The Content of the Arts:Strands and

The Content of the Arts:
Strands and Standards
The STRANDS (The Arts Disciplines: Dance, Music, Theatre, and Visual Arts; and Connections: History, Criticism, and Links to other Disciplines) describe the overall content of teaching, learning, and assessment in the arts.
There are ten PreK–12 Standards for each discipline. They define what students should be able to know and be able to do as a result of their study of the arts, and are also applicable to adult basic education programs. The PreK–12 Standards are further articulated into Learning Standards that describe what students should know and be able to do by the end of various stages of their arts study.
PreK–4 Learning Standards describe what students should know and be able to do in the four arts disciplines by the end of grade 4. These first school years should encourage students’ curiosity, allow them to explore dance, music, theatre, and visual arts, and to express their ideas and feelings through the arts. Students should also be introduced to reading and writing about the arts and artists as part of their arts, history and social science, and English language arts curricula.
Grades 5–8 Learning Standards describe what students should know and be able to do in the performing arts and in the visual arts by the end of grade 8. Sequential study should build on the PreK–4 program, enable students to acquire and refine skills and vocabulary in at least two of the performing arts and in the visual arts. Students should also continue to study the history of the arts in their arts and history and social science classes.
Grades 9–12, Basic Study Learning Standards describe what students should know and be able to do by the end of the equivalent of one full year’s study of any one of the disciplines at the high school level.
Grades 9–12, Extended Study Learning Standards describe what students should know and be able to do in one arts discipline by the end of the equivalent of two to four full years’ study at the high school level. A student contemplating application to a performing or visual arts or architecture program in a college or university should be able to demonstrate work at this level.
Using This Curriculum Framework to Design District Grade-by-Grade Curricula
Teachers of each arts discipline are responsible for incorporating ten standards into their curriculum. Standards 1–5 are discipline-specific, while standards 6–10 apply to all the arts disciplines. Used together, they represent opportunities for self-expression in creating and performing, and opportunities for critical response, reflection, and learning about cultural heritage. To allow for local decision-making, these standards are written for groups of grades. PreK–12 teachers and administrators in each district must decide which concepts will be introduced or refined at each grade level, and what materials, equipment, and resources will be used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อหาของศิลปะ:Strands และมาตรฐานSTRANDS (สาขาศิลปะเดอะ: เต้นรำ ดนตรี ละคร และทัศน ศิลป์ และการเชื่อมต่อ: ประวัติ วิจารณ์ และเชื่อมโยงไปยังสาขาอื่น ๆ) อธิบายเนื้อหาโดยรวมของการเรียนการสอน เรียนรู้ และการประเมินผลในศิลปะยังมีเพรคลีพ 10 – 12 มาตรฐานในแต่ละสาขาวิชาการ จะกำหนดอะไรนักเรียนควรจะรู้ และสามารถทำผลการเรียนศิลปะ และสามารถใช้กับโปรแกรมการศึกษาผู้ใหญ่ขั้นพื้นฐาน มาตรฐานเพรคลีพ – 12 จะพูดชัดแจ้งเป็นมาตรฐานการเรียนรู้ที่อธิบายว่า นักเรียนควรรู้ และสามารถ โดยขั้นตอนต่าง ๆ ของศิลปะการศึกษา เพิ่มเติมมาตรฐานการเรียนรู้เพรคลีพ-4 อธิบายว่า นักเรียนควรรู้ และสามารถทำในสาขาวิชาศิลปะ 4 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดย ปีนี้โรงเรียนแรกควรส่งเสริมให้นักเรียนอยากรู้ ช่วยให้พวกเขาได้เต้นรำ ดนตรี ละคร และทัศนศิลป์ และความคิดและความรู้สึกทางศิลปะ นักเรียนควรนำการอ่าน และเขียนเกี่ยวกับศิลปะและศิลปินเป็นส่วนหนึ่ง ของศิลปะ ประวัติศาสตร์ และสังคมศาสตร์ หลักสูตรภาษาอังกฤษศิลปะคะแนนมาตรฐานการเรียนรู้ 5 – 8 อธิบายว่า นักเรียนควรรู้ และสามารถ ในศิลปะการแสดง และทัศนศิลป์ โดยชั้น 8 ศึกษาต่อเนื่องควรสร้างโปรแกรมเพรคลีพ-4 นักซื้อ และปรับปรุงทักษะและคำศัพท์น้อยสองศิลปะการแสดง และทัศนศิลป์ นักเรียนควรดำเนินต่อยังเรียนประวัติศาสตร์ศิลปะในศิลปะและสอนประวัติศาสตร์และสังคมศาสตร์เกรด 9-12 พื้นฐานการศึกษาเรียนรู้มาตรฐานที่อธิบายว่า นักเรียนควรรู้ และสามารถ โดยเทียบเท่ากับหนึ่งปีของศึกษาของทุกสาขาวิชาในระดับมัธยมเกรด 9-12 ขยายการศึกษาเรียนรู้มาตรฐานที่อธิบายว่า นักเรียนควรรู้ และสามารถในสาขาวิชาการศิลปะหนึ่งโดยเทียบเท่ากับ 2-4 เต็มปีศึกษาระดับมัธยม นักเรียนคิดโปรแกรมการทำภาพศิลปะ หรือสถาปัตยกรรมโปรแกรมในวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยควรจะแสดงให้เห็นถึงการทำงานในระดับนี้โดยใช้กรอบหลักสูตรนี้เพื่อหลักสูตรเกรดโดยเกรดออกอำเภอครูวินัยศิลปะแต่ละเพจ 10 มาตรฐานในหลักสูตรผู้รับผิดชอบได้ มาตรฐานที่ 1 – 5 มีเฉพาะวินัย ในขณะที่มาตรฐาน 6-10 ใช้กับทุกสาขาศิลปะ ใช้ร่วมกัน พวกเขาแสดงโอกาส self-expression ในการสร้าง และการดำเนินการ และโอกาสในการตอบสนองที่สำคัญ การสะท้อน และเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรม เพื่อให้การตัดสินใจภายใน มาตรฐานเหล่านี้เขียนขึ้นสำหรับกลุ่มของเกรด เพรคลีพ-12 ครูและผู้ดูแลในแต่ละอำเภอต้องตัดสินใจว่า แนวคิดที่จะนำ หรือกลั่นที่ระดับแต่ละ ระดับ และสิ่งวัสดุ อุปกรณ์ และทรัพยากรจะถูกใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาศิลปะ: การ
Strands
และมาตรฐานเส้น(สาขาวิชาศิลปะการเต้นรำดนตรีละครและทัศนศิลป์และการเชื่อมต่อ: ประวัติศาสตร์, คำติชมและเชื่อมโยงไปยังสาขาอื่น ๆ ) อธิบายเนื้อหาโดยรวมของการเรียนการสอนและการประเมินผล ในศิลปะ.
มีสิบ PreK-12 มาตรฐานวินัยแต่ละ พวกเขากำหนดสิ่งที่นักเรียนควรจะสามารถที่จะรู้และสามารถที่จะทำเป็นผลจากการศึกษาของพวกเขาของศิลปะและนอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้กับโปรแกรมการศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นผู้ใหญ่ มาตรฐาน PreK-12 ก้องต่อไปในมาตรฐานการเรียนรู้ที่อธิบายถึงสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำในตอนท้ายของขั้นตอนต่างๆของการศึกษาศิลปะของพวกเขา.
PreK-4 มาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำใน สี่สาขาวิชาศิลปะในตอนท้ายของชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนเหล่านี้ปีแรกที่อยากรู้อยากเห็นควรส่งเสริมให้นักเรียนช่วยให้พวกเขาในการสำรวจเต้นรำดนตรีละครและทัศนศิลป์และการแสดงความคิดและความรู้สึกของพวกเขาผ่านงานศิลปะ นักเรียนควรได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการอ่านและการเขียนเกี่ยวกับศิลปะและศิลปินที่เป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะของพวกเขาประวัติศาสตร์และวิทยาศาสตร์สังคมและภาษาอังกฤษหลักสูตรศิลปะ.
เกรด 5-8 มาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำในการแสดง ศิลปะและในทัศนศิลป์ในตอนท้ายของคะแนน 8. การศึกษาต่อเนื่องควรสร้างบน PreK-4 โปรแกรมช่วยให้นักเรียนที่จะได้รับและปรับแต่งทักษะและคำศัพท์อย่างน้อยสองของศิลปะการแสดงและทัศนศิลป์ นอกจากนี้นักศึกษายังควรดำเนินการต่อเพื่อศึกษาประวัติความเป็นมาของศิลปะในศิลปะและประวัติศาสตร์และการเรียนวิทยาศาสตร์ทางสังคมของพวกเขา.
9-12 พื้นฐานการศึกษามาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำในตอนท้ายของเทียบเท่าหนึ่งปีเต็มของ การศึกษาของคนใดคนหนึ่งของสาขาวิชาในระดับโรงเรียนมัธยม.
