It's where we're all headed, of cou

It's where we're all headed, of course, but not all composers make you aware of the fact. I'm talking not just about our inevitable demises, and the end of things as we know them, but something even bigger: the heat-death of the universe. That's how Thomas Adès describes the essential quality that he hears in György Ligeti's music, in every piece the Hungarian composer wrote, from his earliest works before he fled to the west under cover of sackcloth in a train during the Hungarian Uprising of 1956, to the very last music he wrote in the years before his death in Vienna in 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอยู่ที่เราทั้งหมด หัว แน่นอน แต่คีตกวีที่ไม่ทำให้คุณตระหนักถึงความจริง ฉันพูดไม่ใช่เพียงการ demises ของเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ และสิ้นสุดของสิ่งเรารู้พวกเขา แต่บางสิ่งบางอย่างที่ยิ่งใหญ่: ความร้อนความตายของจักรวาล คือว่า Thomas Adès อธิบายคุณภาพสำคัญที่เขาได้ยินในเพลง György Ligeti ในทุกชิ้นที่ผู้ประพันธ์ฮังการีเขียน จากผลงานแรกสุดก่อนที่เขาหนีไปตะวันตก under cover of กระสอบในรถไฟระหว่างอัพไรซิ่งของ 1956 ฮังการี เพลงท้ายสุด เขาเขียนในปีก่อนตายในกรุงเวียนนาในปี 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันคือสิ่งที่เราทุกคนมุ่งหน้าไปแน่นอน แต่นักประพันธ์เพลงไม่ได้ทั้งหมดทำให้คุณตระหนักถึงความจริง ผมพูดไม่เพียงเกี่ยวกับ demises หลีกเลี่ยงไม่ได้ของเราและจุดสิ้นสุดของสิ่งที่เรารู้ว่าพวกเขา แต่บางสิ่งบางอย่างที่ยิ่งใหญ่: ความร้อนตายของจักรวาล นั่นเป็นวิธีที่โทมัส Ades อธิบายที่มีคุณภาพที่สำคัญที่เขาได้ยินในเพลงGyörgy Ligeti ของในทุกชิ้นฮังการีเพลงเขียนจากผลงานที่เก่าแก่ที่สุดของเขาก่อนที่เขาจะหนีออกไปทางทิศตะวันตกภายใต้ฝาครอบของผ้ากระสอบในรถไฟในช่วงการปฏิวัติของฮังการี 1956 เพื่อ เพลงสุดท้ายที่เขาเขียนไว้ในปีที่ผ่านมาก่อนที่จะตายของเขาในกรุงเวียนนาในปี 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่ที่เรากำลังจะไป แน่นอน แต่แต่งไม่ได้ทำให้คุณตระหนักถึงความจริง ฉันพูดไม่ใช่แค่เรื่อง demises อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และลงเอยอย่างที่เรารู้ว่าพวกเขา แต่บางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่กว่า : ความร้อนความตายของจักรวาล นั่นโธมัส . โฆษณา s อธิบายสรุปคุณภาพที่เขาได้ยินใน Gy ö rgy เสียงดนตรี ทุกชิ้น นักแต่งเพลงชาวฮังการี เขียนไว้ว่าจากงานแรกของเขาก่อนที่เขาจะหนีไปทางตะวันตกอยู่ใต้ผ้ากระสอบในรถไฟในช่วงการปฏิวัติฮังการี ปี 1956 ถึงสุดท้าย เพลงที่เขาเขียนในปีก่อนที่จะตายของเขาในกรุงเวียนนาในปี 2006