When I glance over my notes and rec

When I glance over my notes and records of the Sherlock Holmes cases between the years ’82 and ’90, I am faced by so many which present strange and interesting features that it is no easy matter to know which to choose and which to leave. Some, however, have already gained publicity through the papers, and others have not offered a field for those peculiar qualities which my friend possessed in so high a degree, and which it is the object of these papers to illustrate. Some, too, have baffled his analytical skill, and would be, as narratives, beginnings without an ending, while others have been but partially cleared up, and have their explanations founded rather upon conjecture and surmise than on that absolute logical proof which was so dear to him. There is, however, one of these last which was so remarkable in its details and so startling in its results that I am tempted to give some account of it in spite of the fact that there are points in connection with it which never have been, and probably never will be, entirely cleared up.
The year ’87 furnished us with a long series of cases of greater or less interest, of which I retain the records. Among my headings under this one twelve months I find an account of the adventure of the Paradol Chamber, of the Amateur Mendicant Society, who held a luxurious club in the lower vault of a furniture warehouse, of the facts connected with the loss of the British barque Sophy Anderson, of the singular adventures of the Grice Patersons in the island of Uffa, and finally of the Camberwell poisoning case. In the latter, as may be remembered, Sherlock Holmes was able, by winding up the dead man’s watch, to prove that it had been wound up two hours before, and that therefore the deceased had gone to bed within that time—a deduction which was of the greatest importance in clearing up the case. All these I may sketch out at some future date, but none of them present such singular features as the strange train of circumstances which I have now taken up my pen to describe.
It was in the latter days of September, and the equinoctial gales had set in with exceptional violence. All day the wind had screamed and the rain had beaten against the windows, so that even here in the heart of great, hand-made London we were forced to raise our minds for the instant from the routine of life and to recognise the presence of those great elemental forces which shriek at mankind through the bars of his civilisation, like untamed beasts in a cage. As evening drew in, the storm grew higher and louder, and the wind cried and sobbed like a child in the chimney. Sherlock Holmes sat moodily at one side of the fireplace cross-indexing his records of crime, while I at the other was deep in one of Clark Russell’s fine sea-stories until the howl of the gale from without seemed to blend with the text, and the splash of the rain to lengthen out into the long swash of the sea waves. My wife was on a visit to her mother’s, and for a few days I was a dweller once more in my old quarters at Baker Street.
“Why,” said I, glancing up at my companion, “that was surely the bell. Who could come to-night? Some friend of yours, perhaps?”
“Except yourself I have none,” he answered. “I do not encourage visitors.”
“A client, then?”
“If so, it is a serious case. Nothing less would bring a man out on such a day and at such an hour. But I take it that it is more likely to be some crony of the landlady’s.”
Sherlock Holmes was wrong in his conjecture, however, for there came a step in the passage and a tapping at the door. He stretched out his long arm to turn the lamp away from himself and towards the vacant chair upon which a newcomer must sit.
“Come in!” said he.
The man who entered was young, some two-and-twenty at the outside, well-groomed and trimly clad, with something of refinement and delicacy in his bearing. The streaming umbrella which he held in his hand, and his long shining waterproof told of the fierce weather through which he had come. He looked about him anxiously in the glare of the lamp, and I could see that his face was pale and his eyes heavy, like those of a man who is weighed down with some great anxiety.
“I owe you an apology,” he said, raising his golden pince-nez to his eyes. “I trust that I am not intruding. I fear that I have brought some traces of the storm and rain into your snug chamber.”
“Give me your coat and umbrella,” said Holmes. “They may rest here on the hook and will be dry presently. You have come up from the south-west, I see.”
“Yes, from Horsham.”
“That clay and chalk mixture which I see upon your toe caps is quite distinctive.”
“I have come for advice.”
“That is easily got.”
“And help.”
“That is not always so easy.”
“I have heard of you, Mr. Holmes. I heard from Major Prendergast how you saved him in the Tankerville Club scandal.”
“Ah, of course. He was wrongfully accused of cheating at cards.”
“He said that you could solve anything.”
“He said too much.”
“That you are never beaten.”
“I have been beaten four times—three times by men, and once by a woman.”
“But what is that compared with the number of your successes?”
“It is true that I have been generally successful.”
“Then you may be so with me.”
“I beg that you will draw your chair up to the fire and favour me with some details as to your case.”
“It is no ordinary one.”
“None of those which come to me are. I am the last court of appeal.”
“And yet I question, sir, whether, in all your experience, you have ever listened to a more mysterious and inexplicable chain of events than those which have happened in my own family.”
“You fill me with interest,” said Holmes. “Pray give us the essential facts from the commencement, and I can afterwards question you as to those details which seem to me to be most important.”
The young man pulled his chair up and pushed his wet feet out towards the blaze.
“My name,” said he, “is John Openshaw, but my own affairs have, as far as I can understand, little to do with this awful business. It is a hereditary matter; so in order to give you an idea of the facts, I must go back to the commencement of the affair.
