“Wu Dingqiu, you still dare to bloc

“Wu Dingqiu, you still dare to block me!” shouted heartbroken Eccentric Song. “The flag is fallen. You didn’t win our bet, and I didn’t lose. The trial by fire is over. If you continue to obstruct my way, you can’t blame me for attacking you!”

“Fellow Daoist Song, we agreed ahead of time that neither of us would leave before we finished this game of Go. You are a grand, illustrious Cultivator of the Southern Domain. Don’t tell me you’re going to go back on your word? When I made to leave earlier, you wouldn’t let me. Yet you wish to leave before finishing our game?” Wu Dingqiu laughed as he used Eccentric Song’s own words against him. Not a trace of a frown remained on his face, which was now filled with a wide smile. He clearly would not allow the other man to leave. Seeing the bag of the Cosmos taken away had filled his heart with joy. Eccentric Song had waved that bag in front of him mockingly for hundreds of years; to see him hoisted on his own petard was wondrous to the extreme.

“You…” Eccentric Song glared murderously at Wu Dingqiu, and didn’t say anything for a long moment. Then, he gritted his teeth and stamped his foot down, shaking the mountain so hard it seemed it would collapse. But considering his status and prestige, he could do nothing more than sit back down and begin playing Go again.

Of course, Wu Dingqiu wouldn’t let him have his way so simply. He stroked his beard as he looked at Eccentric Song’s unsightly expression. Laughing, he very slowly picked up a Go piece and then purposefully put a very thoughtful expression onto his face. After a very, very long time, he slowly put the piece onto the board, his face solemn, as if he intended to make this game last for months.

“Leave the mountain,” said Wu Dingqiu, transmitting his voice to all of his white-robed disciples. “After I finish this game of Go, I will accompany you back to the Sect. In the meantime, the next stage of your trial by fire is to find the man you just saw on the mountain peak. I’ve taken a fancy to that treasured spear he has. Bring that spear back to me, and you will be promoted to the Inner Sect!” Each and every one of the disciples perked up at hearing this.

“Is the dignified Violet Fate Sect of the Southern Domain really going to kill people to take treasures?” said Eccentric Song. He was incredibly depressed, stuck in place because of his own words. But even though he hated Meng Hao, he couldn’t pass up an opportunity to cause trouble for Wu Dingqiu.

Glaring at Eccentric Song, Wu Dingqiu said, “Listen well. You must not cause problems for that person. You must trade with him, not rob him. Anyone who violates this command will be expelled from the Sect!” His next move in the Go game was even slower than the previous.

The Violet Fate Sect disciples scattered in all directions. Some of them circled around the treasure mountain in pursuit of Meng Hao; others went as fast as possible in different directions, hoping to intercept him.

Their trial by fire had been an utter defeat, something they were not reconciled to. However, they didn’t hold any ill will against Meng Hao, but rather admired him. After all, they had all witnessed the blood-soaked events of moments ago.

All of them were determined to get the iron spear from Meng Hao. They would trade anything to get it, and if he was unwilling to trade, would have to think of some tricks to get it.

In any case, they all had clearly heard Elder Wu’s words; they were to trade for the item, not rob it. Although… he had never said they couldn’t use force.

As the white-robed disciples scattered, Meng Hao raced down the treasure mountain, collecting more Spirit Stones and medicinal pills as he went. Even though he never saw Eccentric Song and Wu Dingqiu, he had guessed that this place was most likely a trial by fire region set up by some Sect.

Even though Shangguan Xiu was no longer chasing him, he knew that whosever’s trial by fire he had charged into might not be too happy about his interference. So, he maintained top speed, his heart pounding and his face filled with eagerness.

His bags of holding were all full; he had acquired more this time than on any other occasion since entering the Cultivation world, with the exception of the cave of the Flying Rain-Dragon. He casually packed away the Spirit Stones and medicinal pills.

