Home AgainDawson opened the door of

Home Again
Dawson opened the door of his house, took off his wet coat, and went into the living room. His parents were waiting for him there. They were watching TV, but his father switched it off when Dawson entered.
“Well, Dawson, did you have a good weekend at Pacey’s house?” Mr. Leery asked.
Dawson sat down. He was in trouble he knew that. Pacey’s father must have phoned his parents already.
“Dad, Mom, I’m sorry,” the boy said. “I told you a lie. We weren’t at Pacey’s house. We went to New York City. Joey and Jen went there for a party. We wanted to he with them.”
“You wanted to follow them,” Dawson’s father said. “So you and Pacey stole Mr. Witter’s truck and you .went to New York. Are you crazy?”
“Maybe I am crazy,” Dawson replied sadly. “I don’t know. But I was wrong to do what I did. I know that now. I’m very sorry.”
“Dawson, we have to punish you,” Mr. Leery said.
“We're going to do the only thing that you will understand. We’re going to take your video camera away from you for two weeks.”
 
‘You’re a failure, Pacey," his father told him. ‘Everything in your life is wrong. Every choice you make is wrong. Why can’t you he like your brother?”
I’m sorry, Dad,” Pacey said unhappily. “I won’t do it again”
“Your apology isn’t good enough,” Mr. Witter said angrily. “Why didn’t you ask me about borrowing the truck?’ “Because you would have said no,” said Pacey, simply. “Well that's true!” Mr. Witter said. “But you didn’t ask. You stole the truck! While I’ve been at a convention about teenage criminals, you’ve become a teenage criminal. There’s only one thing to do with you there’s only one thing that you’ll understand. I’m going to arrest you. You’ll be arrested for stealing. Maybe you’ll go to jail. I can’t help you any more, and.”
At that moment, the phone started to ring. Mr. Witter picked it up.
“Yes, I’m Chief Witter,” he said into the phone. Then he was quiet for a while. He was listening to someone who had something to tell him. After a few minutes, he spoke again. “Thank you for telling me about this,” he said. “It was kind of you to call. Did my son ask you to call me? No,
I understand. Goodbye.”
Mr. Witter put the phone down and he looked carefully
That was a lady named Mrs. Phyllis Hanover,” he said. “She phoned to tell me about you and your friends. You were trying to get back here before I did. But you stopped to help her because she was in trouble. And she tried to give you some money, but you didn’t take it. Well, maybe there is something good in you, son. Maybe you’ll behave better one day.”
 
“Are you going to arrest me, Dad?" Pacey asked quietly.
“No, I’m not going to arrest you,” Mr. Witter replied “But I don’t understand you, Pacey. I don’t understand you at all.”
“I don’t understand me either, Dad,” said Pacey. “But I apologize about the truck." And he left the room.

Late that evening, Joey picked up her phone. She called Dawson’s number and he answered quickly.
“Hi, Dawson," Joey said. “I called to say goodnight. Are your parents very angry with you?”
“Well, I’m still alive,” Dawson said. “They didn't kill me. Joey, listen to me. I need to tell you something. I do understand what you said about Danny. You saw him, and then your life changed. It happened to me too. I met a girl in a parking lot in Staten Island, and everything changed for me. she was a dancer and she was beautiful. I’ll never see her again. I know that. Rut the world is a different place for me too.”
"Why are you telling me this, Dawson?” Joey asked. She wasn’t happy to hear about Dixie.
“I want to he honest with you, Joey,” Dawson said. “You want us to he honest with each other. You want US to he honest about our feelings. You told me that.”
Suddenly Joey felt better.
Dawson,” she whispered.
“Yes?”
I only Wanted to say your name. Goodnight.
And Joey smiled as she put the phone down.
 
“You can’t do that to me!” Dawson said. I need my camera for the film clam at school.'
