This answer is going to be a little

This answer is going to be a little personal and probably a little too long. Stop here if you're not in the mood for a long read.

When I was much younger, my family was under financial crisis owing to a business loss and we couldn't afford those monthly and fortnightly children's magazines. My cousin used to subscribe to a couple of them and I used to read them after our playtime as we lived nearby. She sometimes used to snatch it away from me saying she wanted to read it, but never actually did. It's the age I suppose and I don't hold any resentment about it now though it sure did hurt a lot then. I'm actually thankful for that reaction now.

You see, I started reading more after that and it shook my life, brick by brick. I started saving all my pocket money and started hitting second hand book shops and old paper marts where people used to throw away books and newspaper for money, weight equivalent. I made friends with those shopkeepers and bought magazines and books with all the money I had saved. I read books at random without knowing who the best-sellers were or which the popular series was at the time. I borrowed those expensive books from good friends in school and waited patiently till it was my turn to get the book. (There used to be a queue!) I ran away to the library at every chance I got and read any piece of paper I could lay my hands on along with assorted books from my father's library that survived some really greedy silverfish... and I believe it's the best thing I've done in my whole life. When life was hard on me from multiple angles of finance, puberty and personal relationships, I just disappeared into a book. I knew that I could escape into a book if there was an external conflict and later come across a wholly new perception that it might give me. I am now a collective memory and representation of all the stories I've read for hours together in my school library and residual moments, exceeding card limits and borrowing books on others' cards.

Years of being so wonderfully cooped in new worlds leave you with so much. For starters, I began to appreciate the time spent with myself. I can go for days without any human contact to validate my existence. I learnt to be independent and learn the means to get something I really want. I developed a sense of identity by picking and choosing from the ones I've read, (sub)consciously developing a conglomeration of characteristics, thoughts and ideas. I learnt to see multiple angles to any given situation, an open mind that allows thoughts to battle within thereby facilitating a creative vent. I believe in the existence of parallel universes, magic and time travel. I learnt to love people for their thoughts and not their faces and that everyone is a shade of grey. I developed an indescribable bond with my favourite authors and characters, people who never shunned me when everyone else was breathing down my neck.

These stories make me and break me. I'm left with choices for a mosaic of my own mess and there is nothing better than piecing together a new composition of myself only to be faced with the same process every single time I read a good book. I am thus constantly evolving and changing. I am not scared to discard notions I've held on to for a long time to embrace something new. It's not necessarily flaky but rather a process that builds me and gives me the courage to seek what I want and be honest about what I don't know.

Reading is important because it allows me to rebuild myself without guilt or remorse and accept myself for just who I am and currently, that's the most difficult battle for any given man walking down the street.


PS: If I have to talk about the tangible outcomes of reading, My English scores were always good, my communication and correspondence is confident and seemingly-social.(You develop it once you start talking to imaginary characters) My vocabulary is pretty decent and I began writing poetry, short stories, articles & a blog (Street of Smiles); and was also the editor for my school and college magazines. I always have an unread book in my bag much to the ridicule of my ex-college people and I am ever ready to indulge in conversations and discussions. I didn't quite 'prepare' for my TOEFL test and still got a 114 . It helps you greatly in the long run. But I don't believe all this to be half as important as the above and I'm thus adding this as a post script for those of you who might be interested in concrete results.

