2. What Is Vedanta?The highest degr

2. What Is Vedanta?

The highest degree of Vedic education, traditionally reserved for the sannyasis (renunciants), is mastery of the texts known as the Upanisads. The Upanisads teach the philosophy of the Absolute Truth (Brahman) to those seeking liberation from birth and death. Study of the Upanisads is known as vedanta, "the conclusion of the Veda." The word upanisad means "that which is learned by sitting close to the teacher." The texts of the Upanisads are extremely difficult to fathom; they are to be understood only under the close guidance of a spiritual master (guru). Because the Upanisads contain many apparently contradictory statements, the great sage Vyasadeva (also known as Vedavyasa, Badarayana, or Dvaipayana) systematized the Upanisadic teachings in the Vedanta-sutra, or Brahma-sutra. Vyasa's sutras are terse. Without a fuller explanation, their meaning is difficult to grasp. In India there are five main schools of vedanta, each established by an acarya (founder) who explained the sutras in a bhasya (commentary).

Of the five schools, one, namely Adi Shankara's, is impersonalist. Shankara taught that Brahman has no name, form nor personal characteristics. Shankara's school is opposed by the four Vaishnava sampradayas founded by Ramanuja, Madhva, Nimbarka, and Vishnusvami. Unlike the impersonalist school, Vaishnava vedanta admits the validity of Vedic statements that establish difference (bheda) within Brahman, as well those that establish nondifference (abheda). Taking the bheda and abheda statements together, the Vaishnava Vedantists distinguish between three features of the one Vastu Brahman (Divine Substance):

* Vishnu as the Supreme Soul (Para Brahman).
* The individual self as the subordinate soul (Jiva Brahman).
* Matter as creative nature (Mahad Brahman). The philosophies of the four Vaishnava sampradayas dispel the sense of mundane limitation ordinarily associated with the word "person." Vishnu is accepted by all schools of Vaishnava vedanta as the transcendental, unlimited Purusottama (Supreme Person), while the individual souls and matter are His conscious and unconscious energies (cidacid-shakti).

3. What Is Siddhanta?

Each Vedantist school is known for its siddhanta, or "essential conclusion" about the relationships between God and the soul, the soul and matter, matter and matter, matter and God, and the soul and souls. Shankara's siddhanta is advaita, "nondifference" (everything is one; therefore these five relationships are unreal). All the other siddhantas support the reality of these relationships from various points of view. Ramanuja's siddhanta is visistadvaita, "qualified nondifference." Madhva's siddhanta is dvaita, "difference." Vishnusvami's siddhanta is suddhadvaita, "purified nondifference." And Nimbarka's siddhanta is dvaitaadvaita, "difference and identity."

The Bengali branch of Madhva's sampradaya is known as the Brahma-Madhva-Gaudiya Sampradaya, or the Chaitanya Sampradaya. In the 1700s this school presented Indian philosophers with a commentary on Vedanta-sutra written by Baladeva Vidyabhushana that argued yet another siddhanta. It is called acintya-bhedabheda-tattva, which means "simultaneous, inconceivable oneness and difference." In recent years this siddhanta has become known to people all over the world due to the popularity of the books of His Divine Grace A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada. Acintya-bhedabheda philosophy maintains the same standpoint of "difference" as Madhva's siddhanta on the fivefold relationship of God to soul, soul to matter, matter to matter, matter to God, and soul to soul. But acintyabhedabheda-tattva further teaches the doctrine of shaktiparinamavada (the transformation of the Lord's shakti), in which the origin of this fivefold differentiation is traced to the Lord's play with His shakti, or energy. Because the souls and matter emanate from the Lord, they are one in Him as His energy yet simultaneously distinct from Him and one another. The oneness and difference of this fivefold relationship is called acintya, or inconceivable, because, as Srila Prabhupada writes in his purport to Bhagavad-gita 18.78, "Nothing is different from the Supreme, but the Supreme is always different from everything." As the transcendental origin and coordinator of His energies, God is ever the inconceivable factor.

