Eutrophication of coastal waters ha

Eutrophication of coastal waters has only recently become apparent as a problem in Thailand. In the Gulf of Thailand, the species found to bloom most frequently are the blue-green algae Trichodesmium erythraem, and Noctilluca sp. The relationship between these blooms and the nutrient enrichment of coastal waters (due mainly to the disposal of untreated sewage) is probably inescapable, but firm evidence is elusive. A widespread bloom in the Eastern coast of Thailand was recorded in 1983, and caused losses to local fish farming facilities (Suvapeepun et al., 1984). A red tide also occurred on the west coast of the Upper Gulf at about this time, and paralytic shellfish poisoning (PSP) was recorded for the first time in Thailand as a consequence. The responsible organism was identified as the dinoflagellate Gonyaulax sp. According to Suvapepan (1995), 43 major red tides were recorded in the Gulf during 1988–1995. 21 red tides were caused by Trichodesmium sp., 17 were caused by Noctiluca sp. and the rest by diatoms.
The areas effected by phytoplankton blooms were nauseabond and discolouration of the water was usually observed. Red tides could cause mass mortalities in nearby shrimp and shellfish farms. For example, major shrimp farming areas in Samut Songkarm and Samut Sakorn provinces were severely affected in 1977 resulting in a sharp decline in output per hectare ( Rientrairut, 1983). Green mussel larvae were also severely affected by red tides as they were unable to settle on the wooden poles during the outbreaks. This caused heavy losses to the shellfish industry during the outbreaks.
4. Trace metals contamination
4.1. Water sample
There have been several reports on the levels of trace metals in the Gulf of Thailand. However, there is little evidence of significant metal contamination of seawater, as the levels found are comparable to estuaries elsewhere in the world (Table 2) (Hungspreug, 1982).
In contrast to Hungspreugss report in 1982, Environmental Health Division (1984) examined for the period 1981–1983 the six rivers flowing into the Gulf of Thailand which were arranged in order of deteriorating condition as follows: Chao Phraya, Bang Pakong, Mae Klong, Tha Chin, Petchaburi, and Pran Buri (Tables 3 and 4, Fig. 2) The first four major rivers contained high levels of organic wastes, suspended solids, heavy metals and bacteria. Elevated levels (much higher than world average values) in estuarine waters were found for chromium, copper, iron, mercury, manganese, lead and zinc. In addition, the Tha Chin, Petchaburi, and Pran Buri rivers were somewhat affected by pesticide contamination as a result of the high usage of pesticides in these areas for agriculture purposes.
4.2. Sediments
Sediment cores taken from the inner Gulf of Thailand showed enriched concentrations of Cd and Pb at the surface of the cores near the Chao Phraya River Mouth area

