'can you help me further?''You're a

'can you help me further?'
'You're a better mathematician than I am.'
Bogert smiled proudly. 'I thought so. Well. forget it.' He turned to leave, and then stopped. 'Actually, there is something else..' Bogert found it difficult to continue.
Herbie spoke quietly. 'Your thoughts are confused, but they are all about Dr. Lanning.'
Bogert put up his hands and passed them over his smooth hair. 'Lanning is nearly seventy. He's been Managing Director of the company for thirty years.' Herbie nodded.
'Well now, do you know whether he's going to resign?'
'Certainly. He has already resigned.'
'What? say that again!'
He has already resigned. He's waiting to solve the problem of...er...myself. Then he'll be ready to leave the Managing Director's office to the next director.'
Bogert was breathing heavily. 'And the next Managing Director? Who is he?'
Herbie's words came slowly. 'You are the next Managing Director.'
Bogert smiled. 'I've been hoping and waiting for this Thanks, Herbie.'
Bogert was at his desk until five that morning and he was back at nine. Pages of figures covered his desk and the floor. At twelve o'clock he rubbed his eyes. 'This is getting worse each minute.'
At that moment, the door opened and Lanning entered. 'Has Calvin told you about the robot? Fantastic mathematical brain.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'คุณสามารถช่วยฉันเพิ่มเติม''คุณเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ดีขึ้นกว่าที่ฉัน'Bogert ยิ้มภูมิใจ ' ฉันคิดว่า นั้น ดี ลืมมัน.' เขาหันไปทิ้ง และหยุดแล้ว 'จริง มีอย่างอื่น...' Bogert พบมันยากที่จะดำเนินการต่อไปดนตรีพูดเงียบ ๆ 'จะสับสนความคิดของคุณ แต่พวกเขาจะเกี่ยวกับดร. Lanning'Bogert นำมือของเขา และผ่านเขาผมเรียบ ' Lanning ได้เกือบเจ็ดสิบ ได้เป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทสามสิบปี.' ดนตรีเลยต้อง'ขณะนี้ คุณรู้ว่า เขาจะลาออก'' แน่นอน เขาลากัน '' อะไร บอกว่า อีก!'เขาได้ลาออก เขากำลังรอที่จะแก้ปัญหาของ...เอ้อ...ตนเอง แล้วเขาจะไปสำนักงานกรรมการผู้จัดการของกรรมการถัดไป.'มีการหายใจ Bogert หนัก ' และกรรมการ ผู้จัดการต่อไป เขาเป็นใคร?'คำพูดของดนตรีมาอย่างช้า ๆ 'คุณเป็นกรรมการผู้จัดการต่อไป'Bogert ยิ้ม 'ผมได้หวัง และรอคอยนี้ขอบคุณ ดนตรี'Bogert เป็นที่โต๊ะของเขาจนกระทั่งห้าเช้าวันนั้น และเขาก็กลับมาที่เก้า หน้าของตัวเลขครอบคลุมโต๊ะของเขาและชั้น ที่สิบสองนาฬิกา เขาลูบดวงตาของเขา 'นี้กำลังแย่แต่ละนาที'ขณะที่การ เปิดประตู และป้อน Lanning ' มีคาลวินบอกคุณเกี่ยวกับหุ่นยนต์ สมองทางคณิตศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'คุณสามารถช่วยฉันได้ไหม?'
'คุณเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ดีกว่าฉัน.
Bogert ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "ผมคิดว่าดังนั้น ดี. ลืมมัน. เขาหันไปออกและแล้วก็หยุด 'ที่จริงมีอย่างอื่น .. ' Bogert พบว่ามันยากที่จะดำเนินการต่อไป.
Herbie พูดอย่างเงียบ ๆ 'ความคิดของคุณมีความสับสน แต่พวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับดร Lanning.
