flavonoids (220.34 mg/L as CE). The

flavonoids (220.34 mg/L as CE). The authors reported total carotenoids
to be in very low concentrations (0.05–0.08 mg/L as beta carotene
equivalent). The highest amount of ascorbic acid was found
in D11 variety (25.13 mg/L) and the lowest in Ang Jin variety
(18.87 mg/L).
Haruenkit et al. (2010) have reported on the effects of different
solvents (acetone, methanol and water) to influence the level of
antioxidant compounds. The content of polyphenols extracted
from Mon Thong cultivar using methanol (12.3 mg GAE/g d.w.
basis) was higher than water and acetone extractions (10.3 and
7.2 mg GAE/g d.w. basis, respectively). Furthermore, authors
reported that different stages of ripening possessed varied polyphenols
content, with the overripe durian having highest level of
polyphenols (4.3 mg GAE/g, d.w. basis), and with ripe durian having
higher flavonoids content (2.2 mg CE/g on d.w. basis).
Poovarodom et al. (2010) reported durian fruit extracts of bioactive
compounds vary according to the solvent. The results were
(on dry weight basis): Total polyphenols: Methanol > water >
acetone > hexane (3.65, 2.61, 1.66, and 0.47 mg GAE/g, respectively);
Flavonoids: Acetone > Methanol > water > hexane (3.510,
2.571, 1.451, and 0.730 mg CE/g, respectively); Flavanols: Methanol
> water > acetone > hexane (100.41, 67.05, 20.05, and 4.68,
respectively), and Tannins: hexane > methanol > water, acetone
(3.44, 0.87, 0.36, and 0.36 CE/g, respectively).
Gorinstein et al. (2010) reported the lyophilised ‘Mon Thong’
cultivar extracted using 1.2 M HCl in 50% methanol to contained
9.88 mg GAE/g of total polyphenols and 0.07 mg CE/g (d.w.) of flavanols.
However, lower amounts of total polyphenols (0.75 mg GAE/
g dry weight) and flavanols (0.004 mg CE/g dry weight) were
recorded when non-hydrolysed method (50% methanol) was
employed. Durian fruit extracts has also been reported to have a
total phenolic content of 79.15 mg GAE/100 g, wherein myricitin,
campherol, and cinnamic acid (1.01, 1.31, and 1.51 mg/100 g,
respectively) were found to be the major compounds (Fu et al.,
2011). The total polyphenols in durian shell (methanol extract)
have also been reported as 33.77 mg GAE/g (Wang & Li, 2011).
Whereas, in seed extracts, total polyphenols was recorded to be
3.67 mg GAE/g (Deng et al., 2012).
6.2. Antioxidant capacity
There are several reports available on determining the antioxidant
capacity of durian fruit. In an in vivo study conducted by
Leontowicz et al. (2007), nutritional and health properties of
‘Mon Thong’ durian cultivar collected during different stages of ripening
was investigated. Results showed ripe durian to have high
levels of antioxidant compounds (total polyphenols and flavonoids)
compared to the mature and overripe durians. Moreover,
the antioxidant capacity: 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl radical
(DPPH
) and ABTS+ assays results showed the total polyphenol
extracts of ripe durian possessed higher antioxidant capacity than
the mature and overripe fruit.
Toledo et al. (2008) have reported on a wide array of antioxidants
determined by various assays in durian. Accordingly, ‘Mon
Thong’ durian cultivar had significantly higher ferric-reducing/
antioxidant power, cupric reducing antioxidant capacity, and
2,20
-azinobis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid) (ABTS) in
the Trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) (260.89, 20.2,
and 2352.79 mM Trolox equivalent/100 g on f.w. basis respectively)
than the Kradum and Kan Yao durian cultivars. Moreover,
the correlation coefficients between polyphenols, flavanols, flavonoids,
and Ferric ion reducing antioxidant power (FRAP), Cupric
reducing antioxidant capacity (CUPRAC) and TEAC capacities were
shown to range between 0.89 and 0.98 (Toledo et al., 2008).
As detailed earlier, durian fruits are consumed during different
stages of ripening. Differences in the levels of various antioxidant
compounds and their activity at various ripening stages are
reported (Arancibia-Avila et al., 2008). For example: effects of different
ripening stages of durian (D. zibethinus Murr. cv. Mon Thong)
were investigated on their antioxidant properties (Arancibia-Avila
et al., 2008). Ripe durian extracts exhibited higher antioxidant
capacity (FRAP: 270.4 lmol trolox equivalent/100 g; CUPRAC:
1112.7 lmol trolox equivalent/100 g; and b-carotene: 76.8% inhibition,
f.w.), compared to overripe durian fruit extracts (FRAP:
257.5 and 217.4 lmol trolox equivalent/100 g; CUPRAC: 1091.2
and 1019.8 lmol trolox equivalent/100 g; b-carotene: 70.6% and
64.3% inhibition on fresh weight, respectively). In addition,
Charoensiri, Kongkachuichai, Suknicom, and Sungpuag (2009)
reported ripe durian fruits to be rich in beta-carotene (95.8 and
41.4 lg/100 g edible portion, respectively) and alpha-tocopherols
(1.43 and 0.74 mg/100 g edible portion) in ‘Chanee’ and ‘Mawntong’
cultivars, respectively.
The hydrophilic oxygen radical absorbance capacity (H-ORAC)
of durian fruit were found to be 1838 lmol Trolox equivalents/
100 g (f.w.) of sample (Isabelle et al., 2012). In addition, total
carotenoids (as obtained from the sum of lutein, zeaxanthin,
b-cryptoxanthin, lycopene, a- and b-carotene) was recorded to be
306 lg carotenoids/100 g and 4800 lg vitamin E/100 g (f.w.).
