On October 9, 1820, Guayaquil becam

On October 9, 1820, Guayaquil became the first city in Ecuador to gain its independence from Spain. The people were very happy about the independence and celebrated, which is now Ecuador's independence day, officially on May 24, 1822. The rest of Ecuador gained its independence after Antonio José de Sucre defeated the Spanish Royalist forces at the Battle of Pichincha, near Quito. Following the battle, Ecuador joined Simón Bolívar's Republic of Gran Colombia, also including modern-day Colombia, Venezuela and Panama. In 1830 Ecuador separated from Gran Colombia and became an independent republic.

The 19th century was marked by instability for Ecuador with a rapid succession of rulers. The first president of Ecuador was the Venezuelan-born Juan José Flores, who was ultimately deposed, followed by several authoritarian leaders, such as Vicente Rocafuerte; José Joaquín de Olmedo; José María Urbina; Diego Noboa; Pedro José de Arteta; Manuel de Ascásubi; and Flores's own son, Antonio Flores Jijón, among others. The conservative Gabriel Garcia Moreno unified the country in the 1860s with the support of the Roman Catholic Church. In the late 19th century, world demand for cocoa tied the economy to commodity exports and led to migrations from the highlands

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 9 ตุลาคม 1820, Guayaquil กลายเป็น เมืองแรกในเอกวาดอร์ได้รับอิสรภาพจากสเปน คนมีความสุขเกี่ยวกับความเป็นอิสระ และมาก ประสบการณ์ ซึ่งเป็นวันประกาศอิสรภาพของเอกวาดอร์ บน 24 พฤษภาคม 1822 อย่างเป็นทางการ ส่วนเหลือของเอกวาดอร์ได้รับอิสรภาพหลังจาก Antonio José de ซูเกรแพ้กองกำลังสเปน Royalist ที่การต่อสู้ของ Pichincha ใกล้กีโต ต่อรบ เอกวาดอร์ร่วม Simón Bolívar สาธารณรัฐกรันโคลอมเบีย ทั้งยัง ทันสมัยโคลอมเบีย เวเนซุเอลา และปานามา ใน 1830 เอกวาดอร์จากแกรนโคลัมเบีย และกลาย เป็นสาธารณรัฐอิสระศตวรรษที่ 19 ถูกทำเครื่องหมาย โดยความไม่เสถียรของเอกวาดอร์กับความถี่ของไม้บรรทัด ประธานแรกของเอกวาดอร์เป็นที่เกิดที่เวเนซุเอลา Juan José ฟลอเรส ที่ถูกสุดมเหสี ตาม ด้วยผู้นำประเทศต่าง ๆ เช่น Vicente Rocafuerte José Joaquín de Olmedo José María Urbina Diego Noboa Pedro José de Arteta มานูเอลเดอ Ascásubi และของฟลอเรส บุตร Antonio ฟลอเรส Jijón อื่น ๆ การ์เซีย Moreno อนุรักษ์ของ Gabriel รวมประเทศใน 2413 ด้วยการสนับสนุนของโรมันคาทอลิก ในปลายศตวรรษ อุปสงค์โลกโกโก้ผูกเศรษฐกิจการส่งออกสินค้า และนำการโยกย้ายจากที่ราบสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 