4. Shankara and Buddhism

Sometimes Shankara's advaita-vedanta commentary is presented in books about Hinduism as if it were the original and only vedanta philosophy. But in fact Shankara's philosophy is more akin to Buddhism than vedanta. Buddhism is a nastika, or non-Vedic, religion. Before 600 AD, the time of Shankara's appearance, most Vedantist scholars did not endorse a doctrine of impersonalism. Evidence gathered from the writings of pre-Shankara Buddhist scholars shows that their Vedantist contemporaries were Purusa-vadins (purusa = "person", vadin = "philosopher"). Purusavadins taught that the goal of Vedanta philosophy is the Mahapurusa (Greatest Person). Bhavya, an Indian Buddhist author who lived centuries before Shankara, wrote in the Madhyamika-hrdaya-karika that the Vedantists of his time were adherents of the doctrine of bhedabheda (difference and nondifference). That Shankara borrowed Buddhistic ideas was noted by the Buddhists themselves. A Buddhist writer named Bhartrhari, a contemporary of Shankara, expressed some surprise that although Shankara was a brahmana scholar of the Vedas, his impersonal teachings resembled Buddhism. This is admitted by the followers of Shankara themselves. Pandit Dr. Rajmani Tigunait of the Himalayan Institute of Yoga is a present-day exponent of advaita-vedanta; in his book, Seven Systems of Indian Philosophy, he writes that the ideas of the Buddhist Sunyavada (voidist) philosophers are very close to Shankara's. Shankara inserted into Vedantic discourse the Buddhistic idea of ultimate emptiness, substituting the Upanisadic word brahman ("the Absolute") for sunya ("the void"). Because Shankara argued that all names, forms, qualities, activities and relationships are creations of maya (illusion), even divine names and forms, his philosophy is called mayavada (the doctrine of illusion).

