IndividualismThe fundamental issue

Individualism
The fundamental issue addressed by this dimension is the degree of interdependence a society maintains among its members. It has to do with whether people´s self-image is defined in terms of “I” or “We”.
In Individualist societies people are supposed to look after themselves and their direct family only. In Collectivist societies people belong to ‘in groups’ that take care of them in exchange for loyalty.

Singapore, with a score of 20 is a collectivistic society. This means that the “We” is important, people belong to in-groups (families, clans or organisations) who look after each other in exchange for loyalty. Here we can also see the second key principle of the Confucian teaching: The family is the prototype of all social organizations. A person is not primarily an individual; rather, he or she is a member of a family. Children should learn to restrain themselves, to overcome their individuality so as to maintain the harmony in the family. Harmony is found when everybody saves face in the sense of dignity, self-respect, and prestige. Social relations should be conducted in such a way that everybody's face is saved. Paying respect to someone is called giving face.

Communication is indirect and the harmony of the group has to be maintained, open conflicts are avoided. A “yes” doesn’t necessarily mean “yes”; politeness takes precedence over honest feedback. The relationship has a moral basis and this always has priority over task fulfilment. The face of others has to be respected and especially as a manager calmness and respectability is very important.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจเจกปัญหาพื้นฐานได้ ด้วยมิตินี้คือ รักษาระดับของการพึ่งพากันในสังคมระหว่างสมาชิก ไม่ว่าภาพตัวเอง people´s ถูกกำหนดในแง่ของ "ฉัน" หรือ "เรา" ได้ในสังคม Individualist ที่ท่านควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาโดยตรงเท่านั้น ใน Collectivist เป็นคนสังคม 'ในกลุ่ม' ที่ดูแลของพวกเขาเพื่อแลกกับความจงรักภักดีสิงคโปร์ มีคะแนน 20 เป็นสังคม collectivistic ซึ่งหมายความ ว่า "เรา" เป็นสิ่งสำคัญ เป็นคนที่ in-groups (ครอบครัว กองทัพ หรือองค์กร) ที่หลังจากแต่ละอื่น ๆ เพื่อแลกกับความจงรักภักดี ที่นี่เราสามารถดูหลักการสำคัญสองสอน Confucian: ครอบครัวเป็นต้นแบบขององค์กรทางสังคมทั้งหมด คนไม่เป็นส่วนบุคคล ค่อนข้าง เขาหรือเธอเป็นสมาชิกของครอบครัว เด็กควรเรียนรู้ที่จะยับยั้งตัวเอง เอาชนะความแตกต่างของพวกเขาเพื่อรักษาความสามัคคีในครอบครัว พบสัมผัสเมื่อทุกคนบันทึกใบหน้าในความรู้สึกของศักดิ์ศรี เคารพตัวเอง และเพรสทีจ ควรจะดำเนินความสัมพันธ์ทางสังคมในลักษณะ บันทึกใบหน้าที่ของทุกคน เคารพคนถูกเรียกให้ใบหน้าการสื่อสารทางอ้อม และความสามัคคีของกลุ่มจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งไว้ เปิด "ใช่" ไม่ได้หมาย ความว่า "ใช่" สุภาพอีกเห็น ความสัมพันธ์มีพื้นฐานทางศีลธรรม และมีความสำคัญเหนือดำเนินงานนี้เสมอ ใบหน้าของผู้อื่นได้จะได้รับ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้จัดการความสงบและความเป็นสิ่งสำคัญมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจเจก
ปัญหาพื้นฐานการแก้ไขโดยมิตินี้เป็นระดับของการพึ่งพาซึ่งกันและกันสังคมรักษาในหมู่สมาชิก มันจะทำอย่างไรกับว่า people's ภาพตัวเองถูกกำหนดไว้ในแง่ของ "ฉัน" หรือ "เรา".
ในสังคมปัจเจกคนควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวโดยตรงของพวกเขาเท่านั้น ในสังคมฝ่ายซ้ายคนเป็นในกลุ่มที่ดูแลของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจงรักภักดี.

