Canagliflozin, a sodium glucose co-

Canagliflozin, a sodium glucose co-transporter 2 inhibitor, reduces post-meal glucose excursion in patients with type 2 diabetes by a non-renal mechanism: results of a randomized trial
ABSTRACT
Objective. Canagliflozin is a sodium glucose co-transporter 2 inhibitor approved for treating patients with type 2 diabetes. This study evaluated renal and non-renal effects of canagliflozin on postprandial plasma glucose (PG) excursion in patients with type 2 diabetes inadequately controlled with metformin. Materials/Methods. Patients (N = 37) were randomized to a four-period crossover study with 3-day inpatient stays in each period and 2-week wash-outs between periods. Patients received Treatments (A) placebo/placebo, (B) canagliflozin 300 mg/placebo, (C) canagliflozin 300 mg/canagliflozin 300 mg, or (D) canagliflozin 300 mg/canagliflozin 150 mg on Day 2/Day 3 in one of four treatment sequences (similar urinary glucose excretion [UGE] expected for Treatments B–D). A mixed-meal tolerance test (MMTT) was given 20 minutes post-dose on Day 3 of each period. Results. A single dose of canagliflozin 300 mg reduced both fasting and postprandial PG compared with placebo, with generally similar effects on fasting PG and UGE observed for Treatments B–D. An additional dose of canagliflozin 300 mg (Treatment C), but not 150 mg
Introduction Canagliflozin is a sodium glucose co-transporter 2 (SGLT2) inhibitor approved in over 30 countries, including the United States and the European Union, as an adjunct to diet and exercise for the treatment of adults with type 2 diabetes [1–8]. Clinical studies in patients with inadequately controlled type 2 diabetes have shown that canagliflozin lowers fasting and post-meal glucose, reduces HbA1c, and is also associated with reductions in body weight and blood pressure [1–8]. The decreases from baseline in the total glucose area under the time-concentration curve (AUC) after a standard meal reflect decreases in the premeal glucose concentration as well as a decrease in the glucose excursion above the pre-meal glucose level. The primary mechanism by which canagliflozin treatment provides glucose lowering in patients with type 2 diabetes is by reducing renal tubular reabsorption of glucose, leading to increased urinary glucose excretion (UGE), and thereby directly reducing elevated plasma glucose (PG) concentrations. A previous single-dose study of this agent, conducted in healthy volunteers, showed that higher doses of canagliflozin (>200 mg) administered prior to a standard meal challenge reduced the post-meal glucose excursion to a greater extent than did lower doses, despite similar UGE [9]. Although it is a selective SGLT2 inhibitor, canagliflozin is a low-potency inhibitor of sodium glucose co-transporter 1 (SGLT1); it has ~160-fold greater potency against SGLT2 relative to SGLT1 [10]. SGLT1 is an important glucose transporter in the small intestine [11]. The observation that higher doses of canagliflozin further reduced the increase in glucose level after a meal raises the possibility that higher concentrations of canagliflozin in the intestinal lumen after dose administration, but prior to systemic drug absorption, might transiently inhibit SGLT1-mediated glucose absorption in the gut, and thereby delay the rate of glucose rise after a meal. Further evidence for this hypothesis was provided by a dual-tracer study in healthy participants demonstrating that a single dose of canagliflozin 300 mg delayed intestinal glucose absorption [12]. The present study was designed to assess the renal and nonrenal (ie, gut glucose absorption) effects of canagliflozin on PG excursion after a meal in patients with type 2 diabetes with inadequate glycemic control on metformin. To examine this, the effect of canagliflozin in lowering post-meal glucose through SGLT2 inhibition of renal glucose reabsorption was separated from the potential gastrointestinal effect of this agent. Prior studies have shown that maximal effects on UGE are sustained for 24 hours after treatment with canagliflozin doses of ≥300 mg [4,9,13]. Based upon this, administration of canagliflozin 300 mg 24 hours prior to a meal would be expected to provide the full renal tubular (SGLT2 inhibition) effect on glucose excursion post-meal. If canagliflozin does delay intestinal glucose absorption due to transiently high intraluminal drug concentrations, administering an additional dose of canagliflozin 300 mg just prior to the meal would further lower the glucose excursion, relative to administration only 24 hours prior to the meal. To evaluate the dose response for a non-renal mechanism, which would be expected to be different from the dose response for renal SGLT2 inhibition, the present study included doses of 150 and 300 mg based on the previous observation suggesting effects of canagliflozin on gut glucose absorption at doses >200 mg, but not at lower doses [9].

