The impact of water contentwas read

The impact of water content
was readily evident in the volume of breads obtained from fine
flour (Fig. 1). The plasticizer effect of the water is crucial when
making gluten-free breads because it contributes to the extensional
properties of the dough during mixing (Marco & Rosell,
2008). It must be stressed that fine particles increase the contact
surface, thus greater amount of water is necessary for hydrating
the raw material and later on for swelling starch granules. This
could be the explanation of the very low specific volume achieved
by breads obtained from fine flour and low water content (70%).
Nevertheless, that deficiency was partially corrected when the
amount of water increased allowing the hydration of the particles
(Table 1). Han, Cho, Kang, and Koh (2012) reported that excessive
water caused overexpansion during baking resulting in large-volume
breads. Nevertheless, too much water led to big holes in the minimised by increasing the water content. The specific volume of
breads made with coarse flour and 90% or 110% of water did not
show significant differences, suggesting that the optimal water
content for this particle size is around 90–110%.
The coarse flour led to breads with lower water retention ability
as indicated by its significantly higher weight loss, which also increased
with higher water content (Table 1). The lower water
retention might be attributed to the lower hydration ability of
the coarse particles compared to the fine ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของปริมาณน้ำได้ชัดพร้อมในปริมาตรของขนมปังที่ได้รับจากดีแป้ง (รูป 1) ผลกระด้างไนลของน้ำเป็นสิ่งสำคัญเมื่อทำขนมปังตังฟรี เพราะมันก่อให้เกิดการการ extensionalคุณสมบัติของแป้งในระหว่างผสม (มาร์โคและ Rosellทีนี้ต้องเน้นว่า อนุภาคเพิ่มผู้ติดต่อพื้นผิว ปริมาณน้ำที่มากขึ้นจึงจำเป็นสำหรับผิววัตถุดิบและในภายหลัง สำหรับอาการบวมเม็ดแป้ง นี้อาจเป็นคำอธิบายของปริมาตรจำเพาะต่ำมากที่ประสบความสำเร็จโดยขนมปังมาดีแป้งและน้ำต่ำเนื้อหา (70%)อย่างไรก็ตาม ที่ ขาดบางส่วนแก้ไขเมื่อการปริมาณน้ำเพิ่มขึ้นช่วยให้ความชุ่มชื้นของอนุภาค(ตารางที่ 1) ฮัน โจ คาง และเกาะ (2012) รายงานที่มากเกินไปน้ำเกิด overexpansion ในระหว่างการอบในไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่ขนมปัง อย่างไรก็ตาม น้ำมากเกินไปนำไปสู่รูใหญ่ที่ลด โดยการเพิ่มปริมาณน้ำ ปริมาตรเฉพาะของขนมปังทำ ด้วยแป้งหยาบ และ 90% หรือ 110% น้ำไม่ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ บอกว่า น้ำที่ดีที่สุดเนื้อหาขนาดอนุภาคนี้มีประมาณ 90 – 110%แป้งหยาบที่นำขนมปัง มีความสามารถในการกักเก็บน้ำต่ำตามที่ระบุ โดยการลดน้ำหนักนัย ซึ่งเพิ่มขึ้นมีปริมาณน้ำสูง (ตารางที่ 1) น้ำลดลงเก็บข้อมูลอาจเป็นเพราะความชุ่มชื้นต่ำอนุภาคหยาบที่เทียบกับคนดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของปริมาณน้ำ
ก็พร้อมที่เห็นได้ชัดในปริมาณของขนมปังที่ได้รับจากการปรับ
แป้ง (รูปที่ 1). ผลพลาสติของน้ำเป็นสิ่งสำคัญเมื่อ
ทำขนมปังตังฟรีเพราะมันก่อให้เกิดการ extensional
คุณสมบัติของแป้งในระหว่างการผสม (Marco & Rosell,
2008) มันจะต้องเน้นว่าอนุภาคเพิ่มรายชื่อผู้ติดต่อ
ผิวจึงจำนวนที่มากขึ้นของน้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผิว
วัตถุดิบและต่อไปสำหรับการบวมของเม็ดแป้งที่ นี้
อาจจะเป็นคำอธิบายของปริมาณที่เฉพาะเจาะจงที่ต่ำมากที่ประสบความสำเร็จ
จากขนมปังที่ได้รับจากแป้งและปริมาณน้ำต่ำ (70%).
