Antimicrobial effects of ZnO nanopa

Antimicrobial effects of ZnO nanoparticles may be attributed to several mechanisms:

1) induction of oxidative stress due to reactive oxygen species (ROS) generation especially interior or out of cell H2O2 which leads to interaction with proteins, DNA, and lipids causing death;

2) membrane disorganization due to accumulation of ZnO nanoparticles in the bacterial membrane and also their cellular internalization;

3) release of Zn ions that may be responsible for antimicrobial activity by binding to the membrane of microorganisms.

However, the toxicity of ZnO nanoparticles is not directly related to their entering into the cell, rather their intimate contact onto the cell causes changes in the microenvironment in the vicinity of the organism-particle contact area to either increase metal solubilization or to generate ROS, that may ultimately damage cell membrane.

Moreover, the toxicity of ZnO nanoparticles is not only affected by the light via reactive oxygen species (ROS) production, but may also happen in the dark although its mechanism is not yet defined

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีฤทธิ์ต้านจุลชีพเก็บกัก ZnO อาจนำมาประกอบกับกลไกหลาย: 1) ความเหนี่ยวนำของความเครียดออกซิเดชันเนื่องจากปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) สายพันธุ์รุ่นภายในโดยเฉพาะ หรือ จากเซลล์ H2O2 ซึ่งนำไปสู่การปฏิสัมพันธ์กับโปรตีน ดีเอ็นเอ และไขมันที่ก่อให้เกิดเสีย ชีวิต 2) เยื่อ disorganization เนื่องจากสะสมของ ZnO เก็บกักในเยื่อหุ้มเซลล์แบคทีเรีย และ internalization โทรศัพท์มือถือของพวกเขา 3) ปล่อยของ Zn ไอออนที่อาจรับผิดชอบกิจกรรมต้านจุลชีพโดยการจับกับเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์ อย่างไรก็ตาม ความเป็นพิษของ ZnO เก็บกักจะไม่ตรงกับป้อนลงในเซลล์ ค่อนข้างสนิทสนมของพวกเขาไปเซลล์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมดีติดต่อพื้นที่อนุภาคสิ่งมีชีวิตเพิ่ม solubilization โลหะอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ เพื่อสร้างลอย ที่สุดอาจทำลายเยื่อหุ้มเซลล์นอกจากนี้ ความเป็นพิษของ ZnO เก็บกักไม่เฉพาะผลกระทบจากแสงผ่านปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) สายพันธุ์ผลิต แต่อาจเกิดขึ้นในมืดแม้ว่ากลไกการไม่ได้กำหนด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบต่อยาต้านจุลชีพของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์อาจจะประกอบกับกลไกหลาย: 1) การชักนำของความเครียด oxidative เนื่องจากออกซิเจน (ROS) รุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการตกแต่งภายในหรือออกจาก H2O2 เซลล์ซึ่งนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์กับโปรตีนดีเอ็นเอและไขมันสาเหตุการตาย; 2) เมมเบรนระส่ำระสายเนื่องจากการสะสมของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ในเยื่อหุ้มเซลล์แบคทีเรียและยัง internalization โทรศัพท์มือถือของพวกเขา. 3) การเปิดตัวของธาตุสังกะสีไอออนที่อาจต้องรับผิดชอบในการฤทธิ์ต้านจุลชีพโดยจับกับเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์อย่างไรก็ตามความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์คือไม่เกี่ยวข้องโดยตรง ที่จะเข้าสู่พวกเขาเป็นมือถือที่ค่อนข้างติดต่อใกล้ชิดของตนไปยังเซลล์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใน microenvironment ในบริเวณใกล้เคียงของพื้นที่สัมผัสชีวิตอนุภาคไปทั้งเพิ่มการละลายโลหะหรือการสร้างอนุมูลอิสระที่ว่าในท้ายที่สุดอาจเกิดความเสียหายเยื่อหุ้มเซลล์. นอกจากนี้ยังมีความเป็นพิษ อนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์จะไม่ได้รับผลกระทบโดยเฉพาะแสงผ่านออกซิเจน (ROS) การผลิต แต่ยังอาจจะเกิดขึ้นในที่มืดแม้ว่ากลไกยังไม่ได้กำหนดไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการต้านจุลชีพของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ อาจจะเกิดจากกลไกหลายประการ :1 ) การชักนำให้เกิดความเครียดเนื่องจากปฏิกิริยาชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา ( ROS ) รุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในหรือออกจากเซลล์แบตเตอรี่ ซึ่งนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์กับโปรตีน ดีเอ็นเอ และไขมันที่ก่อให้เกิดความตาย2 ) ความสับสนเนื่องจากการสะสมของอนุภาคนาโนชนิดซิงค์ออกไซด์ในเยื่อแผ่นแบคทีเรียและยัง internalization มือถือของตน3 ) การปล่อยไอออนของสังกะสีที่อาจรับผิดชอบกิจกรรมการยับยั้งโดยผูกกับเยื่อหุ้มเซลล์ของจุลินทรีย์อย่างไรก็ตาม ความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ คือไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับของตนเข้าสู่เซลล์ แต่คนใกล้ชิดติดต่อบนมือถือทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใน microenvironment ในบริเวณที่มีอนุภาคพื้นที่ติดต่อทั้งเพิ่มการสกัดโลหะหรือเพื่อสร้างผลตอบแทนที่ในที่สุดอาจทำลายเซลล์เมมเบรนและความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิงค์ออกไซด์ คือไม่เพียง แต่ได้รับผลกระทบจากแสงที่ผ่านปฏิกิริยาชนิดออกซิเจน ( ROS ) การผลิต แต่ยังอาจเกิดขึ้นในที่มืดถึงแม้ว่ากลไกของมันยังไม่กำหนด