“You must know that my grandfather had two sons—my uncle Elias and my father Joseph. My father had a small factory at Coventry, which he enlarged at the time of the invention of bicycling. He was a patentee of the Openshaw unbreakable tire, and his business met with such success that he was able to sell it and to retire upon a handsome competence.
“My uncle Elias emigrated to America when he was a young man and became a planter in Florida, where he was reported to have done very well. At the time of the war he fought in Jackson’s army, and afterwards under Hood, where he rose to be a colonel. When Lee laid down his arms my uncle returned to his plantation, where he remained for three or four years. About 1869 or 1870 he came back to Europe and took a small estate in Sussex, near Horsham. He had made a very considerable fortune in the States, and his reason for leaving them was his aversion to the negroes, and his dislike of the Republican policy in extending the franchise to them. He was a singular man, fierce and quick-tempered, very foul-mouthed when he was angry, and of a most retiring disposition. During all the years that he lived at Horsham, I doubt if ever he set foot in the town. He had a garden and two or three fields round his house, and there he would take his exercise, though very often for weeks on end he would never leave his room. He drank a great deal of brandy and smoked very heavily, but he would see no society and did not want any friends, not even his own brother.
“He didn’t mind me; in fact, he took a fancy to me, for at the time when he saw me first I was a youngster of twelve or so. This would be in the year 1878, after he had been eight or nine years in England. He begged my father to let me live with him and he was very kind to me in his way. When he was sober he used to be fond of playing backgammon and draughts with me, and he would make me his representative both with the servants and with the tradespeople, so that by the time that I was sixteen I was quite master of the house. I kept all the keys and could go where I liked and do what I liked, so long as I did not disturb him in his privacy. There was one singular exception, however, for he had a single room, a lumber-room up among the attics, which was invariably locked, and which he would never permit either me or anyone else to enter. With a boy’s curiosity I have peeped through the keyhole, but I was never able to see more than such a collection of old trunks and bundles as would be expected in such a room.
“One day—it was in March, 1883—a letter with a foreign stamp lay upon the table in front of the colonel’s plate. It was not a common thing for him to receive letters, for his bills were all paid in ready money, and he had no friends of any sort. ‘From India!’ said he as he took it up, ‘Pondicherry postmark! What can this be?’ Opening it hurriedly, out there jumped five little dried orange pips, which pattered down upon his plate. I began to laugh at this, but the laugh was struck from my lips at the sight of his face. His lip had fallen, his eyes were protruding, his skin the colour of putty, and he glared at the envelope which he still held in his trembling hand, ‘K. K. K.!’ he shrieked, and then, ‘My God, my God, my sins have overtaken me!’
