Tetanus, also known as lockjaw, is

Tetanus, also known as lockjaw, is an infection characterized by muscle spasms. In the most common type, the spasms begin in the jaw and then progress to the rest of the body. These spasms usually last a few minutes each time and occur frequently for three to four weeks.[1] Spasms may be so severe that bone fractures may occur.[2] Other symptoms may include fever, sweating, headache, trouble swallowing, high blood pressure, and a fast heart rate.[1][2] Onset of symptoms is typically three to twenty-one days following infection. It may take months to recover. About 10% of those infected die.[1]

Tetanus is caused by an infection with the bacterium Clostridium tetani,[1] which is commonly found in soil, dust and manure.[3] The bacteria generally enter through a break in the skin such as a cut or puncture wound by a contaminated object.[3] They produce toxins that interfere with muscle contractions, resulting in the typical symptoms.[4] Diagnosis is based on the presenting signs and symptoms. The disease does not spread between people.[1]

Infection can be prevented by proper immunization with the tetanus vaccine. In those who have a significant wound and less than three doses of the vaccine both immunization and tetanus immune globulin are recommended. In those who are infected tetanus immune globulin or, if it is not available, intravenous immunoglobulin (IVIG) is used. The wound should be cleaned and any dead tissue should be removed.[1] Muscle relaxants may be used to control spasms. Mechanical ventilation may be required if a person's breathing is affected.[4]

