3.2. Effect of NEW on Pseudomonas s

3.2. Effect of NEW on Pseudomonas strains in saline solution
Sensitivity of Pseudomonas strains upon contact with NEW was
evaluated by two in vitro assays. In the first, NEW produced using
tap water without electrolytes was ineffective in the control of
viable cells of P. fluorescens NCPPB 1964, P. marginalis 667, and
P. syringae PS1 as in the cases of un-electrolyzed water and NaCl and
NaHCO3 solutions (Fig. 2). Electrolysis of tap water in presence of
sodium chloride (80 mg/L of free chlorine) reduced bacteria populations
from 108 cfu/ml to 104 cfu/m for all the three Pseudomonas
strains used, already after 2 min of contact (Fig. 2). As concerns
P. fluorescens NCPPB 1964 and P. syringae PS1, differences among
average values of surviving bacterial cells in other treatments did
not show significant differences having a P value higher than 0.12;
conversely, the Fisher's LSD post hoc test related to average values
of viable cell count of P. marginalis 667 (LSD ¼ 0.3241) did not find
significant differences between electrolyzed and un-eletrolyzed tap
water, as well as among electrolyzed tap water and other treatments.
However, average viable cell counts of P. marginalis 667
were higher than ten times the calculated LSD value in comparison
with the presumed viable load of this strain in electrolyzed NaCl
solution. The prolongation of the exposure time (5 min) did not
show further improvement (data not shown). Based on these results
the second in vitro assay was carried out using NEW produced
by chlorinated salt KCl at chlorine concentration between 100 and
400 mg/L, preferring MPN technique to plating method as a more
sensitive microbiological method. In order to reach these concentration
of free chlorine KCl was preferred to NaCl to prevent sodium
ions accumulation in water that could damage vegetable tissues
(Ritenour and Crisosto, 1996). For 12 Pseudomonas strains, untreated
cellular suspensions showed growth level above
11,000 MPN/ml whereas NEW treated Pseudomonas cell suspensions
(100 mg/L of free chlorine) were sufficient to reduce microbial
viability lower than 30 MPN/ml; to reach the same antimicrobial
activity the free chlorine concentration had to be increased to
200 mg/L for P. fluorescens L1A and I3B strains. P. aeruginosa
DSM939 was sensitive to contact with NEW containing 400, 200
and 100 mg/L of free chlorine. For all Pseudomonas bacteria, no
residual cell viability was recorded after additional 24 h of incubation
at 30
C. Since washing water used in processing plant is
contaminated by organic matter (from soil and vegetable tissues)
and by different microorganisms, based on results related to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. Effect of NEW on Pseudomonas strains in saline solutionSensitivity of Pseudomonas strains upon contact with NEW wasevaluated by two in vitro assays. In the first, NEW produced usingtap water without electrolytes was ineffective in the control ofviable cells of P. fluorescens NCPPB 1964, P. marginalis 667, andP. syringae PS1 as in the cases of un-electrolyzed water and NaCl andNaHCO3 solutions (Fig. 2). Electrolysis of tap water in presence ofsodium chloride (80 mg/L of free chlorine) reduced bacteria populationsfrom 108 cfu/ml to 104 cfu/m for all the three Pseudomonasstrains used, already after 2 min of contact (Fig. 2). As concernsP. fluorescens NCPPB 1964 and P. syringae PS1, differences amongaverage values of surviving bacterial cells in other treatments didnot show significant differences having a P value higher than 0.12;conversely, the Fisher's LSD post hoc test related to average valuesof viable cell count of P. marginalis 667 (LSD ¼ 0.3241) did not findsignificant differences between electrolyzed and un-eletrolyzed tapwater, as well as among electrolyzed tap water and other treatments.However, average viable cell counts of P. marginalis 667were higher than ten times the