Antioxidant activity of hydrolysed durian fruit extracts evaluated
by CUPRAC and ABTS+ assays was recorded to be 27.46 and
39.98 lM TEAC/g (d.w.), respectively. With regard to non-hydrolysed
extracts, lower antioxidant activities were recorded from
CUPRAC, ABTS+
, DPPH, and FRAP assays (3.58, 4.39, 3.27, and
2.48 lM TEAC/g d.w., respectively) (Gorinstein et al., 2010).
The antioxidant activities of durian fruit investigated by
CUPRAC, FRAP, ABTS, and DPPH assays using different extracting
solvents (such as methanol, water, acetone, and hexane)
(Poovarodom et al., 2010) showed water extracts had high ABTS+
,
FRAP, and DPPH values (39.41, 18.33, and 10.72 lM TEAC/g, d.w.,
respectively) compared to acetone, methanol and hexane extracts.
However, results of CUPRAC assay indicated methanol fraction
(21.98 lM TEAC/g dry weight) to have higher antioxidant activity
compared to water, acetone, and hexane (20.40, 6.23, and
1.70 lM TEAC/g d.w., respectively).
Antioxidant activity in durian fruit wastes has been also
reported. According to Wang and Li (2011) methanolic extracts
of durian shell had IC50 values of 280.79, 154.67, 324.63, 770.52,
4.45, 102.37, 19.50, and 63.95 lg/mL for reducing power (Fe3+),
reducing power (Cu2+), hydroxyl radical, superoxide anion radical,
anti-lipid peroxidation, DPPH, ABTS+
, and ferrous ions (Fe2+) chelating
activity assays, respectively. Furthermore, Fu et al. (2011)
on measuring the antioxidant capacities of durian fruit extracts
reported an FRAP value of 741 lmol Fe(II)/100 g and 498 lmol
TEAC/100 g from ABTS+ assay.
Deng et al. (2012) evaluated the peel and seed residues of durian
fruit for their antioxidant activity and reported neither the fatsoluble
fraction of peel (extracted with tetrahydrofuran) nor the
water-soluble fraction were able to reduce ferric tripyridyltriazine
(Fe3+ TPTZ) to a ferrous form (Fe2+) in the FRAP assay. However, some
positive results were recorded for seed from fat-soluble fraction
(2.90 lmol Fe(II)/g) and water-soluble fraction (4.95 lmol Fe(II)/g).
Furthermore, seed extracts (fat-soluble fraction) was found to contain
27.35 lmol TEAC/g of free radical scavenging capacities in ABTS
assay and 4.90 lmol TEAC/g in water-soluble fraction.
7. Traditional uses as medicine and pharmacological properties
The durian plant (fruits, hulls, leaves, and roots) has been used
since long time to treat many types of diseases and common ailments
in human. In Malaysia, traditional practitioners believe
decoction prepared from leaves and root to possess an antipyretic
86 L.-H. Ho, R. Bhat / Food Chemistry 168 (2015) 80–89

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

flavonoids (220.34 mg/L as CE). The authors reported total carotenoidsto be in very low concentrations (0.05–0.08 mg/L as beta caroteneequivalent). The highest amount of ascorbic acid was foundin D11 variety (25.13 mg/L) and the lowest in Ang Jin variety(18.87 mg/L).Haruenkit et al. (2010) have reported on the effects of differentsolvents (acetone, methanol and water) to influence the level ofantioxidant compounds. The content of polyphenols extractedfrom Mon Thong cultivar using methanol (12.3 mg GAE/g d.w.basis) was higher than water and acetone extractions (10.3 and7.2 mg GAE/g d.w. basis, respectively). Furthermore, authorsreported that different stages of ripening possessed varied polyphenolscontent, with the overripe durian having highest level ofpolyphenols (4.3 mg GAE/g, d.w. basis), and with ripe durian havinghigher flavonoids content (2.2 mg CE/g on d.w. basis).Poovarodom et al. (2010) reported durian fruit extracts of bioactivecompounds vary according to the solvent. The results were(on dry weight basis): Total polyphenols: Methanol > water >acetone > hexane (3.65, 2.61, 1.66, and 0.47 mg GAE/g, respectively);Flavonoids: Acetone > Methanol > water > hexane (3.510,2.571, 1.451, and 0.730 mg CE/g, respectively); Flavanols: Methanol> water > acetone > hexane (100.41, 67.05, 20.05, and 4.68,respectively), and Tannins: hexane > methanol > water, acetone(3.44, 0.87, 0.36 และ CE 0.36/g ตามลำดับ)Gorinstein et al. (2010) รายงาน lyophilised 'จันทร์ทอง'cultivar ที่สกัดโดยใช้ 1.2 M HCl ใน 50% เมทานอลให้อยู่9.88 mg GAE/g รวมโพลีฟีนและ CE/g (d.w.) ของ flavanols 0.07 มิลลิกรัมอย่างไรก็ตาม ลดจำนวนรวมโพลีฟีน (0.75 mg GAE /กรัมแห้งน้ำหนัก) และ flavanols (0.004 มิลลิกรัมน้ำหนักแห้ง CE/g)บันทึกเมื่อถูกวิธีไม่ใช่ hydrolysed (50% เมทานอล)ทำงาน สารสกัดจากผลไม้ทุเรียนมียังรายงานว่า มีการรวมเนื้อหาฟีนอ 79.15 mg GAE/100 g, myricitin นั้นcampherol และกรดทรานส์-ซินนามิก (1.01, 1.31 และ 1.51 มิลลิกรัม/100 กรัมตามลำดับ) พบเป็น สารหลัก (ฟู et al.,2011) . โพลีฟีนรวมในเปลือกทุเรียน (สารสกัดเมทานอล)นอกจากนี้ถูกรายงานเป็น 33.77 mg GAE/g (วังและ Li, 2011)ในขณะที่ ในสารสกัดจากเมล็ด โพลีฟีนทั้งหมดถูกบันทึกเป็น3.67 mg GAE/กรัม (เต็ง et al., 2012)6.2. หม่อนมีรายงานหลายฉบับอยู่บนสารต้านอนุมูลอิสระที่เป็นตัวกำหนดกำลังการผลิตของผลไม้ทุเรียน ในการศึกษาในสัตว์ทดลองที่ดำเนินการโดยLeontowicz et al. (2007), คุณค่าทางโภชนาการและสุขภาพคุณสมบัติของCultivar ทุเรียน 'จันทร์ทอง' ที่รวบรวมในระหว่างขั้นต่าง ๆ ของ ripeningตรวจสอบได้ ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าทุเรียนสุกให้สูงระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ (รวมโพลีฟีนและ flavonoids)เมื่อเทียบกับรักษาทุเรียนสุก และทึนทึกขูดฝอยนึ่ง นอกจากนี้กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระ: รัศมี 1.1 ฟีนิลได-2-picrylhydrazyl(DPPH) and ABTS+ assays results showed the total polyphenolextracts of ripe durian possessed higher antioxidant capacity thanthe mature and overripe fruit.Toledo et al. (2008) have reported on a wide array of antioxidantsdetermined by various assays in durian. Accordingly, ‘MonThong’ durian cultivar had significantly higher ferric-reducing/antioxidant power, cupric reducing antioxidant capacity, and2,20-azinobis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid) (ABTS) inthe Trolox equivalent antioxidant capacity (TEAC) (260.89, 20.2,and 2352.79 mM Trolox equivalent/100 g on f.w. basis respectively)than the Kradum and Kan Yao durian cultivars. Moreover,the correlation coefficients between polyphenols, flavanols, flavonoids,and Ferric ion reducing antioxidant power (FRAP), Cupricreducing antioxidant capacity (CUPRAC) and TEAC capacities wereshown to range between 0.89 and 0.98 (Toledo et al., 2008).As detailed earlier, durian fruits are consumed during differentstages of ripening. Differences in the levels of various antioxidantcompounds and their activity at various ripening stages arereported (Arancibia-Avila et al., 2008). For example: effects of differentripening stages of durian (D. zibethinus Murr. cv. Mon Thong)were investigated on their antioxidant properties (Arancibia-Avilaet al., 2008). Ripe durian extracts exhibited higher antioxidantcapacity (FRAP: 270.4 lmol trolox equivalent/100 g; CUPRAC:1112.7 lmol trolox equivalent/100 g; and b-carotene: 76.8% inhibition,f.w.), compared to overripe durian fruit extracts (FRAP:257.5 and 217.4 lmol trolox equivalent/100 g; CUPRAC: 1091.2and 1019.8 lmol trolox equivalent/100 g; b-carotene: 70.6% and64.3% inhibition on fresh weight, respectively). In addition,Charoensiri, Kongkachuichai, Suknicom, and Sungpuag (2009)reported ripe durian fruits to be rich in beta-carotene (95.8 and41.4 lg/100 g edible portion, respectively) and alpha-tocopherols(1.43 and 0.74 mg/100 g edible portion) in ‘Chanee’ and ‘Mawntong’cultivars, respectively.The hydrophilic oxygen radical absorbance capacity (H-ORAC)of durian fruit were found to be 1838 lmol Trolox equivalents/100 g (f.w.) of sample (Isabelle et al., 2012). In addition, totalcarotenoids (as obtained from the sum of lutein, zeaxanthin,b-cryptoxanthin, lycopene, a- and b-carotene) was recorded to be306 lg carotenoids/100 g and 4800 lg vitamin E/100 g (f.w.).Antioxidant activity of hydrolysed durian fruit extracts evaluatedby CUPRAC and ABTS+ assays was recorded to be 27.46 and39.98 lM TEAC/g (d.w.), respectively. With regard to non-hydrolysedextracts, lower antioxidant activities were recorded fromCUPRAC, ABTS+, DPPH, and FRAP assays (3.58, 4.39, 3.27, and2.48 lM TEAC/g d.w., respectively) (Gorinstein et al., 2010).The antioxidant activities of durian fruit investigated byCUPRAC, FRAP, ABTS, and DPPH assays using different extractingsolvents (such as methanol, water, acetone, and hexane)
(Poovarodom et al., 2010) showed water extracts had high ABTS+
,
FRAP, and DPPH values (39.41, 18.33, and 10.72 lM TEAC/g, d.w.,
respectively) compared to acetone, methanol and hexane extracts.
However, results of CUPRAC assay indicated methanol fraction
(21.98 lM TEAC/g dry weight) to have higher antioxidant activity
compared to water, acetone, and hexane (20.40, 6.23, and
1.70 lM TEAC/g d.w., respectively).
Antioxidant activity in durian fruit wastes has been also
reported. According to Wang and Li (2011) methanolic extracts
of durian shell had IC50 values of 280.79, 154.67, 324.63, 770.52,
4.45, 102.37, 19.50, and 63.95 lg/mL for reducing power (Fe3+),
reducing power (Cu2+), hydroxyl radical, superoxide anion radical,
anti-lipid peroxidation, DPPH, ABTS+
, and ferrous ions (Fe2+) chelating
activity assays, respectively. Furthermore, Fu et al. (2011)
on measuring the antioxidant capacities of durian fruit extracts
reported an FRAP value of 741 lmol Fe(II)/100 g and 498 lmol
TEAC/100 g from ABTS+ assay.
Deng et al. (2012) evaluated the peel and seed residues of durian
fruit for their antioxidant activity and reported neither the fatsoluble
fraction of peel (extracted with tetrahydrofuran) nor the
water-soluble fraction were able to reduce ferric tripyridyltriazine
(Fe3+ TPTZ) to a ferrous form (Fe2+) in the FRAP assay. However, some
positive results were recorded for seed from fat-soluble fraction
(2.90 lmol Fe(II)/g) and water-soluble fraction (4.95 lmol Fe(II)/g).
Furthermore, seed extracts (fat-soluble fraction) was found to contain
27.35 lmol TEAC/g of free radical scavenging capacities in ABTS
assay and 4.90 lmol TEAC/g in water-soluble fraction.
7. Traditional uses as medicine and pharmacological properties
The durian plant (fruits, hulls, leaves, and roots) has been used
since long time to treat many types of diseases and common ailments
in human. In Malaysia, traditional practitioners believe
decoction prepared from leaves and root to possess an antipyretic
86 L.-H. Ho, R. Bhat / Food Chemistry 168 (2015) 80–89

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

flavonoids (220.34 มิลลิกรัม / ลิตรเป็นซีอี) ผู้เขียนรายงาน carotenoids ทั้งหมด
จะอยู่ในระดับความเข้มข้นที่ต่ำมาก (0.05-0.08 มิลลิกรัม / ลิตรเป็นเบต้าแคโรที
เทียบเท่า) จำนวนเงินสูงสุดของวิตามินซีก็พบว่า
ในความหลากหลาย D11 (25.13 มก. / ลิตร) และต่ำสุดในอ่างทองจินหลากหลาย
(18.87 มก. / ลิตร).
Haruenkit และคณะ (2010) ได้มีการรายงานเกี่ยวกับผลกระทบที่แตกต่างกันของ
ตัวทำละลาย (อะซิโตนเมทานอลและน้ำ) จะมีผลต่อระดับของ
สารต้านอนุมูลอิสระ เนื้อหาของโพลีฟีนที่สกัด
จากพันธุ์หมอนทองโดยใช้เมทานอล (12.3 มิลลิกรัม GAE / กรัม DW
พื้นฐาน) สูงกว่าการสกัดสารน้ำและอะซิโตน (10.3 และ
7.2 มิลลิกรัม GAE / กรัมพื้นฐาน DW ตามลำดับ) นอกจากนี้ผู้เขียน
รายงานว่าขั้นตอนต่างๆของการทำให้สุกครอบครองโพลีฟีนที่หลากหลาย
เนื้อหาที่มีทุเรียนสุกมีระดับสูงสุดของ
โพลีฟีน (4.3 มิลลิกรัม GAE / g พื้นฐาน DW) และมีทุเรียนสุกมี
เนื้อหา flavonoids สูง (2.2 มิลลิกรัม CE / กรัมใน DW พื้นฐาน).
Poovarodom และคณะ (2010) รายงานสารสกัดจากผลไม้ทุเรียนของออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
สารแตกต่างกันตามตัวทำละลาย ผลการวิจัยพบ
(โดยน้ำหนักแห้ง): โพลีฟีนทั้งหมด: เมทานอล> น้ำ>
อะซิโตน> เฮกเซน (3.65, 2.61, 1.66 และ 0.47 มิลลิกรัม GAE / กรัมตามลำดับ);
Flavonoids: อะซีโตน> เมทานอล> น้ำ> เฮกเซน (3.510
2.571 , 1.451 และ 0.730 มิลลิกรัม CE / กรัมตามลำดับ); flavanols: เมทานอล
> น้ำ> อะซิโตน> เฮกเซน (100.41, 67.05, 20.05 และ 4.68,
ตามลำดับ) และแทนนิน: เฮกเซน> เมทานอล> น้ำอะซิโตน
(3.44, 0.87, 0.36 และ 0.36 CE / กรัมตามลำดับ).
Gorinstein และ อัล (2010) รายงาน lyophilised 'หมอนทอง'
พันธุ์สกัดโดยใช้ 1.2 M HCl ในเมทานอล 50% ถึงมี
9.88 มิลลิกรัม GAE / กรัมของโพลีฟีนทั้งหมดและ 0.07 มิลลิกรัม CE / g (DW) ของ flavanols.
อย่างไรก็ตามจำนวนเงินที่ลดลงของโพลีฟีนทั้งหมด ( 0.75 มิลลิกรัม GAE /
กรัมน้ำหนักแห้ง) และ flavanols (0.004 มิลลิกรัม CE / กรัมน้ำหนักแห้ง) ได้รับการ
บันทึกไว้เมื่อวิธีการที่ไม่ย่อย (เมทานอล 50%) ได้รับการ
ว่าจ้าง สารสกัดผลไม้ยังได้รับรายงานว่าจะมี
เนื้อหาฟีนอลรวมทั้งสิ้น 79.15 มิลลิกรัม GAE / 100 กรัมขัดแย้ง myricitin,
campherol และกรดซินนามิก (1.01, 1.31 และ 1.51 มิลลิกรัม / 100 กรัม
ตามลำดับ) พบว่ามีสารประกอบที่สำคัญ (Fu et al.,
2011) โพลีฟีนทั้งหมดในเปลือกทุเรียน (สารสกัดจากเมทานอล)
นอกจากนี้ยังมีรายงานว่า 33.77 มิลลิกรัม GAE / g (วังและ Li, 2011).
ในขณะที่อยู่ในสารสกัดจากเมล็ด, โพลีฟีนทั้งหมดได้รับการบันทึกให้เป็น
3.67 มิลลิกรัม GAE / g (เติ้งและคณะ , 2012).