Tetanus occurs in all parts of the world but is most frequent in hot and wet climates where the soil contains a lot of organic matter.[1] In 2013 it caused about 59,000 deaths – down from 356,000 in 1990.[5] Description of the disease by Hippocrates exists from at least as far back as the 5th century BC. The cause of the disease was determined in 1884 by Antonio Carle and Giorgio Rattone at the University of Turin, with a vaccine being developed in 1924.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tetanus, also known as lockjaw, is an infection characterized by muscle spasms. In the most common type, the spasms begin in the jaw and then progress to the rest of the body. These spasms usually last a few minutes each time and occur frequently for three to four weeks.[1] Spasms may be so severe that bone fractures may occur.[2] Other symptoms may include fever, sweating, headache, trouble swallowing, high blood pressure, and a fast heart rate.[1][2] Onset of symptoms is typically three to twenty-one days following infection. It may take months to recover. About 10% of those infected die.[1]Tetanus is caused by an infection with the bacterium Clostridium tetani,[1] which is commonly found in soil, dust and manure.[3] The bacteria generally enter through a break in the skin such as a cut or puncture wound by a contaminated object.[3] They produce toxins that interfere with muscle contractions, resulting in the typical symptoms.[4] Diagnosis is based on the presenting signs and symptoms. The disease does not spread between people.[1]Infection can be prevented by proper immunization with the tetanus vaccine. In those who have a significant wound and less than three doses of the vaccine both immunization and tetanus immune globulin are recommended. In those who are infected tetanus immune globulin or, if it is not available, intravenous immunoglobulin (IVIG) is used. The wound should be cleaned and any dead tissue should be removed.[1] Muscle relaxants may be used to control spasms. Mechanical ventilation may be required if a person's breathing is affected.[4]บาดทะยักเกิดขึ้นในทุกส่วนของโลก แต่จะพบบ่อยที่สุดในสภาพอากาศร้อน และเปียกที่ดินประกอบด้วยสารอินทรีย์มาก [1] ใน 2013 มันเกิดเสียชีวิตประมาณ 59,000 – ลงจาก 356,000 ใน 1990 [5] มีคำอธิบายของโรคโดย Hippocrates จากน้อยไกลกลับเป็นศตวรรษที่ 5 สาเหตุของโรคถูกกำหนดใน 1884 โดยอันโตนิโอคาริบและจีออร์จีโอ Rattone ที่มหาวิทยาลัย Turin กับวัคซีนที่ได้รับการพัฒนาในปี 1924 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บาดทะยักยังเป็นที่รู้จักบาดทะยักคือการติดเชื้อที่โดดเด่นด้วยกล้ามเนื้อกระตุก ในชนิดที่พบมากที่สุด, ชักเริ่มต้นในขากรรไกรและแล้วความคืบหน้าไปยังส่วนอื่นของร่างกาย กระตุกเหล่านี้มักจะมีอายุการใช้งานไม่กี่นาทีในแต่ละครั้งและเกิดขึ้นบ่อยครั้งสำหรับสามถึงสี่สัปดาห์. [1] กระตุกอาจจะรุนแรงจนกระดูกหักอาจเกิดขึ้น. [2] อาการอื่น ๆ ที่อาจมีไข้เหงื่อออก, ปวดหัว, ปัญหาในการกลืนโลหิตสูง ความดันและอัตราการเต้นหัวใจได้อย่างรวดเร็ว. [1] [2] มีอาการเป็นปกติ 3-21 วันต่อการติดเชื้อ มันอาจจะใช้เวลาเป็นเดือนในการกู้คืน ประมาณ 10% ของผู้ตายติดเชื้อ. [1] บาดทะยักจะเกิดจากการติดเชื้อกับ tetani แบคทีเรีย Clostridium [1] ซึ่งพบได้ทั่วไปในดินฝุ่นและปุ๋ยคอก. [3] แบคทีเรียทั่วไปป้อนผ่านแบ่งในผิว เช่นการตัดหรือเจาะแผลโดยมีวัตถุปนเปื้อน. [3] พวกเขาผลิตสารพิษที่ยุ่งเกี่ยวกับการหดตัวของกล้ามเนื้อส่งผลให้อาการทั่วไป. [4] การวินิจฉัยจะขึ้นอยู่กับการนำเสนอสัญญาณและอาการ โรคที่ไม่ได้แพร่กระจายระหว่างผู้คน. [1] การติดเชื้อสามารถป้องกันได้โดยการฉีดวัคซีนที่เหมาะสมกับการฉีดวัคซีนป้องกันบาดทะยัก ในบรรดาผู้ที่มีแผลที่สำคัญและน้อยกว่าสามในปริมาณวัคซีนทั้งการฉีดวัคซีนบาดทะยักและโกลบูลิภูมิคุ้มกันมีการแนะนำ ในบรรดาผู้ที่มีการติดเชื้อบาดทะยักโกลบูลิภูมิคุ้มกันหรือถ้ามันไม่สามารถใช้ได้ทางหลอดเลือดดำอิมมูโน (IVIG) ถูกนำมาใช้ แผลควรจะทำความสะอาดและเนื้อเยื่อที่ตายใด ๆ จะถูกลบออก. [1] กล้ามเนื้อผ่อนคลายอาจจะใช้ในการควบคุมการหดเกร็ง เครื่องช่วยหายใจอาจจะจำเป็นต้องใช้ถ้าหายใจของคนที่ได้รับผลกระทบ. [4] บาดทะยักเกิดขึ้นในทุกส่วนของโลก แต่ที่พบบ่อยที่สุดในสภาพอากาศที่ร้อนและฤดูฝนที่พื้นดินมีจำนวนมากของสารอินทรีย์ได้. [1] ในปี 2013 มันจะทำให้เกิดเกี่ยวกับ เสียชีวิต 59,000 - ลดลงจาก 356,000 ในปี 1990 [5] ของโรคโดย Hippocrates มีอยู่อย่างน้อยไกลกลับเป็นศตวรรษที่ 5 สาเหตุของโรคถูกกำหนดในปี 1884 โดยอันโตนิโอ Carle และ Giorgio Rattone ที่มหาวิทยาลัยตูรินด้วยการฉีดวัคซีนได้รับการพัฒนาในปี 1924 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บาดทะยัก หรือที่เรียกว่า น้ำนวล มีการติดเชื้อ ลักษณะกล้ามเนื้อกระตุก ในชนิดที่พบมากที่สุด , spasms เริ่มในขากรรไกร และความคืบหน้าในส่วนที่เหลือของร่างกาย เหล่านี้มักจะกระตุกเมื่อไม่กี่นาทีในแต่ละครั้ง และเกิดขึ้นบ่อยสำหรับสามถึงสี่สัปดาห์ [ 1 ] กระตุกอาจเป็นดังนั้นรุนแรงที่กระดูกหักที่อาจเกิดขึ้น . [ 2 ] อาการอื่น ๆอาจรวมถึงอาการไข้ , เหงื่อออก , ปวดหัว , ปัญหาการกลืน ความดันโลหิตสูง และอัตราการเต้นหัวใจได้อย่างรวดเร็ว [ 1 ] [ 2 ] มีอาการโดยทั่วไปสาม 21 วันตามติด มันอาจจะใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะหาย ประมาณ 10 % ของผู้ติดเชื้อตาย [ 1 ]บาดทะยักเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียเชื้อโรคบาดทะยัก , [ 1 ] ซึ่งมักพบในดิน ฝุ่น และใส่ปุ๋ยคอก [ 3 ] แบคทีเรียโดยทั่วไประบุผ่านการทำลายผิวหนัง เช่น แผล หรือรอยเจาะโดยปนเปื้อนวัตถุ [ 3 ] พวกเขาผลิตสารพิษที่ขัดขวางการหดตัวของกล้ามเนื้อ ) , ในอาการทั่วไป [ 4 ] การวินิจฉัยขึ้นอยู่กับการนำสัญญาณและอาการ โรคไม่ให้แพร่กระจายระหว่างคน [ 1 ]การติดเชื้อสามารถป้องกันได้ด้วยวัคซีนที่เหมาะสมกับบาดทะยักวัคซีน ในผู้ที่มีแผลที่สําคัญและน้อยกว่าสามขนาดของวัคซีนและภูมิคุ้มกันโรคบาดทะยักทั้งภูมิคุ้มกันที่แนะนํา ในผู้ที่ติดเชื้อบาดทะยัก ภูมิคุ้มกัน โกลบูลิน หรือ ถ้ามันไม่สามารถใช้ได้ , ฉีดอิมมูโนโกลบูลิน ( ตลอด ) ใช้ ควรทำความสะอาดแผลและเนื้อเยื่อตาย ควรลบ [ 1 ] กล้ามเนื้อ อาจถูกใช้เพื่อควบคุมการเกร็ง อาจจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจถ้าการหายใจของคนได้รับผลกระทบ . [ 5 ]บาดทะยักเกิดขึ้นในทุกส่วนของโลก แต่ที่พบบ่อยที่สุดในสภาพอากาศร้อนและชื้นที่ดินประกอบด้วยมากของสารอินทรีย์ [ 1 ] ในปี 2013 ทำให้ประมาณ 59 , 000 ตาย–ลงจาก 356000 ในปี 1990 [ 5 ] รายละเอียดของโรคโดย Hippocrates มีอยู่อย่างน้อยไกลกลับเป็นศตวรรษที่ 5 BC สาเหตุของโรคที่ถูกกำหนดในปี 1884 โดย อันโตนิโอ และ Giorgio rattone อย่างไรที่มหาวิทยาลัยแห่งนครตูริน กับวัคซีนที่ถูกพัฒนาขึ้นในปี 1924 . [ 1 ]