A tort is defined as a civil wrong,

A tort is defined as a civil wrong, which in broad terms means that you have an ample amount of facts to justify suing another party to obtain money, property, or another form of compensation. Specifically, tort law comes into play when an act or another party’s behavior has caused you to come to harm or to suffer a loss. This provides a way to recover your loss.
In general, the tort liability is established when all three factors are met, that is, damages, causation and wrongful act. In Thailand, the concept of tort law liability is determined in section 420 as follows.

Section 420 "A person who, willfully or negligently, unlawfully injures the life, body, health, liberty, property or any right of another person, is said to commit a wrongful act and is bound to make compensation therefore."

According to section 420, the elements of tort liability are 1) negligent or willful 2) Unlawful act 3) Damages 4) Damages caused by such unlawful act. If the injured parties would like to bring the tort law claim against the tortfeasor, they have to show all of these elements. The tort liability is established only when such all elements are met, and the defendant will be responsible for compensation. There are subtle issues about each mentioned element of the tort law liability that are controversial and would need a lot of time and space to deal with. However, this article focuses on the issue of damages.

When the tort liability is established, the next question is what kind, to what extent and how damages will be given. In this regard, the plaintiff has the burden of proof to show damage he sustained through adducing evidences about the circumstances and seriousness of the tort. However, although the plaintiff is unable or inadequate to adduce evidence that he has been actually injured, or he is unable to show how much he should be given damages, the court, according to section 438, can award the plaintiff damages as is proper for the circumstances and seriousness of the tort

ปรับข้อเท็จจริง

In your situation, legally called civil defamation, Thai law allows victims of defamation to seek civil remedies. Under Section 423 of the Thai Civil and Commercial Code, a person who asserts or circulates fact that is contrary to the truth and causes damage to the reputation or credit of another person or his earnings or prosperity must compensate the injured person.

Liability in civil defamation, the offender must pay compensation to you, which is defined in section 447 by the court will determine those criminal compensation to you much. It depends on the work you do and the damage you receive from her action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละเมิดถูกกำหนดเป็นความผิดทางแพ่ง ซึ่งในแง่กว้างหมายความ ว่า คุณมีปริมาณเพียงพอของข้อเท็จจริงการจัดชิดขอบฟ้องร้องบุคคลอื่นเพื่อขอรับเงิน ทรัพย์สิน หรือรูปแบบของค่าตอบแทนอื่น เฉพาะ ละเมิดกฎหมายมาลงเล่นเมื่อการกระทำ หรือพฤติกรรมของบุคคลอื่นเกิดขึ้นจากคุณมาทำร้าย หรือประสบการขาดทุน นี้มีวิธีการกู้คืนของคุณขาดทุน ทั่วไป ความรับผิดละเมิดก่อตั้งขึ้นเมื่อปัจจัยทั้งสามประการตาม นั่นคือ เสียหาย สาเหตุและกระทำความผิด ในประเทศไทย แนวคิดความรับผิดละเมิดกฎหมายถูกกำหนดในส่วน 420 เป็นดังนี้ส่วน 420 "A คน จงใจ หรือ negligently การอัพร้ายชีวิต ร่างกาย สุขภาพ เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิใด ๆ ของบุคคลอื่น มีกล่าวถึงการยอมรับการกระทำความผิด และถูกผูกไว้เพื่อให้ค่าตอบแทนดังนั้น"ตามมาตรา 420 องค์ประกอบของความรับผิดละเมิดมี 1) ประมาทเลินเล่อ หรือจงใจกระทำผิดกฎหมาย 2) 3) ความเสียหาย 4) อันเกิดจากการกระทำดังกล่าวผิดกฎหมาย ถ้าบุคคลได้รับบาดเจ็บต้องการละเมิดกฎหมายอ้างสิทธิกับการ tortfeasor พวกเขาต้องแสดงองค์ประกอบเหล่านี้ทั้งหมด ความรับผิดละเมิดก่อตั้งขึ้นเมื่อตรงตามองค์ประกอบดังกล่าวทั้งหมด และจำเลยจะชดใช้ค่า มีปัญหาเล็กน้อยเกี่ยวกับแต่ละองค์ประกอบที่กล่าวถึงการละเมิดกฎหมายความรับผิดชอบที่ถกเถียงกัน และจะต้องมีจำนวนมากของเวลาและพื้นที่ในการจัดการกับ อย่างไรก็ตาม บทความนี้มุ่งเน้นในเรื่องของความเสียหายเมื่อความรับผิดละเมิด คำถามต่อไปคือ อะไร ขอบเขตและวิธีที่จะได้รับความเสียหาย ในเรื่องนี้ โจทก์มีภาระการพิสูจน์การแสดงหายเขาผ่าน adducing หลักฐานเกี่ยวกับสถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิด อย่างไรก็ตาม แม้ว่าโจทก์จะไม่เพียงพอเพื่อ adduce หลักฐานว่า เขาได้รับบาดเจ็บจริง หรือเขาไม่ได้แสดงว่าเขาควรจะได้รับความเสียหาย หรือไม่ ศาล ตามมาตรา 438 สามารถรับรางวัลโจทก์เสียหายเป็นที่เหมาะสมสำหรับสถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิด ปรับข้อเท็จจริง ในสถานการณ์ของคุณ ตามกฎหมายเรียกว่าหมิ่นประมาททางแพ่ง กฎหมายไทยช่วยเหยื่อการหมิ่นประมาทจะแสวงหาการเยียวยาพลเรือน ภายใต้ส่วน 423 ของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บุคคลที่อ้าง หรือหมุนเวียนอยู่จริงที่ขัดแย้งกับความจริง และทำให้เกิดความเสียหายต่อชื่อเสียงหรือเครดิตของบุคคลอื่น หรือของเขากำไร หรือความเจริญรุ่งเรือง ต้องชดเชยผู้ได้รับบาดเจ็บ ความรับผิดในการหมิ่นประมาททางแพ่ง ผู้กระทำผิดต้องจ่ายค่าตอบแทนคุณ ซึ่งกำหนดไว้ในส่วน 447 โดยศาลจะกำหนดค่าตอบแทนเหล่านั้นทางอาญากับคุณมากขึ้น มันขึ้นอยู่กับงานที่คุณทำและความเสียหายที่คุณได้รับจากการกระทำของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละเมิดถูกกำหนดให้เป็นผิดทางแพ่งซึ่งในแง่กว้างหมายความว่าคุณมีเงินเพียงพอของข้อเท็จจริงที่จะปรับการฟ้องร้องบุคคลอื่นที่จะได้รับเงินทรัพย์สินหรือรูปแบบของค่าตอบแทนอื่น โดยเฉพาะการละเมิดกฎหมายมาลงเล่นเมื่อการกระทำหรือพฤติกรรมของอีกฝ่ายหนึ่งได้ก่อให้เกิดคุณจะมาถึงอันตรายหรือที่จะประสบความสูญเสีย แห่งนี้มีวิธีการกู้คืนการสูญเสียของคุณ.
โดยทั่วไปความรับผิดละเมิดจะเกิดขึ้นเมื่อทั้งสามปัจจัยจะพบว่ามีความเสียหายและสาเหตุการกระทำโดยมิชอบ ในประเทศไทยแนวคิดของความรับผิดทางละเมิดกฎหมายจะถูกกำหนดในส่วน 420 ดังนี้.

