Axial undulatory swimming has been

Axial undulatory swimming has been characterized as a spectrum of swimming modes (see Webb 1998; for a recent discussion). At one end is anguilliform (from Anguilla, a genus of catadromous eels common in North America and Europe). Anguilliform swimmers show a high degree of body curvature during swimming. Forward thrust is generated
by large amplitude bending that begins just behind the head and continues to the tail. At the other end of the spectrum is thunniform swimming (from Thunnus, a genus of tuna). Thunniform swimmers display very little bending of the body, generating forward thrust primarily with their tail. The lateral bending of the body does not communicate thrust to
the water directly, but the entire myotome acts to oscillate the tail blade. Many intermediate forms can be described, such as subcarangiform and carangiform (from Carangus, a genus of jack).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Axial ว่ายน้ำขึ้น ๆ ลง ๆ มีลักษณะเป็นคลื่นความถี่ของโหมดการว่ายน้ำ (ดูเวบบ์ 1998; สำหรับการอภิปรายที่ผ่านมา) ที่ปลายด้านหนึ่งเป็น anguilliform (จากแองกวิลลา, ประเภทปลาไหล catadromous ทั่วไปในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรป) นักว่ายน้ำ Anguilliform แสดงระดับสูงของความโค้งของร่างกายในระหว่างการว่ายน้ำ แรงผลักดันไปข้างหน้าจะถูกสร้างขึ้น
โดยความกว้างขนาดใหญ่ดัดที่เริ่มต้นเพียงด้านหลังศีรษะและยังคงหาง ที่ปลายของสเปกตรัมคือว่ายน้ำ thunniform (จาก Thunnus, ประเภทของปลาทูน่า) นักว่ายน้ำ Thunniform แสดงดัดน้อยมากของร่างกายสร้างแรงผลักดันไปข้างหน้าเกี่ยวเนื่องกับหางของพวกเขา ดัดด้านข้างของร่างกายไม่ได้ติดต่อสื่อสารในการผลักดัน
น้ำโดยตรง แต่การกระทำ myotome ทั้งใบสั่นหาง รูปแบบกลางจำนวนมากสามารถอธิบายได้เช่น subcarangiform และ carangiform (จาก Carangus สกุลของแจ็ค)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แกนเป็นลูกคลื่นว่ายมีลักษณะเป็นสเปกตรัมของโหมดว่าย ( ดูเวบ 1998 ; สำหรับการอภิปรายล่าสุด ) ที่ปลายด้านหนึ่งเป็น anguilliform ( จากแองโกลา เป็นสกุลของ catadromous ปลาไหลที่พบในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรป ) anguilliform นักว่ายน้ำแสดงระดับสูงของร่างกาย ซึ่งในช่วงว่ายน้ำ แรงผลักดันไปข้างหน้า
ถูกสร้างขึ้นโดยแอมพลิจูดขนาดใหญ่ที่เริ่มต้นเพียงหลังดัดหัวจนถึงหาง ที่ปลายของสเปกตรัมเป็น thunniform ว่าย ( จาก thunnus เป็นสกุลของปลาทูน่า ) thunniform นักว่ายน้ำแสดงน้อยมาก การดัดของร่างกาย สร้างแรงผลักดันไปข้างหน้าเป็นหลักกับหางของพวกเขา การดัดโค้งของร่างกายไม่ติดต่อสื่อสาร แทง

น้ำโดยตรงแต่ทั้งไมโอโตมาหน้าที่โบกใบหาง รูปแบบกลางหลายสามารถอธิบายได้ เช่น subcarangiform และคาร์แรงกิฟ ์ม ( จาก carangus , ประเภทของแจ็ค )