Of course, the more things he picked up, the faster he tried to move. Gritting his teeth and continuously consuming Demonic Cores, he moved as fast as possible for three days, until he finally emerged from the mountain range. He looked both exhausted and energetic; in the past several days, he hadn’t had a chance to organize his treasures, and now all he wanted to do was find a place where he could safely examine everything. As he moved forward, he noticed that far in the distance was what appeared to be a walled city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Wu Dingqiu คุณยังกล้าที่จะบล็อกฉัน" โห่ประหลาดเพลงอกหัก "ธงจะลดลง คุณไม่ได้ชนะเดิมพันของเรา และฉัน ทดลอง โดยไฟผ่านได้ หากคุณขัดขวางทางของฉัน คุณไม่สามารถตำหนิฉันสำหรับโจมตีคุณ""เพื่อนสวดมนต์เพลง เราตกลงล่วงหน้าเวลาที่ใช่เราจะปล่อยก่อนเราจบเกมนี้ไป คุณอยู่ที่แกรนด์ หยุด illustrious ดังเกษตรกรภาคใต้โดเมน ไม่บอกคุณกำลังจะกลับคำของคุณ เมื่อทำการออกจากก่อนหน้านี้ คุณจะไม่ให้ฉัน แต่ คุณต้องการออกก่อนจบเกมของเรา" Wu Dingqiu ซึ่งเขาใช้คำประหลาด Song เองกับเขา ไม่มีร่องรอยของหน้างออยู่บนใบหน้าของเขา ซึ่งตอนนี้เต็มไป ด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาชัดเจนจะให้คนออกจาก เห็นถุงของจักรวาลออกมีเต็มหัวใจของเขา ด้วยความสุข เพลงประหลาดมีโบกกระเป๋าหน้าเขาป่าร้อยปี เห็นเขายกบน petard เองได้มหัศจรรย์ไปมาก"คุณ..." เพลงประหลาด glared murderously ที่ Wu Dingqiu และไม่ได้พูดอะไรช่วงยาว จากนั้น เขา gritted ฟันของเขา และเท้าของเขาลง เขย่าภูเขายากที่ดูเหมือนมันจะยุบลง แต่พิจารณาสถานะและศักดิ์ศรีของเขา เขาสามารถทำอะไรมากกว่านั่งลง และเริ่มเล่นไปอีกแน่นอน Wu Dingqiu จะไม่ให้เขามีของเขาดังนั้นเพียงแค่ เขาแบบขีดลงหนวดเคราของเขาขณะที่เขาดูประหลาด Song ย้ายนิพจน์ หัวเราะ เขาหยิบชิ้นส่วนไปช้ามาก และตั้งใจทำนิพจน์ที่รอบคอบมากบนใบหน้าของเขา หลังจากเวลายาวนานมาก มาก เขาช้าใส่ชิ้นบนกระดาน หน้าบุด ว่าเขาตั้งใจให้เกมนี้สำหรับเดือนนี้"ออกจากภูเขา กล่าวว่า Wu Dingqiu ส่งเสียงของเขาทั้งหมดของสานุศิษย์ของ robed สีขาว "หลังจากจบเกมนี้ไป ฉันนี่คุณกลับไปสำนักงาน ในระหว่างนี้ ขั้นตอนต่อไปของการทดลองใช้โดยไฟจะหาคนคุณเห็นบนยอดเขา ผมได้ถ่ายความนึกคิดไปที่หอกไกลที่เขามี นำหอกที่กลับกับฉัน