“Why didn’t you think about that on Friday, before you did this stupid thing?” Mr. Leery said angrily. “You’re the …" Then he stopped speaking suddenly. He looked at his wife, "That was terrible,’’ he said. “I sound like my own father He always said things like that to me when I was young and crazy.”
“Dad, Mom,” Dawson said. "It's OK. Take my camera. I’d like to tell you, I’ll never do anything like that again.’ But I’m a teenager with problems, and I’m trying to become an adult. So I probable will do more stupid things. But today, I’m very sorry.”
“Oh, yes, you’ll do mamy more stupid things—we’re sure about that,” Mr. Leery said. He laughed. “And each time you do something stupid. we 'll be here to punish you."
Dawson nodded Ills head, lie wasn’t unhappy about that idea. He got up and left the room.

Pacey was sitting in the living room of his father’s house. His father knew all about the trip to New York. Doug Witter had returned from the police convention a day early. He had found out about Pacey’s trip from Abby Morgan. Abby had enjoyed telling Doug about it. And Doug had enjoyed phoning his father with the news.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Home AgainDawson opened the door of his house, took off his wet coat, and went into the living room. His parents were waiting for him there. They were watching TV, but his father switched it off when Dawson entered.“Well, Dawson, did you have a good weekend at Pacey’s house?” Mr. Leery asked.Dawson sat down. He was in trouble he knew that. Pacey’s father must have phoned his parents already.“Dad, Mom, I’m sorry,” the boy said. “I told you a lie. We weren’t at Pacey’s house. We went to New York City. Joey and Jen went there for a party. We wanted to he with them.” “You wanted to follow them,” Dawson’s father said. “So you and Pacey stole Mr. Witter’s truck and you .went to New York. Are you crazy?” “Maybe I am crazy,” Dawson replied sadly. “I don’t know. But I was wrong to do what I did. I know that now. I’m very sorry.”“Dawson, we have to punish you,” Mr. Leery said.“We're going to do the only thing that you will understand. We’re going to take your video camera away from you for two weeks.” ‘You’re a failure, Pacey," his father told him. ‘Everything in your life is wrong. Every choice you make is wrong. Why can’t you he like your brother?”I’m sorry, Dad,” Pacey said unhappily. “I won’t do it again”“Your apology isn’t good enough,” Mr. Witter said angrily. “Why didn’t you ask me about borrowing the truck?’ “Because you would have said no,” said Pacey, simply. “Well that's true!” Mr. Witter said. “But you didn’t ask. You stole the truck! While I’ve been at a convention about teenage criminals, you’ve become a teenage criminal. There’s only one thing to do with you there’s only one thing that you’ll understand. I’m going to arrest you. You’ll be arrested for stealing. Maybe you’ll go to jail. I can’t help you any more, and.”At that moment, the phone started to ring. Mr. Witter picked it up.