Interventions are needed that stres

Interventions are needed that stress the limitations of current antiretroviral medications. These medications do not work for everyone, and even when they do work, they can cause deleterious side effects (e.g., body dysmorphic disorders related to HAART, i.e., lipodystrophy) and can be difficult to tolerate (Rabkin and Chesney, 1999). Interventions must also drive home the fact that almost 25% of newly infected persons are resistant to all three current classes of medications, and nearly 80% display resistance to at least one class of antiretrovirals (Voelker, 2000). This severely limits current and possibly future treatment options (Hecht et al., 1998; Wainberg and Friedland, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยมีความจำเป็นที่ความเครียดข้อจำกัดของยาแนวปัจจุบัน ยาเหล่านี้ไม่ทำงานสำหรับทุกคน และแม้กระทั่งเมื่อพวกเขาทำงาน พวกเขาสามารถทำให้เกิดผลข้างเคียงร้าย (เช่น โรคหรืออวัยวะของร่างกายที่เกี่ยวข้องกับ HAART เช่น lipodystrophy) และสามารถ difficult ทน (Rabkin และ Chesney, 1999) การรักษาต้องยังไดรฟ์บ้านข้อเท็จจริงที่ว่า เกือบ 25% ของคนติดเชื้อใหม่ทนอยู่ไปทั้งหมด 3 ชั้นปัจจุบันของยา และเกือบ 80% แสดงความต้านทานน้อยชั้น antiretrovirals (Voelker, 2000) นี้อย่างจำกัดปัจจุบัน และในอนาคตอาจเป็นตัวเลือก (Hecht และ al., 1998 Wainberg ก Friedland, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซงที่มีความจำเป็นที่เน้นข้อ จำกัด ของยาต้านไวรัสในปัจจุบัน ยาเหล่านี้ไม่ทำงานสำหรับทุกคนและแม้ในขณะที่พวกเขาทำผลงานที่พวกเขาสามารถก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่เป็นอันตราย (เช่นความผิดปกติของร่างกาย Dysmorphic ที่เกี่ยวข้องกับยาต้านไวรัสเช่น lipodystrophy) และสามารถที่จะยากที่จะทน (Rabkin และ Chesney, 1999) การแทรกแซงยังต้องขับรถกลับบ้านจริงที่ว่าเกือบ 25% ของคนที่ติดเชื้อใหม่มีความทนทานต่อทุกสามชั้นเรียนปัจจุบันของยาและเกือบต้านทานจอแสดงผล 80% อย่างน้อยหนึ่งระดับของยาต้านไวรัส (Voelker, 2000) ข้อ จำกัด นี้อย่างรุนแรงในปัจจุบันและอาจจะเป็นตัวเลือกการรักษาในอนาคต (ชต์, et al, 1998;. Wainberg และ Friedland, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซงเป็นข้อจำกัดของยาต้านความเครียดในปัจจุบัน โรคเหล่านี้ไม่ทำงานสำหรับทุกคน แม้เมื่อพวกเขาทำงาน พวกเขาสามารถก่อให้เกิดผลข้างเคียงที่เป็นอันตราย ( เช่น โรคคิดว่าตนเองมีรูปร่างหรืออวัยวะที่เกี่ยวข้องกับยาต้านไวรัสเอดส์ คือ lipodystrophy ) และสามารถแยกศาสนาจึงทน ( และ rabkin Chesney , 1999 )การแทรกแซงยังต้องขับรถกลับบ้านที่เกือบ 25% ของผู้ติดเชื้อใหม่มีความทนทานต่อทุกสามปัจจุบันชั้นของโรค และเกือบ 80% แสดงความต้านทานอย่างน้อยหนึ่งชั้นเรียนของยาต้านไวรัส ( voelker , 2000 ) นี้อย่างรุนแรงในปัจจุบัน และอาจจะ จำกัด ตัวเลือกการรักษาในอนาคต ( แฮ็ชท์ et al . , 1998 ; wainberg และยุทธการฟรายด์ลันด์ , 1998 )