DiscussionThis study revealed that

Discussion
This study revealed that the prevalence of anemia in women within 24 h before delivery was 41.6%, which is higher than the estimated average prevalence rate of 32.6% documented by World Health Organization (WHO) for our country (3). This high prevalence of anemia among pregnant women in this study may be explained by the distribution of socioeconomic status of the population. This estimation of WHO for Turkey was acquired from community-based surveys. However, the rate in our study was derived from the population, which was mainly composed of women with lower socioeconomic status. Another noteworthy point is the variation in the gestational age at the time of measurement. Contrary to previous studies, the hemoglobin values of the women in our study were evaluated in the third trimester of pregnancy, in which fetal growth and red blood cell expansion increases the prevalence of anemia (4, 5). Additionally, in this study, it is demonstrated that pre-delivery anemia was related to parity, educational level, household monthly income per person, number of hospital admissions, gestational age at the first admission, duration of iron supplementation, and preeclampsia.

Results in our study showed that pregnancies with parity more than 3 were 1.8 times more likely to have anemia than those with a parity ≤3. Higher parity was documented in a number of studies as a cause of anemia in pregnancy (10, 11). In contrast, Ezugwu et al. (12) did not find any significant difference among nullliparous, multiparous, and grand multiparous groupings with respect to maternal anemia. However, low proportion of grand multiparous women (3.7%) in their study participants might have pushed the contribution of parity to statistically insignificant levels. Possible explanation to the high prevalence of anemia among grand multiparous women is that these women might have got pregnant with low levels of nutrients due to the depletion of reserves of the mother in prior pregnancies and lactation periods.

Women with low educational level and household monthly income per person were detected to be significantly more vulnerable to anemia than others. Confirming this observation, Ndukwu and Dienye (13) reported an inverse relationship between the prevalence of anemia and socioeconomic status. In addition, the severity of anemia was also found to be inversely related to educational status and family income (14). This is not surprising considering the fact that women who were poorly educated and had financial constraints might suffer the deleterious effects of poor nutrition and not have early access to health services.

Women who were taking iron supplements for less than 3 months and 3–6 months had 2.62 and 1.68 times the risk of anemia at term, respectively. Similar observations were made in several studies that documented a reduction in the prevalence of anemia at the end of pregnancy after routine supplementation of iron to pregnant women (15, 16). On the other hand, a study from the United States did not demonstrate any effect of prenatal prophylactic iron supplementation on the overall prevalence of anemia (17). The possible reason why an association was not observed in the previous study is that they carried out the study with patients who had adequate iron stores. In addition, the power of that study was affected due to the lack of follow up (17). Therefore, for anemia intervention to be most effective, it is important that women should attend antenatal clinics in the first trimester of their pregnancies. In this study, only 17% of women had their first antenatal care visit in the first trimester, and hence, most pregnant women missed anemia interventions.

