BiotinBy: Chinwe Coretta, Elizabeth

Biotin
By: Chinwe Coretta, Elizabeth Bowers, Tiffany Cox, Rebekah Jewell, Brant Johnson, David Overman, Jay Thakkar, Cristina Alcaraz, Katherin Davis

The discovery of biotin has a similar history to that of many other vitamins in which no one single person can be accredited to its identification. The full function and structure of biotin, also known as Vitamin H or Vitamin B7, was not completely understood until the first few decades of the 1990s. In 1916, W.G. Bateman became one of the first notable contributors to the discovery of biotin after finding toxic levels of the vitamin within an organism following the addition of excess raw egg white to a nutritionally adequate diet. It was not until 1935, however, that scientists Fritz Kogl and Paul Gyory suggested the name “biotin” for the pure vitamin concentrations that they derived.

The dietary sources of biotin are numerous and varied. By far the best sources of the vitamin in the human diet are from organ meats, such as kidney and liver. There are many other food sources of biotin including; egg yolks, cooked oats, bananas, soybeans, brewer’s yeast, rice bran, nuts, milk, and wheat. Natural bacteria that live in the small intestines in humans also produce supplemental biotin. When considering dietary sources of biotin, sources that lower its amount must also be taken into account. Egg whites have a chemical that binds to biotin very tightly preventing its uptake in the body’s bloodstream. Also because of the micro flora that produce biotin in the human intestines, prolonged use of antibiotic medication can lower the amount of biotin within the body.

Biotin deficiency is extremely rare in the US because the population gets an enough of the vitamin from their food sources. A deficiency is usually associated with either a predisposed disease or with the consumption of excessive amounts of raw egg whites over a period of months to years. Some of the diseases associated with biotin deficiency have to do with the absorption of enzymes in the small intestines. Diabetics are also at risk for biotin deficiency because they often have problems absorbing enzymes. Consuming mass amounts of raw egg whites (approximately 20 a day) can lead to a deficiency because the protein Avidin, found in raw egg whites, binds to biotin and makes it impossible for the small intestines to absorb the vitamin. Also, pregnant women commonly undergo a biotin deficiency during a normal pregnancy because the developing fetus requires large amounts for growth. The main symptoms of biotin deficiency are brittle nails, hair loss, muscle pain, nausea, fatigue, anemia and dry skin. This deficiency can be treated with a biotin supplement, which is more commonly used for cosmetic purposes since biotin is known for increasing nail and hair growth. Also, eating more biotin-rich foods, such as meat, grapefruit, yeast, and cooked eggs, can treat biotin deficiency.

Side effects from having an overdose of biotin are rare. Because it is so easily excreted in urine and feces, the body can simply get rid of any excess. If there is an overdose of biotin in the body, there may be a noticeable increased need to urinate or abnormal sweating frequency. In rare cases, an overdose of the vitamin can be life threatening. When biotin is taken in excess along with vitamin B5, it is possible to develop a condition called eosinophilic pleuropericardial effusion. In mice, excess biotin resulted in a decreased size of the placenta leading to an increased rate of miscarriages and birth defects. Nonetheless, this side effect has not been observed in pregnant women. Another benign consequence of an excess of the vitamin is also rapid nail and hair growth.

