Flashback: Young Kyouko opened the

Flashback: Young Kyouko opened the door to see her mother on her desk. She looked troubled as she covered her face with her hand. Flustered, Kyouko went to her and called out, “..ma..mama..mama..” Saena noticed that Kyouko is about to reach out and touch her. She quickly hit Kyouko’s hand away and shouted for her not to touch her. “If you touch me, I’ll be stained with bad luck [/misfortune]!!! *crying* I won’t be able to tolerate another defeat!!! I must win!! If I were to lose this case, then it is all your fault!! Why don’t you get out!!! *Kyouko looked hurt and on the verge of crying* Didn’t I tell you before that you are absolutely not allowed to come and enter this place!!!” End flashback. Narration: “Ever since I was young, I already know that I was hated [by her]. Generally, I felt that I had already accepted it, the possibility that I’m detested by my mother.. *stands up from the bench* But.. *crying while looking at Ren* I still have not *cries more in anguish* truly properly made myself aware of it. *Ren looks surprised when Kyouko called out, ‘Co—rn’* Accepting this kind of reality-- *walks towards Ren* that my existence is rejected [by her]-- *hugs Ren* --Why?..

..*cries bitterly* After all, what’s bad about me? What do you hate about me? Even more than hate, you detested me. In the end, what kind of reason is it? *scene of her mother pulling her hand away from young Kyouko* I was often on the verge of saying what’s on my mind but I controlled myself for I was unwilling to ask it out. *Saena left crying Kyouko* It will only bring about uneasiness and despair. It has always been a taboo question. *hugs Ren tightly* because I’m afraid of the answer. So I never truly asked that person-- But, I don’t want to be like this again. I don’t want to repeat it again. I don’t want to expect again nor do I want to be in despair again. –Always felt, that I’m already tired [of it]--” Scowling Shou is standing at the street. His driver opens the car’s door and calls out to him. He is surprised to overhear a couple of women behind Shou trying to pacify a drunk woman who still wants to drink at some nearby club. The driver says that even if he doesn’t know what is troubling him, but if Shou doesn’t want to immediately leave, then he must first quickly get in the car. He also says that although there are few people here because there aren’t that many bars around but there are cars passing by.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย้อน: Kyouko หนุ่มเปิดประตูเพื่อดูแม่ของเธอบนโต๊ะของเธอ เธอมองปัญหา ตามเธอปกคลุมใบหน้าของเธอ ด้วยมือของเธอ ความสับสน Kyouko ไปเธอ และเรียกออกมา, "... ma ... มาม่า... ร้าน... Saena สังเกตว่า Kyouko กำลังจะ เอื้อม และสัมผัสเธอ เธอตีมือของ Kyouko ห่าง และตะโกนสำหรับเธอไม่ต้องสัมผัสเธออย่างรวดเร็ว "ถ้าคุณสัมผัสฉัน ฉันจะเลอะโชคร้าย [/misfortune] !!! * ร้องไห้ * ฉันจะไม่สามารถทนรับความพ่ายแพ้อีก!!! ฉันต้องชนะ!! ถ้ากรณีนี้สูญเสีย แล้วมันเป็นความผิดของคุณ!! ทำไมคุณไม่ได้รับออกมา!!! * Kyouko มองเจ็บ และหมิ่นร้องไห้ * ไม่ฉันบอกคุณก่อนว่า คุณไม่สามารถ จะมาป้อนสถานนี้!!! " จบย้อน