Bogert นำขึ้นมือของเขาและผ่านพวกเขามากกว่าผมเรียบของเขา 'Lanning เกือบเจ็ดสิบ เขาได้รับการกรรมการผู้จัดการ บริษัท นานกว่าสามสิบปี. Herbie พยักหน้า.
'ดีตอนนี้คุณจะรู้ว่าเขาจะลาออก?'
'แน่นอน เขาได้ลาออกแล้ว. '
' คืออะไร? บอกว่าอีกครั้ง! '
เขาได้ลาออกแล้ว เขารอคอยที่จะแก้ปัญหาของ ... เอ้อ ... ตัวเอง จากนั้นเขาก็จะพร้อมที่จะออกจากสำนักงานของกรรมการผู้จัดการผู้อำนวยการต่อไป.
Bogert หายใจอย่างหนัก 'และกรรมการผู้จัดการต่อไปหรือไม่ เขาเป็นใคร? '
คำ Herbie มาอย่างช้าๆ 'คุณเป็นกรรมการผู้จัดการต่อไป.
Bogert ยิ้ม 'ผมเคยหวังและรอให้ขอบคุณนี้ Herbie.'
Bogert อยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาจนถึงห้าเช้าวันนั้นและเขาก็กลับมาที่เก้า หน้าของตัวเลขปกคลุมโต๊ะทำงานและชั้นของเขา ที่ 12:00 เขาลูบตาของเขา 'นี้จะเลวร้ายลงในแต่ละนาที.
ในขณะที่ประตูเปิดออกและ Lanning ป้อน 'ได้คาลวินบอกคุณเกี่ยวกับหุ่นยนต์? สมองคณิตศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณสามารถช่วยฉันต่อไป ?" คุณเป็นนักคณิตศาสตร์ได้ดีกว่าผม . . ." โบเกิร์ตยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ฉันคิดว่าดังนั้น ดี ลืมมัน เขาหันกลับไป แล้วหยุด . . . จริงๆ แล้ว มีอย่างอื่นอีก . . . . . . . " โบเกิร์ตพบมันยากที่จะทำต่อไปเล่นพูดอย่างเงียบๆ . ความคิดของคุณจะสับสน แต่พวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับ " ดอกเตอร์แลนนิ่งโบเกิร์ตใส่มือของเขาและผ่านพวกเขาผ่าน " ผมนุ่มของเขา แลนนิ่งเป็นเกือบเจ็ดสิบ เขาเป็นกรรมการผู้จัดการของ บริษัท สำหรับปี " herbie พยักหน้าดีตอนนี้คุณรู้ว่า เขาจะลาออก ?" แน่นอน เขาลาออกไปแล้ว . . ." อะไร ? พูดอีกครั้งสิ !เขาลาออกไปแล้ว เขารออยู่เพื่อแก้ไขปัญหา . . . . . . . . . . . . . . . ตัวเอง แล้วเขาก็พร้อมที่จะออกจากสำนักงานผู้อำนวยการผู้กำกับต่อไป .โบเกิร์ตก็หายใจหนัก . และต่อไปกรรมการผู้จัดการ ? เขาคือใคร ?เล่นพูดมาอย่างช้าๆ . . . คุณเป็นคนต่อไป กรรมการผู้จัดการ . . ." โบเกิร์ตยิ้ม ฉันได้แต่หวังและการรอคอยนี้ขอบคุณแตก’โบเกิร์ตอยู่ที่โต๊ะของเขา จนกระทั่งห้าในเช้าวันนั้น และเขาก็กลับมาที่ เก้า หน้าของตัวเลขที่ครอบคลุมโต๊ะและพื้นของเขา ที่ 12 นาฬิกา เขาขยี้ตา . มันแย่ลงในแต่ละนาที .ในช่วงเวลานั้น ประตูก็เปิดออก แลนนิ่ง " และป้อน มีไปบอกคุณเกี่ยวกับหุ่นยนต์ สมองคณิตศาสตร์ยอด