1820, ยาคกลายเป็นเมืองแรกในเอกวาดอร์ที่จะได้รับเอกราชจากสเปน คนที่มีความสุขมากเกี่ยวกับความเป็นอิสระและมีชื่อเสียงโด่งดังซึ่งขณะนี้วันประกาศอิสรภาพของเอกวาดอร์อย่างเป็นทางการวันที่ 24 พฤษภาคม 1822 ส่วนที่เหลือของประเทศเอกวาดอร์ได้รับเอกราชหลังจากพ่ายแพ้กองทัพสเปนพระมหากษัตริย์ที่รบพิชินJoséอันโตนิโอเดอซูเกรใกล้กีโต . หลังจากการรบเอกวาดอร์เข้าร่วมสาธารณรัฐ Simon Bolivar ของย่าโคลัมเบียยังรวมถึงวันที่ทันสมัยโคลัมเบียเวเนซุเอลาและปานามา ในเอกวาดอร์ 1830 แยกออกจากย่าโคลัมเบียและกลายเป็นสาธารณรัฐอิสระ. ศตวรรษที่ 19 ถูกทำเครื่องหมายโดยความไม่แน่นอนสำหรับเอกวาดอร์ด้วยเวลาอันรวดเร็วของผู้ปกครอง ประธานาธิบดีคนแรกของประเทศเอกวาดอร์เป็นเวเนซุเอลาเกิดJoséฆฟลอเรสที่ถูกปลดในที่สุดตามด้วยผู้นำเผด็จการหลายประการเช่น Vicente Rocafuerte; JoséJoaquínเด Olmedo; Jose Maria ติล; ดิเอโก Noboa; เปโดรJoséเดออาร์เตต้า; มานูเอลเดอAscásubi; และลูกชายของตัวเองฟลอเรสของอันโตนิโอฟลอเรสJijónอื่น ๆ ในกลุ่ม พรรคกาเบรียลการ์เซียโมเรโนประเทศแบบครบวงจรในยุค 1860 ด้วยการสนับสนุนของคริสตจักรโรมันคาทอลิก ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ความต้องการของโลกสำหรับโกโก้ผูกเศรษฐกิจเพื่อการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์และนำไปสู่การย้ายข้อมูลจากที่ราบสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 1820 , ไกวย์อากิลกลายเป็นเมืองแรกในเอกวาดอร์ ได้รับเอกราชจากสเปน ประชาชนมีความสุขมากเกี่ยวกับความเป็นอิสระและการเฉลิมฉลอง ซึ่งตอนนี้เอกวาดอร์วันประกาศอิสรภาพ อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 1822 ส่วนที่เหลือของเอกวาดอร์ ได้รับเอกราช หลังจาก อันโตนิโอ โฮเซ เดอ ซูเคร เอาชนะกองทัพฝ่ายนิยมกษัตริย์ สเปน ในศึก ปิชินชา ใกล้กีโต . ต่อไปนี้การต่อสู้เอกวาดอร์เข้าร่วมซีมอง โบลีวาร์ ( ย่าโคลัมเบียยังรวมถึงสมัย โคลอมเบีย เวเนซุเอลา และปานามา ในปี ค.ศ. 1830 เอกวาดอร์ แยกจากย่าโคลัมเบียและกลายเป็นสาธารณรัฐอิสระศตวรรษที่ 19 ถูกทำเครื่องหมายโดยความไม่มั่นคงในเอกวาดอร์กับบัลลังก์อย่างรวดเร็วของผู้ปกครอง ประธานาธิบดีของเอกวาดอร์เวเนซุเอลาเกิดฮวนโฮเซ ฟลอเรส ที่อดีตผู้นำเผด็จการสุด ตามมาด้วยหลายประการ เช่น บิเซนเต้ rocafuerte ; โฮเซ joaqu เมืองเดอโอล Mar í a ; โฮเซ urbina noboa ; ดิเอโก้ ; เปโดร โฮเซ เดอ arteta ; มานูเอลเดอ ASC . kgm subi ฟลอเรสเอง ; และ ลูกชาย อันโตนิโอ ฟลอเรสนายเลออง ในหมู่คนอื่น ๆ อนุรักษ์นิยม แกเบรียล การ์เซีย โมเรโนสหพันธ์ประเทศในคริสต์ทศวรรษ 1840 ด้วยการสนับสนุนของโบสถ์โรมัน คาทอลิก ในปลายศตวรรษที่ 19 , ความต้องการของโลกสำหรับโกโก้เชื่อมโยงเศรษฐกิจเพื่อการส่งออกสินค้า และนำไปสู่การย้ายถิ่นจากที่ราบสูง