Feces: 41.5% (canagliflozin), 7% (hydroxylated metabolite), 3.2% (O-glucuronide metabolite)
Urine: 33% excreted in urine, mainly as O-glucuronide metabolites (30.5%);

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Canagliflozin มีโซเดียมกลูโคสร่วมขนส่ง 2 ผล ลดเที่ยวกลูโคสหลังอาหารในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานประเภท 2 โดยกลไกที่ไม่ใช่ไต: ผลลัพธ์ของการทดลองแบบ randomizedบทคัดย่อวัตถุประสงค์ Canagliflozin ขนส่งร่วม 2 ผลน้ำตาลกลูโคสโซเดียมอนุมัติสำหรับรักษาผู้ป่วยด้วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ได้ ศึกษาประเมินไต และ ไตไม่ใช่ผลของ canagliflozin postprandial พลาสมากลูโคส (PG) ทัวร์ในผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุม inadequately กับเมตฟอร์มิน วัสดุ/วิธีการ ผู้ป่วย (N = 37) randomized การศึกษาระยะ 4 ไขว้กับห้องคลอด 3 วันพักในแต่ละรอบระยะเวลา 2 สัปดาห์ล้างลึกหนาบางระหว่างรอบระยะเวลา ผู้ป่วยได้รับการรักษา (A) ยาหลอก/ยาหลอก, (B) canagliflozin 300 mg/ยา หลอก (C) canagliflozin 300 mg/canagliflozin 300 mg หรือ (D) canagliflozin 300 mg/canagliflozin 150 มิลลิกรัมในวัน 2 วัน 3 ใน 4 รักษาลำดับหนึ่ง (คล้ายท่อปัสสาวะน้ำตาลในการขับถ่าย [UGE] ที่คาดไว้สำหรับรักษา B – D) การทดสอบการยอมรับอาหารผสม (MMTT) ได้รับยาหลัง 20 นาทีใน 3 วันของแต่ละรอบระยะเวลา ผลลัพธ์ที่ ยาเดี่ยวของ canagliflozin 300 mg ลดลงเมื่อเทียบกับยาหลอก มีลักษณะคล้ายคลึงกันโดยทั่วไป PG ถือศีลอดและ UGE สังเกตสำหรับรักษา B – D. PG ทั้งถือศีลอด และ postprandial ยาเพิ่มเติมของ canagliflozin 300 mg (รักษา C), แต่ไม่ 150 มิลลิกรัมCanagliflozin แนะนำจะเป็นโซเดียมกลูโคสร่วมขนส่ง 2 (SGLT2) สารยับยั้งอนุมัติในกว่า 30 ประเทศ รวมทั้งสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป เป็นเกียรติคุณอาหาร และออกกำลังกายสำหรับการรักษาของผู้ใหญ่ที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 [1-8] การศึกษาทางคลินิกในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน inadequately ควบคุมชนิด 2 ได้แสดง canagliflozin ที่ช่วยลดน้ำตาลในการถือศีลอด และหลังอาหาร ลด HbA1c และยังเกี่ยวข้องกับการลดน้ำหนักและความดันโลหิต [1-8] ลดลงจากพื้นฐานในกลูโคสรวมพื้นที่ภายใต้เส้นโค้งความเข้มข้นเวลา (AUC) หลังจากอาหารมาตรฐานสะท้อนลดลงเที่ยวกลูโคสระดับน้ำตาลในอาหารก่อนและลดลงในความเข้มข้นกลูโคส premeal กลไกหลัก โดย canagliflozin ที่รักษามีกลูโคสลดลงในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โดยการลด reabsorption ท่อไตของกลูโคส นำไปเพิ่มการขับถ่ายน้ำตาลในท่อปัสสาวะ (UGE), และโดยตรงจึงลดการยกระดับความเข้มข้นของกลูโคส (PG) พลาสมา การศึกษายาเดียวก่อนหน้านี้ตัวแทน ในอาสาสมัครสุขภาพ พบราคาที่สูงกว่าปริมาณของ canagliflozin (> 200 มิลลิกรัม) ปกครองก่อนท้าทายอาหารมาตรฐานลดเที่ยวหลังอาหารน้ำตาลในขอบเขตที่ใหญ่กว่าไม่ได้ลดปริมาณ แม้ มี UGE เหมือนกัน [9] แม้ว่าสารยับยั้ง SGLT2 ที่เลือก canagliflozin มีผลต่ำศักยภาพของโซเดียมกลูโคสร่วมขนส่ง 1 (SGLT1); มี ~ รู้จักมากกว่า 160-fold กับ SGLT2 สัมพันธ์ SGLT1 [10] SGLT1 เป็นตัวขนส่งกลูโคสที่สำคัญในลำไส้เล็ก [11] สังเกตที่ปริมาณสูงของ canagliflozin เพิ่มเติมลดเพิ่มระดับกลูโคสหลังอาหารเพิ่มความเป็นไปได้ว่า ความเข้มข้นสูงของ canagliflozin ใน lumen ลำไส้หลัง จากบริหารยา แต่ ก่อนยาเสพติดระบบดูด ซึม อาจ transiently ยับยั้งการดูดซึมกลูโคส SGLT1 mediated ในลำไส้ และจึงล่าช้าอัตราการเพิ่มขึ้นของกลูโคสหลังอาหาร หลักฐานเพิ่มเติมสำหรับสมมติฐานนี้ได้รับการศึกษาติดตามดูในคนสุขภาพดีที่เห็นที่ปริมาณเดียวของการดูดซึมน้ำตาลในลำไส้ช้า mg 300 canagliflozin [12] การศึกษาปัจจุบันถูกออกแบบมาเพื่อประเมินไต และ nonrenal (ie ไส้น้ำตาลในการดูดซึม) ผลของ canagliflozin PG เที่ยวหลังอาหารในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มีการควบคุมไม่เพียงพอ glycemic ในเมตฟอร์มิน ตรวจสอบ ผลของ canagliflozin ในการลดน้ำตาลกลูโคสหลังอาหาร โดย SGLT2 ยับยั้ง reabsorption กลูโคสไตถูกแยกออกจากระบบผลศักยภาพของตัวแทนนี้ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงว่า ผลสูงสุด UGE จะยั่งยืน 24 ชั่วโมงหลังการรักษาด้วย canagliflozin ปริมาณของ mg ≥300 [4,9,13] ตามนี้ บริหาร canagliflozin 300 มิลลิกรัมต่อ 24 ชั่วโมงก่อนมื้ออาหารจะคาดหวังให้ผล (ยับยั้ง SGLT2) ท่อไตเต็มบนเที่ยวกลูโคสหลังรับประทานอาหาร ถ้า canagliflozin ชะลอการดูดซึมน้ำตาลในลำไส้เนื่องจากความเข้มข้นของยาสูง transiently intraluminal จัดการพื้นที่ซึ่งมีทั้งการเพิ่มเติมของ canagliflozin 300 mg ก่อนอาหารเพิ่มเติมต่ำกว่าท่องเที่ยวกลูโคส สัมพันธ์ดูแล 24 ชั่วโมงก่อนอาหาร เพื่อประเมินการตอบสนองยาสำหรับกลไกไม่ใช่ไต ซึ่งจะถูกคาดว่าจะแตกต่างจากการตอบสนองของยาในการยับยั้ง SGLT2 ไต การศึกษาปัจจุบันรวมปริมาณของ 150 และ 300 มิลลิกรัมตามสังเกตก่อนหน้าที่ผลของ canagliflozin ต่อการดูดซึมน้ำตาลในลำไส้ในปริมาณที่แนะนำ > 200 มิลลิกรัม แต่ไม่ได้อยู่ ที่ปริมาณต่ำกว่า [9]อุจจาระ: 41.5% (canagliflozin), (hydroxylated metabolite) 7%, 3.2% (O glucuronide metabolite)ปัสสาวะ: 33% excreted ในปัสสาวะ เป็น metabolites O glucuronide (30.5%); < 1% excreted ไม่เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Canagliflozin โซเดียมกลูโคสร่วมขนส่ง 