However, to compare Brahman with the void is philosophically untenable. The Vedanta-sutra defines Brahman, not Maya, as the cause of everything (janmadyasya-yatah, Vedanta-sutra 1.1.2). How can that which lacks name, form, quality, and activity be the cause of that which possesses these features? Nil posse creari de nilo: "Nothing can be created out of nothing." Mayavadi vedanta avoids the issue of causation by arguing that the world, though empirically real, is ultimately a dream. But dreams also have elaborate causes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. อะไรคือเวดันระดับสูงสุดของการศึกษาพระเวท ซึ่งสงวนไว้สำหรับ sannyasis (renunciants), เป็นต้นแบบของข้อความที่เรียกว่า Upanisads Upanisads สอนปรัชญาความจริงสัมบูรณ์ (Brahman) เพื่อปลดปล่อยเหล่านั้นแสวงหาจากการเกิดและตาย ศึกษาของ Upanisads ที่เรียกว่าเวดัน "ข้อสรุปของเวท" Upanisad คำหมายถึง "ว่า ที่จะเรียนรู้ โดยนั่งใกล้ครู" ข้อความของ Upanisads ยากมากที่จะเข้าใจ พวกเขาจะสามารถเข้าใจเฉพาะภายใต้การแนะนำปิดของต้นแบบทางจิตวิญญาณ (กูรู) เนื่องจาก Upanisads ประกอบด้วยงบมากเห็นได้ชัดว่าขัดแย้ง ปราชญ์ดี Vyasadeva (หรือที่เรียกว่า Vedavyasa, Badarayana หรือ Dvaipayana) systematized ธรรม Upanisadic สุทราเวดัน หรือพระพรหมสุตรา Sutras ของฤๅษีวยาส terse ได้ ไม่ มีคำอธิบายที่ฟูลเลอร์ ความหมายของพวกเขานั้นยากที่จะเข้าใจ ในอินเดีย มีโรงเรียนหลักห้าของเวดัน แต่ละก่อตั้ง โดยการ acarya (ก่อตั้ง) ที่อธิบาย sutras ใน bhasya (ความเห็น)โรงเรียน 5 หนึ่ง คือศังกราจารย์ของ เป็น impersonalist Shankara สอน Brahman ได้ไม่ชื่อ แบบฟอร์ม และลักษณะส่วนบุคคล Shankara ของโรงเรียนอยู่ตรงข้าม โดย sampradayas Vaishnava สี่ที่ก่อตั้งขึ้น โดย Ramanuja, Madhva, Nimbarka, Vishnusvami ซึ่งแตกต่างจากโรงเรียน impersonalist, Vaishnava เวดันยอมรับตั้งแต่งบพระเวทที่สร้างความแตกต่าง (bheda) ภายใน Brahman เช่นกันที่สร้าง nondifference (abheda) การคำ bheda และ abheda เข้าด้วยกัน Vaishnava Vedantists แยกแยะคุณลักษณะสามของ Vastu Brahman หนึ่ง (พระเจ้าสาร):* พระนารายณ์เป็นจิตสูงสุด (Para Brahman) * แต่ละตนเองเป็นจิตวิญญาณย่อย (จัดเตรียม Brahman) * เรื่องเป็นธรรมชาติความคิดสร้างสรรค์ (Brahman มาฮาด) ปรัชญาของ sampradayas Vaishnava 4 ที่ dispel ความโลกีย์จำกัดปกติเกี่ยวข้องกับคำว่า "บุคคล" วิศณุยอมรับ โดยทุกโรงเรียนของเวดัน Vaishnava เป็น Purusottama transcendental ไม่จำกัด (ผู้สูงสุด), ในขณะที่วิญญาณแต่ละและเรื่อง พลังงานของเขาใส่ใจ และมีสติ (cidacid-ชัคตี้) 3. Siddhanta คืออะไรโรงเรียนแต่ละ Vedantist มีชื่อเสียงของ siddhanta หรือ "จำเป็นบทสรุป" เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้า และจิตวิญญาณ จิตวิญญาณ และเรื่อง เรื่อง และเรื่อง เรื่องพระ เจ้า และจิต และวิญญาณ Siddhanta ของ Shankara เป็น advaita, "nondifference" (ทุกอย่างเป็นหนึ่ง ดังนั้น ความสัมพันธ์เหล่านี้ห้ามีลวงตา) ทั้งหมดอื่น ๆ siddhantas รองรับความเป็นจริงของความสัมพันธ์เหล่านี้จากมุมมองของสถานที่ต่าง ๆ Siddhanta ของ Ramanuja เป็น visistadvaita "มี nondifference" Siddhanta ของ Madhva เป็น dvaita "แตกต่าง" Siddhanta ของ Vishnusvami เป็น suddhadvaita, "nondifference บริสุทธิ์" และ siddhanta ของ Nimbarka dvaitaadvaita "ความแตกต่างและตัวตน"สาขาเบงกาลีของ sampradaya ของ Madhva เรียกว่า Sampradaya พรหม-Madhva-Gaudiya หรือ Chaitanya Sampradaya ใน 1700s โรงเรียนนี้นำเสนอปรัชญาอินเดียกับอรรถกถาในเวดันสุตราเขียน โดย Baladeva Vidyabhushana ที่โต้เถียงอีก siddhanta เรียกว่า acintya-bhedabheda-tattva ซึ่งหมายความว่า "oneness พร้อม น่าเล่าและความแตกต่าง" ในปีที่ผ่านมา ได้กลายเป็น siddhanta นี้รู้จักคนทั่วโลกเนื่องจากความนิยมของ Prabhupada ชื่อ Bhaktivedanta สวามีพระคุณพระเจ้าของพระองค์ Acintya bhedabheda ปรัชญารักษาอันเดียวกันของ "แตกต่าง" ของ Madhva siddhanta สัมพันธ์ fivefold พระเจ้าจิตวิญญาณ จิตกับเรื่องเรื่องการเรื่อง เรื่อง พระ เจ้า และจิตใจจิตวิญญาณ แต่ acintyabhedabheda-tattva เพิ่มเติมสอนหลักคำสอนของ shaktiparinamavada (การแปลงของชัคตี้ของพระเจ้า), การติดตามมาของการสร้างความแตกต่างนี้ fivefold เล่นของพระเจ้าของเขาชัคตี้ หรือพลังงาน เนื่องจากวิญญาณและเรื่อง emanate จากพระเจ้า เป็นหนึ่งในเขา เป็นพลังงานของเขา ยังแตกต่างกันจากเขาและคนอื่น Oneness และความแตกต่างของความสัมพันธ์ fivefold เรียกว่า acintya หรือน่า เล่า เนื่องจาก เป็น Srila Prabhupada ใน purport เขาเขียน Bhagavad-gita 18.78 "ไม่มีอะไรแตกต่างจากฎีกา แต่ฎีกานี้จะแตกต่างจากทุกสิ่งทุกอย่าง" เป็นจุดเริ่มต้นของ transcendental