Tacky" redirects here. For the Weir

Tacky" redirects here. For the Weird Al song, see Tacky (song).
"Kitch" redirects here. For the calypsonian, see Lord Kitchener (calypsonian).
This article is about the art term. For other uses, see Kitsch (disambiguation).

The Widow, kitsch example of late 19th century popular lithograph of a humorous painting by Frederick Dielman.

Cottage-shaped tea pot and milk jug
Kitsch (/ˈkɪtʃ/; loanword from German, also called cheesiness and tackiness) is a low-brow style of mass-produced art or design using popular or cultural icons. The word was first applied to artwork that was a response to certain divisions of 19th-century art with aesthetics that favored what later art critics would consider to be exaggerated sentimentality and melodrama. Hence, 'kitsch art' is closely associated with 'sentimental art'. Kitsch is also related to the concept of camp, because of its humorous and ironic nature.

To brand visual art as "kitsch" is generally pejorative, as it implies that the work in question is gaudy, or that it deserves a solely ornamental and decorative purpose rather than amounting to a work of true artistic merit. The chocolate box artist Thomas Kinkade (1958–2012), whose idyllic landscape scenes were often lampooned by art critics as "maudlin" and "schmaltzy," is considered a leading example of contemporary kitsch.[1][2][3]

The term is also sometimes applied to music.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รสนิยมที่ดี "redirects here. สำหรับเพลงแปลกอัลให้ดูไม่มีรสนิยมที่ดี (เพลง).
" ครัว "redirects here. สำหรับ calypsonian ให้ดูลอร์ดคิ (calypsonian).
บทความนี้เป็นเรื่องระยะศิลปะ. สำหรับความหมายอื่นดู Kitsch (แก้ความกำกวม ). ม่ายตัวอย่างศิลปที่ไร้ค่าในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 พิมพ์หินเป็นที่นิยมของภาพวาดอารมณ์ขันโดย Frederick Dielman. คอทเทจรูปหม้อชาและเหยือกนมKitsch (/ kɪtʃ /; คอรัสจากภาษาเยอรมันเรียกว่า cheesiness และแตะติด) เป็นต่ำคิ้ว รูปแบบของศิลปะมวลผลิตหรือการออกแบบโดยใช้ไอคอนที่นิยมหรือวัฒนธรรม. เป็นคำที่ใช้เป็นครั้งแรกเพื่องานศิลปะที่ได้รับการตอบสนองที่บางหน่วยงานของศิลปะในศตวรรษที่ 19 กับความงามที่ได้รับการสนับสนุนสิ่งที่นักวิจารณ์ศิลปะหลังจากนั้นก็จะถือว่าเป็นความเห็นอกเห็นใจและโอ้อวดเกินจริง ดังนั้น 'ศิลปที่ไร้ค่าศิลปะมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับศิลปะซาบซึ้ง'. Kitsch นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับแนวคิดของค่ายเพราะธรรมชาติของอารมณ์ขันและแดกดัน. กับแบรนด์ทัศนศิลป์เป็น "ศิลปที่ไร้ค่า" โดยทั่วไปดูถูกเป็นมันก็หมายความว่า การทำงานในคำถามคือฉูดฉาดหรือว่ามันสมควรได้รับจุดประสงค์เพียงไม้ประดับและตกแต่งเป็นจำนวนเงินมากกว่าการทำงานของคุณค่าของงานศิลปะที่แท้จริง กล่องช็อคโกแลตศิลปินโทมัส Kinkade (1958-2012) ซึ่งมีภูมิทัศน์ที่งดงามฉากมักจะถูกเหน็บแนมจากนักวิจารณ์ศิลปะเป็น "ขี้แย" และ "ซาบซึ้ง" ถือเป็นตัวอย่างชั้นนำของศิลปที่ไร้ค่าร่วมสมัย. [1] [2] [3] คำที่บางครั้งก็นำไปใช้กับเพลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไร้รสนิยม " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับแปลกอัลเพลงเห็นหมาด ( เพลง )" คิท " การเปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับ calypsonian เห็นลอร์ดคิช ( calypsonian )บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับคำศิลปะ สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูคิช ( disambiguation )แม่ม่าย - , * ศิลปที่ไร้ค่าของปลายศตวรรษที่ 19 นิยมภาพพิมพ์หินของภาพวาดอารมณ์ขันโดย dielman .กระท่อมรูปหม้อชาและนม เหยือกคิช ( / ˈ K ɪ T ʃ / ; คำยืมจากเยอรมัน และยังเรียก cheesiness อย่างมาก ) คือ ลักษณะคิ้วต่ําเป็นศิลปะหรือการออกแบบที่ใช้นิยมหรือวัฒนธรรมไอคอน คำแรกที่ใช้กับงานศิลปะที่ได้รับการตอบสนองบางส่วนของศตวรรษศิลปะกับความงามที่ชื่นชอบสิ่งที่นักวิจารณ์ศิลปะในภายหลัง จะถือว่าเป็นอารมณ์ที่โอ้อวดและน้ำเน่านะ ดังนั้น " ศิลปะ " คิชสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ " ศิลปะ " ซาบซึ้ง คิช ยังเกี่ยวข้องกับแนวคิดของค่ายเพราะมีอารมณ์ขันและประชดธรรมชาติยี่ห้อทัศนศิลป์เป็น " ศิลปที่ไร้ค่า " โดยทั่วไปเป็นคำหยาบ มันแสดงให้เห็นว่าการทำงานในคำถามคือฉูดฉาด หรือ ว่า มันสมควรประดับและตกแต่ง แต่เพียงผู้เดียว มีมากกว่าจำนวนเป็นงานบุญของศิลปะที่แท้จริง กล่องช็อกโกแลตศิลปินโทมัส kinkade ( 1958 – 2012 ) ที่งดงาม ภูมิ ฉากมักจะ lampooned โดยนักวิจารณ์ศิลปะเป็น " สะอึกสะอื้น " และ " ซึ่งซาบซึ้ง " ถือว่านำตัวอย่างของ Kitsch ร่วมสมัย [ 1 ] [ 2 ] [ 2 ]ระยะเวลาคือบางครั้งยังใช้เพลง