“Yes, I’m Chief Witter,” he said into the phone. Then he was quiet for a while. He was listening to someone who had something to tell him. After a few minutes, he spoke again. “Thank you for telling me about this,” he said. “It was kind of you to call. Did my son ask you to call me? No,I understand. Goodbye.”Mr. Witter put the phone down and he looked carefullyThat was a lady named Mrs. Phyllis Hanover,” he said. “She phoned to tell me about you and your friends. You were trying to get back here before I did. But you stopped to help her because she was in trouble. And she tried to give you some money, but you didn’t take it. Well, maybe there is something good in you, son. Maybe you’ll behave better one day.” “Are you going to arrest me, Dad?" Pacey asked quietly."ไม่ ฉันไม่ไปจับ คุณ" นาย Witter ตอบกลับ "แต่ไม่เข้าใจคุณ Pacey ฉันไม่เข้าใจคุณเลย""ฉันไม่เข้าใจฉันใด พ่อ กล่าวว่า Pacey "แต่ขอโทษเกี่ยวกับรถบรรทุก" และเขาออกจากห้องดึกคืนนั้น โจเบิกค่าโทรศัพท์ของเธอ เธอเรียกหมายเลขของดอว์สัน และเขาตอบอย่างรวดเร็ว"สวัสดี ดอว์สัน, " กล่าวว่า โจ "ผมเรียกว่าอวย มีพ่อแม่โกรธมากกับคุณ""ดี ฉันยังคงมีชีวิตอยู่ ดอว์สันกล่าวว่า "พวกเขาไม่ได้ฆ่าฉัน โจ ฟังฉัน ฉันต้องการบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ผมเข้าใจว่าคุณพูดอะไรเกี่ยวกับ Danny คุณเห็นเขา แล้ว ชีวิตของคุณเปลี่ยน จะเกิดขึ้นกับฉันเกินไป ผมได้พบกับสาวในจอดในเสตทเท็นไอซ์แลนด์ และทุกอย่างเปลี่ยนแปลงฉัน เธอเป็นนักเต้น และเธอสวยงาม ฉันจะไม่เคยเห็นเธออีกครั้ง ฉันรู้แล้วน่า รูดโลกคืออื่นสำหรับฉันเกินไป""ทำไมเป็นคุณบอกฉันนี้ ดอว์สัน" โจถาม เธอไม่มีความสุขจะได้ยินเกี่ยวกับกองหน้าดิ๊กซี่"ฉันต้องการเขาซื่อสัตย์กับคุณ โจ ดอว์สันกล่าวว่า "คุณต้องการเราให้เขาซื่อสัตย์กัน ต้องเราเขาซื่อสัตย์เกี่ยวกับความรู้สึกของเรา คุณบอกว่า " โจก็รู้สึกดีดอว์สัน เธอกระซิบ"ใช่หรือไม่"ฉันอยากจะบอกชื่อของคุณ Goodnightและโจยิ้ม ตามเธอวางโทรศัพท์ลง  "คุณไม่ให้ผม" ดอว์สันกล่าว ฉันต้องการกล้องสำหรับหอยฟิล์มโรงเรียน '"ทำไมไม่คิดว่า ว่า เมื่อวันศุกร์ ก่อนที่คุณทำสิ่งนี้โง่" นาย Leery angrily กล่าว "คุณจะ..." แล้ว เขาหยุดพูดทันที เขามองภรรยาของเขา, "ที่น่ากลัว เขากล่าว" เสียงชอบพ่อของตัวเองเสมอพูดสิ่งที่ต้องให้ฉันเมื่อหนุ่ม และบ้า""พ่อ แม่ ดอว์สันกล่าว "ได้ตกลง ใช้กล้องของฉัน อยากจะบอกคุณ ฉันจะไม่ทำอะไรเช่นนั้นอีก ' แต่ผมเป็นวัยรุ่น มีปัญหา และฉันพยายามที่จะกลายเป็น ผู้ใหญ่ เพื่อให้ฉันดำรงจะทำสิ่งที่โง่มาก แต่วันนี้ ผมเสียใจมาก""โอ้ ใช่ คุณจะทำ mamy โง่มากสิ่งซึ่งเราแน่ใจว่า, " นาย Leery กล่าวว่า เขาหัวเราะ "แล้วแต่ละครั้งที่คุณทำอะไรโง่ เราจะได้ที่นี่ลงโทษคุณ"ดอว์สันพยักหน้า Ills หัว นอนไม่ได้ไม่มีความสุขเกี่ยวกับความคิดที่ เขามีค่า และออกจากห้องPacey นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านพ่อของเขา พ่อของเขารู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการเดินทางไปนิวยอร์ก Doug Witter ได้กลับจากการประชุมตำรวจวันก่อน เขาได้พบข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทางของ Pacey จากมอร์แกนแอบ แอบมีความสุขว่า Doug เกี่ยวกับมัน และ Doug มีความสุข phoning บิดากับข่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกครั้งที่บ้านของดอว์สันเปิดประตูบ้านของเขาถอดเสื้อของเขาเปียกและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น พ่อแม่ของเขากำลังรอเขาอยู่ที่นั่น พวกเขาได้ดูทีวี แต่พ่อของเขาเปลี่ยนมันออกเมื่อดอว์สันเข้ามา.
"ดีดอว์สัน, คุณไม่ได้มีวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ดีที่บ้าน Pacey หรือไม่" นายโกงถาม.
ดอว์สันนั่งลง เขาเป็นคนที่มีปัญหาเขารู้ว่า พ่อของ Pacey จะต้องโทรหาพ่อแม่ของเขาอยู่แล้ว.
"พ่อแม่ฉันขอโทษ" เด็กกล่าวว่า "ผมบอกคุณโกหก เราไม่ได้อยู่ที่บ้านของ Pacey เราไปนิวยอร์กซิตี้ โจอี้และเจนก็มีสำหรับบุคคลที่ เราต้องการที่จะเขากับพวกเขา.
"" คุณต้องการที่จะปฏิบัติตามพวกเขา "พ่อของดอว์สันกล่าวว่า "ดังนั้นคุณและ Pacey ขโมยรถนายวิทเทอร์และคุณ .went ไปนิวยอร์ก คุณบ้า?
"" บางทีฉันบ้า "ดอว์สันตอบเศร้า "ผมไม่ทราบว่า แต่ผมก็ผิดที่จะทำในสิ่งที่ผมทำ ฉันรู้ว่าตอนนี้ ฉันเสียใจมาก.
"" ดอว์สัน, เราจะต้องลงโทษคุณ
"นายโกงกล่าว." เรากำลังจะทำสิ่งเดียวที่คุณจะเข้าใจ เรากำลังจะใช้กล้องวิดีโอของคุณออกไปจากคุณสองสัปดาห์. "'คุณล้มเหลวPacey" พ่อของเขาบอกเขาว่า. ทุกอย่างในชีวิตของคุณเป็นสิ่งที่ผิด. ทุกทางเลือกที่คุณทำไม่ถูกต้อง. ทำไม' t คุณว่าเขาเหมือนพี่ชายของคุณ? "ฉันขอโทษพ่อ" กล่าวว่ามีความสุข Pacey. "ฉันจะไม่ทำมันอีกครั้ง" "ขอโทษของคุณไม่ดีพอ" นายวิทเทอกล่าวว่าด้วยความโกรธ. "ทำไมไม่ได้ คุณถามฉันเกี่ยวกับการกู้ยืมเงินรถบรรทุก? "เพราะคุณจะได้กล่าวว่าไม่มี" กล่าวว่า Pacey เพียง. "ดีว่าเป็นความจริง!" นายวิทเทอกล่าว. "แต่คุณไม่ได้ถาม. คุณขโมยรถบรรทุก! ในขณะที่ฉันได้รับในการประชุมเกี่ยวกับอาชญากรวัยรุ่น, คุณได้กลายเป็นความผิดทางอาญาวัยรุ่น. มีเพียงสิ่งเดียวที่จะทำอย่างไรกับคุณมีเพียงสิ่งหนึ่งที่คุณจะเข้าใจ. ฉันจะจับกุมคุณ. คุณจะได้รับการจับในข้อหาขโมย. บางทีคุณอาจจะไปเข้าคุก ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณใด ๆ มากขึ้นและ. "ในขณะที่โทรศัพท์เริ่มแหวน. นายวิทเทอหยิบมันขึ้นมา." ใช่ฉันประธานวิทเทอ "เขากล่าวในโทรศัพท์. แล้วเขาก็เงียบ ในขณะที่. เขาได้รับฟังคนที่มีอะไรบางอย่างที่จะบอกเขา. หลังจากไม่กี่นาทีเขาพูดอีกครั้ง ". ขอขอบคุณที่บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้" เขากล่าว. "มันเป็นชนิดของคุณโทร. ไม่ลูกชายของฉันถาม