2 ยับยั้งการลดหลังอาหารเที่ยวกลูโคสในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โดยมีกลไกที่ไม่ไต: ผลของการทดลองแบบสุ่มบทคัดย่อวัตถุประสงค์ Canagliflozin เป็นน้ำตาลกลูโคสโซเดียมร่วมขนส่งยับยั้ง 2 ได้รับการอนุมัติสำหรับการรักษาผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินผลกระทบต่อการทำงานของไตและไม่ใช่ไต canagliflozin ในน้ำตาลในเลือดภายหลังตอนกลางวัน (PG) เที่ยวในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมไม่เพียงพอกับยา metformin วัสดุ / วิธีการ ผู้ป่วย (ยังไม่มี = 37) ได้รับการสุ่มการศึกษาครอสโอเวอร์สี่ช่วงเวลาที่มีผู้ป่วยในการเข้าพัก 3 วันในแต่ละช่วง 2 สัปดาห์ล้างลึกระหว่างช่วงเวลา ผู้ป่วยได้รับการรักษา (A) ได้รับยาหลอก / ยาหลอก (B) canagliflozin 300 mg / ยาหลอก (C) canagliflozin 300 mg / canagliflozin 300 มก. หรือ (D) canagliflozin 300 mg / canagliflozin 150 มก. ในวันที่ 2 / วันที่ 3 หนึ่งใน สี่ลำดับการรักษา (การขับถ่ายปัสสาวะกลูโคสที่คล้ายกัน [UGE] ที่คาดหวังสำหรับการรักษา B-D) ผสมอาหารทดสอบความทนทานต่อ (MMTT) ได้รับ 20 นาทีโพสต์เมื่อวันที่ 3 ปริมาณวันในแต่ละยุคสมัย ผล. ปริมาณเดียวของ canagliflozin 300 มิลลิกรัมลดลงทั้งการอดอาหารและ PG ภายหลังตอนกลางวันเทียบกับยาหลอกที่มีผลกระทบที่คล้ายกันโดยทั่วไปในการอดอาหารและ PG UGE สังเกตสำหรับการรักษา B-D ปริมาณที่เพิ่มขึ้นของ canagliflozin 300 มก. (การรักษา C) แต่ไม่ได้ 150 มิลลิกรัมบทนำCanagliflozin เป็นน้ำตาลกลูโคสโซเดียมร่วมขนส่งที่ 2 (SGLT2) ยับยั้งการอนุมัติในกว่า 30 ประเทศรวมทั้งสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปเป็นส่วนเสริมที่จะรับประทานอาหาร และการออกกำลังกายสำหรับการรักษาผู้ใหญ่ที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 [1-8] การศึกษาทางคลินิกในผู้ป่วยที่ควบคุมไม่เพียงพอเบาหวานชนิดที่ 2 ได้แสดงให้เห็น canagliflozin ที่ช่วยลดระดับน้ำตาลในการอดอาหารและหลังอาหารลด HbA1c และยังเกี่ยวข้องกับการลดลงของน้ำหนักตัวและความดันโลหิต [1-8] ลดลงจาก baseline ในพื้นที่กลูโคสรวมภายใต้โค้งเวลาเข้มข้น (AUC) หลังอาหารมาตรฐานสะท้อนให้เห็นถึงการลดลงของความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส premeal เช่นเดียวกับการลดลงของระดับน้ำตาลในเที่ยวเหนือระดับกลูโคสก่อนมื้ออาหาร กลไกหลักที่ canagliflozin รักษาให้ลดระดับน้ำตาลในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 คือการลดการดูดซึมจากท่อไตของกลูโคสนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของการขับถ่ายปัสสาวะกลูโคส (UGE) และจึงโดยตรงลดระดับน้ำตาลในเลือดสูง (PG) ความเข้มข้น การศึกษา single-dose