6.2 สารต้านอนุมูลอิสระ
มีรายงานหลายที่มีอยู่ในการกำหนดสารต้านอนุมูลอิสระที่มี
ความจุของผลไม้ทุเรียน ในการศึกษาในสัตว์ทดลองดำเนินการโดย
Leontowicz และคณะ (2007), คุณสมบัติทางโภชนาการและสุขภาพของ
'หมอนทอง' พันธุ์ทุเรียนเก็บรวบรวมในระหว่างขั้นตอนต่างๆของการทำให้สุก
ได้รับการตรวจสอบ ผลการศึกษาพบทุเรียนสุกจะมีสูง
ระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ (โพลีฟีนทั้งหมดและ flavonoids)
เมื่อเทียบกับผู้ใหญ่และทุเรียนสุก นอกจากนี้
สารต้านอนุมูลอิสระ: 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl รุนแรง
(DPPH
) และ ABTS + ผลการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าโพลีฟีนรวม
สารสกัดจากทุเรียนสุกครอบครองสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่า
ผลไม้ผู้ใหญ่และ overripe.
Toledo และคณะ (2008) ได้มีการรายงานเกี่ยวกับความหลากหลายของสารต้านอนุมูลอิสระ
ที่กำหนดโดยการตรวจต่าง ๆ ในทุเรียน ดังนั้น 'จันทร์
ทอง 'พันธุ์ทุเรียนได้อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น ferric ลด /
อำนาจสารต้านอนุมูลอิสระ Cupric การลดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระและ
2,20
-azinobis (กรด 3 ethylbenzothiazoline-6-sulfonic) (ABTS) ใน
การต้านอนุมูลอิสระ Trolox เทียบเท่า (TEAC ) (260.89, 20.2,
และ 2,352.79 มิลลิ Trolox เทียบเท่า / 100 กรัมบนพื้นฐาน FW ตามลำดับ)
กว่า Kradum และ Kan ยาวทุเรียนพันธุ์ นอกจากนี้
ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างโพลีฟีน flavanols, flavonoids,
และเฟอร์ริกไอออนลดอำนาจสารต้านอนุมูลอิสระ (FRAP) Cupric
การลดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระ (CUPRAC) และความสามารถ TEAC ถูก
แสดงให้เห็นว่าในช่วงระหว่าง 0.89 และ 0.98 (Toledo et al., 2008).
ในฐานะที่เป็น รายละเอียดก่อนหน้านี้ผลไม้ทุเรียนที่มีการบริโภคที่แตกต่างกันในระหว่าง
ขั้นตอนของการสุก ความแตกต่างในระดับของสารต้านอนุมูลอิสระต่างๆ
สารและกิจกรรมของพวกเขาในทุกขั้นตอนการทำให้สุกต่างๆมีการ
รายงาน (Arancibia วีลา-et al., 2008) ตัวอย่างเช่น: ผลกระทบที่แตกต่างกัน
ขั้นตอนสุกของทุเรียน (.. D. zibethinus Murr พันธุ์หมอนทอง)
ถูกตรวจสอบเกี่ยวกับคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระของพวกเขา (Arancibia วีลา-
et al., 2008) สารสกัดจากทุเรียนสุกสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าแสดง
ความจุ (FRAP: 270.4 lmol Trolox เทียบเท่า / 100 กรัม CUPRAC:
1,112.7 lmol Trolox เทียบเท่า / 100 กรัมและขแคโรทีน: 76.8% การยับยั้ง,
FW) เมื่อเทียบกับ overripe ทุเรียนสารสกัดจากผลไม้ (FRAP:
257.5 และ 217.4 lmol Trolox เทียบเท่า / 100 กรัม CUPRAC: 1,091.2
และ 1,019.8 lmol Trolox เทียบเท่า / 100 กรัมขแคโรทีน: 70.6% และ
64.3% การยับยั้งน้ำหนักสดตามลำดับ) นอกจากนี้การ
เจริญ Kongkachuichai, Suknicom และ Sungpuag (2009)
รายงานผลไม้ทุเรียนสุกจะเป็นที่อุดมไปด้วยเบต้าแคโรทีน (95.8 และ
41.4 LG / 100 กรัมส่วนที่กินได้ตามลำดับ) และอัลฟา tocopherols
(1.43 และ 0.74 มิลลิกรัม / 100 กรัม ส่วนที่กินได้) ใน 'ชะนี' และ 'Mawntong'
สายพันธุ์ตามลำดับ.
ออกซิเจนกับน้ำความจุการดูดกลืนแสงที่รุนแรง (H-ORAC)
ของผลไม้ทุเรียนพบว่ามี 1,838 lmol Trolox เทียบเท่า /
100 กรัม (น้ำจืด) ของกลุ่มตัวอย่าง (อิสซาเบลและคณะ , 2012) นอกจากนี้ยังรวม
carotenoids (ตามที่ได้รับจากผลรวมของลูทีน, ซีแซนทีน,
B-cryptoxanthin, ไลโคปีนและข a- แคโรทีน) ได้รับการบันทึกให้เป็น
306 carotenoids LG / 100 กรัมและ 4800 LG วิตามิน E / 100 กรัม (น้ำจืด) .
กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผลไม้ทุเรียนย่อยประเมิน
โดย CUPRAC และ ABTS + การตรวจได้รับการบันทึกให้เป็น 27.46 และ
39.98 LM TEAC / g (DW) ตามลำดับ เกี่ยวกับการที่ไม่ได้ย่อย
สารสกัดจากฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่ลดลงถูกบันทึกไว้จาก
CUPRAC, ABTS +
, DPPH และการตรวจ FRAP (3.58, 4.39, 3.27 และ
2.48 LM TEAC / กรัม DW ตามลำดับ) (Gorinstein et al., 2010).
ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของผลไม้ทุเรียนตรวจสอบโดย
CUPRAC, FRAP, ABTS และการตรวจ DPPH ใช้สกัดที่แตกต่างกัน
ตัวทำละลาย (เช่นเมทานอล, น้ำ, อะซิโตนและเฮกเซน)
(Poovarodom et al., 2010) แสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากน้ำมี ABTS สูง +
,
FRAP และ ค่า DPPH (39.41, 18.33 และ 10.72 LM TEAC / g DW,
ตามลำดับ) เมื่อเทียบกับอะซีโตนเมทานอลและสารสกัดเฮกเซน.