คุณสามารถโทรหาฉันหรือไม่ฉันเข้าใจ. ลาก่อน. "นายวิทเทอวางโทรศัพท์ลงและเขามองอย่างระมัดระวังนั่นคือผู้หญิงคนหนึ่งชื่อนางฟิลลิสฮันโนเวอร์" เขากล่าว. "เธอโทรมาบอกฉันเกี่ยวกับคุณและเพื่อน ๆ คุณกำลังพยายามที่จะได้รับกลับมาที่นี่ก่อนที่ผมจะทำ แต่คุณหยุดที่จะช่วยให้เธอเพราะเธออยู่ในฐานะลำบาก และเธอก็พยายามที่จะให้เงินคุณ แต่คุณไม่ได้เอามัน ดีอาจจะมีสิ่งที่ดีในตัวคุณลูกชาย บางทีคุณอาจจะมีลักษณะการทำงานวันหนึ่งดีกว่า. "" คุณจะจับผมพ่อ? "Pacey ถามอย่างเงียบ ๆ ." ไม่ฉันไม่ได้ไปจับกุมคุณ "นายวิทเทอตอบว่า" แต่ผมไม่เข้าใจว่าคุณ , Pacey. ฉันไม่เข้าใจคุณที่ทั้งหมด. "" ฉันไม่เข้าใจฉันทั้งพ่อ "Pacey กล่าว." แต่ฉันขอโทษเกี่ยวกับรถบรรทุก. " และเขาก็ออกจากห้องไป. ปลายในเย็นวันนั้นโจอี้หยิบโทรศัพท์ของเธอ เธอเรียกหมายเลขดอว์สันและเขาตอบได้อย่างรวดเร็ว. "สวัสดีดอว์สัน," โจอี้กล่าว. "ผมเรียกว่าที่จะพูดราตรีสวัสดิ์. มีพ่อแม่ของคุณโกรธมากกับคุณ?" "ดีฉันยังมีชีวิตอยู่" ดอว์สันกล่าวว่า. "พวกเขา didn t 'ฆ่าฉัน. โจอี้ฟังฉัน. ฉันต้องบอกคุณบางอย่าง. ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับแดนนี่. คุณเห็นเขาแล้วชีวิตของคุณเปลี่ยนแปลง. มันเกิดขึ้นกับผมด้วย. ผมได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งในที่จอดรถ จำนวนมากใน Staten Island, และทุกอย่างเปลี่ยนไปสำหรับฉัน. เธอเป็นนักเต้นและเธอก็สวย. ฉันจะไม่เห็นเธออีกครั้ง. ฉันรู้ว่า. ร่องโลกเป็นสถานที่ที่แตกต่างกันสำหรับฉันมากเกินไป. "" ทำไมคุณบอกฉัน นี้ดอว์สัน "โจอี้ถาม เธอไม่ได้มีความสุขที่จะได้ยินเกี่ยวกับเบ้ง. "ผมอยากจะเขาซื่อสัตย์กับคุณโจอี้" ดอว์สันกล่าวว่า "คุณต้องการให้เราเขาซื่อสัตย์กับแต่ละอื่น ๆ คุณต้องการที่สหรัฐเขาซื่อสัตย์เกี่ยวกับความรู้สึกของเรา คุณบอกผมว่า. "ทันใดนั้นโจอี้รู้สึกดี. ดอว์สัน" เธอกระซิบ. "ใช่?" ฉันต้องการเพียงเพื่อจะบอกว่าชื่อของคุณ ราตรีสวัสดิ์. และโจอี้ยิ้มขณะที่เธอวางโทรศัพท์ลง. "คุณไม่สามารถทำแบบนั้นกับฉัน!" ดอว์สันกล่าวว่า ฉันจำเป็นต้องใช้กล้องของฉันสำหรับหอยภาพยนตร์เรื่องนี้ที่โรงเรียน. "ทำไมคุณไม่คิดเกี่ยวกับว่าในวันศุกร์ก่อนที่คุณจะทำสิ่งที่โง่นี้" นายโกงกล่าวว่าด้วยความโกรธ "คุณ ... " จากนั้นเขาก็หยุดพูดทันใดนั้น. เขามองไปที่ภรรยาของเขา "นั่นคือน่ากลัว '' เขากล่าวว่า "ผมเสียงเหมือนพ่อของตัวเองเขามักจะกล่าวว่าสิ่งที่ต้องการที่ให้ฉันเมื่อฉันยังเด็กและบ้า." "พ่อแม่" ดอว์สันกล่าวว่า "มันตกลง. ใช้กล้องของฉัน. ฉันอยากจะบอกคุณผมจะไม่ทำอะไรอย่างนั้นอีกครั้ง. แต่ผมเป็นวัยรุ่นที่มีปัญหาและฉันพยายามที่จะกลายเป็นผู้ใหญ่. ดังนั้นผมจึงน่าจะเป็นที่จะทำสิ่งที่โง่มากขึ้น. แต่วันนี้ฉันเสียใจมาก. "" โอ้ใช่คุณจะทำ mamy โง่มากขึ้น สิ่ง-we're แน่ใจว่าเกี่ยวกับการที่ "นายโกงกล่าวว่า. เขาหัวเราะ." และทุกครั้งที่คุณทำอะไรโง่แต่ละ. เราจะอยู่ที่นี่จะลงโทษคุณ. "ดอว์สันพยักหน้าIlls ศีรษะนอนไม่ได้มีความสุขกับความคิดที่ว่า . เขาลุกขึ้นและเดินออกจากห้อง. Pacey กำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านของพ่อของเขา พ่อของเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการเดินทางไปนิวยอร์ก ดั๊กวิทเทอเพิ่งกลับมาจากการประชุมตำรวจวันต้น เขาได้พบข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทาง Pacey จากแอ๊บบี้มอร์แกน แอ๊บบี้มีความสุขบอกดั๊กเกี่ยวกับเรื่องนี้ และดั๊กมีความสุขพ่อของเขาพูดกับข่าว
 








 














 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านอีก
ดอว์สันเปิดประตูบ้านเขา ถอดเสื้อเปียกของเขา เข้าไปอยู่ในห้อง พ่อแม่ของเขากำลังรอเขาอยู่ พวกเขากำลังดูทีวี แต่พ่อของเขาปิดเครื่องเมื่อ ดอว์สันป้อน .
" เอ่อ ดอว์สัน คุณมีวันหยุดที่ดีในบ้านเพซีย์ ? " นายโกงถาม .
ดอว์สัน นั่งลง เขามีปัญหา เขาก็รู้พ่อต้องโทรหาพ่อแม่ของเพย์ซี่แล้ว .
" พ่อ แม่ ผมขอโทษ " บอยกล่าว " แล้วผมโกหกคุณ เราไม่ได้อยู่บ้านเพซีย์ . เราไปนิวยอร์ค โจอี้ และ เจน ไปงานเลี้ยง เราต้องการเขา กับพวกเขา . "
" คุณต้องการที่จะปฏิบัติตามพวกเขา " บิดาของ ดอว์สัน กล่าว " ดังนั้นคุณและคุณเทอร์เพซีย์ขโมยรถบรรทุกและคุณ ไปที่นิวยอร์ค คุณจะบ้าเหรอ ? "
" ฉันอาจจะบ้าก็ได้ " ดอว์สันตอบอย่างเศร้าๆ " ไม่รู้สิ แต่ผมคิดผิดที่ไปทำสิ่งที่ฉันทำ ตอนนี้ผมรู้แล้ว ฉันขอโทษ "
" ดอว์สัน เราต้องลงโทษเธอ " คุณ leery กล่าว .