ก่อนหน้านี้ตัวแทนนี้ดำเนินการในอาสาสมัครสุขภาพดีแสดงให้เห็นว่าปริมาณที่สูงขึ้นของ canagliflozin (> 200 มก.) การบริหารก่อนที่จะมีความท้าทายมาตรฐานอาหารลดเที่ยวกลูโคสหลังอาหารในระดับที่สูงกว่าปริมาณที่ลดลงแม้จะมี ที่คล้ายกัน UGE [9] แม้ว่ามันจะเป็นตัวยับยั้ง SGLT2 เลือก canagliflozin เป็นสารยับยั้งความแรงต่ำของน้ำตาลกลูโคสโซเดียมร่วมขนส่งที่ 1 (SGLT1); มันมี ~ 160 เท่าความแรงมากขึ้นเมื่อเทียบกับ SGLT2 จะ SGLT1 [10] SGLT1 เป็นน้ำตาลกลูโคสขนส่งที่สำคัญในลำไส้เล็ก [11] สังเกตว่าปริมาณที่สูงขึ้นของการลดลง canagliflozin ต่อการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลหลังอาหารยกเป็นไปได้ที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ canagliflozin ในลำไส้เซลล์หลังการบริหารยา แต่ก่อนที่จะมีการดูดซึมยาเสพติดระบบ transiently อาจยับยั้งการดูดซึมกลูโคส SGLT1 สื่อกลางใน ไส้และจึงชะลออัตราการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลหลังอาหาร หลักฐานอื่น ๆ เพิ่มเติมสำหรับสมมติฐานนี้ถูกจัดให้โดยการศึกษาแบบ dual-ติดตามผู้เข้าร่วมการมีสุขภาพดีในการแสดงให้เห็นว่าปริมาณเดียวของ canagliflozin 300 mg ดูดซึมกลูโคสล่าช้าลำไส้ [12] การศึกษาครั้งนี้ได้รับการออกแบบเพื่อประเมินการทำงานของไตและ nonrenal (เช่นการดูดซึมกลูโคสลำไส้) ผลกระทบของ canagliflozin เที่ยว PG หลังอาหารในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่เพียงพอใน metformin ในการตรวจสอบนี้ผลของการ canagliflozin ในการลดระดับน้ำตาลหลังอาหารผ่านการยับยั้ง SGLT2 ดูดซึมของน้ำตาลกลูโคสที่ไตถูกแยกออกจากผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในทางเดินอาหารของตัวแทนนี้ การศึกษาก่อนได้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบสูงสุดใน UGE จะยั่งยืนตลอด 24 ชั่วโมงหลังการรักษาด้วยยา canagliflozin ของ≥300มก. [4,9,13] ขึ้นอยู่กับการนี้การบริหารงานของ canagliflozin 300 มก. 24 ชั่วโมงก่อนมื้ออาหารจะได้รับการคาดหวังว่าจะให้ท่อไตเต็มรูปแบบ (ยับยั้ง SGLT2) ผลกระทบต่อการท่องเที่ยวระดับน้ำตาลหลังอาหาร หาก canagliflozin ไม่ล่าช้าการดูดซึมกลูโคสในลำไส้เนื่องจากการสูง transiently ความเข้มข้นของยาเสพติด intraluminal, การบริหารยาที่เพิ่มขึ้นของ canagliflozin 300 มก. ก่อนอาหารมื้อต่อไปจะลดเที่ยวกลูโคสเทียบกับการบริหารงานเพียง 24 ชั่วโมงก่อนที่จะรับประทานอาหาร เพื่อประเมินการตอบสนองต่อยาสำหรับกลไกที่ไม่ใช่การทำงานของไตที่จะคาดว่าจะแตกต่างจากการตอบสนองต่อยายับยั้ง SGLT2 ไตศึกษาปัจจุบันรวมขนาด 150 และ 300 มก. ขึ้นอยู่กับผลกระทบที่บอกสังเกตก่อนหน้าของ canagliflozin ในระดับน้ำตาลในลำไส้ การดูดซึมในปริมาณ> 200 มิลลิกรัม แต่ไม่ได้ในปริมาณที่ต่ำกว่า [9]. อุจจาระ: 41.5% (canagliflozin), 7% (metabolite hydroxylated) 3.2% (O-glucuronide metabolite) ปัสสาวะ: 33% ขับออกมาในปัสสาวะส่วนใหญ่เป็น O สาร -glucuronide (30.5%) <1% ขับออกมาไม่เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