“ ‘What is it, uncle?’ I cried.
“ ‘Death,’ said he, and rising from the table he retired to his room, leaving me palpitating with horror. I took up the envelope and saw scrawled in red ink upon the inner flap, just above the gum, the letter K three times repeated. There was nothing else save the five dried pips. What could be the reason of his overpowering terror? I left the breakfast-table, and as I ascended the stair I met him coming down with an old rusty key, which mus

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันมองฉันบันทึกย่อและระเบียนกรณีเชอร์ล็อกโฮลมส์ระหว่างปี ' 82 และ ' 90 ฉันกำลังต้องเผชิญ โดยมากปัจจุบันแปลก และน่าสนใจว่าคุณลักษณะใดที่เป็นเรื่องไม่ง่ายรู้ที่เลือกและที่ไป บางคน อย่างไรก็ตาม แล้วชมรมฯ เผยแพร่ผ่านเอกสาร และอื่น ๆ ได้ไม่นำเสนอเขตสำหรับคุณภาพที่แปลกประหลาด ซึ่งเพื่อนของฉันต้องมีในระดับสูง และ ที่เป็นวัตถุของเอกสารเหล่านี้เพื่อแสดง บาง เกินไป มี baffled ทักษะการวิเคราะห์ของเขา และ จะ เป็น narratives จุดเริ่มต้นไม่ มีที่สิ้นสุด ในขณะที่คนอื่นได้ แต่บางส่วนไม่เลือก และมีคำอธิบายของพวกเขาก่อตั้งขึ้นเมื่อข้อความคาดการณ์และการคาดคะเนมากกว่าบนที่สัมบูรณ์ตรรกศาสตร์สะกดซึ่งเป็นที่รักดังนั้นเขาค่อนข้าง มี แต่ นามสกุลเหล่านี้ที่โดดเด่นดังนั้นในรายละเอียด และตกใจมากในผลของมันที่ผมอยากให้บางบัญชีของมันแม้ว่าความจริงที่ว่า มีจุดร่วมกับมันไม่ได้ และจะไม่สามารถ up. ล้างทั้งหมด
ปี ' 87 เฟอร์นิเจอร์เรา มีกรณีน่าสนใจมากขึ้น หรือน้อยลง ซึ่งฉันรักษาระเบียนชุดยาว ในหัวของฉันภายใต้เดือนหนึ่งสิบสองนี้พบบัญชีของการผจญภัยของหอ Paradol สังคม Mendicant สมัครเล่น ผู้จัดคลับหรูหราในตู้ล่างของคลังสินค้าเฟอร์นิเจอร์, ข้อเท็จจริงที่เชื่อมโยงกับการสูญเสียของ barque บริติชแอนเดอร์สัน Sophy ผจญภัยเอกพจน์ของ Grice Patersons ในเกาะ Uffa และสุดท้ายของแคมเบอร์เวลพิษกรณี ในหลัง อาจเป็นที่จดจำ เชอร์ล็อกโฮลมส์ได้ โดยเลื้อยขึ้นดูคนตาย เพื่อพิสูจน์ว่า มันได้รับแผลค่าสองชั่วโมงก่อน และว่า ดังนั้นผู้ตายก็หายไปนอนภายในเวลาที่ตัวหักซึ่งสำคัญยิ่งในการล้างค่ากรณี ทั้งหมดนี้ผมอาจร่างบางเวลาในอนาคต แต่ไม่มีพวกเขานำเสนอคุณลักษณะเช่นเอกพจน์เป็นรถไฟที่แปลกของสถานการณ์ที่ฉันตอนนี้ได้นำค่าปากกาของฉันอธิบาย
ในวันหลังเดือนกันยายน และมีตั้ง equinoctial gales ด้วยความรุนแรงยกเว้น ทุกวันที่มีการกรีดร้องลมและฝนได้ตีกับ windows ดังนั้นที่นี่แม้ในห้องพัก ทำด้วยมือเราถูกบังคับ เพื่อยกจิตใจของเราในทันทีจากขั้นตอนของชีวิต และรู้ของดีที่ลอนดอนธาตุบังคับ shriek ใดที่มนุษย์ผ่านแท่งของเขายัง เช่นสัตว์ป่าบอร์เนียวในกรงแบบ เป็นเย็นดึงใน พายุเติบโตสูง และ ดัง และลมร้อง และ sobbed เช่นเด็กในปล่องไฟ เชอร์ล็อกโฮลมส์ moodily เสาร์ที่ด้านหนึ่งของเตาไฟ cross-indexing ของเขาการอาชญากรรม ในขณะที่อื่น ๆ ได้ใน Clark รัสเซลดีซีเรื่องราวจนลึก แบบ howl ล่าเกลจากโดยดูเหมือนจะ ผสมผสานกับข้อความ และสาดฝนการยืดออกใน swash ยาวของคลื่นทะเล ภรรยาได้ไปแม่ของเธอ และกี่วัน อยู่ dweller เป็นอีกครั้งในไตรมาสของฉันเก่าที่เบเกอร์สตรีท.
"เหตุ กล่าวว่า ทิวทัศน์ขึ้นที่เพื่อนของฉัน "ที่ได้ย่อมระฆัง ที่ได้มาไปคืน เพื่อนของคุณ บางที? "
"ยกเว้นตัวเอง มีไม่มี เขาตอบ "ผมไม่สนับสนุนให้นักท่องเที่ยว"
"ไคลเอนต์ แล้ว"
"ถ้าดังนั้น จึงเป็นกรณีร้ายแรง ไม่น้อยจะนำคนออก ในวันนั้น และ ในหนึ่งชั่วโมง แต่ฉันใช้มันให้เป็นโอกาสจะ บาง crony ของเจ้าของนั้น"
