Robert Burns (25 January 1759 – 21

Robert Burns (25 January 1759 – 21 July 1796) (also known as Robbie Burns,[1] Rabbie Burns, Scotland's favourite son, the Ploughman Poet, Robden of Solway Firth, the Bard of Ayrshire and in Scotland as The Bard)[2][3] was a Scottish poet and lyricist. He is widely regarded as the national poet of Scotland and is celebrated worldwide. He is the best known of the poets who have written in the Scots language, although much of his writing is also in English and a light Scots dialect, accessible to an audience beyond Scotland. He also wrote in standard English, and in these writings his political or civil commentary is often at its bluntest.

He is regarded as a pioneer of the Romantic movement, and after his death he became a great source of inspiration to the founders of both liberalism and socialism, and a cultural icon in Scotland and among the Scottish Diaspora around the world. Celebration of his life and work became almost a national charismatic cult during the 19th and 20th centuries, and his influence has long been strong on Scottish literature. In 2009 he was chosen as the greatest Scot by the Scottish public in a vote run by Scottish television channel STV.

As well as making original compositions, Burns also collected folk songs from across Scotland, often revising or adapting them. His poem (and song) "Auld Lang Syne" is often sung at Hogmanay (the last day of the year), and "Scots Wha Hae" served for a long time as an unofficial national anthem of the country. Other poems and songs of Burns that remain well known across the world today include "A Red, Red Rose"; "A Man's a Man for A' That"; "To a Louse"; "To a Mouse"; "The Battle of Sherramuir"; "Tam o' Shanter"; and "Ae Fond Kiss".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรเบิร์ตเบิร์น (25 1759 มกราคม – 21 1796 กรกฎาคม) (เรียกอีกอย่างว่าร็อบบี้ไหม้, [1] Rabbie ไหม้ สกอตแลนด์ของชื่นชอบสน กวี Ploughman, Robden และ ในสกอตแลนด์เป็น Bard เดอะเฟิร์ ธออโซลเวย์ Bard Ayrshire) [2] [3] เป็นสก็อตกวีและนักแต่งเพลงจากการ เขาอย่างกว้างขวางถือเป็นกวีแห่งชาติของสกอตแลนด์ และมีการเฉลิมฉลองทั่วโลก เขาเป็นรู้จักกันดีของกวีที่เขียนขึ้นในภาษาสก็อทส์ แม้ว่ามากของเขาเขียนเป็นอังกฤษและไฟสก็อทส์ภาษา สามารถเข้าถึงผู้ชมนอกเหนือจากสกอตแลนด์ เขาเขียนในภาษาอังกฤษ และในงานเขียน ความเห็นทางการเมือง หรือประมวลกฎหมายแพ่งของเขามักจะเป็นที่ของ bluntestเขาถือเป็นผู้บุกเบิกของการเคลื่อนไหวโรแมนติก และเมื่อตายไป จะเป็นแหล่งที่ดีของแรงบันดาลใจให้ผู้ก่อตั้งทั้งเสรีนิยม และสังคมนิยม และไอคอนทางวัฒนธรรม ในสกอตแลนด์ และ ผู้พลัด ถิ่นสกอตแลนด์ทั่วโลก เฉลิมฉลองชีวิตและงานของเขากลายเป็น เกือบเป็นชาติบารมีลัทธิระหว่างศตวรรษ 19 และ 20 และอิทธิพลของเขาได้รับแรงในวรรณคดีสกอตแลนด์ ในปี 2009 เขาถูกเลือกเป็นสกอตแลนด์สุดประชาชนสกอตแลนด์ในคะแนนโดยสก็อตช่อง STVและทำให้องค์เดิม ไหม้ยังรวบรวมเพลงพื้นบ้านจากทั่วสก็อตแลนด์ การแก้ไข หรือดัดแปลงพวกเขามักจะ บทกวีของเขา (และเพลง) "Auld Lang Syne" มักจะสูงที่ Hogmanay (วันสุดท้ายของปี), และ "สก็อทส์ Wha แฮ" เสิร์ฟมานานเป็นเพลงชาติไม่เป็นทางการประเทศ บทกวีและเพลงไหม้ที่ยังคงรู้จักกันทั่วโลกวันนี้อื่น ๆ ได้แก่ "สีแดง ดอกกุหลาบสีแดง" "เป็นคนของคนสำหรับ A' ว่า"; "การ Louse" "ยัง" "การต่อสู้ของ Sherramuir" "ถ้ำโอ Shanter" และ "Ae ฟอนด์จูบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรเบิร์ตเบิร์นส์ ( 25 มกราคม 1759  – 21 ตุลาคม 2339 ) ( หรือที่เรียกว่าร็อบบี้เบิร์นส์ , [ 1 ] อุตสาหกรรม เบิร์น ลูกชาย ที่สกอตแลนด์ เป็น ploughman กวี robden ของโซลเวย์เฟิร์ธ , บทกวีของไอร์แลนด์และเป็นกวี ) [ 2 ] [ 3 ] เป็นกวีชาวสก็อต และแต่งเนื้อร้อง เขาเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นกวีแห่งชาติของสกอตแลนด์และมีการเฉลิมฉลองทั่วโลกเขาเป็นดีที่สุดที่รู้จักของกวีที่เขียนในภาษาชาวสก็อต ถึงแม้ว่ามากของการเขียนของเขายังเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงสกอตแสง สามารถเข้าถึงผู้ชมมากกว่าสกอตแลนด์ เขายังเขียนในภาษาอังกฤษแบบมาตรฐาน และความเห็นทางการเมืองหรือทางแพ่งเหล่านี้งานเขียนของเขามักเป็น bluntest

เขาถือได้ว่าเป็นผู้บุกเบิกการเคลื่อนไหวที่โรแมนติกและหลังจากความตายของเขาเขาได้กลายมาเป็นแหล่งที่ดีของแรงบันดาลใจที่จะก่อตั้งทั้งเสรีนิยมและสังคมนิยม และไอคอนทางวัฒนธรรมในสกอตแลนด์และในสกอตแลนด์พลัดถิ่นทั่วโลก การเฉลิมฉลองของชีวิตและการทำงานของเขามาเกือบชาติบารมีศาสนาในศตวรรษที่ 19 และ 20 และอิทธิพลของเขาได้รับที่แข็งแกร่งในวรรณกรรมชาวสก๊อตในปี 2009 เขาได้รับเลือกเป็นสุดยอดกุนซือชาวสก็อตโดยประชาชนชาวสก๊อตในการลงคะแนนเสียงใช้ช่องทางโทรทัศน์สก๊อต STV .

เช่นเดียวกับองค์ประกอบเดิม ไหม้ ยังรวบรวมเพลงพื้นบ้านจากทั่วสกอตแลนด์ มักจะทบทวนหรือปรับพวกเขา บทกวีของเขา ( และเพลง ) " ออลด์แลงไซน์ " มักจะเป็นซองที่ hogmanay ( วันสุดท้ายของปี )และ " สก๊อตอะเฮ " เสิร์ฟเป็นเวลานานเป็นเพลงชาติอย่างไม่เป็นทางการของประเทศ บทกวีและเพลงของการเผาไหม้ที่ยังคงอยู่ที่รู้จักกันดีทั่วโลกในวันนี้ ได้แก่ " สีแดง , สีแดงกุหลาบ " ; " ผู้ชายที่เป็นผู้ชายที่ ' " ; " เป็นเหา " ; " เมาส์ " ; " การต่อสู้ของ sherramuir " ; " Tam O ' แซ " และ " เอ รักจูบ "