" เรากำลังจะทำสิ่งเดียวที่คุณจะเข้าใจ เรากำลังเอากล้องวิดีโอของคุณออกไปจากคุณสำหรับสองสัปดาห์ . "

 คุณกำลังล้มเหลว เพย์ซี่ " พ่อของเขาบอกให้เขา' ทุกอย่างในชีวิตของคุณเป็นสิ่งที่ผิด ทุกทางเลือกที่คุณทำมันผิด ทำไมคุณไม่ เขาเหมือนพี่ชาย " พ่อ
ขอโทษนะ " เพย์ซี่บอกว่าไม่มีความสุข " ผมจะไม่ทำอีกแล้ว "
" ขอโทษไม่พอหรอก " นายวิทเทอร์กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว " ทำไมคุณไม่ถามฉันเรื่องยืมรถ " เพราะคุณจะต้องตอบว่าไม่ " กล่าวว่า เพย์ซี่ เพียง " จริงด้วยสินะ ! " นาย วิตเตอร์ กล่าว" แต่คุณไม่ได้ถาม คุณขโมยรถ ขณะที่ผมอยู่ที่การประชุมเกี่ยวกับอาชญากรวัยรุ่น เธอกลายเป็นอาชญากรวัยรุ่น มีเพียงสิ่งหนึ่งที่ต้องทำกับเธอ มีเพียงสิ่งหนึ่งที่คุณจะเข้าใจ ผมจะจับคุณ คุณจะถูกจับในข้อหาขโมย บางทีคุณอาจจะต้องเข้าคุก ฉันไม่สามารถช่วยคุณได้มากขึ้น และ "
ตอนนั้น โทรศัพท์ก็เริ่มดัง คุณเทอร์หยิบขึ้นมา .
" ครับ ผม หัวหน้า วิตเตอร์ , " เขากล่าวว่าในโทรศัพท์ แล้วเขาก็เงียบไปสักพัก เขาฟัง ใครมีอะไรจะบอกเขา หลังจากไม่กี่นาที เขาก็พูดขึ้นอีก " ขอบคุณที่บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ " เขากล่าว " มันเป็นชนิดที่คุณโทรมา นี่ลูกชายฉันขอให้คุณโทรหาผม ? ไม่ ,
ฉันเข้าใจ ลาก่อน
คุณเทอร์ใส่ลงโทรศัพท์ และเขาดูรอบคอบ
นั่นคือผู้หญิงที่ชื่อนางฟิลลิส Hannover , " เขากล่าวว่า " เธอโทรมาบอกฉันเกี่ยวกับคุณและเพื่อนของคุณ คุณกำลังพยายามที่จะได้รับกลับมาที่นี่ก่อนผม แต่คุณหยุดที่จะช่วยเธอ เพราะว่าเธอมีปัญหา เธอพยายามจะเอาเงิน แต่คุณไม่ได้ใช้มัน บางทีมีบางอย่างที่ดีในลูก บางทีคุณอาจจะทำตัวให้ดี วันหนึ่ง "  

" คุณจะจับผม พ่อ" เพย์ซี่ ขอเงียบๆ
" ไม่ ผมจะจับคุณ " นาย วิตเตอร์ตอบ " แต่ข้าไม่เข้าใจท่าน เพย์ซี่ . ฉันไม่เข้าใจคุณเลย "
" ผมก็ไม่เข้าใจผมเหมือนกัน พ่อกล่าวว่า " เพย์ซี่ . " แต่ผมต้องขออภัยเกี่ยวกับรถบรรทุก และเขาออกจากห้อง

ดึกคืนนั้น โจอี้ หยิบโทรศัพท์ของเธอ เธอโทรมาเบอร์ ดอว์สัน และเขาตอบได้อย่างรวดเร็ว .