แต่ผลของการทดสอบ CUPRAC ระบุส่วนเมทานอล
(21.98 LM TEAC / กรัมน้ำหนักแห้ง) จะมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูง
เมื่อเทียบกับน้ำอะซิโตนและเฮกเซน (20.40, 6.23 และ
1.70 LM TEAC / กรัม DW ตามลำดับ).
กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระในผลไม้ทุเรียนเสียยังได้รับ
รายงาน ตามวังและหลี่ (2011) สารสกัดจากเมทานอล
จากเปลือกทุเรียนมีค่า IC50 เท่ากับ 280.79, 154.67, 324.63, 770.52,
4.45, 102.37, 19.50 และ 63.95 LG / mL ในการลดการใช้พลังงาน (Fe3 +),
ลดอำนาจ (Cu2 +), มักซ์พลังค์ หัวรุนแรงจับ superoxide anion รุนแรง
peroxidation ป้องกันไขมัน DPPH, ABTS +
และไอออนเหล็ก (Fe2 +) คีเลต
การตรวจกิจกรรมตามลำดับ นอกจาก Fu และคณะ (2011)
การวัดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผลไม้ทุเรียน
รายงานมูลค่า FRAP ของ 741 lmol Fe (II) / 100 กรัมและ 498 lmol
TEAC / 100 กรัมจากการทดสอบ ABTS +.
เติ้งและคณะ (2012) การประเมินเปลือกและกากเมล็ดทุเรียน
ผลไม้ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของพวกเขาและรายงานไม่ fatsoluble
ส่วนของเปลือก (สกัดด้วย tetrahydrofuran) หรือ
ส่วนที่ละลายน้ำสามารถลด tripyridyltriazine ferric
(Fe3 + TPTZ) ไปยังรูปแบบเหล็ก ( Fe2 +) ในการทดสอบ FRAP แต่บาง
ผลบวกถูกบันทึกไว้สำหรับเมล็ดพันธุ์จากส่วนที่ละลายในไขมัน
(2.90 lmol Fe (II) / กรัม) และส่วนที่ละลายน้ำ (4.95 lmol Fe (II) / กรัม).
นอกจากนี้สารสกัดจากเมล็ด (ส่วนที่ละลายในไขมัน) พบว่ามี
27.35 lmol TEAC / กรัมของขีดความสามารถในการขับอนุมูลอิสระ ABTS ใน
การทดสอบและ 4.90 lmol TEAC / กรัมในส่วนที่ละลายน้ำ.
7 ใช้เป็นยาแผนโบราณและคุณสมบัติทางเภสัชวิทยา
ของพืชทุเรียน (ผลไม้, เปลือกใบและราก) ได้ถูกนำมาใช้
ตั้งแต่เวลานานในการรักษาหลายชนิดของโรคและโรคที่พบบ่อย
ในมนุษย์ ในประเทศมาเลเซียปฏิบัติแบบดั้งเดิมเชื่อว่า
ยาต้มที่เตรียมจากใบและรากจะมีไข้
86 ลิตร-เอช โฮอา Bhat / เคมีอาหาร 168 (2015) 80-89

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟลาโวนอยด์ ( 220.34 mg / l เป็น CE ) ผู้เขียนรายงานรวม carotenoids
มีความเข้มข้นต่ำมาก ( 0.05 - 0.08 มิลลิกรัม / ลิตรเป็นเบต้าแคโรที
เทียบเท่า ) ปริมาณของกรดแอสคอร์บิกพบ
ใน D11 ความหลากหลาย ( 25.13 mg / L ) และต่ำสุดใน จินความหลากหลาย
( 18.87 mg / L )
haruenkit et al . ( 2010 ) ได้รายงานผลของตัวทำละลายที่แตกต่างกัน
( อะซิโตนเมทานอลและน้ำที่มีอิทธิพลต่อระดับ
สารต้านอนุมูลอิสระสาร เนื้อหาของโพลีฟีนอลที่สกัดจากพันธุ์ทองมอญใช้เมทานอล
( 12.3 mg / g d.w. เก
พื้นฐาน ) มีค่าสูงกว่าน้ำและอะซิโตนการสกัด ( 10.3 มิลลิกรัม / กรัมและ 7.2 เก
d.w. พื้นฐานตามลำดับ ) นอกจากนี้ ผู้เขียน
รายงานว่าขั้นตอนที่แตกต่างกันของการสิงหลากหลายโพลี
เนื้อหากับทึนทึกทุเรียนที่มีระดับของโพลีฟีนอลสูงที่สุด ( 4.3 เก
มิลลิกรัม / กรัม d.w. พื้นฐาน ) และทุเรียนสุกมีสูงกว่าปริมาณสาร ฟลาโวนอยด์ (
/ g d.w. 2.2 มิลลิกรัม CE บนพื้นฐาน ) .