และผู้ประสานงานของพลังงานของเขา พระเจ้าได้เคยตัวน่าเล่า4. Shankara และพระพุทธศาสนาบางครั้งความเห็นของ Shankara advaita เวดันนำเสนอในหนังสือเกี่ยวกับศาสนาฮินดูนั้นต้นฉบับและเฉพาะเวดันปรัชญา แต่ในความเป็นจริงปรัชญาของ Shankara มากกว่าเหมือนกับพุทธศาสนาเวดัน พระพุทธศาสนาเป็น nastika หรือไม่ Vedic ศาสนา ก่อน 600 AD เวลาของลักษณะที่ปรากฏของ Shankara, Vedantist นักวิชาการส่วนมากได้รับรองหลักคำสอนของ impersonalism แสดงหลักฐานที่รวบรวมจากงานเขียนของนักวิชาการชาวพุทธก่อน Shankara ว่า contemporaries Vedantist ของพวกเขาถูก Purusa vadins (purusa = "บุคคล" vadin = "นักปราชญ์") Purusavadins สอนว่า เป้าหมายของปรัชญาเวดัน Mahapurusa (ผู้ยิ่งใหญ่) Bhavya ผู้เขียนชาวพุทธอินเดียที่อาศัยอยู่มานานหลายศตวรรษก่อน Shankara เขียนใน Madhyamika-hrdaya-karika ที่ Vedantists เวลาถูกราคายังหลักคำสอนของ bhedabheda (ความแตกต่างและ nondifference) Shankara ยืมสำนักงานพุทธคิดว่า ถูกตั้งข้อสังเกต โดยพุทธเอง นักเขียนชาวพุทธชื่อ Bhartrhari ร่วมสมัยของ Shankara แสดงบางอย่างแปลกใจว่า แม้ว่า Shankara เป็นนักเรียนทุน brahmana ของเวท คำสอนของท่านไนซ์โฮคล้ายกับพระพุทธศาสนา นี้ถูกยอมรับ โดยลูกศิษย์ของ Shankara ตัวเอง ดร. pandit Rajmani Tigunait ของสถาบันโยคะหิมาลัยจะยกเหตุการณ์ของ advaita-เวดัน ในหนังสือของเขา เจ็ดระบบอินเดียปรัชญา เขาเขียนว่า ความคิดของนักปรัชญาพุทธ Sunyavada (voidist) อยู่ใกล้กับของ Shankara Shankara แทรกวาทกรรม Vedantic ความคิดของความว่างเปล่าที่ดีที่สุด สำนักงานพุทธแทนการ Upanisadic คำ brahman ("สัมบูรณ์") สำหรับ sunya ("โมฆะ") เนื่องจาก Shankara โต้เถียงทั้งหมดชื่อ รูปแบบ คุณภาพ กิจกรรม และความสัมพันธ์สร้างสรรค์ของมายา (illusion), แม้พระฟอร์มและชื่อ ปรัชญาของเขาคือ mayavada (ลัทธิของภาพลวงตา)อย่างไรก็ตาม การเปรียบเทียบ Brahman กับโมฆะได้ philosophically untenable สุทราเวดันกำหนด Brahman ไม่มายา สาเหตุของทุกอย่าง (janmadyasya-yatah สุทราเวดัน 1.1.2) สามารถที่ไม่มีชื่อ คุณภาพ แบบฟอร์ม และกิจกรรมเป็นสาเหตุให้ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วนหรือไม่ Nil กองทหาร creari เด nilo: "ไม่สามารถได้ไม่มีอะไรเลย" เวดัน Mayavadi หลีกเลี่ยงเรื่อง causation โดยโต้เถียงโลก ว่า empirically จริง สุดความฝัน แต่ความฝันยังมีสาเหตุอย่างประณีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. อุปนิษัทคืออะไร? ระดับสูงสุดของการศึกษาเวทสงวนไว้สำหรับ sannyasis (renunciants) เป็นการเรียนรู้จากตำราที่รู้จักกันเป็น Upanisads Upanisads สอนปรัชญาของแอบโซลูทความจริง (พราหมณ์) ให้กับผู้ที่กำลังมองหาการปลดปล่อยจากการเกิดและการตาย การศึกษา Upanisads เป็นที่รู้จักกันอุปนิษัท "บทสรุปของพระเวทที่." คำ upanisad หมายถึง "สิ่งที่ได้เรียนรู้โดยการนั่งใกล้กับครู." ตำราของ Upanisads เป็นเรื่องยากมากที่จะเข้าใจ; พวกเขาจะเข้าใจเพียงภายใต้คำแนะนำอย่างใกล้ชิดของต้นแบบทางจิตวิญญาณ (กูรู) เพราะ Upanisads มีข้อความขัดแย้งที่เห็นได้ชัดหลายปราชญ์ที่ดี Vyasadeva (หรือเรียกว่า Vedavyasa, Badarayana หรือ Dvaipayana) จัดระบบคำสอน Upanisadic ในอุปนิษัท-พระสูตรหรือพระพรหมพระสูตร- พระสูตรฤษีวยาสเป็นสั้น โดยไม่ต้องมีคำอธิบายที่ฟูลเลอร์ความหมายของพวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ ในอินเดียมีห้าโรงเรียนหลักของอุปนิษัทแต่ละที่จัดตั้งขึ้นโดย Acarya (ผู้ก่อตั้ง) ซึ่งอธิบายพระสูตรใน bhasya (ความเห็น). จากห้าโรงเรียนหนึ่งคือศังกราจารย์ของเป็น impersonalist Shankara สอนว่าพราหมณ์ไม่มีชื่อในรูปแบบหรือลักษณะส่วนบุคคล โรงเรียน Shankara ถูกต่อต้านจากสี่ชนา sampradayas ก่อตั้งโดยรา, มาด, Nimbarka และ Vishnusvami ซึ่งแตกต่างจากโรงเรียน impersonalist, ชนาอุปนิษัทยอมรับความถูกต้องของงบเวทที่สร้างความแตกต่าง (bheda) ภายในพราหมณ์เช่นเดียวกับผู้ที่สร้าง nondifference (abheda) การ bheda และงบ abheda กันชนา Vedantists แยกแยะความแตกต่างระหว่างสามคุณสมบัติของหนึ่ง Vastu พราหมณ์ (พระเจ้าสาร): *. พระนารายณ์เป็นศาลฎีกาวิญญาณ (Para พราหมณ์). * ตัวเองของแต่ละบุคคลเป็นจิตวิญญาณของผู้ใต้บังคับบัญชา (Jiva พราหมณ์) * เรื่องธรรมชาติสร้างสรรค์ (มะหาดพราหมณ์) ปรัชญาของสี่ชนา sampradayas ปัดเป่าความรู้สึกของข้อ จำกัด ของมนุษย์ปกติที่เกี่ยวข้องกับคำว่า "คน." พระนารายณ์เป็นที่ยอมรับจากทุกโรงเรียนของชนาอุปนิษัทเป็นเยี่ยมไม่ จำกัด Purusottama (ศาลฎีกาคน) ในขณะที่จิตวิญญาณของแต่ละบุคคลและเรื่องพลังงานมีสติและหมดสติของเขา (cidacid-Shakti). 