และคุณจะสามารถเลื่อนขั้นไปนิกายภายใน" แต่ละคนของพวกสาวก perked ค่าที่ได้ยินนี้"นิกายชะตากรรมสีม่วงสวยงามโดเมนใต้จริง ๆ จะฆ่าคนทำสมบัติ" เพลงประหลาดกล่าว เขาเป็นสุขอย่างเหลือเชื่อ ติดอยู่ในสถานที่เนื่องจากคำพูดของเขาเอง แต่แม้ว่าเขาเกลียดเมงเฮา เขาไม่ผ่านขึ้นโอกาสที่จะทำให้เกิดปัญหาสำหรับ Wu Dingqiuแกลริงอินเตอร์ที่เพลงประหลาด Wu Dingqiu กล่าวว่า "ฟังกัน คุณต้องไม่ทำให้เกิดปัญหาสำหรับบุคคลนั้น คุณต้องทำค้ากับเขา ไม่ปล้นเขา ผู้ที่ละเมิดคำสั่งนี้จะถูกขับไล่ออกจากนิกาย" เขาย้ายไปในเกมไปได้แม้จะช้ากว่าเดิมสาวกนิกายชะตากรรมสีม่วงกระจายอยู่ในทุกทิศทาง บางวงกลมรอบภูเขาสมบัติแสวงหาเฮาเมง คนอื่น ๆ ไปอย่างเร็วที่สุดในทิศทางอื่น หวังที่จะขัดขวางเขาการทดลอง โดยไฟได้รับการพ่ายแพ้ที่เทรดเดอร์ สิ่งไม่ได้กระทบยอดเพื่อ อย่างไรก็ตาม ไม่มีพยาบาทใด ๆ กับเมงเฮา แต่แทนที่จะ ชื่นชมเขา พวกเขาได้ทั้งหมดเห็นเหตุการณ์ไปด้วยเลือดของช่วงเวลาที่ผ่านมาพวกเขาทั้งหมดถูกรับหอกเหล็กจากเฮาเมง พวกเขาจะแลกอะไรได้ และถ้าเขาไม่เต็มใจการค้า จะมีการคิดเทคนิคบางอย่างจะได้รับมันในกรณีใด ๆ ทุกอย่างชัดเจนได้ยินพี่วูคำ พวกเขามีการซื้อขายสินค้า ไม่ปล้น แม้ว่า...เขาไม่เคยมีว่า จะไม่ใช้บังคับเป็นสาวก robed ขาวกระจัดกระจาย เฮาเมงนำลงภูเขาสมบัติ รวบรวมหินวิญญาณและยาสมุนไพร ตามเขาไป แม้ว่าเขาไม่เคยเห็นเพลงประหลาดและ Wu Dingqiu เขาได้คาดเดาว่า เป็นมักทดลองตามภูมิภาคไฟตั้ง โดยนิกายบางแม้ว่าซั่ง Xiu ไม่ได้ไล่เขา เขารู้ว่า whosever ของทดลอง โดยไฟที่เขามีคิดเป็นอาจไม่มีความสุขเกี่ยวกับการรบกวนของเขา ดังนั้น เขารักษาความเร็ว หัวใจเต้นของเขา และใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความกระตือรือร้นถือถุงของเขาได้เต็มรูปแบบทั้งหมด เขาได้ซื้อเพิ่มเติมช่วงเวลาในโอกาสอื่น ๆ ตั้งแต่ป้อนโลกปลูก ยกเว้นถ้ำของบินฝนมังกร เขาลวกบรรจุเก็บหินวิญญาณ และยาสมุนไพรแน่นอน สิ่งเพิ่มเติมเขายก ยิ่งเขาพยายามที่จะย้าย Gritting ฟันของเขาและอย่างต่อเนื่องใช้แกนปีศาจ เขาย้ายอย่างเร็วที่สุดสามวัน จนในที่สุดออกมาจากเทือกเขา เขาดูมี พลัง และทั้งหมด ในช่วงหลายวันที่ เขาไม่มีโอกาสที่จะจัดระเบียบเมืองของเขา และตอนนี้ ทั้งหมดเขาต้องทำก็หาที่เขาสามารถอย่างปลอดภัยตรวจสอบทุกอย่าง ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า เขาสังเกตเห็นว่า ในระยะห่างไกลสิ่งที่ปรากฏเป็น กำแพงเมือง