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคน้ำชายฝั่งได้เท่านั้นเพิ่งจะปรากฏเป็นปัญหาในประเทศไทย ในอ่าวไทย สายพันธุ์ที่พบบ่อยเบ่งมีสีน้ำเงิน–เขียวสาหร่าย Trichodesmium erythraem และ Noctilluca sp ความสัมพันธ์ระหว่างบลูมส์เหล่านี้และธาตุน้ำชายฝั่ง (ครบกำหนดส่วนใหญ่จะขายทิ้งน้ำเสียไม่ถูกรักษา) คงไม่พ้น แต่ยืนยันหลักฐานเป็นเปรียว บลูมที่แพร่หลายในฝั่งตะวันออกของประเทศไทยถูกบันทึกไว้ในปี 1983 และเกิดสูญเสียปลาเลี้ยงอำนวย (Suvapeepun et al., 1984) น้ำแดงยังเกิดขึ้นบนฝั่งตะวันตกของอ่าวบนที่เกี่ยวกับเวลา และ paralytic หอยพิษ (PSP) ถูกบันทึกครั้งแรกในประเทศไทยเป็นผล สิ่งมีชีวิตรับผิดชอบที่ระบุเป็นการ dinoflagellate Gonyaulax sp ตาม Suvapepan (1995), น้ำแดงใหญ่ 43 บันทึกในอ่าวในระหว่างปี 1988-1995 กระแสน้ำแดง 21 มีสาเหตุมาจาก Trichodesmium sp. 17 ที่เกิดจาก Noctiluca sp.และส่วนเหลือ โดย diatomsพื้นที่โดยบลูมส์ phytoplankton ถูก nauseabond และ discolouration น้ำมักจะถูกตรวจสอบ กระแสน้ำสีแดงอาจทำให้เกิด mortalities โดยรวมใกล้เคียงกุ้งและฟาร์มหอย ตัวอย่าง กุ้งใหญ่ที่เลี้ยงในจังหวัด Songkarm สมุทรปราการและสมุทรสาครได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงใน 1977 ผลคมชัดลดลงแต่ละ hectare (Rientrairut, 1983) ภู่ตัวอ่อนได้รับผลกระทบ โดยน้ำแดงยังรุนแรงพวกเขาไม่สามารถจับคู่บนเสาไม้ในระหว่างการระบาด นี้เกิดขาดทุนหนักอุตสาหกรรมหอยระหว่างการระบาด4. ติดตามการปนเปื้อนของโลหะ4.1 ตัวอย่างน้ำได้มีรายงานหลายฉบับในระดับของโลหะติดตามในอ่าวไทย อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานน้อยการปนเปื้อนโลหะสำคัญของทะเล เป็นระดับพบเทียบได้กับปากแม่น้ำอื่น ๆ ในโลก (ตารางที่ 2) (Hungspreug, 1982)ตรงข้ามรายงาน Hungspreugss 1982 ฝ่ายสุขภาพสิ่งแวดล้อม (1984) ตรวจสอบสำหรับรอบระยะเวลาปี 1981-1983 แม่น้ำหกไหลลงสู่อ่าวไทยซึ่งถูกจัดลำดับของเงื่อนไขที่เสื่อมสภาพเป็นดังนี้: เจ้าพระยา บางปะกงบาง แม่กลอง ท่าจีน เพชรบุรี และปราณบุรี (ตาราง 3 และ 4, Fig. 2) แม่น้ำที่อยู่ระดับสูงของเสียอินทรีย์หลักสี่แรกหยุดชั่วคราวของแข็ง โลหะหนัก และแบคทีเรีย ระดับสูง (สูงกว่าค่าเฉลี่ยโลก) ในน้ำทะเลที่ปากแม่น้ำพบโครเมียม ทองแดง เหล็ก ปรอท แมงกานีส เป้าหมาย และสังกะสี นอกจากนี้ แม่น้ำท่าจีน เพชรบุรี และปราณบุรีได้รับผลกระทบค่อนข้าง โดยแมลงปนเปื้อนจากการใช้งานสูงของสารกำจัดศัตรูพืชในพื้นที่เหล่านี้สำหรับวัตถุประสงค์ในการเกษตร4.2 ตะกอนแกนตะกอนที่นำมาจากอ่าวไทยภายในแสดงให้เห็นว่าความเข้มข้นอุดม Pb และ Cd ที่พื้นผิวของแกนที่ใกล้บริเวณปากแม่น้ำเจ้าพระยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาดออกซิเจนในน่านน้ำชายฝั่งมีเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้กลายเป็นที่ชัดเจนว่าเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นในประเทศไทย ในอ่าวไทยสายพันธุ์ที่พบจะบานสะพรั่งบ่อยที่สุดคือสาหร่ายสีน้ำเงินแกมเขียว Trichodesmium erythraem และ Noctilluca SP ความสัมพันธ์ระหว่างบุปผาเหล่านี้และเพิ่มคุณค่าสารอาหารของน้ำชายฝั่ง (สาเหตุหลักมาจากการกำจัดน้ำเสียได้รับการรักษา) อาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่หลักฐานที่ บริษัท เป็นที่เข้าใจยาก บานแพร่หลายในชายฝั่งตะวันออกของประเทศไทยได้รับการบันทึกในปี 1983 และก่อให้เกิดการสูญเสียของสิ่งอำนวยความสะดวกการเลี้ยงปลาในท้องถิ่น (Suvapeepun et al., 1984) น้ำสีแดงนอกจากนี้ยังเกิดขึ้นบนชายฝั่งตะวันตกของอ่าวไทยตอนบนในเวลานี้และอัมพาตหอยลาย (PSP) ได้รับการบันทึกเป็นครั้งแรกในประเทศไทยเป็นผล ชีวิตรับผิดชอบถูกระบุว่าเป็นไดโนแฟลกเจลเลต Gonyaulax SP ตาม Suvapepan (1995), 43 กระแสน้ำสีแดงใหญ่ที่ถูกบันทึกไว้ในอ่าวไทยในช่วง 1988-1995 21 กระแสน้ำสีแดงที่เกิดจากการ Trichodesmium sp. 17 ที่เกิดจากการ Noctiluca SP และส่วนที่เหลือโดยไดอะตอม.