According to both the American Journal of Clinical Nutrition and the U.S. National Library of Medicine, the diet requirements for biotin are not known. In his article in the American Journal of Clinical Nutrition, Hamid Said explains that this lack of scientific information is due to “a lack of analytic tools to quantitate biotin in body fluids and the metabolic disturbances caused by biotin deficiency and a lack of experimental validation of putative indexes of biotin status.” Although there is no recommended dietary allowance established for biotin, safe and adequate intakes have been suggested (Said). The adequate intakes for biotin are 7 mcg for infants 0-12 months, 8 mcg for children 1-3 years, 12 mcg for children 4-8 years, 20 mcg for children 9-13 years, 25 mcg for adolescents 14-18 years, 30 mcg for adults over 18 years and pregnant women, and 35 mcg for breast-feeding women (U.S. National Library of Medicine).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไบโอติน
โดย: Chinwe Coretta ลิซาเบ ธ Bowers, ทิฟฟานี่ค็อกซ์, เรเบคาห์มณีตัวผู้จอห์นสัน, เดวิด Overman เจ Thakkar, Cristina Alcaraz, เดวิส Katherin การค้นพบของไบโอตินมีประวัติคล้ายกับที่ของวิตามินอื่น ๆ อีกมากมายที่ไม่มีคนเดียวสามารถ ได้รับการรับรองในการระบุตัวตนของมัน ฟังก์ชั่นเต็มรูปแบบและโครงสร้างของไบโอตินหรือที่เรียกว่าวิตามิน H หรือวิตามิน B7 ไม่ได้เข้าใจอย่างสมบูรณ์จนไม่กี่สิบปีแรกของปี 1990 ในปี 1916 WG เบทกลายเป็นหนึ่งในผู้ให้โดดเด่นคนแรกที่ค้นพบของไบโอตินหลังจากพบระดับความเป็นพิษของวิตามินที่อยู่ในชีวิตต่อไปนอกเหนือจากไข่ขาวดิบส่วนเกินที่จะรับประทานอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่เพียงพอ มันไม่ได้จนกว่า 1935 แต่ที่นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน KOGL และพอล Gyory เสนอชื่อ "ไบโอติน" สำหรับความเข้มข้นของวิตามินบริสุทธิ์ที่พวกเขาได้มา. แหล่งอาหารของไบโอตินเป็นจำนวนมากและแตกต่างกัน โดยไกลแหล่งที่ดีที่สุดของวิตามินในอาหารของมนุษย์มาจากเนื้ออวัยวะเช่นไตและตับ มีหลายแหล่งอาหารอื่น ๆ รวมทั้งไบโอตินคือ ไข่แดงข้าวโอ๊ตสุกกล้วยถั่วเหลืองต้มเบียร์ของยีสต์รำข้าว, ถั่ว, นมและข้าวสาลี ธรรมชาติแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในลำไส้เล็กในมนุษย์ยังผลิตไบโอตินเสริม เมื่อพิจารณาแหล่งอาหารของไบโอติน, แหล่งที่มาที่ลดปริมาณของมันจะต้องนำมาพิจารณา ไข่ขาวมีสารเคมีที่จับกับไบโอตินมากแน่นป้องกันการดูดซึมในกระแสเลือดของร่างกาย ยังเพราะของพืชขนาดเล็กที่ผลิตไบโอตินในลำไส้ของมนุษย์ใช้เป็นเวลานานของยาปฏิชีวนะสามารถลดปริมาณของไบโอตินภายในร่างกาย. ขาดไบโอตินเป็นเรื่องยากมากในสหรัฐอเมริกาเนื่องจากประชากรที่ได้รับเพียงพอของวิตามินจากแหล่งอาหารของพวกเขา . ขาดมักจะเกี่ยวข้องกับทั้งโรคมักจะชอบหรือที่มีการบริโภคในปริมาณที่มากเกินไปของไข่ขาวดิบในช่วงเดือนปี บางส่วนของโรคที่เกี่ยวข้องกับการขาดไบโอตินจะทำอย่างไรกับการดูดซึมของเอนไซม์ในลำไส้ขนาดเล็ก ผู้ป่วยโรคเบาหวานนอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงต่อการขาดไบโอตินเพราะพวกเขามักจะมีปัญหาการดูดซับเอนไซม์ ปริมาณการบริโภคมวลของไข่ขาวดิบ (ประมาณ 20 วัน) สามารถนำไปสู่การขาดเพราะโปรตีน avidin พบในไข่ขาวดิบผูกกับไบโอตินและทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับลำไส้เล็กในการดูดซึมวิตามิน นอกจากนี้หญิงตั้งครรภ์ทั่วไปได้รับการขาดไบโอตินในระหว่างการตั้งครรภ์ปกติเพราะทารกในครรภ์การพัฒนาต้องใช้จำนวนมากสำหรับการเจริญเติบโต อาการหลักของการขาดไบโอตินมีเล็บเปราะผมร่วงปวดกล้ามเนื้อคลื่นไส้อ่อนเพลียโลหิตจางและผิวแห้ง ขาดนี้สามารถรักษาได้ด้วยอาหารเสริมไบโอตินซึ่งเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อวัตถุประสงค์เครื่องสำอางตั้งแต่ไบโอตินเป็นที่รู้จักสำหรับเล็บที่เพิ่มขึ้นและเจริญเติบโตของเส้นผม นอกจากนี้การรับประทานอาหารมากขึ้นอาหารที่อุดมไปด้วยไบโอตินเช่นเนื้อส้มโอยีสต์และไข่ที่ปรุงสุกสามารถรักษาขาดไบโอติน. ผลข้างเคียงจากการใช้ยาเกินขนาดของไบโอตินเป็นของหายาก เพราะมันจะถูกขับออกได้อย่างง่ายดายในปัสสาวะและอุจจาระของร่างกายสามารถกำจัดส่วนเกินใด ๆ หากมียาเกินขนาดของไบโอตินในร่างกายอาจจะมีความต้องการที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดที่จะปัสสาวะหรือเหงื่อออกมากผิดปกติความถี่ ในบางกรณียาเกินขนาดของวิตามินสามารถเป็นอันตรายถึงชีวิต เมื่อไบโอตินจะได้รับการในส่วนที่เกินพร้อมกับวิตามินบี 5 ก็เป็นไปได้ที่จะพัฒนาสภาพที่เรียกว่าไหล eosinophilic pleuropericardial ในหนูไบโอตินส่วนเกินส่งผลให้ในขนาดที่ลดลงของรกที่นำไปสู่อัตราการเพิ่มขึ้นของการแท้งบุตรและการเกิดข้อบกพร่อง อย่างไรก็ตามผลข้างเคียงนี้ยังไม่ได้รับการปฏิบัติในหญิงตั้งครรภ์ ผลที่ตามมาอีกอ่อนโยนของส่วนเกินของวิตามินนี้ยังมีเล็บอย่างรวดเร็วและการเจริญเติบโตของเส้นผม. ตามที่ทั้งวารสารอเมริกันคลินิกโภชนาการและห้องสมุดแห่งชาติของสหรัฐแพทยศาสตร์ต้องการอาหารสำหรับไบโอตินจะไม่รู้จักกัน ในบทความของเขาในวารสารอเมริกันคลินิกโภชนาการฮามิดกล่าวอธิบายว่าการขาดข้อมูลทางวิทยาศาสตร์นี้เป็นเพราะ "ขาดเครื่องมือวิเคราะห์เพื่อ quantitate ไบโอตินในของเหลวในร่างกายและการเผาผลาญระเบิดเกิดจากการขาดไบโอตินและขาดการตรวจสอบการทดลอง ดัชนีสมมุติสถานะของไบโอติน. "แม้ว่าจะมีการตั้งค่าเผื่อการบริโภคอาหารที่ไม่แนะนำให้จัดตั้งขึ้นเพื่อไบโอติน, การบริโภคที่ปลอดภัยและเพียงพอที่ได้รับการแนะนำ (พูด) การบริโภคที่เพียงพอสำหรับไบโอติน 7 ไมโครกรัมสำหรับทารก 0-12 เดือน, 8 ไมโครกรัมสำหรับเด็ก 1-3 ปีที่ผ่านมา 12 ไมโครกรัมสำหรับเด็ก 4-8 ปี 20 ไมโครกรัมสำหรับเด็ก 9-13 ปี 25 ไมโครกรัมสำหรับวัยรุ่น 14-18 ปี 30 ไมโครกรัมสำหรับผู้ใหญ่กว่า 18 ปีและสตรีมีครรภ์และ 35 ไมโครกรัมสำหรับผู้หญิงที่ให้นมบุตร (US หอสมุดแห่งชาติแพทยศาสตร์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไบโอติน
โดย : chinwe coretta อลิซาเบธ บาวเวอร์ ทิฟฟานี่ ค็อกซ์ รีเบคก้า มณี แบรท จอห์นสัน , เดวิด โอเวอร์เมิน เจย์ฐักการ คริสติน่า อัลคาราซ katherin เดวิส