คำบรรยาย: "ผมหนุ่ม ฉันรู้อยู่แล้วว่า ผมถูกเกลียด [เธอ] โดยทั่วไป ฉันรู้สึกว่า ฉันมีแล้วยอมรับมัน ความเป็นไปได้ว่า ผม: detested แม่ของฉัน... * ยืนขึ้นจากม้านั่ง * แต่... ร้องไห้ในขณะที่กำลังดู Ren * ยังคงมีไม่ * ร้องไห้มากขึ้นในความปวดร้าว * อย่างถูกต้องอย่างแท้จริงทำเองตระหนักถึงมัน * Ren จะประหลาดใจเมื่อ Kyouko เรียกว่า ' Co — rn'* ยอมรับความจริง - ชนิดนี้ * เดินไปทาง Ren * ที่ดำรงอยู่ของฉันถูกปฏิเสธ [โดยเธอ] - * กอด Ren * - ทำไม? ..... * ร้องไห้พิรี้พิไร * หลังจากที่ทุก สิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันได้อย่างไร สิ่งที่คุณเกลียดเกี่ยวกับฉัน ยิ่งกว่าเกลียด คุณ detested ฉัน ในสุด ชนิดของเหตุผลเป็น * ฉากของแม่ดึงมือของเธอออกไปจากสาว Kyouko * ผมมักจะหมิ่นพูดว่า อะไรอยู่ในใจของฉัน แต่ฉันควบคุมตัวเองสำหรับไปขอให้มันออกมา * Saena ซ้ายร้องไห้ Kyouko * มันจะเท่าให้ไม่สบายใจและสิ้นหวัง มันได้เสมอคำถามต้องห้าม * กอด Ren แน่น * เพราะผมกลัวคำตอบ ดังนั้นแท้จริงไม่เคยถามคนที่ - แต่ ไม่อยากเป็นเช่นนี้อีก ฉันไม่ต้องการทำซ้ำอีกครั้ง ไม่อยากคาดหวังอีก หรือต้องอยู่ในความสิ้นหวังอีกครั้ง – รู้สึกเสมอ ว่า ฉันเบื่อ [มัน] - " Scowling Shou ยืนอยู่ที่ถนน ไดร์เวอร์ของเขาเปิดประตูของรถ และเรียกให้เขา เขาจะประหลาดใจที่ได้ยินสองหลัง Shou พยายามปลอบผู้หญิงเมาที่ยังคง ต้องการเครื่องดื่มที่คลับบางใกล้เคียงสตรี คนขับบอกว่า แม้เขาไม่รู้อะไรเป็นที่หนักใจเขา แต่ถ้า Shou ไม่อยากปล่อยทันที แล้วเขาต้องได้อย่างรวดเร็วได้รับในรถ นอกจากนี้เขายังกล่าวว่า แม้ว่าจะมีไม่กี่คนที่นี่เนื่องจากไม่มีที่ หลายบาร์รอบ แต่มีมีรถผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รำลึกความหลัง: Young Kyouko เปิดประตูเพื่อดูแม่ของเธอบนโต๊ะทำงานของเธอ เธอดูมีความสุขขณะที่เธอปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยมือของเธอ ลน Kyouko ไปของเธอและเรียกออกมา "..ma..mama..mama .. " Saena สังเกตเห็นว่า Kyouko เป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะเข้าถึงและสัมผัสเธอ เธอรีบตีมือ Kyouko ออกไปและตะโกนให้เธอไม่ให้สัมผัสของเธอ "ถ้าคุณสัมผัสฉันฉันจะย้อมด้วยสีที่ไม่ดีโชค [/ โชคร้าย] !!! * * * * * * * * ร้องไห้ฉันจะไม่สามารถที่จะทนต่อความพ่ายแพ้อีก !!! ฉันจะต้องชนะ !! ถ้าฉันจะสูญเสียกรณีนี้แล้วมันเป็นความผิดของคุณ !! ทำไมคุณไม่ได้รับการออก !!! * Kyouko มองทำร้ายและหมิ่นร้องไห้ * ไม่ได้ผมบอกคุณก่อนว่าคุณกำลังอย่างไม่อนุญาตให้เข้ามาและเข้าสู่สถานที่แห่งนี้ !!! "End ย้อนหลัง คำบรรยาย: "นับตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กผมรู้อยู่แล้วว่าผมถูกเกลียด [เธอ] โดยทั่วไปแล้วผมรู้สึกว่าผมได้รับการยอมรับแล้วว่ามันเป็นไปได้ว่าฉันเกลียดแม่ของฉัน .. * ลุกขึ้นยืนจากม้านั่ง * * * * * * * * .. แต่ร้องไห้ในขณะที่มอง Ren * ฉันยังไม่ได้ * ร้องไห้ในความปวดร้าว * ต้องทำอย่างแท้จริงตัวเองตระหนักถึงมัน * Ren มีลักษณะประหลาดใจเมื่อ Kyouko เรียกว่าออกมา 'ร่วม RN * ยอมรับชนิดของ reality-- นี้ * เดินไป Ren * ว่าการดำรงอยู่ของฉันถูกปฏิเสธ [เธอ] -? * * * * * * * * กอด Ren --Why .. .. * * * * * * * * ขมขื่นร้องหลังจากที่ทุกสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉัน? สิ่งใดที่คุณเกลียดเกี่ยวกับฉัน? มากยิ่งขึ้นกว่าเกลียดคุณเกลียดฉัน ในท้ายที่สุดสิ่งที่ชนิดของเหตุผลมันคืออะไร? * เกิดเหตุแม่ของเธอดึงมือของเธอออกไปจากหนุ่ม Kyouko * ฉันก็มักจะอยู่บนปากเหวของการพูดในสิ่งที่อยู่ในใจของฉัน แต่ฉันควบคุมตัวเองผมก็เต็มใจที่จะขอให้มันออกมา * Saena ซ้ายร้องไห้ Kyouko * มันจะนำมาซึ่งความไม่สบายใจและความสิ้นหวัง จะได้รับเสมอเป็นคำถามที่ต้องห้าม * กอดแน่น Ren * เพราะฉันกลัวคำตอบ ดังนั้นผมจึงไม่เคยถามอย่างแท้จริงที่ person-- แต่ผมไม่ต้องการที่จะเป็นเช่นนี้อีกครั้ง ฉันไม่ต้องการที่จะทำซ้ำอีกครั้ง ฉันไม่ต้องการที่จะคาดหวังอีกครั้งฉันก็ไม่ต้องการที่จะอยู่ในความสิ้นหวังอีกครั้ง -Always รู้สึกว่าฉันเหนื่อยแล้ว [มัน] - "หน้าบึ้ง Shou ยืนอยู่ที่ถนน ขับรถของเขาเปิดประตูรถและเรียกออกไปเขา เขาแปลกใจที่ได้ยินคู่ของผู้หญิงที่อยู่เบื้องหลัง Shou พยายามที่จะปลอบผู้หญิงเมาที่ยังคงต้องการที่จะดื่มเครื่องดื่มที่บางสโมสรอยู่บริเวณใกล้เคียง คนขับรถบอกว่าแม้ว่าเขาจะได้รู้ว่าสิ่งที่หนักใจเขา แต่ถ้ายำเกรงไม่ต้องการที่จะออกไปในทันทีแล้วเขาจะต้องได้อย่างรวดเร็วในรถ นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าถึงแม้จะมีเพียงไม่กี่คนที่นี่เพราะมีไม่บาร์ที่หลายรอบ แต่มีรถผ่านไปมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รำลึกความหลัง : หนุ่มเคียวโกะเปิดประตูจะเจอแม่ของเธอบนโต๊ะของเธอ เธอดูไม่สบายใจที่เธอปกปิดใบหน้าของเธอกับมือของเธอ สับสน เคียวโกะไปเธอ และเรียกออกมา " . . . . . . . มา . . . . . . . แม่ . . แม่ . . . . . . . " นนทชัย สังเกตเห็นว่า เคียวโกะ กำลังจะเอื้อมมือไปแตะตัวเธอ เธอรีบตีมือของเคียวโกะออกไปและตะโกนให้หล่อนไม่แตะต้องเธอ " ถ้าคุณแตะฉัน ฉันอาจจะเปื้อนโชคร้ายโชคร้าย [ / ] ! ! ! ! ! ! ! * ร้องไห้ * ฉันไม่สามารถทนต่อความพ่ายแพ้อีก ! ! ! ! ! ! ! ฉันต้องชนะ ! ! ถ้าฉันแพ้คดีนี้ ก็เป็นความผิดของคุณ ! ! ทำไม คุณ ไม่ ออกไป ! ! ! ! ! ! ! * เคียวโกะดูเจ็บเจียนร้องไห้ * ผมไม่ได้บอกคุณก่อนว่า คุณไม่ได้รับอนุญาตให้มาและเข้ามาในนี้ ! ! ! ! ! ! ! ! " สิ้นสุดการเล่าเรื่องย้อนอดีต บรรยาย : " ตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันก็รู้ว่าฉันเกลียด [ เธอ ] โดยทั่วไป ผมรู้สึกว่าผมได้ยอมรับแล้ว เป็นไปได้ว่าผมเกลียดแม่ . . . . . . . * ลุกขึ้นจากม้านั่ง * แต่ . . . . . . . * เรน * ร้องไห้ตอนดูผมยังไม่ได้ * ร้องไห้ในความเจ็บปวด * อย่างแท้จริงอย่างถูกต้องทำให้ตัวเองตระหนักถึงมัน * เรนทำหน้าแปลกใจเมื่อเคียวโกะเรียก " Co Rn " * ยอมรับชนิดของความเป็นจริง . . . * * เดินไปหาเรนที่ตัวตนของฉันถูกปฏิเสธ [ เธอ ] . . . * กอดเรน * -- ทำไม ? . . . . . . .ร้องไห้อย่างขมขื่น . . . . . . . * * หลังจากทั้งหมด อะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉัน คุณเกลียดอะไรผมนักหนา ยิ่งกว่าเกลียดคุณเกลียดผม สุดท้ายมันคือเหตุผลอะไร ? * ฉากของแม่เธอดึงมือเธอออกไปจากยองเคียวโกะ * ฉันมักจะหมิ่นพูดสิ่งที่อยู่ในใจของฉันแต่ฉันควบคุมตัวเอง เพราะผมไม่ยอมถามออกมา * นนทชัยร้องไห้จากไปเคียวโกะ * มันจะนำมาซึ่งความไม่สบายใจ และสิ้นหวัง มันเป็นคำถามต้องห้าม . * กอดแน่น * เรนเพราะผมกลัวคำตอบ ผมไม่เคยขอให้เขา . . . แต่ ผมไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว ฉันไม่อยากพูดซ้ำอีกครั้ง ผมไม่อยากคาดหวังอีกครั้ง ฉันก็ไม่อยากเป็นสิ้นหวังอีกแล้ว และรู้สึกว่า ฉันเหนื่อยมากแล้วนะ [ มัน ] . . . " หน้าบึ้งโชยืนอยู่ที่ถนน คนขับรถเปิดประตูรถ และเรียกหาเขา เขาประหลาดใจที่ได้ยินคู่ของผู้หญิงข้างหลัง โชพยายามปลอบ เมาหญิงที่ยังคงต้องการที่จะดื่มเครื่องดื่มที่ใกล้เคียงคลับ คนขับบอกว่า เค้าไม่รู้แม้กระทั่งว่าอะไรคือปัญหาของเค้า แต่ถ้าโชไม่ต้องรีบออกมา เขาก็ต้องรีบขึ้นรถ นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าแม้ว่าจะมีไม่กี่คน เพราะไม่มีที่บาร์หลายรอบ แต่ไม่มีรถผ่านโดย