มาตรา 420 "ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างผิดกฏหมายทำร้ายชีวิตร่างกายสุขภาพอนามัยเสรีภาพทรัพย์สินหรือสิทธิของบุคคลอื่น ๆ กล่าวคือ กระทำการกระทำโดยมิชอบและถูกผูกไว้เพื่อให้การชดเชยดังนั้น. "

ตามที่มาตรา 420, องค์ประกอบของความรับผิดละเมิดคือ 1) ประมาทหรือจงใจ 2) การกระทำที่ผิดกฎหมาย 3) ความเสียหาย 4) ความเสียหายที่เกิดจากการกระทำที่ผิดกฎหมายดังกล่าว หากบุคคลที่ได้รับบาดเจ็บที่อยากจะนำมาเรียกร้องละเมิดกฎหมายต่อต้าน tortfeasor ที่พวกเขามีการแสดงทั้งหมดขององค์ประกอบเหล่านี้ ความรับผิดละเมิดจะจัดตั้งขึ้นได้ก็ต่อเมื่อทุกองค์ประกอบดังกล่าวจะได้พบและจำเลยจะต้องรับผิดชอบในการจ่ายค่าชดเชย มีปัญหาที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับแต่ละองค์ประกอบที่กล่าวถึงความรับผิดละเมิดกฎหมายที่มีความขัดแย้งและจะต้องมีจำนวนมากของเวลาและพื้นที่ที่จะจัดการกับเป็น อย่างไรก็ตามบทความนี้มุ่งเน้นในเรื่องของความเสียหาย.

เมื่อความรับผิดละเมิดจะจัดตั้งขึ้นคำถามต่อไปคือสิ่งที่ชนิดกับสิ่งที่ขอบเขตและวิธีการที่ความเสียหายจะได้รับ ในเรื่องนี้โจทก์มีภาระการพิสูจน์ในการแสดงความเสียหายเขาไว้ผ่านหลักฐาน adducing เกี่ยวกับสถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิด อย่างไรก็ตามแม้ว่าโจทก์ไม่สามารถหรือไม่เพียงพอที่จะอ้างหลักฐานว่าเขาได้รับบาดเจ็บจริงหรือเขาไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าเขาควรจะได้รับความเสียหายศาลตามมาตรา 438 สามารถได้รับรางวัลความเสียหายที่โจทก์เป็นที่เหมาะสมสำหรับ สถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิด

ปรับข้อเท็จจริง

ในสถานการณ์ของคุณถูกต้องตามกฎหมายเรียกว่าการหมิ่นประมาททางแพ่งกฎหมายไทยอนุญาตให้ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการหมิ่นประมาทที่จะแสวงหาการเยียวยาทางแพ่ง ตามมาตรา 423 ของไทยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์, คนที่อ้างหรือไหลเวียนความจริงที่ว่าขัดกับความจริงและทำให้เกิดความเสียหายต่อชื่อเสียงหรือเครดิตของบุคคลอื่นหรือรายได้หรือความเจริญรุ่งเรืองของเขาจะต้องจ่ายค่าชดเชยผู้ได้รับบาดเจ็บคน a.