Another finding is that more than half the women with anemia (57.1%) had 10 or less antenatal care visits. In other words, the women who were admitted for antenatal care less than 10 times during the pregnancy had significantly higher prevalence of anemia than those that were admitted 10 times or more during the pregnancy. A multi-country randomized control trial conducted by WHO showed that essential interventions can be provided over four visits at specified intervals, at least for healthy women (18). Contrary to this report, our study showed that women with antenatal visit numbers between 5 and 10 were also associated with anemia before delivery. The reason for this relation may be explained by the fact that the women in our study could have underlying medical problems accompanying anemia, which increased the antenatal visit number. Moreover, it is possible that some hospital admissions resulted from reasons other than antenatal care such as prescription or maternal anxiety. Furthermore, a systematic review including a total of over 60,000 women compared the effects of reduced antenatal care visits (4–9 visits) with standard care (13–14 visits) (19). In that study, the reduced visit model was not associated with significant increases in postpartum anemia (Relative risk=0

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาการศึกษานี้เปิดเผยว่า ความชุกของโรคโลหิตจางในสตรีภายใน 24 ชั่วโมงก่อนที่จะส่งเป็น 41.6% ซึ่งจะสูงกว่าอัตราความชุกเฉลี่ยประมาณ 32.6% ไว้โดยองค์การอนามัยโลก (WHO) สำหรับประเทศของเรา (3) นี้ความชุกสูงของโรคโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์ในการศึกษานี้อาจอธิบายได้ โดยการกระจายของประชากร socioeconomic สถานะ ประมาณนี้ที่สำหรับตุรกีมาจากการสำรวจชุมชน อย่างไรก็ตาม อัตราการศึกษาของเราได้มาจากประชากร ซึ่งส่วนใหญ่มีการประกอบด้วยผู้หญิงมีสถานะ socioeconomic ต่ำ อีกจุดสำคัญคือ การเปลี่ยนแปลงในอายุครรภ์เมื่อทำการวัด ขัดกับการศึกษาก่อนหน้านี้ ค่าฮีโมโกลบินของผู้หญิงในการศึกษาของเราได้รับการประเมินในไตรมาสที่ 3 ของการตั้งครรภ์ ทารกในครรภ์เจริญเติบโตและเซลล์เม็ดเลือดแดงที่ขยายตัวเพิ่มความชุกของโรคโลหิตจาง (4, 5) นอกจากนี้ ในการศึกษานี้ นี่คือสิ่งที่โลหิตจางก่อนส่งได้กับพาริตี้ ระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือนต่อคน จำนวนการรับสมัครพยาบาล อายุครรภ์ที่เข้าชมครั้งแรก ระยะเวลาของการเสริมเหล็ก และ preeclampsiaผลการศึกษาของเราพบว่า ตั้งครรภ์กับพาริตีที่เพิ่มเติมกว่า 3 ได้ 1.8 เวลามากมักจะมีโรคโลหิตจางมากกว่ากับ≤ 3 พาริตี้ พาริตีที่สูงขึ้นถูกบันทึกไว้ในจำนวนของการศึกษาเป็นสาเหตุของโรคโลหิตจางในหญิงตั้งครรภ์ (10, 11) คมชัด Ezugwu et al. (12) ไม่พบความแตกต่างสำคัญระหว่าง nullliparous, multiparous และแกรนด์ multiparous กลุ่มเกี่ยวกับแม่จาง