1. History and Background of the Co

1. History and Background of the Course
“Logical Thinking Skills In Academic Writing’’ was first launched in April 2009 at Hokkaido University as a graduate school common course HI ). It was designed by the author and three other philosophers to teach graduate students how to
write clearly and convincingly, with an ultimate objective to increase the number of academic publications produced by the students.
Publication was indeed a serious problem facing graduate students at Hokkaido University. The students were required to publish one or two papers in order to be eligible for graduation, but most of them had problems fulfilling the requirement. The reason was fundamentally to do with the lack of a proper education in academic writing.
Before the launch of our course, there was not any academic writing course for graduate students at Hokkaido University. Although some workshops on academic writing were held regularly, they provide only superficial information on the styles and forms of academic writing. Many graduate students found the workshops “boring” and “frustrating”, and we often heard them voicing basically the same complaint: “If I want to know the format of writing a cover letter, I can search the Internet and learn it by myself. Why should I waste my valuable research time coming here for something that I can learn by myself at home?”
Indeed, academic writing education in Japanese universities is implemented mainly as a part of foreign language education program (Lai 2013), targeting at students who are not writing in their first language. The language program is helpful for the second language writers to gain a basic understanding about how to write their papers using a new language. It may be even helpful for those writers to learn how to make their writings looked more professionally; hence creating “a credible image as a competent member of [a] chosen discipline” (Swales &Feak 2012, p. 1). But such a program is not very helpful for graduate students who are writing for publication. For publication, what the students need is not a writing course that covers only styles and forms, nor a language course that is primarily designed for second language writers. What they need is a specialized training in how to communicate their research ideas in a clear and convincing manner. Meeting this demand was the motivation of our course.
On the first day when the course commenced, the fifty-seat classroom was fully packed, and many latecomers had to be turned away. But even fifty students were too many for US. Eventually we had to select just thirty students based on their reason for taking the course. Most of them stayed with US for the whole year, and at the end of the first year, 20% of these students succeeded in having their paper accepted for publication (Lai 2010).
In 2011 the course was moved and launched at Nagoya University based on the same objective and pedagogy. Once again, the classroom was fully packed on the first day of the course. Once again only thirty students were selected to take the course. At the end of the one-year course, twelve of the thirty students succeeded in having their papers accepted for publication at an international level. Among the publishable papers, one was awarded the Best Paper Prize at an international conference, and another was a journal paper published at the science journal, Nature,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. ประวัติและความเป็นมาของหลักสูตร"ตรรกะการคิดทักษะในการเขียนเชิงวิชาการ '' ก่อนเปิดเมษายนที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโดเป็นบัณฑิตทั่วไปหลักสูตร