canagliflozin , โซเดียมกลูโคส CO 2 ขนส่งยับยั้ง ลดอาหารเที่ยวโพสต์กลูโคสในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 โดยไม่ไตกลไก : ผลลัพธ์ของการวิจัยเชิงทดลองแบบนามธรรม

วัตถุประสงค์ canagliflozin เป็นโซเดียมกลูโคส CO 2 ขนส่งยับยั้งการอนุมัติการรักษาผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2การศึกษาและประเมินผลไตของไตไม่ canagliflozin ในพลาสมากลูโคสหลังรับประทานอาหารเที่ยว ( PG ) ในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ไม่เพียงพอที่จะควบคุมด้วยโลหะ . วัสดุ / วิธีการ ผู้ป่วย ( n = 25 ) ถูกสุ่มให้กับผู้ป่วยในระยะเวลาศึกษา 4 แบบ 3 วัน ในแต่ละช่วงเวลา และล้างอยู่ 2 ครั้งระหว่างช่วงผู้ป่วยได้รับการรักษา ( ) ( / ) ( B ) canagliflozin 300 มิลลิกรัม ) ( C ) canagliflozin 300 มก. / canagliflozin 300 มิลลิกรัม หรือ ( D ) canagliflozin 300 มก. / canagliflozin 150 มิลลิกรัมต่อวัน 2 / 3 วันในหนึ่งของลำดับสี่รักษา ( คล้ายปัสสาวะกลูโคสการขับถ่าย [ uge ] คาดสำหรับการรักษา B - D ) การผสมอาหารการทดสอบความทนทาน ( mmtt ) ได้รับยา 20 นาทีโพสต์ในวันที่ 3 ของแต่ละช่วงเวลาผลลัพธ์ ขนาดเดียว canagliflozin 300 มิลลิกรัม ลดลงทั้งการอดอาหารและหลังอาหาร PG เมื่อเทียบกับยาหลอก กับผลที่คล้ายกันโดยทั่วไปในการอดอาหาร pg และสัปดาห์ที่ผ่านมาสังเกตสำหรับการรักษา B และ D . เพิ่มเติม canagliflozin ขนาดยา 300 มก. ( รักษา C ) แต่ไม่แนะนำ canagliflozin 150 มก.
เป็นขนส่งโซเดียมกลูโคส CO 2 ( sglt2 ) ซึ่งได้รับการอนุมัติใน กว่า 30 ประเทศได้แก่ สหรัฐอเมริกา และสหภาพยุโรป เสริมอาหารและการออกกำลังกายเพื่อการรักษาผู้ใหญ่ที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 – 8 [ 1 ] การศึกษาทางคลินิกในผู้ป่วยไม่เพียงพอที่จะควบคุมโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ได้แสดงให้เห็นว่า canagliflozin ลดการอดอาหารและโพสต์อาหารกลูโคส ลดการใช้ยา และยังเกี่ยวข้องกับการลดลงของน้ำหนักตัว และความดันโลหิต [ 1 – 8 ]การลดลงจากค่าเริ่มต้นในพื้นที่รวมภายใต้เวลาที่ความเข้มข้นของกลูโคสโค้ง ( ยา ) หลังจากอาหารสะท้อนลดลงในความเข้มข้นของกลูโคส premeal เช่นเดียวกับการลดลงในการเดินทางด้านบนก่อนอาหารกลูโคสกลูโคสระดับกลไกที่ canagliflozin ให้ลดในการรักษาผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โดยลดกลูโคสแก้วท่อไตของกลูโคส กลูโคสในปัสสาวะเพิ่มขึ้น