อย่างไรก็ตาม สัดส่วนต่ำของแกรนด์ในผู้ร่วมศึกษา multiparous ผู้หญิง (3.7%) อาจมีการผลักดันของพาริตี้ระดับนัยสำคัญทางสถิติ คำอธิบายได้ถึงความชุกสูงของโรคโลหิตจางแกรนด์ multiparous ผู้หญิงว่า ผู้หญิงเหล่านี้อาจได้มีการตั้งครรภ์ที่มีระดับต่ำของสารอาหารเนื่องจากสูญเสียทุนสำรองของมารดาก่อนตั้งครรภ์และระยะให้นมบุตรได้ผู้หญิงที่ มีระดับการศึกษาต่ำและรายได้ต่อเดือนต่อคนพบเป็นมากเสี่ยงกับโรคโลหิตจางมากกว่าคนอื่น ๆ ยืนยันการสังเกตนี้ Ndukwu และ Dienye (13) รายงานความสัมพันธ์ระหว่างความชุกของโรคโลหิตจางและสถานะ socioeconomic ผกผัน นอกจากนี้ ความรุนแรงของโรคโลหิตจางพบสถานะ inversely ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและรายได้ของครอบครัว (14) นี้ไม่น่าแปลกใจพิจารณาความจริงที่ว่า ผู้หญิงที่ได้รับการศึกษาดี และมีข้อจำกัดทางการเงินอาจประสบผลร้ายของโภชนาการที่ไม่ดี และไม่มีต้นเข้าถึงบริการสุขภาพผู้หญิงที่มีการเสริมเหล็กน้อยกว่า 3 เดือน และ 3-6 เดือน มีเวลา 2.62 และ 1.68 ความเสี่ยงของโรคโลหิตจางที่ระยะ ตามลำดับ สังเกตที่คล้ายกันเกิดขึ้นในหลายการศึกษาที่มีการลดอัตราความชุกของโรคโลหิตจางในตอนท้ายของการตั้งครรภ์หลังประจำการเสริมเหล็กให้หญิงตั้งครรภ์ (15, 16) บนมืออื่น ๆ การศึกษาจากสหรัฐอเมริกาได้แสดงให้เห็นผลของการเสริมเหล็กป้องกันโรคเพราะบนความชุกโดยรวมของโรคโลหิตจาง (17) เหตุผลไปทำไมการเชื่อมโยงไม่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ว่า พวกเขาดำเนินการศึกษากับผู้ป่วยที่มีร้านค้าเหล็กเพียงพอ นอกจากนี้ พลังของการศึกษาที่ได้รับผลกระทบเนื่องจากขาดการติดตาม (17) ดังนั้น สำหรับโรคโลหิตจางแทรกแซงจะมีประสิทธิภาพมากที่สุด เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้หญิงควรเข้าร่วมคลินิกครรภ์ในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ ในการศึกษานี้ เพียง 17% ของผู้หญิงมีการแรกการดูแลครรภ์ในไตรมาสแรก และด้วยเหตุนี้ หญิงตั้งครรภ์ส่วนใหญ่พลาดแทรกแซงโรคโลหิตจางพบเป็นที่ผู้หญิงมากกว่าครึ่งหนึ่ง มีโรคโลหิตจาง (57.1%) มี 10 หรือเข้าชมดูแลครรภ์น้อย ในคำอื่น ๆ ผู้หญิงที่ถูกยอมรับสำหรับการดูแลครรภ์น้อยกว่า 10 ครั้งในระหว่างตั้งครรภ์ที่ มีนัยสำคัญความชุกของโรคโลหิตจางที่ได้เข้ารับการรักษา 10 ครั้ง หรือมากกว่าใน ระหว่างการตั้งครรภ์ การทดลองการควบคุมแบบสุ่มหลายประเทศดำเนินการ โดยที่แสดงให้เห็นว่า แซงจัดเยี่ยมชมสี่ช่วง ที่ระบุน้อยสำหรับผู้หญิงเพื่อสุขภาพ (18) ขัดกับรายงานนี้ เราศึกษาพบว่า ผู้หญิงที่ มีครรภ์ไปตัวเลขระหว่าง 5 และ 10 มีความเกี่ยวข้องกับโรคโลหิตจางก่อน เหตุผลสำหรับความสัมพันธ์นี้อาจอธิบายความจริงที่ว่า ผู้หญิงในเรื่องการเรียนอาจมีพื้นฐานทางการแพทย์ประกอบโลหิตจาง ซึ่งเพิ่มขึ้นในครรภ์ปัญหาแวะไปที่หมายเลข นอกจากนี้ เป็นไปได้ว่า บางสมัครโรงพยาบาลเกิดจากเหตุผลอื่นนอกเหนือจากการดูแลครรภ์เช่นใบสั่งยาหรือความวิตกกังวลของมารดา นอกจากนี้ รีวิวอย่างเป็นระบบรวมทั้งหมด 60,000 กว่าผู้หญิงเปรียบเทียบผลของการดูแลครรภ์ลด (เยี่ยมชม 4-9) กับมาตรฐานดูแล (เข้าชม 13 – 14) (19) ในการศึกษาที่ แบบลดลงไปไม่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังคลอดโรคโลหิตจาง (ความเสี่ยงสัมพัทธ์ = 0

