The street was silent and long and

The street was silent and long and empty, with only his shadow moving like the shadow of a hawk in midcountry. If he closed his eyes and stood very still, frozen, he could imagine himself upon the
center of a plain, a wintry, windless Arizona desert with no house in a thousand miles, and only dry river beds, the streets, for company.
"What is it now?" he asked the houses, noticing his wrist watch. "Eight-thirty P.M.? Time for a dozen assorted murders? A quiz? A revue? A comedian falling off the stage?"
Was that a murmur of laughter from within a moon-white house? He hesitated, but went on when nothing more happened. He stumbled over a particularly uneven section of sidewalk. The cement was vanishing under flowers and grass. In ten years of walking by night or day, for thousands of miles, he had never met another person walking, not once in all that time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนก็เงียบ และว่าง เปล่า และยาว มีเพียงเงาของเขาเคลื่อนไหวเหมือนเงาของเหยี่ยวใน midcountry ถ้าเขาปิดตาของเขา และอะไร ๆ มาก แช่แข็ง เขาสามารถจินตนาการตัวเองตามศูนย์กลางของราบ ทะเลทรายอริโซนาหนาว windless กับไม่มีบ้านเป็นพันไมล์ และเตียงแม่น้ำแห้งเท่านั้น ท้องถนน สำหรับบริษัทคืออะไรก็ตอนนี้ "เขาถามบ้าน นาฬิกาข้อมือของเขาสังเกตเห็น "สามสิบแปดน. เวลาสำหรับโหลคละฆาตกรรม ตอบคำถาม บริการ เป็นนักแสดงตลกตกเวที"ที่มีเสียงฟู่ของเสียงหัวเราะจากภายในบ้านดวงจันทร์ขาว เขาลังเล แต่ก็เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาสะดุดมากกว่าไม่สม่ำเสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนของสารพัด ปูนซีเมนต์ถูกหายสาบสูญภายใต้ดอกไม้และหญ้า สิบปีของกลางคืนหรือวัน พันไมล์ เขาไม่เคยได้พบบุคคลอื่นเดิน ไม่เคยในทุกครั้งที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถนนก็เงียบและระยะยาวและว่างเปล่ามีเพียงเงาของเขาย้ายเหมือนเงาของฮอว์กใน midcountry ที่ ถ้าเขาปิดตาของเขาและยืนอยู่มากยังคงแช่แข็งที่เขาจะจินตนาการว่าตัวเองอยู่บน
ศูนย์กลางของธรรมดาเป็นฤดูหนาว, ลมทะเลทรายแอริโซนาบ้านไม่มีในพันไมล์และมีเพียงเตียงแม่น้ำแห้งถนนสำหรับ บริษัท .
" มันคืออะไรตอนนี้หรือไม่ " เขาถามบ้านสังเกตเห็นนาฬิกาข้อมือของเขา "แปดสามสิบส่วนตัว? เวลาสำหรับโหลฆาตกรรมสารพัน? ตอบคำถามหรือไม่ชุด? นักแสดงตลกล้มเวที?"
คือการที่บ่นของเสียงหัวเราะจากภายในบ้านดวงจันทร์สีขาว? เขาลังเล แต่ไปในเมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาสะดุดส่วนที่ไม่สม่ำเสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งของทางเท้า ปูนซีเมนต์ได้รับหายไปภายใต้ดอกไม้และหญ้า ในรอบสิบปีของการเดินในเวลากลางคืนหรือวันสำหรับหลายพันไมล์เขาไม่เคยได้พบกับการเดินคนอื่นไม่ได้ครั้งเดียวในทุกช่วงเวลานั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถนนเงียบยาวและว่างเปล่า มีเพียงเงาของเขาขยับเหมือนเงาของเหยี่ยวใน midcountry . ถ้าเขาหลับตาลงและยืนนิ่ง ๆแข็ง เขาอาจจินตนาการถึงตัวเองเมื่อกลางที่ราบ , หน้าหนาว , อับแอริโซนาทะเลทรายที่ไม่มีบ้านหลายพันไมล์ และแม่น้ำแห้งเตียง , ถนน , บริษัท" ตอนนี้มันคืออะไร ? เขาถามบ้านสังเกตเห็นข้อมือนาฬิกา " แปดโมงสามสิบ ? เวลาโหลคละหรือไม่ ? คำถาม ? มีรีวิว ? นักแสดงตลกตกเวที ?นั่นเป็นเสียงพึมพำของเสียงหัวเราะจากภายในดวงจันทร์สีขาวบ้าน เขาลังเล แต่ก็เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาสะดุดส่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ไม่เท่ากันของทางเท้า ปูนซีเมนต์ได้หายไปภายใต้ดอกไม้และหญ้า ในรอบสิบปีของการเดินทางไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน เป็นพัน ๆ ไมล์ เขาไม่เคยเห็นคนอื่นเดินสักครั้งในช่วงเวลานั้น