พื้นที่รับผลกระทบจากบุปผาแพลงก์ตอนพืชเป็น nauseabond และเปลี่ยนสีของน้ำเป็นที่สังเกตมักจะ กระแสน้ำสีแดงอาจก่อให้เกิดการตายจำนวนมากในกุ้งที่ใกล้เคียงและฟาร์มหอย ตัวอย่างเช่นพื้นที่เลี้ยงกุ้งรายใหญ่ในจังหวัดสมุทรสาคร Songkarm สมุทรสาครและได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงในปี 1977 ส่งผลให้ลดลงคมชัดในการส่งออกต่อเฮกตาร์ (Rientrairut, 1983) ตัวอ่อนหอยแมลงภู่ก็ยังได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากกระแสน้ำสีแดงขณะที่พวกเขาไม่สามารถที่จะตั้งอยู่บนเสาไม้ในช่วงการระบาดของโรค เรื่องนี้ทำให้เกิดความสูญเสียให้กับอุตสาหกรรมในช่วงการระบาดของหอย.
4 การปนเปื้อนโลหะปริมาณ
4.1 ตัวอย่างน้ำ
มีการรายงานหลายระดับของโลหะร่องรอยในอ่าวไทย แต่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการปนเปื้อนโลหะอย่างมีนัยสำคัญของน้ำทะเลเป็นระดับที่พบจะเปรียบกับอ้อยอื่น ๆ ในโลก (ตารางที่ 2) (Hungspreug, 1982).
ในทางตรงกันข้ามกับรายงาน Hungspreugss ในปี 1982 กองอนามัยสิ่งแวดล้อม (1984) การตรวจสอบ สําหรับงวดหก 1981-1983 แม่น้ำไหลลงสู่อ่าวไทยซึ่งได้รับการจัดให้อยู่ในคำสั่งของสภาพทรุดโทรมดังนี้เจ้าพระยาบางปะกงแม่กลองท่าจีน, เพชรบุรี, และปราณบุรี (ตารางที่ 3 และ 4 รูป . 2) ครั้งแรกที่สี่แม่น้ำสายสำคัญที่มีอยู่ในระดับสูงของเสียอินทรีย์สารแขวนลอย, โลหะหนักและแบคทีเรีย ระดับสูง (สูงกว่าค่าเฉลี่ยของโลก) ในน้ำกร่อยที่พบสำหรับโครเมียม, ทองแดง, เหล็ก, ปรอทแมงกานีสตะกั่วและสังกะสี นอกจากท่าจีน, เพชรบุรีและแม่น้ำปราณบุรีได้รับผลกระทบบ้างโดยการปนเปื้อนยาฆ่าแมลงเป็นผลมาจากการใช้งานที่สูงของสารกำจัดศัตรูพืชในพื้นที่เหล่านี้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการเกษตร.