HI) มีการออกแบบ โดยผู้เขียน และนักปรัชญาสามสอนศึกษานักเรียนวิธีการเขียนชัดเจน และ convincingly ด้วยวัตถุประสงค์ที่ดีที่สุดในการเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์ทางวิชาการที่ผลิต โดยนักเรียนพิมพ์แน่นอนเป็นปัญหาร้ายแรงที่หันหน้าเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด นักเรียนจำเป็นต้องเผยแพร่เอกสารหนึ่ง หรือสองจึงจะมีสิทธิ์สำเร็จการศึกษา แต่ส่วนใหญ่จะมีปัญหาที่ตอบสนองความต้องการ เหตุผลมีพื้นฐานกับการขาดความรู้ในการเขียนเชิงวิชาการก่อนเปิดตัวหลักสูตรของเรา ยังไม่มีหลักสูตรการเขียนเชิงวิชาการสำหรับนักศึกษาปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด แม้ว่าการประชุมเชิงปฏิบัติการบางอย่างในการเขียนเชิงวิชาการจัดขึ้นเป็นประจำ จะให้ข้อมูลเพียงผิวเผินในลักษณะและรูปแบบของการเขียนเชิงวิชาการ การประชุมเชิงปฏิบัติการ "เบื่อ" และ "น่าผิดหวัง" พบนักศึกษาจำนวนมาก และเรามักได้ยินออกเสียงโดยทั่วไปร้องเรียนที่เดียวกัน: "ถ้าฉันต้องการทราบรูปแบบของการเขียนจดหมายปะหน้า ฉันสามารถค้นหาอินเทอร์เน็ต และเรียนรู้ ด้วยตัวเองได้ ทำไมควรฉันเสียเวลาวิจัยอันมีค่าของฉันมาที่นี่สิ่งที่ผมสามารถเรียนรู้ ด้วยตัวเองที่บ้าน"แน่นอน มีดำเนินการเขียนเชิงวิชาการการศึกษาในมหาวิทยาลัยของญี่ปุ่นส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการศึกษาภาษาต่างประเทศ (ลาย 2013), การกำหนดเป้าหมายที่นักเรียนที่ไม่ได้เขียนเป็นภาษาแรกของพวกเขา โปรแกรมภาษาจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเขียนภาษาที่สองเพื่อความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับวิธีการเขียนเอกสารของพวกเขาใช้ภาษาใหม่ มันอาจจะมีประโยชน์แม้ผู้เขียนเหล่านั้นเพื่อเรียนรู้วิธีการทำให้งานเขียนของพวกเขามองขึ้นอย่างมืออาชีพ ดังนั้น การสร้าง "ความน่าเชื่อถือรูปเป็นสมาชิก [a] วินัยท่านเชี่ยวชาญ" (Swales และ Feak 2012, p. 1) แต่โปรแกรมดังกล่าวไม่เป็นประโยชน์มากสำหรับนักศึกษาปริญญาโทผู้เขียนตีพิมพ์ สำหรับงานพิมพ์ สิ่งที่นักเรียนต้องไม่ได้เขียนหลักสูตรที่ครอบคลุมเฉพาะลักษณะและรูปแบบ หรือหลักสูตรภาษาที่ถูกออกแบบมาสำหรับเขียนภาษาที่สอง สิ่งที่พวกเขาต้องไม่มีการอบรมวิธีการสื่อสารความคิดการวิจัยอย่างชัดเจน และน่าเชื่อถือ ประชุมความต้องการนี้เป็นแรงจูงใจของหลักสูตรของเราในวันแรกเมื่อเริ่มต้นหลักสูตร เรียนห้าสิบนั่งเต็มไว้ และ latecomers หลายมีเปลี่ยนไป แต่แม้ 50 นักเรียนมีมากเกินไปสำหรับสหรัฐอเมริกา ในที่สุดเรามีให้เลือกเรียนเพียงแค่สามสิบตามเหตุผลการใช้หลักสูตร ส่วนใหญ่จะอยู่กับเราตลอดทั้งปี และ ในสิ้นปีแรก 20% ของนักเรียนประสบความสำเร็จมีกระดาษของพวกเขายอมรับตีพิมพ์ (ลาย 2010)ในปี 2554 หลักสูตรถูกย้าย และเปิดตัวที่นาโกย่าตามวัตถุประสงค์เดียวกันและศึกษาศาสตร์ ครั้ง ห้องเรียนถูกรวบรวมไว้ทั้งหมดในวันแรกของหลักสูตร นักเรียน 30 ครั้งเท่านั้นได้เลือกใช้หลักสูตร เมื่อสิ้นสุดหลักสูตรหนึ่งปี twelve นักเรียนสามสิบได้สำเร็จมีเอกสารของพวกเขายอมรับตีพิมพ์ในระดับนานาชาติ เอกสาร publishable หนึ่งได้รับรางวัลรางวัลกระดาษสุดที่การประชุมนานาชาติ และยังมีกระดาษสมุดรายวันที่เผยแพร่ในสมุดวิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ประวัติและความเป็นมาของหลักสูตร
"ทักษะการคิดเชิงตรรกะในการเขียนเชิงวิชาการ '' เปิดตัวครั้งแรกในเดือนเมษายน 2009 ที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโดเป็นโรงเรียนที่จบการศึกษาหลักสูตรที่พบบ่อยฮาวาย) มันถูกออกแบบโดยผู้เขียนและนักปรัชญาที่สามอื่น ๆ
ที่จะสอนนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาวิธีการเขียนให้ชัดเจนและเชื่อถือได้โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์ทางวิชาการที่ผลิตโดยนักเรียน.
ที่ตีพิมพ์เป็นจริงเป็นปัญหาร้ายแรงหันหน้าไปทางนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด นักเรียนจะต้องเผยแพร่หนึ่งหรือสองเอกสารในการสั่งซื้อที่จะมีสิทธิ์สำหรับการศึกษา แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขามีปัญหาตอบสนองความต้องการ เหตุผลที่เป็นพื้นฐานที่จะทำอย่างไรกับการขาดการศึกษาที่เหมาะสมในการเขียนเชิงวิชาการ.