3 คืออะไร Siddhanta? แต่ละโรงเรียน Vedantist เป็นที่รู้จักสำหรับ Siddhanta หรือ "ข้อสรุปที่สำคัญ" เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้าและจิตวิญญาณ, จิตวิญญาณและเรื่องสำคัญและเรื่องสำคัญและพระเจ้าและจิตวิญญาณและจิตวิญญาณ Siddhanta Shankara เป็นแอด "nondifference" (ทุกอย่างที่เป็นหนึ่งดังนั้นเหล่านี้ห้ามีความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นจริง) ทั้งหมด siddhantas อื่น ๆ ที่สนับสนุนความเป็นจริงของความสัมพันธ์เหล่านี้จากจุดต่าง ๆ ในมุมมองของ Siddhanta ราเป็น visistadvaita "nondifference ที่มีคุณภาพ." Siddhanta มาดเป็น dvaita, "ความแตกต่าง." Siddhanta Vishnusvami เป็น suddhadvaita "nondifference บริสุทธิ์." และ Siddhanta Nimbarka เป็น dvaitaadvaita, "ความแตกต่างและเอกลักษณ์." สาขาของบังคลาเทศ Sampradaya มาดเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นพระพรหม-มาด-Gaudiya Sampradaya หรือ Chaitanya Sampradaya ใน 1700s โรงเรียนนี้นำเสนอปรัชญาอินเดียที่มีความเห็นในอุปนิษัท-พระสูตรที่เขียนโดย Baladeva Vidyabhushana ที่ถกเถียงกันอยู่ยัง Siddhanta อื่น มันถูกเรียกว่า acintya-bhedabheda-tattva ซึ่งหมายความว่า "พร้อมกันเป็นหนึ่งเดียวกันไม่น่าเชื่อและความแตกต่าง." ในปีที่ผ่าน Siddhanta นี้ได้กลายเป็นที่รู้จักกันกับคนทั่วโลกเนื่องจากความนิยมของหนังสือของเขาพระมหากรุณาธิคุณ AC Bhaktivedanta สวามี Prabhupada ที่ ปรัชญา Acintya-bhedabheda รักษาจุดยืนเดียวกันของ "ความแตกต่าง" ที่ Siddhanta มาดของความสัมพันธ์ห้าเท่าของพระเจ้าจิตวิญญาณ, จิตวิญญาณของเรื่องไม่ว่าจะเรื่องไม่ว่ากับพระเจ้าและจิตวิญญาณจิตวิญญาณ แต่ acintyabhedabheda-tattva ต่อไปสอนหลักคำสอนของ shaktiparinamavada (การเปลี่ยนแปลงของ Shakti ของพระเจ้า) ซึ่งในการให้กำเนิดห้าเท่าของความแตกต่างนี้จะโยงไปถึงการเล่นของพระเจ้าที่มี Shakti ของเขาหรือพลังงาน เพราะจิตวิญญาณและเรื่องออกมาจากพระเจ้าพวกเขาเป็นหนึ่งในพระองค์เป็นพลังงานของเขายังไม่พร้อมกันแตกต่างจากพระองค์และอีกคนหนึ่ง เอกภาพและความแตกต่างของความสัมพันธ์ห้าเท่านี้เรียกว่า acintya หรือนึกไม่ถึงเพราะเป็น Srila Prabhupada เขียนในความหมายของเขาที่จะ Bhagavad Gita-18.78 "ไม่มีอะไรแตกต่างจากศาลฎีกา แต่ศาลฎีกาก็มักจะแตกต่างจากทุกอย่าง." ในฐานะที่เป็นแหล่งกำเนิดที่ยอดเยี่ยมและผู้ประสานงานของพลังงานของเขาพระเจ้าทรงเป็นที่เคยเป็นปัจจัยที่ไม่น่าเชื่อ. 4 Shankara และพุทธศาสนาบางครั้ง Shankara ความเห็นของแอดอุปนิษัทจะนำเสนอในหนังสือเกี่ยวกับศาสนาฮินดูราวกับว่ามันเป็นต้นฉบับและเพียงปรัชญาอุปนิษัท แต่ในความเป็นจริงปรัชญา Shankara เป็นมากขึ้นคล้ายกับพุทธศาสนากว่าอุปนิษัท พุทธศาสนาเป็น nastika, หรือไม่เวทศาสนา ก่อนที่ 600 AD, เวลาของการปรากฏตัวของ Shankara นักวิชาการ Vedantist ส่วนใหญ่ไม่ได้ให้การรับรองหลักคำสอนของ impersonalism หลักฐานที่รวบรวมมาจากงานเขียนของก่อน Shankara นักวิชาการชาวพุทธแสดงให้เห็นว่าโคตร Vedantist ของพวกเขา Purusa-vadins (purusa = "คน" vadin = "ปรัชญา") Purusavadins สอนว่าเป้าหมายของปรัชญาอุปนิษัทเป็น Mahapurusa (ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคน) bhavya นักเขียนชาวพุทธอินเดียที่อาศัยอยู่ศตวรรษก่อน Shankara เขียนใน Madhyamika-hrdaya-Karika ว่า Vedantists ของเวลาของเขาเป็นสมัครพรรคพวกของหลักคำสอนของ bhedabheda (ผลต่างและ nondifference) นั่น Shankara ยืมความคิด Buddhistic ก็สังเกตเห็นชาวพุทธตัวเอง นักเขียนชื่อพุทธ Bhartrhari, เพื่อนร่วมรุ่นของ Shankara แสดงความประหลาดใจว่าถึงแม้จะ Shankara เป็นพหูสูตณะของพระเวทสอนตัวตนของเขาคล้ายกับพระพุทธศาสนา นี้เป็นที่ยอมรับโดยผู้ติดตามของ Shankara ตัวเอง ดร. บัณฑิต Rajmani Tigunait ของสถาบันหิมาลัยของการฝึกโยคะเป็นตัวแทนในปัจจุบันวันของแอดอุปนิษัท; ในหนังสือของเขาเจ็ดระบบปรัชญาอินเดียเขาเขียนว่าความคิดของพุทธ Sunyavada นี้ (voidist) นักปรัชญาที่มีความใกล้ชิดที่จะ Shankara ของ Shankara แทรกลงในวาทกรรม Vedantic ความคิด Buddhistic ของความว่างเปล่าที่ดีที่สุดแทนคำ Upanisadic พราหมณ์ ("แอบโซลูท") สำหรับ Sunya ("โมฆะ") เพราะ Shankara ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าชื่อทุกรูปแบบที่มีคุณภาพ, กิจกรรมและความสัมพันธ์ที่มีความคิดสร้างสรรค์ของมายา (ภาพลวงตา) แม้ชื่อของพระเจ้าและรูปแบบปรัชญาของเขาที่เรียกว่า mayavada (หลักคำสอนของภาพลวงตา). อย่างไรก็ตามเพื่อเปรียบเทียบพราหมณ์กับโมฆะเป็นปรัชญา ไม่สามารถป้องกันได้ อุปนิษัท-พระสูตรกำหนดพราหมณ์ไม่มายาเป็นสาเหตุของทุกสิ่ง (janmadyasya-yatah อุปนิษัท-พระสูตร 1.1.2) ที่สามารถวิธีซึ่งขาดชื่อของรูปแบบที่มีคุณภาพและกิจกรรมที่เป็นสาเหตุของสิ่งที่มีคุณสมบัติเหล่านี้หรือไม่ ไม่มีกองทหาร creari เดนิ: ". ไม่มีอะไรที่สามารถสร้างออกมาจากอะไร" Mayavadi อุปนิษัทหลีกเลี่ยงปัญหาของสาเหตุโดยการพิสูจน์ว่าโลก แต่จริงสังเกตุคือในที่สุดความฝัน แต่ความฝันยังมีสาเหตุที่ซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . อะไรคือดาน ?