เชอร์ล็อกโฮลมส์ผิดในเขาข้อความคาดการณ์ อย่างไรก็ตาม สำหรับมีมาเป็นขั้นตอนในเส้นทางและแตะที่ประตูครับ เขาเหยียดแขนของเขายาวเปิดโคมไฟ จากตัวเอง และ ต่อซึ่งผู้ต้องการนั่งเก้าอี้ว่าง
"มา" กล่าวว่าเขา
คนที่ป้อนถูกหนุ่ม บางสอง และยี่สิบที่ภายนอก ห้อง groomed และ clad trimly กับสิ่งของและการอาหารในเรืองของเขา ร่มสตรีมมิ่งที่เขาจัดขึ้นในมือของเขา และกันน้ำยาวนานเงาเขาบอกอากาศรุนแรงซึ่งเขาได้มา เขาดูเกี่ยวกับเขากังวลใจในแสงจ้าของโคมไฟ และสามารถดูว่า ใบหน้าของเขาคือ จางและหนักของเขาตา เหมือนกับคนที่น้ำหนักลง ด้วยบางดีวิตก
"ผมเป็นหนี้คุณลุแก่โทษ เขากล่าวว่า เพิ่ม pince-nez เขาทองกับตาของเขา "ฉันเชื่อว่า ฉันกำลังไม่ intruding ฉันกลัวว่า ฉันได้นำบางร่องรอยของพายุและฝนตกเข้าไปในห้องของคุณ"
"ให้ฉันของเสื้อและร่ม กล่าวว่า โฮลมส์ "พวกเขาอาจพักผ่อนที่นี่ในเบ็ด และจะแห้งปัจจุบัน คุณได้มาจากตะวันตกเฉียงใต้ เห็น"
"ใช่ จาก Horsham "
"ที่ผสมดินและชอล์กซึ่งเห็นตามหมวกของเท้าคือค่อนข้างโดดเด่น"
"เราได้มาสำหรับคำแนะนำ"
"ที่จะเดินได้"
"และช่วย"
"ที่ไม่ได้เสมอเพื่อให้ง่าย"
"ผมเคยได้ยินของคุณ นายโฮลมส์ ผมได้ยินจาก Prendergast หลักวิธีคุณบันทึกเขาในสแกนดัล Tankerville คลับ"
" Ah แน่นอน เขาถูก wrongfully ถูกกล่าวหาว่าโกงในบัตร"
"เขากล่าวว่า คุณไม่สามารถแก้ไขอะไร"
"เขากล่าวมากเกินไป"
"ที่คุณจะไม่ตีกัน"
"ฉันได้ตี 4 ครั้งคือสามครั้ง โดยผู้ชาย และเมื่อผู้หญิง"
"แต่นั่นเมื่อเทียบกับจำนวนครั้งของความสำเร็จของคุณคืออะไร"
"มันเป็นความจริงที่ฉันได้ประสบความสำเร็จโดยทั่วไป"
"แล้วคุณได้ให้กับฉัน"
"เถอะว่า คุณจะวาดเก้าอี้ของคุณถึงไฟ และโปรดปรานผม มีรายละเอียดบางอย่างกับกรณีของคุณ"
"มันเป็นคนไม่ธรรมดา"
"ไม่มีผู้ที่มาหาฉันได้ ฉันสุดท้ายศาลอุทธรณ์"
"และยัง ฉัน ถาม รัก ว่า ในประสบการณ์ของคุณทั้งหมด คุณมีเคยฟัง inexplicable และลึกลับมากห่วงโซ่ของเหตุการณ์มากกว่าผู้ที่เกิดในครอบครัวของฉันเอง"
"คุณเติมฉันสนใจ กล่าวว่า โฮลมส์ "อธิษฐานให้ข้อเท็จจริงสำคัญตั้งแต่เริ่ม และฉันสามารถหลังจากนั้นคำถามคุณตามรายละเอียดดังกล่าวซึ่งดูเหมือนฉันจะสำคัญที่สุด"
ชายหนุ่มลากเก้าอี้ของเขาขึ้น และผลักเท้าเปียกออกไปทางถ้ำ
"ชื่อของฉัน กล่าวว่า เขา "จอห์น Openshaw แต่กิจการของตัวเอง ได้ เท่าที่ผมเข้าใจได้ จะทำธุรกิจนี้มากน้อย มันเป็นเรื่องรัชทายาทแห่ง ดังนั้นเพื่อที่จะให้ความคิดข้อเท็จจริง ต้องไปกลับเริ่มของเรื่อง
"คุณต้องรู้ว่า ปู่ของฉันมีบุตรชายสองคนคือเอเลียลุงของฉันและพ่อโจเซฟ พ่อของฉันมีโรงงานขนาดเล็กที่เวนทรี ซึ่งเขาขยายเวลาของการประดิษฐ์ของห้อง เขา patentee ของยางแตก Openshaw และธุรกิจของเขาได้พบกับความสำเร็จดังกล่าวที่เขาขาย และถอนตามความหล่อความสามารถ
"ลุงของฉันเอเลียได้อพยพไปอเมริกาเมื่อเขาถูกชายหนุ่ม และกลายเป็น กระถางต้นไม้ในฟลอริดา ที่เขาเป็นรายงานที่ได้ทำดี ในเวลาสงคราม เขาสู้กองทัพของ Jackson และหลังจากนั้นภาย ใต้ ฮูด ที่เขากุหลาบจะ พันเป็น เมื่อลีวางแขนของเขา ลุงของฉันกลับไปไร่ของเขา ซึ่งเขายังคงสาม หรือสี่ปี ประมาณงแมงหรือค.ศ. 1870 เขากลับมายุโรป และเอาทรัพย์เล็กใน Sussex ใกล้เฮอร์แชม เขามีโชคมากมากในอเมริกา และเหตุผลของเขาทิ้ง เขา aversion เพื่อ negroes และเขาไม่ชอบนโยบายพลในการขยายแฟรนไชส์ไปนั้น เขาเป็นชายเอกพจน์ รุนแรง และ quick-tempered, foul-mouthed มากเมื่อเขา โกรธ และการจัดการซึ่งออกจากตำแหน่งมากที่สุด ในช่วงปีทั้งหมดที่เขาอาศัยอยู่ที่เฮอร์แชม ฉันสงสัยถ้าเคยเขาก้าวเข้ามาในเมือง เขามีสวน และสอง หรือสามรอบบ้าน และมีเขาจะใช้เวลาออกกำลังกายของเขา แต่บ่อยในสัปดาห์สิ้นสุด เขาจะไม่ปล่อยห้องพัก เขาดื่มบรั่นดีมาก และควันมากมาก แต่เขาจะดูสังคมไม่ และก็ไม่ต้องมีเพื่อน ไม่แม้พี่ชายของเขาเอง.