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
การศึกษาครั้งนี้เปิดเผยว่าความชุกของโรคโลหิตจางในสตรีภายใน 24 ชั่วโมงก่อนที่จะส่งมอบเป็น 41.6% ซึ่งสูงกว่าอัตราความชุกประมาณเฉลี่ย 32.6% รับรองโดยองค์การอนามัยโลก (WHO) สำหรับประเทศของเรา (3) นี้ชุกของโรคโลหิตจางในหมู่ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ในการศึกษาครั้งนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยการกระจายของสถานะทางเศรษฐกิจสังคมของประชากร การคาดการณ์นี้ของผู้ที่ตุรกีได้มาจากการสำรวจชุมชนตาม อย่างไรก็ตามอัตราในการศึกษาของเราได้มาจากประชากรซึ่งประกอบด้วยส่วนใหญ่ของผู้หญิงที่มีสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจที่ต่ำกว่า อีกจุดที่น่าสังเกตคือการเปลี่ยนแปลงในอายุครรภ์ในช่วงเวลาของการวัด ตรงกันข้ามกับการศึกษาก่อนหน้านี้ค่าฮีโมโกลของผู้หญิงในการศึกษาของเราได้รับการประเมินในไตรมาสที่สามของการตั้งครรภ์ซึ่งในการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์และการขยายตัวของเซลล์เม็ดเลือดแดงเพิ่มความชุกของโรคโลหิตจาง (4, 5) นอกจากนี้ในการศึกษาครั้งนี้จะแสดงให้เห็นว่าโรคโลหิตจางก่อนการส่งมอบที่เกี่ยวข้องกับความเท่าเทียมกันของระดับการศึกษาที่ใช้ในครัวเรือนรายได้ต่อเดือนต่อคนจำนวนรับสมัครโรงพยาบาลอายุครรภ์ที่เข้ารับการรักษาครั้งแรกในช่วงระยะเวลาของการเสริมเหล็กและ preeclampsia. ผลการค้นหาใน การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าการตั้งครรภ์ที่มีความเท่าเทียมกันมากกว่า 3 อยู่ที่ 1.8 ครั้งมีแนวโน้มที่จะมีโรคโลหิตจางกว่าผู้ที่มีความเท่าเทียมกัน≤3 ความเท่าเทียมกันในระดับสูงได้รับการบันทึกไว้ในจำนวนของการศึกษาเป็นสาเหตุของโรคโลหิตจางในการตั้งครรภ์ (10, 11) ในทางตรงกันข้าม Ezugwu et al, (12) ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ nullliparous, multiparous และ Grand จัดกลุ่ม multiparous ที่เกี่ยวกับโรคโลหิตจางมารดา แต่สัดส่วนที่ต่ำของผู้หญิง multiparous แกรนด์ (3.7%) ในการเข้าร่วมการศึกษาของพวกเขาอาจจะมีการผลักดันให้มีส่วนร่วมของความเท่าเทียมกันให้อยู่ในระดับที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ คำอธิบายที่เป็นไปได้ที่ความชุกสูงของโรคโลหิตจางในหมู่ผู้หญิง multiparous แกรนด์คือการที่ผู้หญิงเหล่านี้อาจจะได้ตั้งครรภ์ที่มีระดับต่ำของสารอาหารเพราะการสูญเสียของเงินสำรองของมารดาในการตั้งครรภ์ก่อนและระยะเวลาการให้นม. ผู้หญิงที่มีระดับการศึกษาต่ำและรายได้ต่อเดือนของใช้ในครัวเรือน ต่อคนถูกตรวจพบจะมีความหมายมากขึ้นความเสี่ยงที่จะเป็นโรคโลหิตจางกว่าคนอื่น ๆ ยืนยันการสังเกตนี้ Ndukwu และ Dienye (13) รายงานความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างความชุกของโรคโลหิตจางและสถานะทางด้านเศรษฐกิจ นอกจากนี้ความรุนแรงของโรคโลหิตจางก็พบว่ามีความสัมพันธ์ผกผันสถานะการศึกษาและรายได้ของครอบครัว (14) นี้ไม่น่าแปลกใจพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าผู้หญิงที่ได้รับการศึกษาดีและมีข้อ จำกัด ทางการเงินอาจประสบผลกระทบที่เป็นอันตรายของสารอาหารที่ไม่ดีและไม่ได้มีต้นเข้าถึงบริการด้านสุขภาพ. ผู้หญิงที่ถูกการเสริมเหล็กน้อยกว่า 3 เดือนและ 3-6 เดือน มี 2.62 และ 1.68 เท่าความเสี่ยงของโรคโลหิตจางในระยะตามลำดับ ข้อสังเกตที่คล้ายกันทำในการศึกษาหลายแห่งได้รับการบันทึกในการลดความชุกของโรคโลหิตจางในตอนท้ายของการตั้งครรภ์หลังจากการเสริมประจำเหล็กกับหญิงตั้งครรภ์ (15, 16) ในทางตรงกันข้ามการศึกษาจากประเทศสหรัฐอเมริกาไม่ได้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของการคลอดการเสริมธาตุเหล็กป้องกันโรคใด ๆ เกี่ยวกับความชุกของโรคโลหิตจาง (17) เหตุผลที่เป็นไปได้ว่าทำไมสมาคมไม่ได้สังเกตในการศึกษาก่อนหน้านี้ว่าพวกเขาดำเนินการศึกษากับผู้ป่วยที่มีร้านค้าเหล็กเพียงพอ นอกจากนี้พลังของการศึกษาที่ได้รับผลกระทบเนื่องจากการขาดการติดตาม (17) ดังนั้นสำหรับการแทรกแซงของโรคโลหิตจางจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดก็เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้หญิงควรเข้าร่วมคลินิกฝากครรภ์ในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ของพวกเขา ในการศึกษาครั้งนี้จะมีเพียง 17% ของผู้หญิงที่มีการเข้าชมดูแลของพวกเขาครั้งแรกที่ตั้งครรภ์ในไตรมาสแรกและด้วยเหตุนี้หญิงตั้งครรภ์ส่วนใหญ่ที่ไม่ได้รับการแทรกแซงโรคโลหิตจาง. ค้นพบก็คือว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้หญิงที่มีภาวะโลหิตจาง (57.1%) มี 10 หรือน้อยกว่าฝากครรภ์ บริการดูแลผู้ป่วย ในคำอื่น ๆ ผู้หญิงที่ได้รับการยอมรับสำหรับการดูแลครรภ์น้อยกว่า 10 ครั้งในระหว่างการตั้งครรภ์มีความชุกสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของโรคโลหิตจางกว่าผู้ที่เข้ารับการรักษา 10 ครั้งหรือมากกว่าในช่วงตั้งครรภ์ หลายประเทศสุ่มทดลองควบคุมดำเนินการโดยองค์การอนามัยโลกแสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงที่สำคัญสามารถให้ผู้เข้าชมกว่าสี่ช่วงเวลาที่ระบุอย่างน้อยสำหรับผู้หญิงที่มีสุขภาพดี (18) ขัดกับรายงานนี้การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่มีจำนวนการเข้าชมฝากครรภ์ระหว่าง 5 และ 10 นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับโรคโลหิตจางก่อนส่งมอบ เหตุผลสำหรับความสัมพันธ์นี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าผู้หญิงในการศึกษาของเราอาจมีโรคโลหิตจางปัญหาทางการแพทย์พื้นฐานประกอบซึ่งเพิ่มจำนวนการเข้าชมฝากครรภ์ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าบางโรงพยาบาลเป็นผลมาจากเหตุผลอื่นนอกเหนือฝากครรภ์เช่นใบสั่งยาหรือความวิตกกังวลของมารดา นอกจากนี้ระบบตรวจสอบรวมทั้งหมดมากกว่า 60,000 ผู้หญิงเมื่อเทียบกับผลกระทบของการลดการเข้าชมฝากครรภ์ (4-9 เข้าชม) กับการดูแลมาตรฐาน (13-14 เข้าชม) (ที่ 19) ในการศึกษาว่ารูปแบบการเข้าชมลดลงก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในโรคโลหิตจางหลังคลอด (ความเสี่ยง = 0