ระดับเวทวุฒิ ผ้ารองใน sannyasis ( renunciants ) คือการเรียนรู้ของข้อความ เรียกว่าอุปนิษัท . ดังนั้น สอนปรัชญาของความจริง ( พราหมณ์ ) ผู้ที่ต้องการปลดปล่อยจากการเกิดและการตาย การศึกษาของอุปนิษัทเรียกว่าอุปนิษัท " บทสรุปของฯลฯ" คำ upanisad หมายถึง " ที่ซึ่งได้นั่งใกล้ชิดกับครู " ข้อความที่ไม่ยากที่จะหยั่งถึง เขาจะเข้าใจเพียงภายใต้การแนะนำอย่างใกล้ชิดของอาจารย์ทางจิตวิญญาณ ( กูรู ) เพราะไม่มีงบขัดแย้งที่เห็นได้ชัดมาก มหาบัณฑิต vyasadeva ( ยังเป็นที่รู้จัก vedavyasa badarayana , ,หรือ dvaipayana ) จัดระบบการสอน upanisadic ในพระสูตรหรือคัมภีร์อุปนิษัท , พระพรหม . ยูซุฟ ฮาบิบีเป็นพระสูตรเป็นกะทัดรัด . ไม่มีคำอธิบาย ฟูลเลอร์ , ความหมายของพวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ ในอินเดียมีห้าโรงเรียนหลักของ เวทานตะ แต่ละที่ก่อตั้งโดย acarya ( ผู้ก่อตั้ง ) ที่อธิบายพระสูตรใน bhasya ( ความเห็น ) .