"คงไม่รังเกียจฉัน ในความเป็นจริง เขาเอาความนึกคิดผม สำหรับเวลาเมื่อเขาเห็นฉันก่อน ผม youngster ของสิบสองหรือมากกว่านั้น นี้จะเป็นในปีค.ศ. 1878 หลังจากที่เขาได้แปด หรือเก้าปีในอังกฤษ เขาขอร้องพ่อให้ฉันกับเขา และเขาดีกับฉันในทางของเขา เมื่อเขาเงียบขรึม เคยชอบเล่นแบคแกมมอนและลมกับฉัน และเขาจะทำให้ฉันตัวแทนของทั้งสองฝ่าย และ มี กรณี ให้ตามเวลาที่ได้ sixteen ผมค่อนข้างหลักของบ้าน ฉันเก็บคีย์ทั้งหมด และสามารถไปที่ผมชอบ และทำสิ่งที่ฉันชอบ ตราบใดที่ฉันไม่ได้ไม่รบกวนเขาเป็นส่วนตัวของเขา มียกเว้นเอกพจน์หนึ่ง อย่างไรก็ตาม สำหรับเขามีห้องพักเดี่ยว lumber-room มีค่าระหว่าง attics ซึ่งถูกล็อกคงเส้นคงวา และที่เขาจะไม่อนุญาตให้ผมหรือใครใส่ ด้วยความอยากรู้ของเด็ก ของฉันมี peeped ผ่านรูกุญแจ แต่ผมไม่เคยได้ดูมากกว่าเช่นชุดของกางเกงและรวมกลุ่มเป็นจะคาดหวังในดังกล่าวเป็นห้อง
"วันหนึ่ง — ในเดือนมีนาคม 1883 – จดหมายพร้อมแสตมป์ต่างประเทศวางตามตารางหน้าจานของพัน ไม่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาที่จะได้รับจดหมาย สำหรับตั๋วของเขาได้เงินพร้อมชำระเงินในทั้งหมด และเขาเรียงลำดับใด ๆ เพื่อนไม่ ' จากอินเดีย' กล่าวว่า เขาเป็นเขาเอาค่า, ' ตราประทับในปอนดิเชอร์รี่ สิ่งนี้สามารถ?' ไปห้าเปิดรีบ ออกมี น้อยแห้ง pips ส้ม ที่ pattered ลงตามแผ่นของเขา เริ่มหัวเราะนี้ แต่หลงหัวเราะจากริมฝีปากของฉันที่สายตาของใบหน้าของเขา ลิเขาได้ตกลงมา ตาของเขามีแหล่ง น้ำ สีของ putty ผิวของเขา เขา glared ที่ซองจดหมายที่เขายังจัดใน trembling 'คุณเคคุณ ' เขา shrieked แล้ว 'พระ พระ บาปของฉันมี overtaken ฉัน'
" 'มันคืออะไร ลุง ' ข้า
"กล่าวว่า เขา 'เสียชีวิต และเพิ่มขึ้นจากตารางเขาถอนห้องของเขา ปล่อยฉัน palpitating กับสยองขวัญ ผมเอาค่าซองจดหมาย และเห็น scrawled ในหมึกแดงตามแผ่นพับภายใน เหนือเหงือก ตัวอักษร K ซ้ำสามครั้ง ไม่มีอะไรบันทึก pips แห้ง 5 สิ่งที่อาจเป็นสาเหตุของความหวาดกลัวของเขาพอแรง ผมออกจากโต๊ะอาหาร และฉันแถมยังบันได ที่ผมเจอมาลงกับสนิมคีย์เก่า บรรยากาศที่เป็นกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันมองผ่านฉันและบันทึกประวัติของ Sherlock Holmes กรณีระหว่างปี ' 82 ' 90 , ฉันต้องเผชิญ โดยมาก ซึ่งปัจจุบันที่แปลกและน่าสนใจมีว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรู้ที่จะเลือกและที่จะไป บาง อย่างไรก็ตามมีอยู่แล้วได้รับการเผยแพร่ผ่านเอกสารและคนอื่นก็ไม่เสนอข้อมูลเหล่านั้นเฉพาะคุณภาพที่เพื่อนสิงในสูงระดับ และที่เป็นวัตถุของเอกสารเหล่านี้แสดงให้เห็นถึง . บางคนก็มีสับสน ทักษะการวิเคราะห์ของเขา และ จะ เป็น เรื่องเล่า จุด โดยไม่มีสิ้นสุด ในขณะที่คนอื่น ๆมี แต่บางส่วนที่ชัดเจนขึ้นและมีคำอธิบายมากกว่าการคาดเดาและสันนิษฐานว่าก่อตั้งขึ้นเมื่อหลักฐานซึ่งเป็นตรรกะที่แน่นอนที่รักเขา มี แต่หนึ่งในเหล่านี้ล่าสุดที่โดดเด่นดังนั้นในรายละเอียดและน่าตกใจมากในผลของมันที่ผมอยากให้บัญชีมันทั้งๆที่ความจริงที่ว่ามีจุดที่เกี่ยวข้องกับมันซึ่งไม่เคยและคงไม่มีวันมีทั้งหมดล้างขึ้น