9-12, มาตรฐานการเรียนรู้การศึกษาการขยายการอธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำอยู่ในระเบียบวินัยศิลปะหนึ่งในตอนท้ายของเทียบเท่าของทั้งสองการศึกษาสี่ปีเต็ม 'ที่ ในระดับมัธยมปลาย นักเรียนใคร่ครวญแอพลิเคชันที่จะมีประสิทธิภาพหรือทัศนศิลป์หรือโปรแกรมสถาปัตยกรรมในวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยควรจะสามารถแสดงให้เห็นถึงการทำงานในระดับนี้. ใช้กรอบหลักสูตรนี้ในการออกแบบอำเภอเกรดโดยเกรดหลักสูตรครูของแต่ละสาขาวิชาศิลปะการมีความรับผิดชอบในการใช้มาตรการสิบมาตรฐานในหลักสูตรของพวกเขา มาตรฐาน 1-5 มีวินัยเฉพาะในขณะที่มาตรฐาน 6-10 ใช้กับทุกสาขาวิชาศิลปะ ใช้ร่วมกันพวกเขาเป็นตัวแทนโอกาสในการแสดงออกในการสร้างและการดำเนินการและโอกาสที่สำคัญสำหรับการตอบสนองการสะท้อนและการเรียนรู้เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรม เพื่อให้การตัดสินใจในท้องถิ่นมาตรฐานเหล่านี้ถูกเขียนขึ้นสำหรับกลุ่มของเกรด PreK-12 ครูและผู้บริหารในแต่ละท้องถิ่นจะต้องตัดสินใจว่าแนวความคิดที่จะได้รับการแนะนำหรือการกลั่นในแต่ละระดับชั้นประถมศึกษาปีและสิ่งที่วัสดุอุปกรณ์และทรัพยากรที่จะใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อหาของศิลปะ :

( สาระและมาตรฐาน กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ สาขาการเต้น ดนตรี ละครเวที และ งานทัศนศิลป์ และการเชื่อมต่อ : ประวัติศาสตร์ , การเชื่อมโยงการวิจารณ์ และสาขาอื่น ๆ ) อธิบายถึงเนื้อหาโดยรวมของการเรียน การสอน และการประเมินในศิลปะ
มีสิบ prek – 12 มาตรฐาน สำหรับแต่ละวิชาพวกเขากำหนดสิ่งที่นักเรียนควรรู้ และสามารถทำตามผลการศึกษาของพวกเขาของศิลปะ และยังสามารถใช้ได้กับผู้ใหญ่ โปรแกรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน . การ prek – 12 มาตรฐานเพิ่มเติมก้องเป็นมาตรฐานการเรียนรู้ที่อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำโดยการสิ้นสุดของขั้นตอนต่าง ๆของศิลปะของพวกเขาการศึกษา .
prek – 4 มาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถทำได้ในศิลปะสี่แขนง โดยจุดสิ้นสุดของระดับที่ 4 ก่อนปีโรงเรียนควรส่งเสริมความอยากรู้อยากเห็นของนักเรียน ช่วยให้พวกเขาสำรวจ เต้น ดนตรี การละคร และทัศนศิลป์และการแสดงความคิดและความรู้สึกของตนเองผ่านงานศิลปะนักศึกษาควรแนะนำการอ่านและการเขียนเกี่ยวกับศิลปะและศิลปินเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะของพวกเขา ประวัติศาสตร์และสังคมศาสตร์ ศิลปะภาษาอังกฤษหลักสูตร .
เกรด 5 – 8 มาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถทำได้ในศิลปะการแสดง และทัศนศิลป์ โดยจบเกรด 8 การศึกษาลำดับควรสร้างบน prek – 4 โปรแกรมช่วยให้นักเรียนที่จะได้รับและปรับแต่งทักษะภาษาและคำศัพท์ในอย่างน้อยสองของศิลปะการแสดงและทัศนศิลป์ . นักศึกษาควรต่อการศึกษาประวัติศาสตร์ของศิลปะในศิลปะและประวัติศาสตร์และบทเรียนสังคมศาสตร์ .
เกรด 9 – 12ศึกษามาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถที่จะทำโดยการสิ้นสุดของเทียบเท่าหนึ่งปีเต็มของการศึกษาใด ๆ หนึ่งของสาขาในระดับ ม.ปลาย
เกรด 9 – 12ขยายการศึกษามาตรฐานการเรียนรู้อธิบายสิ่งที่นักเรียนควรรู้และสามารถทำได้ในหนึ่งศิลปะ วินัย โดยจุดสิ้นสุดของเทียบเท่าสองถึงสี่ปีเต็ม การศึกษาในระดับโรงเรียนมัธยม นักเรียนคิดประยุกต์กับการแสดงและทัศนศิลป์หรือโปรแกรมสถาปัตยกรรมในวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยที่ควรจะสามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงการทำงานในระดับนี้
.ใช้โครงสร้างหลักสูตรการออกแบบระดับตำบล โดยเกรดของแต่ละหลักสูตร
ครูศิลปะวินัยรับผิดชอบตามมาตรฐาน 10 เข้าไปในหลักสูตรของพวกเขา มาตรฐานที่ 1 - 5 เป็นวินัยที่เฉพาะเจาะจง ในขณะที่มาตรฐาน 6 – 10 ใช้กับทุกศาสตร์สาขา ที่ใช้ร่วมกัน , พวกเขาเป็นตัวแทนของโอกาสในการแสดงออก ในการสร้างและแสดง