" สวัสดี ดอว์สัน " โจอี้ กล่าว" ผมโทรไปบอก ราตรีสวัสดิ์ พ่อแม่โกรธมากกับคุณ ? "
" ฉันยังมีชีวิตอยู่ " ดอว์สัน กล่าว " พวกเขาไม่ได้ฆ่าฉัน โจอี้ ฟังผมนะ ฉันต้องบอกบางอย่างคุณ ผมเข้าใจสิ่งที่คุณพูดเกี่ยวกับ แดนนี่ คุณเห็นเขาแล้วชีวิตเปลี่ยนไป มันเกิดขึ้นกับผมเหมือนกัน ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ลานจอดรถใน Staten Island , และทุกอย่างเปลี่ยนไปสำหรับฉันเธอเป็นนักเต้น แล้วเธอก็สวยมาก ฉันจะไม่มีวันได้เห็นเธออีกแล้ว ผมรู้ คือ โลกเป็นสถานที่ที่แตกต่างสำหรับฉันเหมือนกัน "
" ทำไมคุณถึงมาบอกฉันล่ะ ดอว์สัน " โจอี้ถาม เธอไม่ได้มีความสุขที่จะได้ยินเกี่ยวกับ Dixie .
" ฉันต้องการให้เขาจริงใจกับคุณ โจอี้ " ดอว์สัน กล่าว " อยากให้เขาซื่อสัตย์กับแต่ละอื่น ๆ อยากให้เขาซื่อสัตย์กับความรู้สึกของเรา คุณบอกฉันว่า "
.ทันใดนั้น โจอี้ รู้สึกดี ดอว์สัน " เธอกระซิบ
, .
" ครับ "
ผมเพียงต้องการที่จะพูดชื่อของคุณ ราตรีสวัสดิ์
และโจอี้ยิ้มขณะที่เธอวางโทรศัพท์ลง  

" เธอทำอย่างนั้นไม่ได้นะ ! " ดอว์สัน กล่าว ผมต้องการกล้องของฉันสำหรับภาพยนตร์หอยที่โรงเรียน '
" ทำไมคุณไม่คิดเกี่ยวกับว่า วันศุกร์นี้ ก่อนที่คุณจะทำอะไรโง่แบบนี้ " คุณ leery กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว" นายน่ะ . . . . . . . " แล้วเขาก็หยุดพูดกระทันหัน เขามองดูภรรยาของเขา " ที่น่ากลัว , ' ' เขากล่าวว่า " ฉันเหมือนพ่อ เขามักจะพูดกับผมอย่างนี้ตอนผมเป็นเด็กบ้า "
" พ่อ แม่ " " ดอว์สัน กล่าว มันโอเค เอากล้องของฉัน ฉันต้องการที่จะบอกคุณ , ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว แต่เพราะผมเป็นวัยรุ่นที่มีปัญหา และผมพยายามที่จะเป็นผู้ใหญ่ผมอาจจะโง่กว่านั้น แต่ในวันนี้ ฉันขอโทษ "
" โอ้ ใช่ คุณจะมามี่โง่กว่าสิ่งที่เราแน่ใจแล้วว่า คุณโกง กล่าว เขาหัวเราะ " และในแต่ละครั้งที่คุณทำสิ่งที่งี่เง่า เราจะอยู่ที่นี่เพื่อลงโทษเธอ "
ดอว์สันพยักหน้าว่าหัว โกหก ไม่ใช่ไม่พอใจเกี่ยวกับความคิดนั้น เขาลุกขึ้นและออกจากห้องไป

เพย์ซี่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของพ่อบ้านพ่อรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการเดินทางไปนิวยอร์ก ดั๊ก วิตเตอร์กลับจากตำรวจประชุมวันแรก เขาได้พบออกเกี่ยวกับเพย์ซี่เดินทางจากแอ๊บบี้ มอร์แกน แอ๊บบี้ก็ชอบบอกดั๊ก เกี่ยวกับมัน และดั๊กโทรหาพ่อมีความสุขกับข่าว