ความรับผิดในการหมิ่นประมาททางแพ่ง ผู้กระทำจะต้องจ่ายค่าชดเชยให้กับคุณซึ่งถูกกำหนดไว้ในมาตรา 447 โดยศาลจะกำหนดค่าชดเชยความผิดทางอาญาเหล่านั้นให้คุณมาก มันขึ้นอยู่กับงานที่คุณทำและความเสียหายที่ได้รับจากการกระทำของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับ หมายถึงผิดแพ่ง ซึ่งในแง่ที่กว้างหมายความ ว่า คุณมีเพียงพอ ปริมาณของข้อมูลที่จะปรับฟ้องบุคคลอื่นเพื่อขอรับเงิน ทรัพย์สิน หรือรูปแบบอื่นของการชดเชย โดยเฉพาะ การละเมิดกฎหมายมาเข้าสู่การเล่นเมื่อพฤติกรรมการกระทำ หรือพรรคอื่นก็มี ทำให้คุณต้องได้รับอันตราย หรือ ขาดทุน นี้มีวิธีการกู้คืนการสูญเสียของคุณโดยทั่วไป , การละเมิดความรับผิดชอบก่อตั้งขึ้นเมื่อทั้งสามปัจจัย จะพบ ที่ เสียหาย และทำการกระทำโดยมิชอบ ในประเทศไทย แนวคิดของความรับผิดต่อการละเมิดกฎถูกกำหนดในมาตรา 420 ดังนี้มาตรา 420 " คนที่บาดเจ็บอย่างผิดกฎหมายโดยจงใจ , ชีวิต , ร่างกาย , สุขภาพ , เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิใด ๆของบุคคลอื่นว่า ยอมรับการกระทำโดยมิชอบ และถูกผูกมัดให้ชดเชยดังนั้น .ตาม มาตรา 420 , องค์ประกอบของความรับผิดละเมิด คือ 1 ) ประมาทหรือจงใจกระทำผิดกฎหมาย ( 2 ) 3 ) 4 ) ความเสียหายที่เกิดจากความเสียหายดังกล่าวผิดกฎหมายตามพระราชบัญญัติ ถ้าฝ่ายบาดเจ็บต้องการนำกฎหมายเรียกร้องต่อผู้ล่วงละเมิด พวกเขาต้องแสดงทั้งหมดขององค์ประกอบเหล่านี้ การละเมิดความรับผิดชอบดังกล่าวก่อตั้งขึ้นเมื่อทุกองค์ประกอบได้ และจำเลยจะต้องรับผิดชอบสำหรับการชดเชย มีปัญหาที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับแต่ละกล่าวถึงองค์ประกอบของกฎหมายความรับผิดที่แย้งและต้องการมากของเวลาและพื้นที่ที่จะจัดการกับ อย่างไรก็ตาม บทความนี้มุ่งเน้นในเรื่องของความเสียหายเมื่อการละเมิดความรับผิดชอบขึ้น คำถามต่อไปคือ ชนิด ขนาดและสิ่งที่เสียหายจะได้รับ ในการนี้ โจทก์มีภาระการพิสูจน์เพื่อแสดงความเสียหายที่เขาได้รับผ่านการนำหลักฐานเกี่ยวกับสถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิด . อย่างไรก็ตาม แม้ว่าโจทก์ไม่สามารถนำสืบหลักฐานหรือไม่เพียงพอเพื่อที่เขาได้รับบาดเจ็บจริงๆ หรือ เขา ไม่สามารถ แสดง ว่าเขาควรจะได้รับความเสียหาย ศาล ตาม มาตรา 438 , รางวัลโจทก์เสียหายตามเหมาะสมกับสถานการณ์และความรุนแรงของการละเมิดปรับข้อเท็จจริงในสถานการณ์ของคุณ ตามกฎหมายแพ่ง กฎหมายไทยเรียกหมิ่นประมาท หมิ่นประมาททางแพ่งให้ตกเป็นเหยื่อของการแสวงหาวิธีแก้ ภายใต้มาตรา 437 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ผู้ยืนยันหรือไหลเวียนที่ขัดต่อความจริง และทำให้เกิดความเสียหายต่อชื่อเสียงหรือเครดิตของบุคคลอื่นหรือของรายได้หรือความมั่งคั่งจะต้องชดเชยให้ผู้เสียหายความรับผิดในทางแพ่ง ฐานหมิ่นประมาท ผู้กระทำจะต้องจ่ายค่าชดเชยให้คุณ ซึ่งกำหนดไว้ในมาตรา 447 โดยศาลจะกำหนดอาชญากรรมเหล่านั้น ค่าตอบแทนให้คุณมาก มันขึ้นอยู่กับงานที่คุณทำและความเสียหายที่คุณได้รับจากการกระทำของเธอ