แต่ขาดที่ได้รับการแก้ไขบางส่วนเมื่อ
ปริมาณน้ำที่เพิ่มขึ้นช่วยให้ความชุ่มชื้นของอนุภาค
(ตารางที่ 1) . ฮันโช, คังและเกาะ (2012) รายงานว่ามากเกินไป
น้ำที่เกิด overexpansion ในระหว่างการอบผลในปริมาณมาก
ขนมปัง แต่น้ำมากเกินไปจะนำไปสู่หลุมใหญ่ในลดลงโดยการเพิ่มปริมาณน้ำ ปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของ
ขนมปังทำด้วยแป้งหยาบและ 90% หรือ 110% ของน้ำไม่ได้
แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญชี้ให้เห็นว่าน้ำที่ดีที่สุด
เนื้อหาสำหรับขนาดอนุภาคนี้อยู่ที่ประมาณ 90-110%.
แป้งหยาบขนมปังนำไปสู่การที่มีการกักเก็บน้ำที่ต่ำกว่า ความสามารถ
ตามที่ระบุโดยการสูญเสียน้ำหนักของมันที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญซึ่งยังเพิ่มขึ้น
กับปริมาณน้ำที่สูงขึ้น (ตารางที่ 1) น้ำที่ต่ำกว่า
การเก็บรักษาอาจจะนำมาประกอบกับความชุ่มชื้นความสามารถในการลดลงของ
อนุภาคหยาบเมื่อเทียบกับคนที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบของปริมาณน้ำเห็นพร้อมในปริมาตรของขนมปังที่ได้จากดีแป้ง ( รูปที่ 1 ) ผลของพลาสติไซเซอร์ที่น้ำเป็นสิ่งสำคัญเมื่อตังฟรีขนมปัง เพราะมันมีส่วนช่วยในแบบขยายคุณสมบัติของแป้ง ( Marco & Rosell ในระหว่างการผสม ,2008 ) มันต้องเน้นว่าอนุภาคเพิ่มติดต่อผิวจึงมากขึ้นปริมาณของน้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผิววัตถุดิบและในภายหลังเพื่อบวมแป้งเม็ด นี้อาจเป็นคำอธิบายของความเข้มข้นต่ำมากได้โดยขนมปังที่ได้จากแป้งและน้ำเนื้อหา ( 70% )แต่ที่ขาดบางส่วน แก้ไขเมื่อปริมาณน้ำที่เพิ่มขึ้นช่วยให้ความชุ่มชื้นของอนุภาค( ตารางที่ 1 ) ฮันโช คัง และเกาะ ( 2012 ) รายงานว่ามากเกินไปน้ำที่เกิดจาก overexpansion ตอนอบส่งผลให้ปริมาณขนาดใหญ่ขนมปัง อย่างไรก็ตาม น้ำมากเกินไปทำให้ใหญ่ในหลุมลดลงโดยการเพิ่มน้ำเนื้อหา เฉพาะหมวดของขนมปังทำจากแป้งหยาบและ 90% หรือ 110 % ของน้ำไม่ได้แสดงความแตกต่าง บอกว่าน้ำที่เหมาะสมเนื้อหานี้มีขนาดอนุภาคประมาณ 90 – 110 %แป้งหยาบ ทำให้ลดความสามารถในการเก็บน้ำ ขนมปังแสดงโดยการสูญเสียน้ำหนักสูงกว่า ซึ่งเพิ่มขึ้นที่มีปริมาณน้ำสูงขึ้น ( ตารางที่ 1 ) น้ำที่ลดลงการเก็บรักษาอาจจะเกิดจากการลดความชุ่มชื้น ความสามารถในการอนุภาคหยาบ เมื่อเทียบกับคนที่ดี