ปี 87 ตกแต่งกับชุดยาวของกรณีของดอกเบี้ยมากกว่า หรือน้อยกว่า ซึ่งเราได้เก็บบันทึก ในหัวของฉันในเดือนสิบสองนี้ผมพบว่าเป็นบัญชีของการผจญภัยของ paradol ห้องของสมาคมคนขอทานสมัครเล่น ที่จัดขึ้นในคลับหรูกว่าห้องของเฟอร์นิเจอร์โกดังข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียของชาวอังกฤษก้านต่อดอกโซฟีแอนเดอร์สัน แห่งการผจญภัยเอกพจน์ของกริช patersons ในเกาะ uffa และสุดท้ายของ Camberwell พิษคดี ในหลังที่อาจจะจดจำ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ได้โดยการไขลานนาฬิกาของคนตายเพื่อพิสูจน์ว่ามันมีแผลขึ้น สองชั่วโมงก่อนและนั่นทำให้ผู้ตายเข้านอนภายใน time-a หักซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุดในการล้างคดี ทั้งหมดนี้ผมอาจจะวาดต่อไปในวันหน้า แต่ไม่มีผู้ใดของพวกเขาคุณลักษณะ เอกพจน์ เช่นปัจจุบัน เป็นรถไฟที่แปลกประหลาดของสภาพแวดล้อม ซึ่งตอนนี้ผมเอาปากกาที่จะอธิบาย .
มันในวันต่อมา วันที่และเกลส์กับตั้งกับความรุนแรงที่ยอดเยี่ยม ทั้งวันลมก็ร้อง ฝน ได้ซ้อมกับหน้าต่าง ดังนั้นแม้แต่ในจิตใจที่ดี ชาวลอนดอนเราถูกบังคับให้ยกจิตใจของเราได้ทันทีจากกิจวัตรของชีวิตและการรับรู้สถานะของธาตุเหล่านั้นมากพลังซึ่งเสียงกรีดร้องที่มนุษยชาติผ่านแถบของอารยธรรมของเขาชอบเปลี่ยว สัตว์ในกรง เมื่อเย็นลอง , พายุเติบโตที่สูงขึ้นและดังขึ้น ลมร้องไห้และสะอื้นเหมือนเด็กในปล่องไฟ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ นั่งอยู่อย่างมีอารมณ์ขุ่นมัวที่ด้านข้างของเตาผิงข้ามการประวัติอาชญากรรมของเขา ในขณะที่ผม ในอื่น ๆคือ ลึกในหนึ่งของคลาร์กรัสเซลทะเลปรับเรื่องราวจนหอนของเกลจากภายนอกดูเหมือนจะกลมกลืนกับข้อความและสาดของฝนให้ยาวออกไปซัด ยาวของคลื่นทะเล ภรรยาของฉันได้เยี่ยมแม่ของเธอ และไม่กี่วันผมเป็นผู้อยู่อาศัยอีกครั้งในไตรมาสที่เก่าของฉันที่ถนนเบเกอร์ .
" ทำไม " บอกว่า แหงนขึ้นที่เพื่อนของฉัน " นั่นย่อมกระดิ่ง ใครจะมาคืน เพื่อนบางคนของคุณ บางทีนะ "
" ยกเว้นตัวเองไม่มี " เขาตอบ" ผมไม่สนับสนุนให้ผู้เข้าชม "
" ลูกค้าแล้วครับ "
" ถ้าเป็นเช่นนั้น มันเป็นคดีที่ร้ายแรง ไม่มีอะไรน้อยจะเอาผู้ชายออกมาในวันนั้น และในหนึ่งชั่วโมง แต่ฉันเข้าใจว่ามันมีแนวโน้มที่จะมีเพื่อนสนิทของเจ้าของบ้าน . "
เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ผิดการคาดเดาของเขา อย่างไรก็ตาม ก็มีขั้นตอนในทางเดินและเคาะที่ประตูเขาเหยียดแขนยาวของเขาเพื่อเปิดโคมไฟห่างจากตัวเองและต่อเก้าอี้ว่างที่ผู้มาใหม่ต้องนั่ง .
" เข้ามา ! " เขาพูด คนที่เข้ามาเป็นเด็ก
, และ ยี่สิบ สอง ที่ข้างนอกดี groomed และอย่างเสมอกันห่ม มีความประณีตและความละเอียดอ่อนในเรืองของเขา สตรีมมิ่งร่มที่เขาถืออยู่ในมือและเขายาวส่องแสงกันน้ำบอกสภาพอากาศรุนแรงที่ผ่านเค้ามา เขา มองเขาอย่างใจจดใจจ่อในแสงจ้าของหลอดไฟ และฉันก็เห็นใบหน้าของเขาซีดและดวงตาที่หนักของเขา , ผู้ที่ชอบผู้ชายที่หนักลงกับบางกังวล .