ของโรงเรียนทั้งห้า หนึ่ง คือ พระมหาธาตุเจดีย์ชเวมอดอ เป็น impersonalist .shankara พราหมณ์สอนว่าไม่มีชื่อ รูปร่างหรือลักษณะส่วนบุคคล โรงเรียน shankara เป็นนอกคอกจาก 4 vaishnava sampradayas ก่อตั้งโดยรามนุจา madhva nimbarka , , , และ vishnusvami . ซึ่งแตกต่างจากโรงเรียน impersonalist vaishnava , อุปนิษัทยอมรับความถูกต้องของงบที่สร้างความแตกต่าง ( bheda เวท ) ภายในพราหมณ์ รวมทั้งผู้ที่สร้าง nondifference ( abheda )การ bheda และ abheda งบด้วยกัน vaishnava vedantists แยกแยะระหว่างสามคุณสมบัติของหนึ่ง Vastu บราห์มัน ( เทพสาร ) :

* พระนารายณ์เป็นพระวิญญาณ ( พาราพราหมณ์ )
* แต่ละคนด้วยตนเองเป็นวิญญาณผู้ใต้บังคับบัญชา ( jiva พราหมณ์ )
เรื่องสร้างสรรค์เป็น ธรรมชาติ ( มะพราหมณ์ )ปรัชญาของ สี่ vaishnava sampradayas ปัดเป่าความรู้สึกของข้อจำกัดเกี่ยวปกติที่เกี่ยวข้องกับคำว่า " คน " วิษณุ ได้รับการยอมรับจากโรงเรียนทั้งหมด vaishnava อุปนิษัทเป็นอภิปรัชญา purusottama ( สูงสุด ) , ไม่ จำกัด ในขณะที่วิญญาณของแต่ละบุคคลและสสารเป็นพลังงานสติและสติของเขา ( cidacid Shakti )

