the present study was 41.6%. The pr

the present study was 41.6%. The prevalence was
rather high when compared to the cohort study of
Sommerfeld(4) and Watkins(5). Sommerfeld used the
Modified Ashworth Scale to measure poststroke
spasticity at several joints and reported prevalence of
poststroke spasticity as 21% within 1 week and 19% at
3 months. Likewise, Watkins used the same scale to
measure spasticity at the elbow joint at 12 months
poststroke and reported the prevalence as 27%. The
present study was a registry, some patients might enter
rehabilitation after they had developed spasticity and
that would result in the high prevalence of poststroke
spasticity. Among the spasticity group, the prevalence
of the patients with MAS score 1, 1+, 2, and 3 were
found, respectively, and that was rather similar to the
finding of Sommerfeld’s study(4). Regarding the risk
factor of stroke, a previous stroke was not significantly
associated with spasticity, which was similar to the
study outcomes of others’(5, 12). Therefore, the authors
did not separately analyze the prevalence of spasticity
in either the first and the recurrent stroke groups

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาอยู่ 41.6% มีความชุกค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับการศึกษา cohortSommerfeld(4) และ Watkins(5) Sommerfeld ที่ใช้ในแก้ไข Ashworth สเกลวัด poststrokeความรู้ความเข้าใจในหลายข้อต่อและส่วนรายงานpoststroke ความรู้ความเข้าใจเป็น 19% และ 21% ภายใน 1 สัปดาห์3 เดือน ในทำนองเดียวกัน เอมส์มิชชั้นใช้มาตราส่วนเดียวกันเพื่อวัดความรู้ความเข้าใจที่ร่วมศอกใน 12 เดือนpoststroke และรายงานความชุกเป็น 27% ที่ศึกษาอยู่มีรีจิสทรีการ ผู้ป่วยบางส่วนอาจป้อนฟื้นฟูหลังจากที่พวกเขาได้พัฒนาความรู้ความเข้าใจ และที่จะส่งผลให้ความชุกสูงของ poststrokeความรู้ความเข้าใจ ระหว่างกลุ่มความรู้ความเข้าใจ ความชุกของผู้ป่วยที่มีมาสคะแนน 1, 1 + 2 และ 3 ถูกพบ ตามลำดับ และที่เป็นค่อนข้างคล้ายกับการการค้นหาของ study(4) ของ Sommerfeld เกี่ยวกับความเสี่ยงสัดส่วนของจังหวะ จังหวะก่อนหน้านี้ไม่มากเชื่อมโยงกับความรู้ความเข้าใจ ซึ่งคล้ายกับการศึกษาผลของของคนอื่น (5, 12) ดังนั้น ผู้เขียนไม่ไม่แยกวิเคราะห์ความชุกของความรู้ความเข้าใจในแบบแรกและกลุ่มโรคหลอดเลือดสมองที่เกิดซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาปัจจุบันเป็น 41.6%
ความชุกเป็นที่ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับการศึกษาการศึกษาของ
Sommerfeld (4) และวัตคินส์ (5) Sommerfeld ใช้
Modified Ashworth สเกลในการวัด poststroke
เกร็งที่ข้อต่อต่างๆและรายงานความชุกของการเกร็ง poststroke เป็น 21% ภายในระยะเวลา 1 สัปดาห์และ 19% ใน 3 เดือน ในทำนองเดียวกันวัตคินส์ที่ใช้ในระดับเดียวกันกับวัดเกร็งที่ข้อศอกที่ 12 เดือน poststroke และรายงานความชุกเป็น 27% การศึกษาปัจจุบันเป็นสตรีผู้ป่วยบางคนอาจจะเข้าสู่การฟื้นฟูหลังจากที่พวกเขาได้พัฒนาและเกร็งที่จะส่งผลให้เกิดความชุกสูงของpoststroke เกร็ง ในกลุ่มเกร็งที่ความชุกของผู้ป่วยที่มีคะแนน MAS 1, 1+, 2, และ 3 ถูกพบตามลำดับและที่ค่อนข้างคล้ายกับผลการศึกษาของSommerfeld (4) เกี่ยวกับความเสี่ยงปัจจัยของโรคหลอดเลือดสมอง, โรคหลอดเลือดสมองที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้มีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการเกร็งซึ่งก็คล้ายคลึงกับผลการศึกษาของผู้อื่น(5, 12) ดังนั้นผู้เขียนไม่ได้แยกวิเคราะห์ความชุกของการเกร็งทั้งในครั้งแรกและกลุ่มโรคหลอดเลือดสมองที่เกิดขึ้นอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้ได้ 30 % ความชุกของโรคคือ
ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับรุ่นที่เข้าศึกษา
ซอมเมอร์เฟลด์ ( 4 ) และ วัตกินส์ ( 5 ) ซอมเมอร์เฟลด์ใช้
แก้ไขใกล้มาวัด poststroke
อาการเกร็งที่ข้อต่อต่าง ๆและรายงานความชุกของ
poststroke spasticity เป็น 21 % ภายใน 1 สัปดาห์ และ 19% ที่
3 เดือน อนึ่ง วัตกิ้นส์ใช้มาตราส่วนเดียวกัน

การศึกษาครั้งนี้ได้ 30 % ความชุกของโรคคือ
ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับรุ่นที่เข้าศึกษา
ซอมเมอร์เฟลด์ ( 4 ) และ วัตกินส์ ( 5 ) ซอมเมอร์เฟลด์ใช้
แก้ไขใกล้มาวัด poststroke
อาการเกร็งที่ข้อต่อต่าง ๆและรายงานความชุกของ
poststroke spasticity เป็น 21 % ภายใน 1 สัปดาห์ และ 19% ที่
3 เดือน อนึ่ง วัตกิ้นส์ใช้มาตราส่วนเดียวกัน

การศึกษาครั้งนี้ได้ 30 % ความชุกของโรคคือ
ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับรุ่นที่เข้าศึกษา
ซอมเมอร์เฟลด์ ( 4 ) และ วัตกินส์ ( 5 ) ซอมเมอร์เฟลด์ใช้
แก้ไขใกล้มาวัด poststroke
อาการเกร็งที่ข้อต่อต่าง ๆและรายงานความชุกของ
poststroke spasticity เป็น 21 % ภายใน 1 สัปดาห์ และ 19% ที่
3 เดือน อนึ่ง วัตกิ้นส์ใช้มาตราส่วนเดียวกัน