" ฉันเป็นหนี้คำขอโทษคุณ " เขากล่าวว่า , เพิ่มสีทองของเขาคีมปากนกแก้วเนซที่ตาของเขา " ผมเชื่อว่า ผมไม่ได้มารบกวนนะผมกลัวว่าผมจะเอาร่องรอยของพายุและฝนเข้าห้องสบายของคุณ . "
" เอาเสื้อและร่ม , " กล่าวว่า โฮล์มส์ " พวกเขาอาจจะพักที่นี่บนตะขอและจะแห้งในปัจจุบัน คุณเข้ามาจากทางตะวันตกเฉียงใต้ , ผมเห็น "
" ใช่ จากฮอร์ชัม "
" ที่ดินและชอล์กผสมซึ่งผมมองดูหมวกเท้าของคุณจะค่อนข้างโดดเด่น . "
" ฉันมา "
คำแนะนำ" นั่นคือสามารถมี "
" ช่วย "
" ที่ไม่เสมอง่ายดังนั้น . "
" ฉันได้ยินคุณ คุณโฮล์มส์ ฉันได้ยินจากสาขาณว่าคุณช่วยชีวิตเขาในเรื่องอื้อฉาวคลับ tankerville "
" อ๋อ แน่นอน เขาถูกใส่ร้ายโกงไพ่ "
" เขากล่าวว่า คุณสามารถแก้ไขอะไรได้ "
" เขากล่าวเกินไป . "
"
" คุณไม่เคยแพ้" ผมได้ตี 4 ครั้ง สามครั้ง โดยมนุษย์ และเมื่อผู้หญิง "
" แต่เทียบอะไรได้กับจำนวนของความสำเร็จของคุณ "
" มันเป็นความจริงที่ฉันได้ประสบความสำเร็จโดยทั่วไป "
" แล้วคุณจะให้ฉันด้วย "
" ฉันขอร้องให้คุณวาดเก้าอี้ของคุณถึงไฟและสงสารผม ด้วยรายละเอียดเป็นกรณีของคุณ "
" มันไม่ธรรมดา "
" ไม่มีหนึ่ง ผู้ซึ่งมาเป็นฉันเป็นศาลสุดท้ายของการอุทธรณ์ "
" และยัง ผมถามท่านว่า ในประสบการณ์ของคุณ ที่คุณเคยฟัง ยิ่งดูลึกลับและลึกลับกว่านั้นโซ่ของเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นในครอบครัวของฉันเอง "
" เธอเติมเต็มฉันด้วยความสนใจ " กล่าวว่า โฮล์มส์ " ภาวนาให้ข้อเท็จจริงที่สำคัญตั้งแต่เริ่ม ,และก็หลังจากนั้นคำถามคุณเป็นรายละเอียดที่ดูเหมือนจะให้ผมเป็นสำคัญที่สุด "
ชายหนุ่มดึงเก้าอี้ของเขาและผลักเขาเปียกเท้าออกไปทางแสงไฟ .
" ชื่อของฉัน " เขากล่าว " คือ จอห์น โอเปินชอ แต่กิจการของตัวเองได้ เท่าที่ผมเข้าใจ เล็ก ๆน้อย ๆให้กับธุรกิจที่น่ากลัวนี้ มันเป็นเรื่องที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม ดังนั้น เพื่อให้ทราบข้อเท็จจริงฉันต้องกลับไปเริ่มจากความสัมพันธ์ .
" คุณต้องรู้ว่าปู่มีลูกชาย 2 คน ลุงเอเลียส และคุณพ่อโจเซฟ พ่อของฉันมีโรงงานขนาดเล็กใน Coventry ซึ่งเขาขยายเวลาของสิ่งประดิษฐ์ของจักรยาน เขาเป็นผู้ได้รับสิทธิบัตรของโอเปินชอแตกยางและธุรกิจของเขาพบกับความสำเร็จดังกล่าวว่า เขาสามารถขายได้ และออกตามความสามารถหล่อ .
