ของเนื้อเยื่อ hypocotyl และรากปกคลุมแผล5 =ประมาณ 25% ของเนื้อเยื่อ hypocotyl และรากครอบคลุมมีแผลแต่เนื้อเยื่อยังคงยืนยันกับการเสื่อมสภาพของรากระบบ 7 ประมาณ 50% ของเนื้อเยื่อ hypocotyl และรากมีแผลกับองถนนอ่อน เน่าเปื่อยและการลดลงของระบบราก 9 = 75% หรือเนื้อเยื่อ hypocotyl และรากที่มีผลกระทบกับขั้นสูงเพิ่มเติมขั้นตอนการรวมกับระบบรากลดลงอย่างรุนแรงตามเกณฑ์ Fusarium ก่อโรคมากที่สุดเลือก และความก้าวหน้าสำหรับรหัสโมเลกุลโปรตีนและการศึกษาความไวต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1.3 การทดสอบของโรคของเชื้อรา Fusarium ที่แยก
การประเมินการเกิดโรคและความแข็งขันของแยก
สายพันธุ์เชื้อรา Fusarium อาณานิคมสะอาดของเชื้อโรคที่ถูกเลี้ยง
ลงบนแผ่น PDA สดและได้รับอนุญาตให้เติบโตได้ถึง
21 วัน หลังจากนั้นแผ่นที่ถูกน้ำท่วมด้วยน้ำหมัน
และเส้นใยที่ถูกคัดลอกมาออกสื่อโดยใช้ PDA หมัน
ไม้พายลงไปในน้ำหมันใหม่ สารละลายที่ส่งผลให้ถูกกรองแล้ว
ผ่านสองชั้นของผ้ามัสลิน วิธีการแก้ปัญหาเชื้อ
ปรับใช้สไลด์นับเม็ดเลือดและใช้ในการฉีดวัคซีน
ฆ่าเชื้อก่อนหน้านี้ (121 C 30 นาที) ผสมดิน (2: 3) ในอัตรา
. 3000 ปอร์ / กรัมของดิน (Abawi และบาทหลวงกอร์ราเล, 1990)
ถั่วแขก เมล็ดพันธุ์จากสายอ่อนไหว (K132) เป็นพื้นผิวที่
ผ่านการฆ่าเชื้อด้วยโซเดียมไฮโปคลอไรต์ 3% เป็นเวลา 1 นาทีล้างสาม
ครั้งในน้ำกลั่นผ่านการฆ่าเชื้อและปลูกในกระถาง 3 L เต็มไปด้วย
ดินเชื้อ ดินโดยไม่ต้องเชื้อถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุม
ทดลองจำลองแบบสามครั้ง ทำให้เกิดโรคได้รับการประเมิน
28 วันหลังปลูกอยู่บนพื้นฐานของการพัฒนาอาการใน
รากและลำต้นถั่วใน 1-9 CIAT มาตราส่วน (Abawi และ
บาทหลวงกอร์ราเล, 1990) ที่: 1 = ไม่เห็นอาการ; 3 = แสง
เปลี่ยนสีอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่ต้องแผลฉีกหรือประมาณ
10% ของ hypocotyl และรากเนื้อเยื่อที่ปกคลุมไปด้วยแผล;
5 = ประมาณ 25% ของ hypocotyl และรากเนื้อเยื่อครอบคลุม
ที่มีรอยโรคเนื้อเยื่อ แต่ บริษัท ยังคงมีการเสื่อมสภาพของราก
ระบบ 7 = ประมาณ 50% ของ hypocotyl และรากเนื้อเยื่อ
ที่ปกคลุมไปด้วยแผลรวมกับการชะลอตัวมากเน่าเปื่อย
และการลดลงของระบบราก; และ 9 = ประมาณ 75% หรือ
มากกว่าของ hypocotyl และรากเนื้อเยื่อได้รับผลกระทบด้วย Advanced
ขั้นตอนเน่ารวมกับการลดลงอย่างรุนแรงในระบบราก.
บนพื้นฐานของเกณฑ์เหล่านี้ที่ Fusarium ที่ทำให้เกิดโรคส่วนใหญ่
แยกได้รับเลือกและความก้าวหน้าในการจำแนกโมเลกุล
และความไว การศึกษา