สิงคโปร์ด้วยคะแนนจาก 20 เป็นสังคม collectivistic ซึ่งหมายความว่า "เรา" เป็นสิ่งที่สำคัญเป็นคนในกลุ่ม (ครอบครัวสมัครพรรคพวกหรือองค์กร) ที่ดูแลซึ่งกันและกันในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจงรักภักดี ที่นี่เรายังสามารถดูหลักการสำคัญที่สองของการเรียนการสอนขงจื้อ: ครอบครัวคือต้นแบบขององค์กรทางสังคมทั้งหมด คนส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นบุคคล; ค่อนข้างเขาหรือเธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว เด็กควรเรียนรู้ที่จะยับยั้งตัวเองที่จะเอาชนะบุคลิกลักษณะของตนเพื่อรักษาความสามัคคีในครอบครัว ความสามัคคีพบว่าเมื่อทุกคนช่วยประหยัดใบหน้าในความรู้สึกของศักดิ์ศรีความเคารพตนเองและศักดิ์ศรี ความสัมพันธ์ทางสังคมควรจะดำเนินการในลักษณะที่ใบหน้าของทุกคนจะถูกบันทึกไว้ เคารพกับคนที่ถูกเรียกให้ใบหน้า.

การสื่อสารเป็นทางอ้อมและความสามัคคีของกลุ่มจะต้องมีการรักษาความขัดแย้งเปิดจะหลีกเลี่ยง A "ใช่" ไม่ได้หมายความว่า "ใช่"; สุภาพจะเหนือกว่าความคิดเห็นอย่างจริงใจ ความสัมพันธ์มีคุณธรรมพื้นฐานและสิ่งนี้มักจะมีความสำคัญมากกว่างานที่ปฏิบัติตาม ใบหน้าของคนอื่น ๆ ได้รับการเคารพและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสงบ Manager และความเหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจเจกนิยมปัญหาพื้นฐานที่ระบุ โดยมิตินี้เป็นระดับของการพึ่งพาอาศัยกันสังคมรักษาในหมู่สมาชิกของ มันต้องทำเอง คือว่าคนใหม่ที่กำหนดไว้ในข้อตกลงของ " ฉัน " หรือ " เรา "ใน individualist สังคมคนควรจะดูแลตัวเองและครอบครัวของพวกเขาโดยตรงเท่านั้น ในสังคม collectivist คนเป็นของ " " ในกลุ่มที่ดูแลของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนสำหรับความจงรักภักดีสิงคโปร์ ด้วยคะแนน 20 เป็นสังคม collectivistic . ซึ่งหมายความว่า " เรา " เป็นสำคัญ คนที่อยู่ในกลุ่มครอบครัว กลุ่มหรือองค์กรที่ดูแลซึ่งกันและกัน เพื่อแลกกับความจงรักภักดี ที่นี่เราสามารถดูหลักการสำคัญที่สองของการสอนของ : ครอบครัวเป็นองค์กรต้นแบบของสังคมทั้งหมด คนที่ไม่ได้เป็นหลัก บุคคล ค่อนข้าง เขาหรือเธอเป็นสมาชิกของครอบครัว เด็กควรเรียนรู้ที่จะยับยั้งตัวเอง เอาชนะความแตกต่างของพวกเขา เพื่อที่จะรักษาความสามัคคีในครอบครัว ความสามัคคี คือ พบ เมื่อ ทุกคน ช่วยให้ใบหน้าในความรู้สึกของเกียรติ ศักดิ์ศรี และเกียรติยศศักดิ์ศรี ความสัมพันธ์ทางสังคมควรจะดำเนินการในลักษณะที่ทุกคนก็หน้าจะช่วยได้ เคารพคนที่เรียกให้ใบหน้าการสื่อสารเป็นทางอ้อม และความสามัคคีของกลุ่มจะต้องมีการรักษา , ความขัดแย้งเปิดหลีกเลี่ยง " ครับ " ไม่ได้หมายความว่า " ใช่ " ; ความสุภาพจะเหนือกว่าความคิดเห็นซื่อสัตย์ ความสัมพันธ์ที่มีพื้นฐานทางจริยธรรม และนี้มักจะมีความสำคัญมากกว่าการตอบสนองงาน หน้าของผู้อื่น ต้องเคารพ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นสันติสุข ผู้จัดการและน่านับถือเป็นอย่างยิ่ง