ก่อนการเปิดตัวของหลักสูตรของเรามีไม่แน่นอนการเขียนทางวิชาการสำหรับนักศึกษาปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด แม้ว่าการประชุมเชิงปฏิบัติการบางอย่างเกี่ยวกับการเขียนเชิงวิชาการที่ถูกจัดขึ้นเป็นประจำพวกเขาให้ข้อมูลเพียงผิวเผินเพียง แต่ในรูปแบบและรูปแบบของการเขียนเชิงวิชาการ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาจำนวนมากพบว่าการประชุมเชิงปฏิบัติการ "น่าเบื่อ" และ "ทำลาย" และเรามักจะได้ยินพวกเขาประกาศพื้นร้องเรียนเดียวกัน: "ถ้าผมต้องการที่จะรู้ว่ารูปแบบของการเขียนจดหมายที่ฉันสามารถค้นหาอินเทอร์เน็ตและเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง ทำไมฉันจึงควรเสียเวลาการวิจัยของฉันที่มีคุณค่ามาที่นี่บางสิ่งบางอย่างที่ผมสามารถเรียนรู้ด้วยตัวเองที่บ้าน?
"อันที่จริงการศึกษาการเขียนเชิงวิชาการในมหาวิทยาลัยของญี่ปุ่นจะดำเนินการส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการศึกษาภาษาต่างประเทศ(Lai 2013) การกำหนดเป้าหมายที่นักเรียนที่ ไม่ได้เขียนในภาษาแรกของพวกเขา โปรแกรมภาษาที่เป็นประโยชน์สำหรับนักเขียนภาษาที่สองที่จะได้รับความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับวิธีการเขียนเอกสารของตนโดยใช้ภาษาใหม่ มันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเขียนแม้กระทั่งผู้ที่จะเรียนรู้วิธีที่จะทำให้การเขียนของพวกเขาดูเป็นมืออาชีพมากขึ้น; ด้วยเหตุนี้การสร้าง "ภาพที่มีความน่าเชื่อถือในฐานะสมาชิกคนมีอำนาจของ [เป็น] ได้รับการแต่งตั้งมีระเบียบวินัย" (Swales และ Feak 2012 พี. 1) แต่โปรแกรมดังกล่าวไม่เป็นประโยชน์มากสำหรับนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่มีการเขียนสิ่งพิมพ์ สำหรับการตีพิมพ์ในสิ่งที่นักเรียนต้องไม่แน่นอนเขียนที่ครอบคลุมรูปแบบเฉพาะและรูปแบบหรือหลักสูตรภาษาที่ถูกออกแบบมาสำหรับนักเขียนภาษาที่สอง สิ่งที่พวกเขาต้องมีการฝึกอบรมเฉพาะในวิธีการสื่อสารความคิดวิจัยของพวกเขาในลักษณะที่ชัดเจนและน่าเชื่อถือ ตอบสนองความต้องการนี้ได้รับแรงจูงใจของหลักสูตรของเรา.
ในวันแรกเมื่อเริ่มการเรียนการสอน, ห้องเรียนห้าสิบที่นั่งถูกบรรจุอย่างเต็มที่และ latecomers หลายคนจะหันไป แต่ถึงแม้จะห้าสิบนักเรียนมีมากเกินไปสหรัฐ ในที่สุดเราจะต้องเลือกเพียงสามสิบนักเรียนขึ้นอยู่กับเหตุผลของพวกเขาสำหรับการเรียนการสอน ที่สุดของพวกเขาอยู่กับเราตลอดทั้งปีและในตอนท้ายของปีแรก 20% ของนักเรียนเหล่านี้ประสบความสำเร็จในการมีกระดาษของพวกเขาได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์ (Lai 2010).
ในปี 2011 แน่นอนที่ถูกย้ายและเปิดตัวที่มหาวิทยาลัยนาโกย่าตาม ในวัตถุประสงค์เดียวกันและการเรียนการสอน อีกครั้งหนึ่งที่ห้องเรียนถูกบรรจุอย่างเต็มที่ในวันแรกของการเรียนการสอน อีกครั้งหนึ่งที่เพียงสามสิบนักเรียนได้รับการคัดเลือกจะใช้การเรียนการสอน ในตอนท้ายของหลักสูตรหนึ่งปีสิบสองสามสิบนักเรียนประสบความสำเร็จในการมีเอกสารของพวกเขาได้รับการยอมรับให้ตีพิมพ์ในระดับนานาชาติ ในเอกสารที่เผยแพร่อย่างใดอย่างหนึ่งได้รับรางวัลกระดาษที่ดีที่สุดในการประชุมระหว่างประเทศและอื่น ๆ เป็นกระดาษวารสารที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์, ธรรมชาติ,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . ประวัติและความเป็นมาของหลักสูตร
" ทักษะการคิดเชิงเหตุผลในการเขียนเชิงวิชาการ ' ' ได้เปิดตัวครั้งแรกในเดือนเมษายน 2552 ที่มหาวิทยาลัยเป็นบัณฑิตวิทยาลัยทั่วไปแน่นอนครับ ) มันถูกออกแบบโดยผู้เขียนและสามคนอื่นนักปรัชญาสอนนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาวิธีการ
เขียนอย่างชัดเจน และชัดเจนมีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์ทางวิชาการที่ผลิตโดยนักศึกษา
สิ่งพิมพ์จริงๆ ปัญหาที่เผชิญหน้ากับนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยฮอคไกโด นักเรียนต้องพิมพ์หนึ่งหรือสองเอกสารเพื่อที่จะมีสิทธิ์ได้รับการศึกษา แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขามีปัญหาในการตอบสนองความต้องการเหตุผลพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับการขาดการศึกษาที่เหมาะสมในการเขียนเชิงวิชาการ .
