There is no widely accepted definit

There is no widely accepted definition of a currency crisis, which is normally considered as part of a financial crisis. Kaminsky et al. (1998), for instance, define currency crises as when a weighted average of monthly percentage depreciations in the exchange rate and monthly percentage declines in exchange reserves exceeds its mean by more than three standard deviations. Frankel and Rose (1996) define a currency crisis as a nominal depreciation of a currency of at least 25% but it is also defined at least 10% increase in the rate of depreciation. In general, a currency crisis can be defined as a situation when the participants in an exchange market come to recognize that a pegged exchange rate is about to fail, causing speculation against the peg that hastens the failure and forces a devaluation or appreciation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความหมายไม่ยอมรับอย่างกว้างขวางของวิกฤตเงินตรา ซึ่งตามปกติถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของวิกฤตการเงิน Kaminsky et al. (1998), เช่น เป็นตัวกำหนดสกุลเงินวิกฤตเมื่อน้ำหนักเฉลี่ยของรายเดือนเปอร์เซ็นต์ค่าเสื่อมราคาในอัตราแลกเปลี่ยนและรายเดือนลดลงใน exchange สำรอง เกินมันหมายถึงอะไร โดยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานมากกว่าสามเสมอ ผ้าเช็ดหน้าแฟรงและกุหลาบ (1996) เป็นตัวกำหนดสกุลเงินวิกฤตกำหนดอัตราค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินน้อย 25% แต่มันยังน้อยเพิ่มขึ้น 10% อัตราค่าเสื่อมราคา ทั่วไป วิกฤตสกุลเงินสามารถกำหนดเป็นสถานการณ์ที่เมื่อผู้เข้าร่วมในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนที่มารับรู้ว่า อัตราแลกเปลี่ยนที่ pegged กำลังจะ ล้มเหลว ก่อให้เกิดการเก็งกำไรกับหมุดที่ไต่สวนความล้มเหลว และบังคับให้เปลี่ยนแปลงหรือความชื่นชม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีคำนิยามที่ยอมรับอย่างกว้างขวางของวิกฤตสกุลเงินซึ่งถือว่าปกติเป็นส่วนหนึ่งของวิกฤตการณ์ทางการเงิน Kaminsky et al, (1998) ตัวอย่างเช่นกำหนดวิกฤตการณ์สกุลเงินเมื่อค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของค่าเสื่อมราคาร้อยละรายเดือนในอัตราแลกเปลี่ยนและลดลงร้อยละรายเดือนในทุนสำรองเงินตราเกินกว่าค่าเฉลี่ยมากกว่าสามส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน แฟรงเคิลและโรส (1996) กำหนดวิกฤติสกุลเงินเป็นค่าเสื่อมราคาที่ระบุของสกุลเงินอย่างน้อย 25% แต่ก็ยังเป็นที่ที่กำหนดไว้เพิ่มขึ้นอย่างน้อย 10% ของอัตราการคิดค่าเสื่อมราคา โดยทั่วไปวิกฤติสกุลเงินสามารถกำหนดเป็นสถานการณ์เมื่อผู้เข้าร่วมในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศมารับรู้ว่าอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะล้มเหลวทำให้เกิดการเก็งกำไรกับหมุดที่เร่งความล้มเหลวและกองกำลังหรือการลดค่าเงินแข็งค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการยอมรับอย่างกว้างขวาง คำนิยามของวิกฤตการณ์ค่าเงิน ซึ่งตามปกติถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของวิกฤตการณ์ทางการเงิน คามินสกี้ et al . ( 1998 ) ตัวอย่างเช่นกำหนดวิกฤตการณ์สกุลเงินเป็นเมื่อถัวเฉลี่ยร้อยละ depreciations รายเดือนในอัตราแลกเปลี่ยนและรายเดือนร้อยละลดลงในเงินสำรองการแลกเปลี่ยนเกินหมายถึงมากกว่าสามส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน แฟรงเคิล และกุหลาบ ( 1996 ) กำหนดวิกฤตการณ์ค่าเงินเป็นค่าเสื่อมราคาค่าของสกุลเงินของอย่างน้อย 25% แต่ก็ยังกำหนดเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 10% ในอัตราค่าเสื่อมราคา โดยทั่วไป , วิกฤตการณ์ค่าเงินจะถูกกำหนดเป็นสถานการณ์เมื่อผู้เข้าร่วมในตลาดแลกเปลี่ยนมาจำที่ตรึงอัตราแลกเปลี่ยนจะล้มเหลว ก่อให้เกิดการเก็งกำไรกับหมุดที่ hastens ล้มเหลวและบังคับลดค่าหรือเพิ่มค่า