Thanks for putting up with this long post! :)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำตอบนี้จะมีส่วนตัวเล็กน้อย และอาจเล็กน้อยยาวเกินไป หยุดที่นี่ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในอารมณ์นานอ่าน เมื่ออายุมาก มีครอบครัวภายใต้วิกฤตการณ์ทางการเงินเนื่องจากสูญเสียธุรกิจ และเราไม่สามารถซื้อนิตยสารเหล่านั้นเดือน และ fortnightly เด็ก ลูกพี่ลูกน้องของฉันใช้ในการสมัครสมาชิกกับคู่ของพวกเขา และใช้การอ่านหลังจากการผจญภัยของเราได้ ตามที่เราอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง เธอบางครั้งใช้แนจากฉันว่า เธอต้องการอ่าน แต่ก็ ไม่ ถึงอายุฉันคิดว่า และฉันไม่ถือใด ๆ แค้นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่ามันแน่ใจว่าไม่เจ็บมากแล้ว ฉันจริง ๆ ขอบคุณสำหรับปฏิกิริยาที่ขณะนี้ คุณเห็น ผมเริ่มอ่านเพิ่มเติมหลังจากที่และสั่นเครือชีวิต อิฐด้วยอิฐ ฉันเริ่มต้นออมเงินกระเป๋าของฉัน และเริ่มตีร้านหนังสือมือสองและดุลกระดาษเก่าที่ใช้ทิ้งหนังสือและหนังสือพิมพ์เงิน น้ำหนักเทียบเท่ากับคน ผมทำกับร้านที่ขาย และซื้อนิตยสารและหนังสือ ด้วยเงินทั้งหมดที่ได้บันทึก อ่านหนังสือสุ่มโดยไม่ทราบที่ best-sellers หรือที่ชุดยอดนิยมได้ในเวลานั้น ยืมหนังสือเหล่านั้นราคาแพงจากเพื่อนในโรงเรียนที่ดี และอดทนรอจนมันเป็นของฉันเปิดรับหนังสือ (มีใช้เป็นคิว) ฉันวิ่งไปในไลบรารีทั้งทีฉันได้ และชิ้นส่วนของกระดาษที่ฉันสามารถวางของฉันมือบนกับสารพันหนังสือจากห้องสมุดของพ่อที่รอดชีวิตบางตะกละจริง ๆ กติกซิลเวอร์ฟิช...อ่าน และฉันเชื่อว่าเป็นสิ่งดีที่สุดที่ฉันได้กระทำในชีวิตของฉันทั้งหมด ชีวิตยากฉันจากมุมหลายทาง วัยแรกรุ่น และความสัมพันธ์ส่วนบุคคล ฉันเพิ่งหายเป็นหนังสือ ฉันรู้ว่า ฉันสามารถหนีเข้าไปในหนังสือหากมีการขัดแย้งภายนอก และเจอความรู้ใหม่ทั้งหมดที่จะให้ฉันในภายหลัง ตอนนี้ฉันมีหน่วยความจำรวมและนำเสนอของเรื่องราวทั้งหมดที่ฉันได้อ่านชั่วโมงกันฉันโรงเรียนห้องสมุดและส่วนที่เหลือจากช่วงเวลา เกินวงเงินของบัตร และการยืมหนังสือในบัตรของคนอื่น ปีที่ cooped ดังนั้นเยี่ยมยอดในโลกใหม่ทำให้คุณ มีมาก การเริ่ม เริ่มชื่นชมเวลากับตัวเอง จะไปวันที่ไม่มีการติดต่อบุคคลใด ๆ เพื่อตรวจสอบการมีอยู่ของฉัน ผมได้เรียนรู้ด้วยตนเอง และเรียนรู้หมายถึงการได้รับสิ่งที่ผมอยาก ผมพัฒนาความรู้สึกของตน โดยรับ และเลือกจากผมอ่าน (ย่อย) พัฒนาสติจนลักษณะ ความคิด และความคิด ผมเรียนให้ดูหลายมุมใด ๆ กำหนดสถานการณ์ การเปิดใจที่ช่วยให้ความคิดการต่อสู้ภายในผันผวนระบายความคิดสร้างสรรค์ ผมเชื่อว่าในการดำรงอยู่ของจักรวาลคู่ขนาน เมจิก และเวลาเดินทาง ผมได้เรียนรู้คนในความคิดของพวกเขาและไม่หน้ารัก และทุกคนที่เป็นเฉดสีเทา พัฒนาตราสารหนี้ยากผู้เขียนชื่นชอบและตัวอักษร ผู้เคย shunned ฉันเมื่อคนอื่นถูกหายใจลงคอของฉัน เรื่องราวเหล่านี้ทำให้ฉัน และทำลายฉัน เหลืออยู่กับตัวเลือกสำหรับโมเสของระเบียบของตัวเอง และไม่มีอะไรดีกว่า piecing ร่วมกันองค์ประกอบใหม่ของตัวเองเท่านั้นที่จะต้องเผชิญหน้ากับกระบวนการเดียวกันทีเดียว อ่านหนังสือดี ผมดังตลอดเวลาการพัฒนา และเปลี่ยนแปลง ผมไม่กลัวที่จะละทิ้งความเข้าใจฉันได้จับกับนานสวมกอดสิ่งใหม่ ไม่จำเป็นต้องไม่สม่ำเสมอแต่เป็นกระบวนการที่สร้างฉัน และให้ฉันมีความกล้าที่จะแสวงหาสิ่งที่ฉันต้องการ และซื่อสัตย์เกี่ยวกับอะไรไม่ทราบ การอ่านเป็นสิ่งสำคัญ เพราะมันช่วยให้ฉันสร้างเอง โดยไม่มีความผิดหรือไม่ต้อง และยอมรับตัวเองเพียงที่ผม และในขณะนี้ เป็นการต่อสู้ที่ยากที่สุดสำหรับคนให้เดินไปตามถนน PS: ถ้ามีการพูดคุยเกี่ยวกับผลจับต้องได้อ่าน คะแนนภาษาอังกฤษของฉันก็ดี การสื่อสารและโต้ตอบของฉันมีความมั่นใจ และดูเหมือนว่า สังคมการ (คุณพัฒนาได้เมื่อคุณเริ่มพูดอักขระจำนวนจินตภาพ) คำศัพท์ของฉันได้ดี และเริ่มเขียนบทกวี เรื่องสั้น บทความ และบล็อก (ถนนเมืองยิ้ม); และยังมีตัวแก้ไขสำหรับนิตยสารโรงเรียนและวิทยาลัยของฉัน เสมอมีการอ่านหนังสือในกระเป๋าไปกันคนอดีตวิทยาลัยของฉัน และฉันพร้อมเสมอในการสนทนาและอภิปราย ฉันไม่ได้ค่อนข้าง 'เตรียม' สำหรับการทดสอบ TOEFL ของฉัน และยัง มี 114 ช่วยให้คุณอย่างมากในระยะยาว แต่ผมไม่เชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นครึ่งสำคัญ ตามข้างต้นและกำลังดังเพิ่มนี้เป็นสคริปต์การลงรายการบัญชีสำหรับผู้ที่อาจสนใจผลลัพธ์คอนกรีตได้ ขอบคุณสำหรับการวางนี้ลงนาน :)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำตอบนี้จะเป็นส่วนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ และอาจจะเล็ก ๆ น้อย ๆ นานเกินไป หยุดที่นี่ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในอารมณ์สำหรับการอ่านนาน. เมื่อตอนที่ผมอายุน้อยครอบครัวของฉันอยู่ภายใต้วิกฤตการเงินเนื่องจากการสูญเสียทางธุรกิจและเราไม่สามารถจ่ายนิตยสารเหล่านั้นเด็กรายเดือนและรายปักษ์ของ ลูกพี่ลูกน้องของฉันที่ใช้ในการสมัครเป็นสมาชิกกับคู่ของพวกเขาและผมใช้ในการอ่านพวกเขาหลังจากที่เล่นของเราที่เราอาศัยอยู่ใกล้ ๆ บางครั้งเธอเคยคว้ามันออกไปจากฉันบอกว่าเธออยากจะอ่าน แต่ไม่เคยทำจริง มันอายุผมคิดว่าผมไม่ถือความไม่พอใจใด ๆ เกี่ยวกับมันในขณะนี้แม้ว่ามันจะไม่แน่ใจว่าได้รับบาดเจ็บเป็นจำนวนมากแล้ว ฉันจริงขอบคุณสำหรับปฏิกิริยาที่ตอนนี้. คุณจะเห็นผมเริ่มอ่านมากขึ้นหลังจากนั้นและมันส่ายชีวิตของฉันอิฐโดยอิฐ ฉันเริ่มต้นการประหยัดเงินในกระเป๋าของฉันและเริ่มตีร้านค้าหนังสือมือสองและมาร์ทกระดาษเก่าที่ผู้คนใช้ในการทิ้งหนังสือและหนังสือพิมพ์เงินเทียบเท่าน้ำหนัก ผมเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้านและผู้ซื้อนิตยสารและหนังสือที่มีเงินทั้งหมดที่ผมได้บันทึกไว้ ฉันอ่านหนังสือที่สุ่มโดยไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดที่อยู่หรือที่ชุดเป็นที่นิยมอยู่ในเวลา ผมยืมหนังสือมีราคาแพงผู้ที่มาจากเพื่อนที่ดีในโรงเรียนและรอคอยอย่างอดทนจนได้มีการเปิดของฉันได้รับหนังสือ (มีการใช้เป็นคิว!) ฉันวิ่งออกไปห้องสมุดที่มีโอกาสทุกคนที่ผมได้อ่านและชิ้นส่วนของกระดาษที่ฉันสามารถวางในมือของฉันพร้อมกับหนังสือสารพันจากห้องสมุดพ่อของฉันที่รอดชีวิตบางสีเงินโลภจริงๆ ... และ ผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทำในชีวิตทั้งหมดของฉัน เมื่อชีวิตเป็นเรื่องยากกับฉันจากมุมที่หลายการเงินวัยแรกรุ่นและความสัมพันธ์ส่วนตัวของผมก็หายเข้าไปในหนังสือ ฉันรู้ว่าฉันสามารถหลบหนีเป็นหนังสือถ้ามีความขัดแย้งภายนอกและต่อมาในการรับรู้ใหม่ทั้งหมดว่ามันอาจจะให้ฉัน ตอนนี้ฉันเป็นความทรงจำร่วมกันและการเป็นตัวแทนของทุกเรื่องราวที่ผมเคยอ่านสำหรับชั่วโมงด้วยกันในห้องสมุดโรงเรียนของฉันและช่วงเวลาที่เหลือเกินวงเงินของบัตรและหนังสือการกู้ยืมเงินในบัตรของผู้อื่น. ปีของการให้ cooped มหัศจรรย์ในโลกใหม่ทำให้คุณมี มากมาย. สำหรับการเริ่มผมเริ่มที่จะชื่นชมเวลาที่ใช้กับตัวเอง ฉันสามารถไปวันโดยไม่ต้องมีการติดต่อของมนุษย์ในการตรวจสอบการดำรงอยู่ของฉัน ผมได้เรียนรู้ที่จะเป็นอิสระและเรียนรู้วิธีการที่จะได้รับสิ่งที่ผมต้องการ ผมพัฒนาความรู้สึกของตนโดยการเลือกและเลือกจากคนที่ผมได้อ่าน (ย่อย) มีสติการพัฒนาการชุมนุมของลักษณะคิดและความคิด ผมได้เรียนรู้ที่จะเห็นมุมหลายสถานการณ์ใดก็ตามใจที่เปิดกว้างที่ช่วยให้ความคิดที่จะต่อสู้จึงอำนวยความสะดวกภายในทางออกที่สร้างสรรค์ ผมเชื่อว่าในการดำรงอยู่ของจักรวาลคู่ขนาน, มายากลและการเดินทางข้ามเวลา ผมได้เรียนรู้ที่จะรักคนสำหรับความคิดของพวกเขาและไม่ได้ใบหน้าของพวกเขาและทุกคนที่เป็นร่มเงาของสีเทา ผมพัฒนาพันธบัตรสุดจะพรรณนาที่มีผู้เขียนที่ชื่นชอบและตัวอักษร, คนที่ไม่เคยรังเกียจฉันในเมื่อทุกคนได้รับการหายใจลงลำคอของฉัน. เรื่องราวเหล่านี้ทำให้ฉันและทำลายฉัน ฉันทิ้งให้อยู่กับตัวเลือกสำหรับกระเบื้องโมเสคของระเบียบของตัวเองและมีอะไรที่ดีกว่าปะติดปะต่อองค์ประกอบใหม่ของตัวเองเท่านั้นที่จะต้องเผชิญกับกระบวนการเดียวกันทุกครั้งที่ผมอ่านหนังสือที่ดี ฉันกำลังจึงพัฒนาอย่างต่อเนื่องและการเปลี่ยนแปลง ผมไม่กลัวที่จะทิ้งความคิดที่ผมเคยจัดขึ้นในวันที่จะมาเป็นเวลานานที่จะโอบกอดสิ่งใหม่ ๆ มันไม่จำเป็นต้องเป็นขุย แต่กระบวนการที่สร้างผมและทำให้ผมมีความกล้าหาญที่จะแสวงหาสิ่งที่ฉันต้องการและมีความซื่อสัตย์เกี่ยวกับสิ่งที่ผมไม่ทราบ. การอ่านเป็นสิ่งสำคัญเพราะมันช่วยให้ฉันเพื่อสร้างตัวเองโดยไม่ต้องมีความผิดหรือความสำนึกผิดและยอมรับตัวเอง เพียงแค่ว่าฉันเป็นใครและในปัจจุบันนั่นคือการต่อสู้ที่ยากที่สุดสำหรับคนหนึ่งคนใดได้รับการเดินไปตามถนน. PS: ถ้ามีการพูดคุยเกี่ยวกับผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรมของการอ่านคะแนนภาษาอังกฤษของฉันได้ดีเสมอในการติดต่อสื่อสารและการติดต่อของฉันคือความมั่นใจและดูเหมือนว่า -Social (คุณพัฒนามันเมื่อคุณเริ่มต้นการพูดคุยกับตัวละครสมมุติ) คำศัพท์ของฉันคือสวยดีและผมเริ่มเขียนบทกวีเรื่องสั้นบทความและบล็อก (ถนนแห่งรอยยิ้ม). และยังเป็นบรรณาธิการนิตยสารของโรงเรียนและวิทยาลัยของฉัน ฉันมักจะมีหนังสือที่ยังไม่ได้อ่านในกระเป๋าของฉันมากที่จะเยาะเย้ยคนอดีตวิทยาลัยของฉันและผมพร้อมที่จะหลงระเริงในการสนทนาและการอภิปราย ฉันไม่ได้ค่อนข้าง 'เตรียมความพร้อมสำหรับการสอบ TOEFL ของฉันและยังคงมี 114 มันจะช่วยให้คุณอย่างมากในระยะยาว แต่ผมไม่เชื่อว่าทั้งหมดนี้จะเป็นครึ่งหนึ่งที่สำคัญเป็นด้านบนและฉันจึงเพิ่มนี้เป็นสคริปต์โพสต์สำหรับบรรดาผู้ที่มีความสนใจในผลที่เป็นรูปธรรม. ขอบคุณสำหรับการวางกับโพสต์นี้มานาน! :)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำตอบนี้จะเป็นส่วนตัวและอาจจะยาวไปนิดนะ หยุดที่นี่ ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในอารมณ์สำหรับการอ่านนาน

