วัดพระราม คาดว่าถูกสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 1912 ในรัชสมัยสมเด็จพระราเมศวร ทรงสร้างขึ้นตรงบริเวณที่ถวายพระเพลิงพระบรมศพพระราชบิดา หรือ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1(พระเจ้าอู่ทอง) วัดนี้มีบึงขนาดใหญ่อยู่หน้าวัด เมื่อมีการสร้างกรุงศรีอยุธยา คงจะมีการขุดเอาดินในหนองมาถมพื้นที่วังและวัด พื้นที่ที่ขุดเอาดินมาได้กลายเป็นบึงใหญ่ บึงมีชื่อปรากฎในกฎมณเฑียรบาลว่า “บึงชีขัน” หรือว่า “หนองโสน” ซึ่งเข้าใจว่ามีมาก่อนกรุงศรีอยุธยา ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น “บึงพระราม” ปัจจุบันคือ “สวนสาธารณะบึงพระราม” ใช้เป็นที่สำหรับพักผ่อนหย่อนใจ
วัดพระราม เป็นวัดที่ใหญ่โตกว้างขวาง มีพระปรางค์ขนาดใหญ่เห็นเด่นชัดแต่ไกล องค์ปรางค์ก่อด้วยอิฐสอปูน เป็นสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยาตอนต้นที่นิยมทำเป็นพระปรางค์ เพราะได้รับอิทธิพลแบบเขมรโบราณจากเมืองละโว้ (ลพบุรี) ด้านหน้าวัดเป็นบึงน้ำขนาดใหญ่ มีชื่อว่า บึงพระราม เดิมชื่อ บึงชีขันหรือหนองโสน เป็นหนองน้ำที่มีมาก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยา ในตำนานกล่าวว่า สมเด็จพระเจ้าอู่ทองทรงอพยพผู้คนหนีภัยโรคระบาดมาอยู่ที่ริมบึงแห่งนี้