Language choice is a sociolinguisti

Language choice is a sociolinguistic phenomenon which refers to selecting languages for
different purposes in different contexts. The choice of languages might be conscious or
unconscious but it does not happen in a vacuum, rather, language operates in a context which is
situated in a speech community. This speech community may be diglossic, bilingual or
multilingual where languages have functional and contextual allocations. For instance, the
classical or standard or high variety (H) of Arabic is used for literacy, formal, public and official
uses whereas the vernacular, local or low variety (L) is used for informal purposes. Chatterjee
(1986) shows that the allocation of the two varieties of Bengali to different functional domains is
very strict, with no overlapping (cited in Coulmas, 2005:126). Fasold (1984) however talks about
a diglossic situation that involves one H and several L varieties, and he also mentions the
possibility of having different ‘layers’ of varieties where H and L forms overlap.
Multilingual societies inevitably face conflict over language choice. What makes this language
choice an obvious issue and concern in a multilingual society? Is the choice natural or forced?
What are the intentions of an individual when making a choice? What are the factors tha
influence the specific choice? In multilingual societies, language choice takes place on two

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลือกภาษาเป็นปรากฏการณ์ sociolinguistic ซึ่งหมายถึงการเลือกภาษาสำหรับวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน เลือกภาษาอาจจะมีสติ หรืออสัญแต่ไม่เกิดขึ้นในสุญญากาศ ค่อนข้าง ภาษาทำงานในบริบทซึ่งเป็นแห่งชุมชนเสียง ชุมชนนี้เสียงอาจ diglossic สองภาษา หรือหลายภาษาซึ่งภาษาได้ปันส่วนการทำงาน และบริบท ตัวอย่าง การคลาสสิก หรือมาตรฐาน หรือสูงหลากหลาย (H) ภาษาอาหรับจะใช้สำหรับการวัด การศึกษา สาธารณะ และทางใช้ในขณะต่าง ๆ ในพื้นถิ่นตอน ท้องถิ่น หรือต่ำ (L) ใช้สำหรับเป็น Chatterjeeแสดง (1986) ที่มีการปันส่วนของเบงกาลีพันธุ์สองโดเมนทำงานแตกต่างกันเข้มงวดมาก โดยไม่ทับซ้อน (อ้างใน Coulmas, 2005:126) Fasold (1984) อย่างไรก็ตามพูดถึงdiglossic สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องหนึ่ง H และ L หลายพันธุ์ และเขายัง กล่าวถึงการอาจมีแตกต่างกัน 'ชั้น' พันธุ์ตำแหน่ง H และ L แบบทับซ้อน ภาษาสังคมเผชิญกับความขัดแย้งย่อมผ่านทางภาษา สิ่งที่ทำให้ภาษานี้เลือกประเด็นชัดเจนและกังวลในสังคมหลายภาษา เป็นทางเลือกธรรมชาติ หรือบังคับหรือไม่มีความตั้งใจของบุคคลเมื่อทำการเลือกอย่างไร ท่าปัจจัยบ้างมีอิทธิพลต่อการเลือกเฉพาะหรือไม่ ในสังคมที่พูดได้หลายภาษา เลือกภาษาเกิดขึ้นในสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลือกภาษาเป็นปรากฏการณ์ sociolinguistic ซึ่งหมายถึงการเลือกภาษาสำหรับ
วัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน ทางเลือกของภาษาที่อาจจะมีสติหรือ
หมดสติ แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นในสุญญากาศค่อนข้างดำเนินภาษาในบริบทซึ่งเป็นที่
ตั้งอยู่ในชุมชนของคำพูด ชุมชนของคำพูดนี้อาจจะ diglossic, สองภาษาหรือ
พูดได้หลายภาษาที่มีภาษาการจัดสรรการทำงานและบริบท ยกตัวอย่างเช่น
ความหลากหลายคลาสสิกหรือมาตรฐานหรือสูง (H) ภาษาอาหรับที่ใช้สำหรับการรู้หนังสืออย่างเป็นทางการของประชาชนและอย่างเป็นทางการ
ในขณะที่การใช้ภาษาพื้นเมืองหลากหลายท้องถิ่นหรือต่ำ (L) ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการ Chatterjee
(1986) แสดงให้เห็นว่าการจัดสรรของทั้งสองสายพันธุ์ของประเทศบังคลาเทศกับโดเมนการทำงานที่แตกต่างกันเป็น
ที่เข้มงวดมากโดยไม่มีการทับซ้อนกัน (อ้างถึงใน Coulmas, 2005: 126) Fasold (1984) แต่การพูดคุยเกี่ยวกับ
สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการ diglossic หนึ่ง H และพันธุ์ L หลายและเขายังกล่าวถึง
ความเป็นไปได้ของการมีที่แตกต่างกัน 'ชั้น' ของสายพันธุ์ที่ H และรูปแบบ L ทับซ้อน.
สังคมพูดได้หลายภาษาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ต้องเผชิญกับความขัดแย้งทางเลือกภาษา สิ่งที่ทำให้ภาษานี้
เลือกปัญหาที่เห็นได้ชัดและความกังวลในสังคมที่พูดได้หลายภาษา? เป็นทางเลือกที่ธรรมชาติหรือบังคับ?
อะไรคือความตั้งใจของบุคคลเมื่อมีการเลือก? อะไรคือปัจจัย tha
มีอิทธิพลต่อการเลือกที่เฉพาะเจาะจง ในสังคมพูดได้หลายภาษาเลือกภาษาที่จะเกิดขึ้นในสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เลือกภาษาเป็นภาษาปรากฏการณ์ซึ่งหมายถึงการเลือกภาษาสำหรับ
วัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน ทางเลือกของภาษาอาจจะมีสติหรือ
หมดสติ แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นในสูญญากาศ แต่ภาษาทำงานในบริบทที่
ตั้งอยู่ในชุมชนการพูด . ประโยคนี้อาจจะ diglossic ชุมชน ,
2 หรือพูดได้หลายภาษาและบริบทที่การทำงานได้แล้ว สำหรับตัวอย่าง , คลาสสิกหรือมาตรฐานหรือสูง
ความหลากหลาย ( H ) ของภาษาอาหรับที่ใช้ความรู้ทางการและสาธารณะอย่างเป็นทางการ
ใช้ส่วนพื้นถิ่น ท้องถิ่นต่าง หรือ ต่ำ ( L ) จะถูกใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการ chatterjee
( 1986 ) แสดงให้เห็นว่าการจัดสรรของพันธุ์เบงกอลไปยังโดเมนการทำงานแตกต่างกัน
เข้มงวดมากกับไม่ทับซ้อนกัน ( อ้างใน coulmas 2005:126 , ) fasold ( 1984 ) อย่างไรก็ตาม พูดถึงการ diglossic สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับหนึ่ง H และ L หลายพันธุ์ และเขายังกล่าวถึงความเป็นไปได้มีชั้นที่แตกต่างกัน
' ' พันธุ์ที่ H และ L แบบทับซ้อนกัน
พูดได้หลายภาษา สังคมย่อมหน้าความขัดแย้งไปเลือกภาษา อะไรทำให้
ภาษานี้ทางเลือกที่เห็นได้ชัดปัญหาและความกังวลในสังคมหลายภาษา ? เป็นทางเลือกที่เป็นธรรมชาติ หรือ บังคับ
นี่ เจตนาของแต่ละคนเมื่อการเลือก ? อะไรเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกเฉพาะท่า
? ในภาษาสังคม การเลือกภาษาใช้สถานที่สอง