และนำไปสู่ ( สัปดาห์ที่ผ่านมา ) และจึงโดยตรงลดระดับพลาสมากลูโคส ( PG ) เข้มข้น ก่อนหน้านี้ปริมาณเดียวกับการศึกษาสารทดลองในอาสาสมัครสุขภาพดีพบว่าปริมาณที่สูงขึ้นของ canagliflozin ( > 200 มก. ) และก่อนที่จะท้าทายอาหารลดการโพสต์อาหารกลูโคสเที่ยวในขอบเขตที่มากกว่าได้ในปริมาณที่ลดลง ทั้งๆ ที่คล้ายกัน uge [ 9 ] ถึงแม้ว่ามันเป็น sglt2 ยับยั้งการ canagliflozin คือยับยั้งแรงต่ำโซเดียมกลูโคส Co Transporter 1 ( sglt1 )มันมี ~ 160 พับมากกว่าความแรงกับ sglt2 เทียบกับ sglt1 [ 10 ] sglt1 เป็นขนส่งที่สำคัญของกลูโคสในลําไส้เล็ก [ 11 ] สังเกตว่าปริมาณที่สูงขึ้นของ canagliflozin ลดลงเพิ่มขึ้นในระดับกลูโคสหลังอาหารพูดถึงความเป็นไปได้สูงกว่าความเข้มข้นของ canagliflozin ในลำไส้ลำไส้หลังจาก dose )แต่ ก่อนที่จะใช้ยาดูดซึม ระบบอาจยับยั้งการดูดซึมกลูโคสในระดับบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ชั่วคราว sglt1 ลำไส้ เพื่อชะลออัตราการเพิ่มขึ้นของกลูโคสหลังอาหาร หลักฐานสำหรับข้อสมมุติฐานนี้ถูกจัดให้โดยสองผู้เข้าร่วมการศึกษาติดตามสุขภาพแสดงให้เห็นว่าปริมาณเดียวของ canagliflozin 300 มก. ล่าช้าลำไส้การดูดซึมกลูโคส [ 12 ]การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผู้ป่วย nonrenal ( เช่นลำไส้การดูดซึมกลูโคส ) ผลของ canagliflozin ใน PG เที่ยวหลังรับประทานอาหารในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีการควบคุมระดับน้ำตาลไม่เพียงพอบน metformin . การตรวจสอบนี้ผลของ canagliflozin ในการโพสต์อาหารกลูโคสผ่าน sglt2 การยับยั้งของกลูโคสแก้วแยกจากศักยภาพ ส่วนผลของตัวแทนนี้ การศึกษาก่อนแสดงผลสูงสุดในสัปดาห์ที่ผ่านมาจะได้รับตลอด 24 ชั่วโมง หลังการรักษาด้วยยา canagliflozin ≥ 300 มก. [ 4,9,13 ] ตามนี้การบริหาร canagliflozin 300 mg 24 ชั่วโมงก่อนอาหารจะคาดหวังให้เต็มท่อไต ( sglt2 ยับยั้ง ) ต่อกลูโคสเที่ยวหลังมื้ออาหาร ถ้า canagliflozin ไม่ล่าช้าลำไส้การดูดซึมกลูโคสจากบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ชั่วคราว intraluminal ยาความเข้มข้นสูง ,ให้ปริมาณเพิ่มเติมของ canagliflozin 300 มิลลิกรัมก่อน มื้อต่อไปจะลดกลูโคสไปทัศนศึกษา ที่สัมพันธ์กับการบริหารงานเพียง 24 ชั่วโมงก่อนนะคะ เพื่อประเมินปริมาณการไม่ไตกลไกซึ่งจะคาดว่าจะแตกต่างจากการตอบสนองต่อไต sglt2 การยับยั้งการศึกษารวมขนาด 150 และ 300 มก. ขึ้นอยู่กับการสังเกตก่อนหน้านี้แนะนำผลของการดูดซึมกลูโคสใน canagliflozin ( > 200 มิลลิกรัม แต่ไม่ได้ลดปริมาณ [ 9 ] .

ขี้ : 82.5% ( canagliflozin ) 7 % ( hydroxylated ไลท์ ) ร้อยละ 3.2 ( o-glucuronide ไลท์ )
ปัสสาวะ 33 % ขับออกมาในปัสสาวะ ส่วนใหญ่เป็นสาร o-glucuronide ( 0.8% ) ; < 1 % ขับไม่เปลี่ยนแปลง