ก่อนเริ่มหลักสูตรของเรา , มีไม่ใด ๆ การเขียนเชิงวิชาการหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาที่มหาวิทยาลัยฮอคไกโด แม้ว่าจะมีการประชุมเชิงปฏิบัติการในการเขียนเชิงวิชาการจัดขึ้นเป็นประจำ มีเพียงข้อมูลคร่าวๆเกี่ยวกับลักษณะและรูปแบบของการเขียนเชิงวิชาการนักศึกษาหลายคนพบการประชุมเชิงปฏิบัติการ " น่าเบื่อ " และ " หงุดหงิด " และเรามักจะได้ยินพวกเขาพูดโดยทั่วไปร้องเรียนเดียวกัน : " ถ้าอยากทราบรูปแบบของการเขียนจดหมาย ฉันสามารถค้นหาอินเทอร์เน็ตและเรียนรู้มันด้วยตัวเอง ทำไมฉันต้องเสียเวลาวิจัยที่มีคุณค่ามาที่นี่เป็นบางสิ่งที่ฉันสามารถเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองที่บ้าน "
แน่นอนการเขียนเชิงวิชาการการศึกษาในมหาวิทยาลัยของญี่ปุ่นที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการศึกษาภาษาต่างประเทศ ( ลาย 2013 ) เป้าหมายที่นักเรียนที่ไม่เขียนในภาษาแรกของพวกเขา โปรแกรมภาษาเป็นประโยชน์สำหรับสองภาษานักเขียนที่จะได้รับความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับวิธีการเขียนเอกสารในการใช้ภาษาใหม่มันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้เขียนเพื่อเรียนรู้วิธีที่จะทำให้งานเขียนของพวกเขามองมืออาชีพมากขึ้น ดังนั้น การสร้าง " ภาพลักษณ์ที่น่าเชื่อถือในฐานะสมาชิกที่มีความสามารถของ [ ] เลือกวินัย " ( สเวลส์& feak 2012 , หน้า 1 ) แต่โปรแกรมดังกล่าวไม่ได้มีประโยชน์มากสำหรับนักศึกษาที่เขียนสำหรับสื่อสิ่งพิมพ์ สำหรับสิ่งพิมพ์สิ่งที่นักเรียนต้องการไม่ใช่การเขียนหลักสูตรที่ครอบคลุมลักษณะและรูปแบบ หรือ คอร์สภาษา ที่ถูกออกแบบมาสำหรับนักเขียนภาษา 2 สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการฝึกอบรมเฉพาะในวิธีการที่จะสื่อสารความคิดการวิจัยของพวกเขาในลักษณะที่ชัดเจนและน่าเชื่อถือ การประชุมความต้องการนี้เป็นแรงจูงใจที่แน่นอนของเรา .
ในวันแรกเมื่อเรียนเริ่ม ,ที่นั่ง 50 ห้องเรียน พร้อมบริการ และหลาย latecomers ต้องหันหนี แต่ถึงห้าสิบนักเรียนมีมากเกินไปสำหรับเรา ในที่สุดเราต้องเลือกเพียง 30 คน จากเหตุผลของพวกเขาสำหรับการใช้หลักสูตร ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะอยู่กับเราตลอดทั้งปี และเมื่อสิ้นสุดปีแรก 20% ของนักเรียนประสบความสำเร็จในการมีเอกสารตีพิมพ์ ( Lai 2010 )
ใน 2011 หลักสูตรถูกย้ายและเปิดตัวที่มหาวิทยาลัยนาโกย่าตามวัตถุประสงค์เดียวกันและการสอน . อีกครั้ง ห้องเรียนถูกบรรจุเต็มในวันแรกของหลักสูตร อีกครั้งเพียง 30 คน เลือกที่จะใช้หลักสูตร ในตอนท้ายของหลักสูตรหนึ่งปี สิบสองของ 30 คนประสบความสำเร็จในการมีเอกสารของพวกเขาได้รับการยอมรับสำหรับสิ่งพิมพ์ในระดับสากล