ล et al . ( 2553 ) รายงานผลทุเรียนสกัดสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
แตกต่างกันไปตามตัวทำละลาย ผลลัพธ์ที่ได้
( ต่อน้ำหนักแห้ง ) : โพลีฟีนทั้งหมด : เมทานอล > น้ำ >
) > เฮกเซน ( 3.65 , 2.61 , 1.66 ,และ 0.47 mg เก / กรัม ตามลำดับ ) ;
: อะซิโตน เมทานอลฟลาโวนอยด์ > > น้ำ > เฮกเซน ( 3.510
2.571 1.451 , , , CE และ 0.730 มิลลิกรัม / กรัม ตามลำดับ ) ; flavanols เมทานอลอะซีโตน
> น้ำ > > เฮกเซน ( 100.41 67.05 การบัญชีและ , , , 4.68 ,
ตามลำดับ ) และแทนนิน : เฮกเซน > > น้ำเมทานอลอะซีโตน ,
( 3.44 , 0.87 , 0.36 และ 0.36 CE / กรัมตามลำดับ )
gorinstein et al . ( 2553 ) รายงาน lyophilised หมอนทอง '
'1.2 M HCl ในพันธุ์ที่สกัดด้วยเมทานอล 50% ที่มีอยู่
9.88 มิลลิกรัม / กรัม polyphenols และเกรวม 0.07 มิลลิกรัม / กรัม ( CE d.w. ) flavanols .
แต่ปริมาณลดลงของโพลีฟีนทั้งหมด ( 0.75 มก. เก /
กรัมน้ำหนักแห้ง ) และ flavanols ( 0.004 มก. CE / กรัมน้ำหนักแห้ง )
บันทึกไว้เมื่อไม่พบวิธี 50% ( เมทานอล ) คือ
จ้าง สารสกัดจากเปลือกทุเรียนยังได้รับรายงานว่ามี
เนื้อหาทั้งหมดของฟีโนลิกเฉลี่ยมิลลิกรัม / 100 กรัม ซึ่ง myricitin เก , ,
campherol และกรดซินนามิก ( 1.01 , 1.31 และ 30 mg / 100 g ,
) ตามลำดับ พบว่ามีสารประกอบหลัก ( Fu et al . ,
2011 ) Polyphenols ทั้งเปลือกทุเรียน ( เมทานอล )
ยังได้รับรายงานว่า 33.77 มิลลิกรัม / กรัม ( วัง&เกหลี , 2011 ) .
ส่วนในเมล็ดสารสกัดโพลีฟีนทั้งหมดถูกบันทึกเป็น
3มิลลิกรัม / กรัม 67 เก ( เติ้ง et al . , 2012 ) .
6.2 .
สารต้านอนุมูลอิสระมีหลายรายงานที่มีต่อการกำหนดความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ
ผลไม้ทุเรียน มีฤทธิ์ในการศึกษาโดย
leontowicz et al . ( 2007 ) , คุณสมบัติทางโภชนาการและสุขภาพของ
'mon ทอง ' ทุเรียนพันธุ์ที่เก็บรวบรวมได้ในระหว่างขั้นตอนที่แตกต่างกันของการสุก
ถูกตรวจสอบ ผลทุเรียนสุกมีสูง
ระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ ( สาร polyphenols และ flavonoids ทั้งหมด )
เมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ทึนทึกทุเรียน . นอกจากนี้ สารต้านอนุมูลอิสระ :

1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl หัวรุนแรง ( dpph
) Abbr ) พบรวมสารสกัด polyphenol
ทุเรียนสุก มีสารต้านอนุมูลอิสระสูง ความจุกว่าผู้ใหญ่ และผลไม้ที่สุกเกินไป
.
Toledo et al .( 2008 ) มีรายงานในหลากหลายของสารต้านอนุมูลอิสระ
กำหนดโดยวิธีต่างๆในทุเรียน ดังนั้น ' ม่อน
ทองพันธุ์ทุเรียนมีสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าการลด /
พลังเหล็ก ลดความจุของสารต้านอนุมูลอิสระของทองแดง และ 2,20
-
azinobis ( 3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid ) ( Abbr ) สารต้านอนุมูลอิสระ
เทียบเท่าความจุ ( Teac ) ( 260.89 20.2
, , และ 2352 .79 มม. เทียบเท่าสาร / 100 กรัมตามลำดับ ) บนพื้นฐาน f.w.
กว่ากระดุมและกาญจน์ เหยา ทุเรียนพันธุ์ โดย
สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่าง polyphenols และ flavonoids , flavanols
เฟอริกไอออนลดสารต้านอนุมูลอิสระพลัง ( VDO ) ของทองแดง
ลดความจุสารต้านอนุมูลอิสระ ( cuprac ) และความจุ Teac ถูก
แสดงช่วง 0.89 และ 0.98 ( Toledo et al . , 2008 ) .