4.2 ตะกอน
แกนตะกอนนำมาจากอ่าวด้านในของประเทศไทยพบว่ามีความเข้มข้นที่อุดมด้วยของ Cd และตะกั่วที่พื้นผิวของแกนใกล้เจ้าพระยาบริเวณปากแม่น้ำเจ้าพระยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยูโทรฟิเคชันของน้ำชายฝั่งมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้กลายเป็นที่ชัดเจนเป็นปัญหาในประเทศไทย ในอ่าวไทย ชนิดที่พบบ่อยที่สุด คือ สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน บาน trichodesmium erythraem และ noctilluca sp . ความสัมพันธ์ระหว่าง blooms เหล่านี้และการเสริมสารอาหารในน้ำชายฝั่ง ( เนื่องจากการกำจัดสิ่งปฏิกูลดิบ ) คงไม่พ้นแต่หลักฐานบริษัท เปรียว บาน แพร่หลายในชายฝั่งตะวันออกของประเทศไทย ถูกบันทึกใน 1983 และเกิดการสูญเสียเพื่อท้องถิ่นปลาเครื่องการเกษตร ( suvapeepun et al . , 1984 ) กระแสน้ำสีแดงยังเกิดขึ้นบนชายฝั่งตะวันตกของอ่าวไทย ในเวลานี้ และหอยพิษอัมพาต ( PSP ) ถูกบันทึกเป็นครั้งแรกในประเทศไทยสิ่งมีชีวิตที่รับผิดชอบที่ถูกระบุว่าเป็นไดโนแฟลกเจลเลตตึกรามบ้านช่อง sp . ตาม suvapepan ( 1995 ) 43 สาขา แดง กระแสน้ำที่ถูกบันทึกไว้ในอ่าวไทยในช่วงปี 2531 - 2538 21 กระแสน้ำสีแดงเกิดจาก trichodesmium sp . , 17 เกิดจากนอคติลูคา sp . และส่วนที่เหลือโดยไดอะตอม .
พื้นที่ได้รับผลกระทบจากแพลงก์ตอนพืชและบานเป็น nauseabond การเปลี่ยนสีของน้ำเป็นปกติ )กระแสน้ำสีแดงจะทำให้มวล mortalities กุ้งและหอยในบริเวณใกล้เคียงฟาร์ม ตัวอย่างเช่น พื้นที่เพาะกุ้งรายใหญ่ใน จ. songkarm และสมุทรสาครจังหวัดได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงในปี 1977 ทำให้ลดลงคมชัดในผลผลิตต่อเฮกตาร์ ( rientrairut , 1983 ) ตัวอ่อนหอยสีเขียวยังได้รับผลกระทบจากกระแสน้ำสีแดงที่พวกเขาไม่สามารถที่จะจัดการกับไม้ในช่วงการระบาดนี้เกิดจากการสูญเสียหนักอุตสาหกรรมหอยในระหว่างการระบาด .
4 ติดตามการปนเปื้อนของโลหะ
4.1 . ตัวอย่างน้ำ
มีรายงานหลายระดับของโลหะปริมาณน้อยในอ่าวไทย อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยของการปนเปื้อนของโลหะที่สำคัญของน้ำทะเล เป็นระดับที่พบเทียบเท่ากับอ้อยที่อื่นในโลก ( ตารางที่ 2 ) (
hungspreug , 1982 )ในทางตรงกันข้ามกับ hungspreugss รายงานในปี 1982 , กองอนามัยสิ่งแวดล้อม ( 1984 ) ตรวจสอบระยะเวลา 1981 – 1983 หกแม่น้ำไหลลงสู่อ่าวไทย ซึ่งจัดอยู่ในลำดับที่เสื่อมสภาพเงื่อนไขดังนี้ เจ้าพระยา บางปะกง ท่าจีน แม่กลอง เพชรบุรี และปราณบุรี ( ตารางที่ 3 และ 4 รูปที่ 2 ) เป็นแม่น้ำสายที่มีระดับสูงของของเสียอินทรีย์ของแข็งแขวนลอย โลหะหนัก และแบคทีเรีย ระดับ สูง ( สูงกว่าค่าเฉลี่ยโลก ) ในน้ำเค็มน้ำพบว่า โครเมียม ทองแดง เหล็ก แมงกานีส ปรอท ตะกั่ว และสังกะสี นอกจากนี้ , ท่าจีน , เพชรบุรีและแม่น้ำปราณบุรี เป็นค่อนข้างได้รับผลกระทบจากการปนเปื้อนสารพิษที่เป็นผลของการใช้สูงของสารกำจัดศัตรูพืชในพื้นที่เหล่านี้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการเกษตร
4.2 .
ตัวอย่างดินตะกอนตะกอนมาจากอ่าวไทยตอนในมีอุดมความเข้มข้นของแคดเมียมและตะกั่วที่พื้นผิวของแกนใกล้บริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยา ปาก