การค้นพบของไบโอติน มีประวัติศาสตร์ที่คล้ายกับที่ของวิตามินอื่น ๆอีกมากมายที่ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่สามารถได้รับการระบุของ ฟังก์ชั่นเต็มรูปแบบและโครงสร้างของไบโอติน หรือที่เรียกว่าวิตามินหรือวิตามิน B7 H ,ก็ไม่ค่อยเข้าใจ จนไม่กี่ทศวรรษแรกของยุค ในปี 1916 w.g. เบทแมนเป็นหนึ่งในแรกเด่นผู้ให้การค้นพบของไบโอติน หลังจากเจอพิษระดับของวิตามินภายในสิ่งมีชีวิตต่อไปนี้ นอกจากส่วนเกิน ไข่ดิบสีขาวเป็นอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการเพียงพอ มันไม่ได้จนกว่าปี 1935 , อย่างไรก็ตามที่นักวิทยาศาสตร์ ฟริทซ์ kogl และพอล gyory เสนอชื่อ " ไบโอติน " สำหรับวิตามินบริสุทธิ์เข้มข้นที่พวกเขาได้มา

แหล่งอาหารของไบโอตินเป็นจํานวนมากและหลากหลาย โดยไกลแหล่งที่ดีที่สุดของวิตามินในอาหารของมนุษย์ จากเนื้ออวัยวะเช่นไตและตับ มีหลาย ๆ แหล่งอาหารของไบโอติน ได้แก่ ไข่แดงสุก กล้วย ถั่วเหลือง ข้าวโอ๊ตบริวเวอร์ยีสต์ รำข้าว ถั่ว นม ข้าวสาลี ธรรมชาติแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในลำไส้มนุษย์ยังผลิตอาหารเสริมไบโอติน เมื่อพิจารณาจากแหล่งอาหารของไบโอติน ลดปริมาณข้อมูลที่ต้องนำมาพิจารณา ไข่ขาวมีสารเคมีที่จับกับไบโอตินอย่างแน่นหนาป้องกันการดูดซึมในร่างกายของเลือดเพราะไมโครฟลอร่าที่ผลิตไบโอตินในลำไส้มนุษย์ ใช้นาน ยาปฏิชีวนะ สามารถลดปริมาณของไบโอตินในร่างกาย

ขาดไบโอตินคือหายากมากในเรา เพราะประชากรที่ได้รับเพียงพอของวิตามินจากอาหารของพวกเขาแหล่งที่มาขาดมักจะเกี่ยวข้องกับโรคหรือเป็น predisposed กับการบริโภคในปริมาณที่มากเกินไปของไข่ขาวดิบในช่วงหลายเดือนถึงปี บางส่วนของโรคที่เกี่ยวข้องกับการขาดไบโอตินได้จะทำอย่างไรกับการดูดซึมของเอนไซม์ในลําไส้เล็ก ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีความเสี่ยงสำหรับการขาดไบโอตินยังเพราะพวกเขามักจะมีปัญหากับเอนไซม์การบริโภคในปริมาณมวลของไข่ขาวดิบ ( ประมาณ 20 วัน ) สามารถนำไปสู่การขาด เพราะโปรตีนในไข่ขาวดิบอะวิดิน พบผูกกับไบโอติน และทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับลำไส้ดูดซึมวิตามิน นอกจากนี้ ผู้หญิงตั้งครรภ์มักผ่านการขาดไบโอตินในระหว่างการตั้งครรภ์ปกติ เพราะการพัฒนาทารกในครรภ์ต้องการจำนวนมากเพื่อการเจริญเติบโตอาการหลักของการขาดไบโอตินคือ เล็บเปราะ ผมร่วง ปวดกล้ามเนื้อ คลื่นไส้ อ่อนเพลีย โลหิตจาง และผิวแห้ง ภาวะนี้สามารถรักษาได้ด้วยอาหารเสริมไบโอติน ซึ่งเป็นมากกว่าปกติที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์เครื่องสำอางตั้งแต่ biotin เป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มเล็บและการเจริญเติบโตของเส้นผม . นอกจากนี้ การรับประทานเพิ่มเติม biotin รวยอาหาร เช่น เนื้อสัตว์ , ส้มโอ , ยีสต์และปรุงไข่สามารถดูแลการขาดไบโอติน .