3 siddhanta คืออะไร ?

vedantist แต่ละโรงเรียนเป็นที่รู้จักสำหรับ siddhanta หรือ " สรุปข้อสรุปเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้าและจิตวิญญาณ , จิตวิญญาณและวัตถุ สสารและวัตถุ สสาร และพระเจ้า และวิญญาณ และวิญญาณ shankara เป็น siddhanta เป็น advaita " nondifference " ( ทุกอย่างที่เป็นหนึ่ง ดังนั้นเหล่านี้ห้าความสัมพันธ์จอมปลอม )ทั้งหมดอื่น ๆ siddhantas สนับสนุนความเป็นจริงของความสัมพันธ์เหล่านี้จากจุดต่างๆของมุมมอง รามนุจาเป็น siddhanta เป็น visistadvaita " nondifference มีคุณสมบัติ " madhva เป็น siddhanta เป็น dvaita " ความแตกต่าง " vishnusvami เป็น siddhanta เป็น suddhadvaita " บริสุทธิ์ nondifference . " และ nimbarka เป็น siddhanta เป็น dvaitaadvaita " ความแตกต่างและเอกลักษณ์ "

โดยผู้มาจากประเทศบังคลาเทศสาขา madhva เป็น sampradaya เรียกว่า พรหม madhva gaudiya sampradaya หรือชัยธัญญา sampradaya . ใน 1700s โรงเรียนที่นำเสนอนี้ นักปรัชญาชาวอินเดียที่มีความเห็นในอุปนิษัทคัมภีร์ที่เขียนโดย baladeva vidyabhushana ที่ถกเถียงกันอยู่ แต่ siddhanta อื่น มันเรียกว่า acintya bhedabheda tattva ซึ่งหมายความว่า " การ oneness นึกไม่ถึง และความแตกต่าง" ใน ปี ล่าสุด siddhanta นี้ได้กลายเป็นที่รู้จักแก่ผู้คนทั่วโลกเนื่องจากความนิยมของหนังสือของพระคุณ เทพเอซี เผยแพร่สวามี prabhupada . acintya bhedabheda ปรัชญารักษาจุดยืนเดียวกันของ " ความแตกต่าง " เป็น madhva เป็น siddhanta ในความสัมพันธ์ครั้งนี้ของพระเจ้า วิญญาณ วิญญาณ เรื่อง เรื่อง เรื่อง เรื่องของพระเจ้า และวิญญาณวิญญาณแต่ acintyabhedabheda tattva เพิ่มเติมสอนคำสอนของ shaktiparinamavada ( การเปลี่ยนแปลงขององค์ศักติ ) ซึ่งที่มาของการรับนี้จะโยงไปถึงท่านเล่นกับศักติ ของเขา หรือพลังงาน เพราะวิญญาณและเรื่อง emanate จากพระเจ้า พวกเขาเป็นหนึ่งในเขาเป็นพลังงาน แต่พร้อมกันแตกต่างจากเขาและอีกหนึ่งของเขา