calculated LSD value in comparisonwith the presumed viable load of this strain in electrolyzed NaClsolution. The prolongation of the exposure time (5 min) did notshow further improvement (data not shown). Based on these resultsทดสอบในหลอดทดลองสองถูกดำเนินการโดยใช้ผลิตใหม่โดยคลอรีนเกลือ KCl ที่ความเข้มข้นของคลอรีนระหว่าง 100 และ400 mg/L เพียงเทคนิค MPN ชุบวิธีเป็นมากขึ้นวิธีการทางจุลชีววิทยามีความสำคัญ เพื่อที่จะถึงนี้ความเข้มข้นถูกต้องกับ NaCl เพื่อป้องกันโซเดียมคลอรีนอิสระ KClประจุที่สะสมในน้ำที่สามารถทำลายเนื้อเยื่อพืช(Ritenour และ Crisosto, 1996) สำหรับ 12 Pseudomonas ไม่ถูกรักษาสายพันธุ์สารแขวนลอยเซลล์ที่เติบโตระดับข้างต้นแสดงให้เห็นว่า11,000 MPN/ml ในขณะที่ใหม่ถือว่าสารแขวนลอยเซลล์ Pseudomonas(100 mg/L ของคลอรีนอิสระ) ได้เพียงพอในการลดจุลินทรีย์ชีวิตที่ต่ำกว่า 30 MPN/ml ถึงสารต้านจุลชีพเดียวกิจกรรมความเข้มข้นของคลอรีนอิสระจะได้เพิ่มขึ้น200 mg/L สำหรับ P. fluorescens L1A และ I3B สายพันธุ์ P. aeruginosaDSM939 เป็นการติดต่อใหม่ที่ประกอบด้วย 400, 200และ 100 mg/L ของคลอรีนอิสระ ทั้งหมดเชื้อแบคทีเรีย Pseudomonas ไม่บันทึกชีวิตตกค้างเซลล์หลังจากเพิ่มเติม 24 ชั่วโมงของการกกไข่ที่ 30 c ตั้งแต่ล้างน้ำใช้ในโรงงานแปรรูปเป็นปนเปื้อน โดยอินทรีย์ (จากดินและพืชเนื้อเยื่อ)และจุลินทรีย์ต่าง ๆ โดยอิงตามผลที่เกี่ยวข้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ผลของสายพันธุ์ใหม่บน Pseudomonas ในน้ำเกลือ
ความไวของเชื้อ Pseudomonas สายพันธุ์เมื่อได้สัมผัสกับใหม่ที่ได้รับ
การประเมินโดยทั้งสองชุดตรวจในหลอดทดลอง ในครั้งแรกที่ใหม่ที่ผลิตโดยใช้
น้ำประปาโดยไม่ต้องอิเล็กก็ไม่ได้ผลในการควบคุมของ
เซลล์ที่มีชีวิตของ P. fluorescens NCPPB 1964 พี marginalis 667 และ
พี syringae PS1 เช่นเดียวกับในกรณีของการยกเลิกการน้ำอิเล็กโทรไลและโซเดียมคลอไรด์และ
NaHCO3 โซลูชั่น (รูปที่. 2) กระแสไฟฟ้าน้ำประปาในการปรากฏตัวของ
โซเดียมคลอไรด์ (80 มิลลิกรัม / ลิตรของคลอรีนอิสระ) ประชากรแบคทีเรียลดลง
จาก 108 CFU / ml ถึง 104 CFU / เมตรสำหรับทั้งสาม Pseudomonas
สายพันธุ์ที่ใช้แล้วหลังจาก 2 นาทีของการติดต่อ (รูปที่. 2) . ในฐานะที่เป็นความกังวล
พี fluorescens NCPPB 1964 และ P. syringae PS1, ความแตกต่างระหว่าง
ค่าเฉลี่ยของการมีชีวิตรอดของเซลล์แบคทีเรียในการรักษาอื่น ๆ ไม่
ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่มีค่า P สูงกว่า 0.12;
ตรงกันข้ามทดสอบเฉพาะกิจฟิชเชอร์แอลเอสโพสต์ที่เกี่ยวข้องกับค่าเฉลี่ย
ของจำนวนเซลล์ทำงานได้ของ พี marginalis 667 (LSD ¼ 0.3241) ไม่พบ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างอิเล็กโทรไลและยกเลิกการ eletrolyzed ประปา
น้ำเช่นเดียวกับน้ำประปาในหมู่อิเล็กโทรไลและการรักษาอื่น ๆ .
แต่ค่าเฉลี่ยของจำนวนเซลล์ทำงานได้ของพี marginalis 667
สูงกว่าสิบครั้ง ค่า LSD คำนวณในการเปรียบเทียบ
กับภาระการทำงานได้สันนิษฐานของสายพันธุ์นี้ในโซเดียมคลอไรด์อิเล็กโทร
วิธีการแก้ปัญหา การขยายเวลาการเปิดรับแสง (5 นาที) ไม่ได้
แสดงการปรับปรุงต่อไป (ไม่ได้แสดงข้อมูล) บนพื้นฐานของผลเหล่านี้
ที่สองในหลอดทดลองทดสอบถูกนำออกมาใช้ใหม่ที่ผลิต
โดยระบบเกลือโพแทสเซียมคลอไรด์ที่ความเข้มข้นของคลอรีนระหว่าง 100 และ
400 มิลลิกรัม / ลิตร, พอใจเทคนิค MPN ชุบวิธีเป็นอีก
วิธีที่มีความสำคัญทางจุลชีววิทยา เพื่อที่จะบรรลุความเข้มข้นเหล่านี้
ของคลอรีนอิสระโพแทสเซียมคลอไรด์เป็นที่ต้องการที่จะโซเดียมคลอไรด์เพื่อป้องกันไม่ให้โซเดียม
ไอออนสะสมในน้ำที่อาจเกิดความเสียหายพืช
(Ritenour และ Crisosto, 1996) 12 สายพันธุ์ Pseudomonas, บำบัด
สารแขวนลอยมือถือแสดงให้เห็นว่าระดับการเจริญเติบโตดังกล่าวข้างต้น
11,000 MPN / ml ในขณะที่ได้รับการรักษาใหม่ Pseudomonas เซลล์แขวนลอย
(100 mg / L ของคลอรีนอิสระ) มีเพียงพอที่จะลดจุลินทรีย์
มีชีวิตต่ำกว่า 30 MPN / ml; ในการเข้าถึงยาต้านจุลชีพเดียวกัน
กิจกรรมความเข้มข้นของคลอรีนอิสระจะต้องมีการเพิ่มขึ้นถึง
200 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับ P. fluorescens L1A และ I3B สายพันธุ์ P. aeruginosa
DSM939 ไวที่จะติดต่อกับใหม่ที่มี 400, 200
และ 100 มิลลิกรัม / ลิตรของคลอรีนอิสระ สำหรับทุกแบคทีเรีย Pseudomonas ไม่มี
เซลล์ที่มีชีวิตที่เหลือได้รับการบันทึกหลังจากเพิ่มเติม 24 ชั่วโมงของการบ่ม
ที่ 30 องศาเซลเซียส เนื่องจากน้ำซักผ้าที่ใช้ในโรงงานแปรรูปมีการ
ปนเปื้อนจากสารอินทรีย์ (จากดินและพืชเนื้อเยื่อ)
และจากจุลินทรีย์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับผลที่เกี่ยวข้องกับ