To encourage foraging behavior, we

To encourage foraging behavior, we deprived birds of food from 12 to 20 h before the trials (following Fernández-Juricic et al., 2012). We tested for differences in behaviors and body mass in birds with different food deprivation times and found no significant effects (results available upon request). Thus, we had no evidence that individuals with longer deprivation times were adversely affected. Prior to each trial, we scattered 5 g of white millet on to the substrate. At the start of each trial, a single bird was placed in the enclosure and allowed to acclimate for a period of time (2 min in the experiment 1A, and 3 min in experiment 1B) after it first pecked. After acclimating, we exposed the bird to a treatment phase of 5 min, during which the radar was either on or off. Finally, there was a 5 min after-treatment phase during which the radar was off. Individuals were only tested once in the enclosure. We measured the body mass of the birds before they were placed in the enclosure. We recorded ambient temperature using a handheld Kestrel 3500 weather meter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่งเสริมพฤติกรรมอก เราปราศจากนกอาหาร 12 h 20 ก่อนทดลอง (ต่อไปนี้ Fernández Juricic et al., 2012) เราทดสอบความแตกต่างในพฤติกรรมและมวลกายในนกเวลาภาวะขาดอาหารแตกต่างกัน และพบไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญ (ผลลัพธ์ตามคำขอ) ดังนั้น เรามีหลักฐานไม่ว่า บุคคลที่ มีต่อมาเวลามีผลกระทบ ก่อนการทดลองแต่ละครั้ง เรากระจาย 5 กรัมของฟ่างขาวไปกับพื้นผิว ที่เริ่มต้นของการทดลองแต่ละ นกเดียวถูกวางไว้ในตู้ และสามารถ acclimate สำหรับรอบระยะเวลา (นาทีใน 1A ทดลอง 2 และ 3 นาทีในการทดลอง 1B) หลังจากนั้นก่อน pecked หลังจาก acclimating เราสัมผัสนกระยะรักษา 5 นาที ระยะเรดาร์ถูก หรือปิด ในที่สุด มีระยะการรักษาหลัง 5 นาทีซึ่งเรดาร์ถูกปิด บุคคลเฉพาะทดสอบครั้งในตู้ เราสามารถวัดมวลร่างกายของนกก่อนที่จะถูกเก็บไว้ในตู้ เราบันทึกอุณหภูมิโดยใช้เครื่องวัดสภาพอากาศ Kestrel 3500 มือถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อส่งเสริมให้มีพฤติกรรมการหาอาหารที่เราขาดนกของอาหาร 12-20 ชั่วโมงก่อนที่จะมีการทดลอง (ตามFernández-juricic et al., 2012) เราได้ทดสอบความแตกต่างในพฤติกรรมและมวลร่างกายในนกที่มีเวลาการกีดกันอาหารที่แตกต่างและพบว่าไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (ผลตามคำขอ) ดังนั้นเราจึงมีหลักฐานว่าบุคคลที่มีการกีดกันเวลานานได้รับผลกระทบในทางลบ ก่อนที่จะมีการพิจารณาคดีแต่ละครั้งเรากระจายอยู่ 5 กรัมของข้าวฟ่างสีขาวบนกับพื้นผิว ในช่วงเริ่มต้นของแต่ละการทดลองนกเดียววางอยู่ในตู้และได้รับอนุญาตให้ปรับสำหรับช่วงระยะเวลาหนึ่ง (2 นาทีในการทดลอง 1A และ 3 นาทีในการทดลองที่ 1B) หลังจากที่มันเป็นครั้งแรกจิก หลังจาก acclimating เราสัมผัสนกไปยังขั้นตอนการรักษา 5 นาทีระหว่างที่เรดาร์เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งหรือปิด ในที่สุดก็มีเป็น 5 นาทีขั้นตอนหลังการรักษาในระหว่างที่เรดาร์ถูกปิด บุคคลที่ได้รับการทดสอบเพียงครั้งเดียวในกรง เราวัดมวลร่างกายของนกก่อนที่จะถูกวางไว้ในตู้ เราบันทึกอุณหภูมิโดยใช้มือถือชวา 3,500 เมตรสภาพอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการหาอาหารของนก เราขาดแคลนอาหารจาก 12 ถึง 20 ชั่วโมงก่อนการทดลอง ( ต่อไปนี้เฟร์นันเดซ juricic et al . , 2012 ) เราทดสอบความแตกต่างในพฤติกรรมและมวลร่างกายด้วยการอดอาหารในนกเวลาแตกต่างกัน และพบว่าไม่มีผลกระทบ ( ผลลัพธ์เมื่อร้องขอ ) ดังนั้น เราไม่มีหลักฐานว่าบุคคลที่มีการสูญเสียครั้งอีกต่อไปถูกผลกระทบ .ก่อนที่แต่ละการทดลองเรากระจาย 5 กรัมของข้าวฟ่างสีขาวบนพื้นผิว . ที่เริ่มต้นของแต่ละคดี นกเดี่ยว อยู่ในกรง และได้รับอนุญาตให้ปรับเป็นระยะเวลา 2 นาที ในการทดลองที่ 1 และ 3 นาทีในการทดลอง 1B ) หลังแรกจิก . หลังจาก acclimating เราสัมผัสนกเพื่อรักษาระยะ 5 นาที ในระหว่างที่เรดาร์ถูกเปิดหรือปิด ในที่สุดมี 5 นาทีหลังจากขั้นตอนการรักษาในระหว่างที่เรดาร์ถูกปิด บุคคลที่ถูกทดสอบ เมื่ออยู่ในกรง เราวัดมวลของร่างกายของนกก่อนที่จะถูกวางไว้ในกรง เราบันทึกอุณหภูมิโดยใช้มือถือสภาพอากาศ Kestrel 3500 เมตร