ผลข้างเคียงจากการใช้ยาเกินขนาดของไบโอตินที่หายาก เพราะมันเป็นเรื่องง่าย ขับออกทางปัสสาวะและอุจจาระ ร่างกายสามารถกำจัดส่วนเกิน หากมีการใช้ยาเกินขนาดของไบโอตินในร่างกาย อาจเห็นได้ชัดเจนเพิ่มขึ้น ต้องปัสสาวะหรือผิดปกติ เหงื่อออก ความถี่ ในบางกรณี การใช้ยาเกินขนาดของวิตามินที่สามารถคุกคามชีวิตเมื่อถ่ายในส่วนที่เกิน พร้อมกับ ไบโอติน วิตามิน B5 , มันเป็นไปได้ที่จะพัฒนาสภาพที่เรียกว่าพบ pleuropericardial พริ้มเพรา . ในหนู biotin ส่วนเกินส่งผลให้เกิดการลดลงของขนาด รกแกะ นำไปสู่อัตราการเพิ่มขึ้นของ miscarriages และเกิดข้อบกพร่อง อย่างไรก็ตาม ผลข้างเคียงนี้ไม่ได้ถูกพบในหญิงตั้งครรภ์ผลที่ตามมาอีกแบบดีเกินของวิตามินยังเป็นเล็บอย่างรวดเร็วและการเจริญเติบโตของเส้นผม .

ตามทั้งอเมริกันวารสารคลินิกโภชนาการของสหรัฐอเมริกาห้องสมุดแห่งชาติของยา อาหาร ความต้องการสำหรับไบโอตินไม่รู้จัก ในบทความของเขาในวารสารโภชนาการทางคลินิกฮามิดกล่าวอธิบายว่า การขาดข้อมูลทางวิทยาศาสตร์เกิดจาก " การขาดเครื่องมือวิเคราะห์ให้กับไบโอตินอยู่ในของเหลวในร่างกายและการรบกวนการเผาผลาญที่เกิดจากการขาดไบโอติน และขาดการตรวจสอบทดลองนอกจากนี้ดัชนีของไบโอตินสถานะ " แม้ว่าจะไม่มี ปริมาณที่แนะนำให้รับประทานสร้างไบโอตินปลอดภัยและเพียงพอและได้รับการแนะนำ ( กล่าวว่า ) การบริโภคที่เพียงพอสำหรับไบโอติน 5 mcg สำหรับทารก 0-12 เดือน 8 mcg สำหรับเด็ก 1-3 ปี , 12 ไมโครกรัม สำหรับเด็ก 4-8 ปี 20 mcg สำหรับเด็ก 9-13 ปี 25 mcg สำหรับวัยรุ่น 14-18 ปี 30 mcg สำหรับผู้ใหญ่อายุ 18 ปี และสตรีมีครรภ์ และให้นมบุตร ( 35 ไมโครกรัมสำหรับผู้หญิงสหรัฐอเมริกาห้องสมุดแห่งชาติของยา )