" ลุง อิไลอัส อพยพไปอยู่อเมริกาเมื่อเขาเป็นชายหนุ่มและกลายเป็นชาวไร่ในฟลอริดา , ที่ซึ่งเขาได้รายงานว่า ได้เป็นอย่างดี ในเวลาของสงครามเขาต่อสู้ในกองทัพของแจ็คสัน และหลังจากนั้นภายใต้เครื่องดูดควัน , ที่เขาได้เพิ่มขึ้นเป็น ผู้พันเมื่อลี วางแขนลุงกลับไปที่ไร่ของเขา ซึ่งเขาอยู่ประมาณสามหรือสี่ปี เกี่ยวกับ 1869 หรือ 1870 เขากลับไปยุโรปและเอาที่ดินขนาดเล็กใน Sussex ใกล้ Horsham . เขามีโชคมากมากในสหรัฐอเมริกา และเหตุผลที่เขาออกจากพวกเขา ถูกเขาเกลียดชังพวกนิโกร และไม่ชอบของนโยบายพรรครีพับลิกันในการขยายแฟรนไชส์ไปยังพวกเขาเขาเป็นผู้ชายเอกพจน์ ดุร้าย และอารมณ์ร้อนมาก เหม็นปากเมื่อเขาโกรธ และของที่สุดว่านิสัย ในระหว่างปีทั้งหมดที่เขาอาศัยอยู่ใน Horsham , ฉันสงสัยว่าถ้าเขาก้าวเท้าเข้ามาในเมือง เขามี สวน และ สอง หรือ สามเขต รอบบ้านเขา เขาจะใช้ ออกกำลังกาย แต่มากมักจะมาเป็นอาทิตย์แล้ว เขาจะไม่มีวันออกไปจากห้องของเขาเขาดื่มมากของบรั่นดีและสูบบุหรี่อย่างหนัก แต่เขาจะดูไม่มีสังคมและไม่อยากมีเพื่อน แม้แต่พี่ชายของเขาเอง .
" เขาไม่ได้รังเกียจผม ในความเป็นจริง เขาเอาแฟนซีเพื่อฉัน ตอนที่เขาเห็นฉันก่อน ฉันยังหนุ่มของสิบสอง หรือดังนั้น นี้จะเป็นในปี 1878 หลังจากได้แปดหรือเก้าปีในอังกฤษเขาขอร้องพ่อให้ฉันอยู่กับเขา เขาดีกับฉันมากในทางของเขา ตอนที่เขาเมา เขาเคยมีรัก และเล่นการเล่นหมากรุกกับฉัน และเขาจะให้ฉันเป็นตัวแทนของเขา ทั้งกับข้าราชการกับพ่อค้า ดังนั้นว่าโดยเวลาที่ฉันอายุสิบหก ผมเป็นเจ้านายของบ้าน ฉันเก็บกุญแจทั้งหมดและสามารถไปในที่ที่ฉันชอบ และทำในสิ่งที่ฉันชอบตราบใดที่ผมไม่ได้รบกวนเขาในความเป็นส่วนตัวของเขา มีหนึ่งเอกพจน์ข้อยกเว้น อย่างไรก็ตาม เขามีห้องเดียวเป็นห้องไม้ขึ้นในห้องใต้หลังคา ซึ่ง ต้อง ล็อค ซึ่งเขาไม่เคยอนุญาตให้ฉันหรือคนอื่นเข้าไป ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเด็กหนุ่มมีแอบถ่ายผ่านรูกุญแจแต่ฉันก็ไม่เคยได้เห็นมากกว่าเช่นคอลเลกชันของกางเกงเก่า และกลุ่มที่คาดว่าจะเป็นเช่นในห้อง .
" วันหนึ่งในเดือนมีนาคม 1883-a จดหมายพร้อมแสตมป์ต่างประเทศวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าของผู้พัน จาน มันไม่ได้เป็นสิ่งธรรมดาสำหรับเขาที่จะได้รับตัวอักษรสำหรับตั๋วเงินของเขาถูกจ่ายเงินแล้ว เขาไม่มีเพื่อนของการจัดเรียงใด ๆ จากอินเดีย !' เขาพูด เขาหยิบมันขึ้นมา ' Pondicherry ตราประทับ ! จะอะไรล่ะ ? ' เปิดรีบร้อนออกไปกระโดดห้าน้อยแห้งสีส้มจุด ซึ่ง pattered ลงบนจานของเขา ผมเริ่มที่จะหัวเราะ แต่หัวเราะได้หลงจากริมฝีปากของผม เมื่อเห็นหน้าเขา ริมฝีปากของเขาได้ลดลง ดวงตาของเขายื่นออกมา ผิวของเขามีสีโป้ว ,เขาจ้องมองซองซึ่งเขายังคงถือในมือของเขาสั่น ' K . k . K ! ' เขากรีดร้องแล้ว ' พระเจ้า พระเจ้า บาปของฉันได้ประสบมา '
" ' มันคืออะไรน้า ? ' ผมร้อง
" ' ตาย ' เขาพูดและลุกขึ้นมาจากโต๊ะที่เขาเกษียณไปห้องเขา ทิ้งฉัน palpitating กับสยองขวัญ ผมรับซองและเห็น scrawled ในหมึกสีแดงบนพนังด้านในเหนือเหงือกจดหมาย K 3 ครั้ง ซ้ำ ไม่มีอะไรบันทึกห้าแห้งจุด สิ่งที่อาจเป็นเหตุผลของความหวาดกลัวเอาชนะของเขา ฉันออกจากโต๊ะอาหาร พอขึ้นบันไดที่ฉันเจอเขาลงมาพร้อมกับกุญแจขึ้นสนิมเก่า มัส ซึ่ง