รายละเอียดก่อนหน้านี้ผลทุเรียนที่ใช้ในระหว่างขั้นตอนที่แตกต่างกัน
ของสุก ความแตกต่างในระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ สารและกิจกรรมของพวกเขาที่ต่าง ๆ

( มีการขั้นตอนต่าง ๆรายงาน arancibia Avila et al . , 2008 ) ตัวอย่าง : ผลของระยะของทุเรียนสุกแตกต่างกัน
( D . murr ใน . พันธุ์ หมอนทอง )
) ได้ศึกษาคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระของพวกเขา ( arancibia Avila
et al . , 2008 )สารสกัดจากทุเรียนสุกมีสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่า
ความจุ ( VDO : 270.4 lmol สารเทียบเท่า / 100 g ; cuprac :
1112.7 lmol สารเทียบเท่า / 100 กรัม และเบต้า - แคโรทีน : 76.8 % และ
f.w. ) เมื่อเทียบกับสารสกัดจากผลไม้ที่สุกเกินไป ทุเรียน ( VDO :
257.5 217.4 lmol และสารเทียบเท่า / 100 g ; cuprac : 1091.2
1019.8 lmol และสารเทียบเท่า / 100 g ; - : 70.6% และ
64.3 % ยับยั้งต่อน้ำหนักสดตามลำดับ ) นอกจากนี้ เจริญศิริ คงคาฉุยฉาย suknicom
, , , และ sungpuag ( 2009 )
รายงานผลทุเรียนสุกจะอุดมไปด้วยเบต้าแคโรทีน คุณภาพและ
41.4 LG / 100 กรัม กิน ส่วน ตามลำดับ ) และแอลฟาโทโคเฟอรอล
( 1.43 และ 0.74 มิลลิกรัม / 100 กรัมอาหารส่วน ) ใน ' ' และ ' '
mawntong พันธุ์ พันธุ์ ตามลำดับ ค่าการดูดกลืนแสงออกซิเจนรุนแรงน้ำ

( h-orac ) ความจุของผลทุเรียน พบว่าเป็นสารที่มี lmol 1838 /
100 กรัม ( f.w. ) ของตัวอย่าง ( อิซาเบล et al . , 2012 ) นอกจากนี้ แคโรทีนอยด์รวม
( ที่คำนวณได้จากผลรวมของลูทีน ซีแซนทีน
b-cryptoxanthin ไลโคพีน , , , , - และเบต้าแคโรทีน ) ถูกบันทึกเป็น
306 / 100 กรัม LG LG แคโรทีนและวิตามินอี / 100 4 , 800 กรัม ( f.w. ) .
สารต้านอนุมูลอิสระของน้ำตาลผลไม้ทุเรียนสกัดประเมิน
โดย cuprac Abbr บันทึกและใช้เป็น 27.46 และ
ซึ่งอิม Teac / g ( d.w. ) ตามลำดับ ทั้งนี้ ไม่พบฤทธิ์ต้านออกซิเดชัน
สารสกัด ลดจาก cuprac Abbr บันทึก
,
dpph และ VDO ) ( 3.58 4.39 , 3.27 ,
2.48 LM Teac / g d.w. ตามลำดับ ) ( gorinstein et al . , 2010 ) .
กิจกรรมต้านออกซิเดชันของเปลือกทุเรียน โดย cuprac
, VDO Abbr , ,dpph ) และแตกต่างกันโดยใช้ตัวทำละลายสกัด
( เช่นเมทานอล , น้ำ , Acetone และเฮกเซน )
( ล et al . , 2010 ) พบว่าสารสกัดน้ำได้สูง Abbr

VDO และ dpph ค่า ( 39.41 , 18.33 และ 10.72 LM Teac / g , d.w.
, ตามลำดับ ) เมื่อเปรียบเทียบกับอะซิโตน อลและสารสกัดเฮกเซน .
แต่ผลของ cuprac assay พบเมทานอลเศษส่วน
( 2198 อิม Teac / กรัมน้ำหนักแห้ง ) มีฤทธิ์การต้านออกซิเดชันสูงกว่า
เมื่อเทียบกับน้ำ อะซิโตน และเฮกเซน ( 20.40 6.23 และ
1.70 , LM Teac d.w. / กรัม ตามลำดับ ต้านอนุมูลอิสระในผลทุเรียน

ของเสียได้รับรายงาน ตามวังและ Li ( 2011 ) สารสกัดเมทานอลของทุเรียนได้ค่า
ic50 ของ 280.79 154.67 324.63 770.52 , , , ,
102.37 4.45 , 19.50 , และ 63 .95 LG / ml ลดพลังงาน ( fe3 )
ลดพลังงาน ( CU2 ) เอชทีทีพี Superoxide anion , รุนแรง , ป้องกันการเกิด lipid peroxidation dpph
, ,
Abbr และไอออนเหล็ก ( fe2 )
) ซึ่งกิจกรรมตามลำดับ นอกจากนี้ , Fu et al . ( 2011 )
, การวัดความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระจากสารสกัดผลไม้ทุเรียนที่มีค่าของคุณ Frap
lmol Fe ( II ) / 100 กรัม และ ท่าน lmol
Teac / 100 กรัมจาก Abbr
( . . .เติ้ง et al . ( 2012 ) ส่วนเปลือกและเมล็ดของทุเรียน
ผลไม้ต้านอนุมูลอิสระและรายงานทั้งส่วนของเปลือก ( สกัดด้วย fatsoluble

ละลายเตตระไฮโดรฟแรน ) หรือเศษส่วนสามารถลด เฟอร์ริค tripyridyltriazine
( fe3 tptz ) แบบเหล็ก ( fe2 ) ใน VDO การทดสอบ แต่บาง
ผลในเชิงบวกที่ถูกบันทึกไว้สำหรับเมล็ดพันธุ์จากส่วนไขมันละลาย
( 2.90 lmol Fe ( II ) / กรัม ) ละลายเศษ ( 4.95 lmol Fe ( II ) / g )
นอกจากนี้ สารสกัดจากเมล็ด ( ละลายในไขมันเศษส่วน ) พบว่าประกอบด้วย
27.35 lmol Teac / กรัม ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ Abbr
การทดสอบ 4.90 และ lmol Teac / กรัมละลายน้ำเศษ .
7 ดั้งเดิมที่ใช้เป็นยารักษาโรคและเภสัชวิทยาคุณสมบัติ
ทุเรียนต้นผลไม้ เปลือก ใบ และราก ) มีการใช้
ตั้งแต่เวลานานเพื่อรักษาหลายประเภทของโรคและโรคทั่วไป
ในมนุษย์ ในมาเลเซีย ประกอบแบบดั้งเดิมเชื่อว่า
ที่เตรียมจากใบและรากมีฤทธิ์ลดไข้
86 L H . โฮอาร์ ภัต / เคมีอาหาร 168 ( 2015 ) 80 - 89