เมื่อผมยังหนุ่มอยู่ ครอบครัวของฉันอยู่ภายใต้วิกฤตการเงิน เนื่องจากธุรกิจขาดทุน และเราไม่สามารถบรรดารายเดือนรายปักษ์และนิตยสารเด็กญาติผมเคยสมัครสมาชิกกับคู่ของพวกเขา และผมเคยอ่านมันหลังจากเล่นของเราที่เราอาศัยอยู่ใกล้เคียง บางครั้งเธอเคยแย่งไปจากฉัน บอกว่าเธอต้องการที่จะอ่าน แต่ไม่เคยทำ มันอายุฉันคิดว่าฉันอย่าไม่พอใจเกี่ยวกับมันตอนนี้ แต่มันก็เจ็บมากแล้ว ผมขอบคุณจริงๆ ปฏิกิริยานั้นแล้ว

เห็นมั้ยผมเริ่มอ่านมากขึ้นแล้วมันเขย่าชีวิตของฉัน , อิฐโดยอิฐ ผมเริ่มบันทึกทั้งหมดในกระเป๋าเงินและเริ่มตีร้านค้าหนังสือเก่าและกระดาษมือ 2 ตลาดที่ผู้คนใช้ในการทิ้งหนังสือพิมพ์และหนังสือสำหรับเงิน , น้ำหนักเทียบเท่า ผมเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้านที่ซื้อนิตยสาร และหนังสือ กับเงินทั้งหมดที่ผมได้บันทึกไว้ผมอ่านหนังสือที่สุ่มโดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดหรือที่ชุดเป็นที่นิยมในตอนนั้น ฉันยืมหนังสือเหล่านั้นราคาแพงจากเพื่อนๆในโรงเรียน และ รอคอยอย่างอดทน จนมันเลี้ยวของฉันที่จะได้รับหนังสือ ( เคยมีคิว !) ฉันวิ่งหนีไปห้องสมุดทุกครั้งที่มีโอกาสได้อ่านชิ้นส่วนของกระดาษฉันจะวางมือของฉันบนพร้อมกับสารพันหนังสือจากห้องสมุดของพ่อที่รอดชีวิตบางคนโลภมากจริงๆปลาสีเงิน . . . . . . . และผมเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้ทำในชีวิตของฉัน เมื่อชีวิตลำบากเลยจากมุมหนึ่งของกระทรวงการคลัง วัยแรกรุ่นและความสัมพันธ์ส่วนตัว ฉันก็หายเข้าไปในหนังสือผมรู้ว่าผมสามารถหนีเข้าไปในหนังสือ หากมีความขัดแย้งภายนอก และต่อมาพบการรับรู้ใหม่ทั้งหมด มันอาจจะให้ฉัน ตอนนี้ผมเป็นหน่วยความจำร่วม และการเป็นตัวแทนของทุกเรื่องที่ผมเคยอ่านเป็นชั่วโมงด้วยกัน ในห้องสมุดโรงเรียน และช่วงเวลาที่เหลือเกินขีดจำกัดบัตรและยืมหนังสือในบัตรของผู้อื่น

ปีของการเป็นเยี่ยมยอดอยู่แต่ในโลกใหม่ ปล่อยให้คุณ มีมาก สำหรับตอนนี้ ผมเริ่มที่จะชื่นชมเวลาที่ใช้กับตัวเอง ฉันสามารถไปวันไม่มีมนุษย์ติดต่อเพื่อตรวจสอบการมีชีวิตอยู่ของฉัน ฉันได้เรียนรู้ที่จะเป็นอิสระและเรียนรู้วิธีที่จะได้รับสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆ ผมได้พัฒนาความรู้สึกของตนโดยการเลือกและเลือกจากที่ผมเคยอ่าน( ย่อย ) consciously พัฒนาที่มีลักษณะของความคิดและความคิด ฉันเรียนรู้ที่จะเห็นหลาย ๆมุมเพื่อให้สถานการณ์ เปิดใจที่ช่วยให้ความคิดที่จะต่อสู้ภายในเพื่อการระบายที่สร้างสรรค์ ฉันเชื่อในการดำรงอยู่ของจักรวาลคู่ขนาน เวทมนตร์ และเวลาในการเดินทาง